1And the LORD spake unto Moses, saying, 2Speak unto the children of Israel, and say unto them, When a man shall make a singular vow, the persons shall be for the LORD by thy estimation. 3And thy estimation shall be of the male from twenty years old even unto sixty years old, even thy estimation shall be fifty shekels of silver, after the shekel of the sanctuary. 4And if it be a female, then thy estimation shall be thirty shekels. 5And if it be from five years old even unto twenty years old, then thy estimation shall be of the male twenty shekels, and for the female ten shekels. 6And if it be from a month old even unto five years old, then thy estimation shall be of the male five shekels of silver, and for the female thy estimation shall be three shekels of silver. 7And if it be from sixty years old and above; if it be a male, then thy estimation shall be fifteen shekels, and for the female ten shekels. 8But if he be poorer than thy estimation, then he shall present himself before the priest, and the priest shall value him; according to his ability that vowed shall the priest value him. 9And if it be a beast, whereof men bring an offering unto the LORD, all that any man giveth of such unto the LORD shall be holy. 10He shall not alter it, nor change it, a good for a bad, or a bad for a good: and if he shall at all change beast for beast, then it and the exchange thereof shall be holy. 11And if it be any unclean beast, of which they do not offer a sacrifice unto the LORD, then he shall present the beast before the priest: 12And the priest shall value it, whether it be good or bad: as thou valuest it, who art the priest, so shall it be.27.12 as…: Heb. according to thy estimation, O priest, etc 13But if he will at all redeem it, then he shall add a fifth part thereof unto thy estimation.
14¶ And when a man shall sanctify his house to be holy unto the LORD, then the priest shall estimate it, whether it be good or bad: as the priest shall estimate it, so shall it stand. 15And if he that sanctified it will redeem his house, then he shall add the fifth part of the money of thy estimation unto it, and it shall be his. 16And if a man shall sanctify unto the LORD some part of a field of his possession, then thy estimation shall be according to the seed thereof: an homer of barley seed shall be valued at fifty shekels of silver.27.16 an…: or, the land of an homer, etc 17If he sanctify his field from the year of jubile, according to thy estimation it shall stand. 18But if he sanctify his field after the jubile, then the priest shall reckon unto him the money according to the years that remain, even unto the year of the jubile, and it shall be abated from thy estimation. 19And if he that sanctified the field will in any wise redeem it, then he shall add the fifth part of the money of thy estimation unto it, and it shall be assured to him. 20And if he will not redeem the field, or if he have sold the field to another man, it shall not be redeemed any more. 21But the field, when it goeth out in the jubile, shall be holy unto the LORD, as a field devoted; the possession thereof shall be the priest’s. 22And if a man sanctify unto the LORD a field which he hath bought, which is not of the fields of his possession; 23Then the priest shall reckon unto him the worth of thy estimation, even unto the year of the jubile: and he shall give thine estimation in that day, as a holy thing unto the LORD. 24In the year of the jubile the field shall return unto him of whom it was bought, even to him to whom the possession of the land did belong. 25And all thy estimations shall be according to the shekel of the sanctuary: twenty gerahs shall be the shekel.
26¶ Only the firstling of the beasts, which should be the LORD’s firstling, no man shall sanctify it; whether it be ox, or sheep: it is the LORD’s.27.26 firstling of: Heb. firstborn, etc 27And if it be of an unclean beast, then he shall redeem it according to thine estimation, and shall add a fifth part of it thereto: or if it be not redeemed, then it shall be sold according to thy estimation. 28Notwithstanding no devoted thing, that a man shall devote unto the LORD of all that he hath, both of man and beast, and of the field of his possession, shall be sold or redeemed: every devoted thing is most holy unto the LORD. 29None devoted, which shall be devoted of men, shall be redeemed; but shall surely be put to death. 30And all the tithe of the land, whether of the seed of the land, or of the fruit of the tree, is the LORD’s: it is holy unto the LORD. 31And if a man will at all redeem ought of his tithes, he shall add thereto the fifth part thereof. 32And concerning the tithe of the herd, or of the flock, even of whatsoever passeth under the rod, the tenth shall be holy unto the LORD. 33He shall not search whether it be good or bad, neither shall he change it: and if he change it at all, then both it and the change thereof shall be holy; it shall not be redeemed. 34These are the commandments, which the LORD commanded Moses for the children of Israel in mount Sinai.
قوانين مربوط به موقوفات
1-2خداوند اين مقررات را توسط موسی به قوم اسرائيل داد: هرگاه شخصی به موجب نذری به خداوند وقف شود، می‌تواند مبلغ معينی بپردازد و خود را از وقف آزاد سازد. 3مردی كه سنش بين بيست تا شصت سال باشد، پنجاه مثقال نقره بپردازد. 4زنی كه سنش بين بيست تا شصت سال باشد سی مثقال نقره، 5پسران پنج تا بيست ساله، بيست مثقال نقره و دختران پنج تا بيست ساله، ده مثقال نقره بپردازند. 6برای پسر يک ماهه تا پنج ساله، پنج مثقال نقره و برای دختر يک ماهه تا پنج ساله، سه مثقال نقره پرداخت شود. 7مرد از شصت سال به بالا، پانزده مثقال نقره و زن از شصت سال به بالا، ده مثقال نقره بپردازد. 8ولی اگر كسی فقيرتر از آن باشد كه بتواند اين مبلغ را بپردازد، نزد كاهن آورده شود و كاهن مبلغی را تعيين كند كه او قادر به پرداخت آن باشد.
9-10اگر كسی حيوانی كه مورد قبول خداوند است نذر كند بايد همان حيوان را تقديم نمايد زيرا اين نذر مقدس است و نمی‌توان آن را عوض كرد. نذركننده تصميم خود را دربارهٔ چيزی كه برای خداوند نذر كرده است تغيير ندهد و خوب را با بد يا بد را با خوب عوض نكند. اگر چنين كند، اولی و دومی، هر دو از آن خداوند خواهند بود. 11-12ولی اگر حيوانی كه برای خداوند نذر شده آن نوع حيوانی نيست كه برای قربانی مجاز می‌باشد، صاحبش آن را نزد كاهن بياورد تا قيمتش را تعيين كند و او بايد آن مبلغ را بپردازد. 13اگر حيوان از نوعی است كه می‌توان آن را به عنوان قربانی تقديم نمود ولی صاحبش می‌خواهد آن را بازخريد نمايد، در آن صورت علاوه بر قيمتی كه كاهن تعيين می‌كند، بايد يک پنجم قيمت آن را نيز اضافه بپردازد.
14-15اگر كسی خانهٔ خود را وقف خداوند كند ولی بعد بخواهد آن را بازخريد نمايد، كاهن بايد قيمت خانه را تعيين كند و نذركننده، اين مبلغ را به اضافه يک پنجم بپردازد. آنگاه خانه دوباره از آن خودش خواهد بود.
16اگر كسی قسمتی از زمين خود را وقف خداوند كند، ارزش آن به تناسب مقدار بذری كه در آن می‌توان كاشت تعيين شود. قطعه زمينی كه صد كيلو جو در آن پاشيده شود، پنجاه مثقال نقره ارزش دارد. 17اگر شخصی در سال يوبيل مزرعهٔ خود را وقف خداوند كند، در آن صورت قيمت زمين برابر با قيمت محصول پنجاه سالهٔ آن خواهد بود. 18ولی اگر بعد از سال يوبيل باشد، آنگاه كاهن قيمت زمين را به تناسب تعداد سالهايی كه به سال يوبيل بعدی باقی مانده است، تعيين خواهد كرد. 19اگر آن شخص تصميم بگيرد آن مزرعه را بازخريد نمايد، بايستی علاوه بر قيمتی كه كاهن تعيين می‌نمايد يک پنجم هم اضافه بپردازد و مزرعه دوباره مال خودش خواهد شد. 20ولی اگر مزرعه را بدون اينكه بازخريد نموده باشد، به ديگری بفروشد، ديگر هرگز حق بازخريد آن را نخواهد داشت. 21وقتی كه در سال يوبيل آن زمين آزاد شود، به عنوان موقوفه متعلق به خداوند خواهد بود و بايد به كاهنان داده شود.
22اگر كسی مزرعه‌ای را كه خريده است، وقف خداوند كند ولی آن مزرعه قسمتی از ملک خانوادگی او نباشد، 23كاهن بايد ارزش آن را به تناسب مقدار سالهايی كه تا سال يوبيل مانده، تعيين كند، و او هم بايد همان روز مبلغ تعيين شده را بپردازد. اين مبلغ به خداوند تعلق دارد. 24در سال يوبيل مزرعه به صاحب اصلی آن كه از او خريداری شده، باز پس داده شود. 25تمام قيمت‌گذاری‌ها بايد مطابق قيمت تعيين شده باشد.
26اولين نوزاد هر حيوانی متعلق به خداوند است، پس كسی نمی‌تواند آن را برای خداوند نذر كند. اولين نوزاد حيوان حلال گوشت را می‌توان به خداوند تقديم كرد. 27اما نوزاد حيوان حرام گوشت را كه نمی‌توان برای خداوند قربانی كرد، می‌توان با پرداخت قيمتی كه كاهن برای آن تعيين می‌كند به اضافهٔ يک پنجم، بازخريد نمود. اگر صاحبش نخواهد آن را بازخريد كند، كاهن می‌تواند آن را به شخص ديگری بفروشد.
28اما چيزی كه تماماً وقف خداوند شده باشد27:28 «تقديس» يعنی جدا کردن، اختصاص دادن و مقدس ساختن.، چه انسان، چه حيوان و چه مزرعهٔ خانوادگی، هرگز فروخته يا بازخريد نشود چون برای خداوند بسيار مقدس است. 29كسی كه در دادگاه به مرگ محكوم شده باشد نمی‌تواند جان خود را بازخريد نمايد، بلكه بايد حتماً كشته شود.
30ده يک محصول زمين، چه از غله و چه از ميوه، از آن خداوند است و مقدس می‌باشد. 31اگر كسی بخواهد اين ميوه يا غله را بازخريد نمايد، بايد يک پنجم به قيمت اصلی آن اضافه كند.
32ده يک گله و رمه از آن خداوند است. وقتی حيوانات شمرده می‌شوند، هر دهمين حيوان متعلق به خداوند است. 33صاحب گله نبايد حيوانات را طوری قرار دهد كه حيوانات بد برای خداوند جدا شوند و نبايد جای حيوان خوب را با بد عوض كند. اگر چنين كند، هر دو حيوان متعلق به خداوند خواهند بود و ديگر هرگز حق بازخريد آنها را نخواهد داشت.
34اين است دستوراتی كه خداوند در كوه سينا توسط موسی به قوم اسرائيل داد.
