1And the LORD spake unto Moses, saying, 2Speak unto Aaron, and unto his sons, and unto all the children of Israel, and say unto them; This is the thing which the LORD hath commanded, saying, 3What man soever there be of the house of Israel, that killeth an ox, or lamb, or goat, in the camp, or that killeth it out of the camp, 4And bringeth it not unto the door of the tabernacle of the congregation, to offer an offering unto the LORD before the tabernacle of the LORD; blood shall be imputed unto that man; he hath shed blood; and that man shall be cut off from among his people: 5To the end that the children of Israel may bring their sacrifices, which they offer in the open field, even that they may bring them unto the LORD, unto the door of the tabernacle of the congregation, unto the priest, and offer them for peace offerings unto the LORD. 6And the priest shall sprinkle the blood upon the altar of the LORD at the door of the tabernacle of the congregation, and burn the fat for a sweet savour unto the LORD. 7And they shall no more offer their sacrifices unto devils, after whom they have gone a whoring. This shall be a statute for ever unto them throughout their generations.
8¶ And thou shalt say unto them, Whatsoever man there be of the house of Israel, or of the strangers which sojourn among you, that offereth a burnt offering or sacrifice, 9And bringeth it not unto the door of the tabernacle of the congregation, to offer it unto the LORD; even that man shall be cut off from among his people.
10¶ And whatsoever man there be of the house of Israel, or of the strangers that sojourn among you, that eateth any manner of blood; I will even set my face against that soul that eateth blood, and will cut him off from among his people. 11For the life of the flesh is in the blood: and I have given it to you upon the altar to make an atonement for your souls: for it is the blood that maketh an atonement for the soul. 12Therefore I said unto the children of Israel, No soul of you shall eat blood, neither shall any stranger that sojourneth among you eat blood. 13And whatsoever man there be of the children of Israel, or of the strangers that sojourn among you, which hunteth and catcheth any beast or fowl that may be eaten; he shall even pour out the blood thereof, and cover it with dust.17.13 which…: Heb. that hunteth any hunting 14For it is the life of all flesh; the blood of it is for the life thereof: therefore I said unto the children of Israel, Ye shall eat the blood of no manner of flesh: for the life of all flesh is the blood thereof: whosoever eateth it shall be cut off. 15And every soul that eateth that which died of itself, or that which was torn with beasts, whether it be one of your own country, or a stranger, he shall both wash his clothes, and bathe himself in water, and be unclean until the even: then shall he be clean.17.15 that which died…: Heb. a carcase 16But if he wash them not, nor bathe his flesh; then he shall bear his iniquity.
Ang mga Pagsulundan Parte sa Husto nga Lugar sang Paghalad kag Parte sa Dugo
1Ginsugo sang Ginoo si Moises 2nga ihambal ini kay Aaron kag sa iya mga anak nga lalaki kag sa tanan nga Israelinhon:
3Ang bisan sin-o sa inyo nga maghalad sang baka, karnero, ukon kanding sa iban nga lugar 4-5kag indi sa Tolda nga Simbahan (nga ginatawag man nga Tolda nga Ginapakigkitaan), pareho lang nga nakapatay siya sang tawo, gani indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo. Ginhatag ina nga sugo agod himuon ninyo ang paghalad didto dampi sa puwertahan sang Tolda kag indi sa iban nga lugar. Gani ang inyo halad nga para sa maayo nga relasyon ihatag ninyo sa pari nga amo ang magahalad sini sa Ginoo. 6Iwisik-wisik sang pari ang dugo sang sapat sa halaran nga para sa Ginoo, nga ara dampi sa puwertahan sang Tolda. Dayon sunugon niya ang mga tambok sang sapat; ang kahamot sini makapalipay sa Ginoo. 7Gani indi na kamo dapat maghalad sa mga demonyo nga sa dagway sang kanding, kay ina makapahilayo sa inyo sa Ginoo. Dapat tumanon ninyo ini hasta sa palaabuton nga mga henerasyon.
8Tandaan gid ninyo ini, kamo nga mga Israelinhon kag ang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo:
Ang bisan sin-o sa inyo nga maghalad sang bisan ano nga halad sa iban nga lugar 9kag indi sa puwertahan dampi sang Tolda, indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo.
10Ang bisan sin-o sa inyo nga magkaon sang dugo kontrahon sang Ginoo kag indi na ninyo siya pagkabigon nga sakop ninyo. 11Kay ang kabuhi sang tagsa ka tinuga ara sa iya dugo kag ginsugo kamo sang Ginoo nga gamiton ninyo ini agod matubos kamo sa inyo mga sala, kay ang dugo nga amo ang nagahatag sang kabuhi, amo ang makatubos sa tawo sa iya mga sala. 12Amo ini ang kabangdanan kon ngaa indi kamo dapat magkaon sang dugo.
13Ang bisan sin-o sa inyo nga magdakop sang sapat ukon pispis nga puwede kaunon, kinahanglan nga paguwaon niya ang dugo sini kag tabunan sang duta, 14tungod kay ang kabuhi sang tagsa ka tinuga ara sa iya dugo. Amo gani nga ginhambalan kamo sang Ginoo nga indi kamo magkaon sang dugo sang bisan ano nga tinuga; kag ang bisan sin-o nga magkaon indi na ninyo pagkabigon nga sakop ninyo.
15Ang bisan sin-o sa inyo nga magkaon sang sapat nga napatay lang ukon ginpatay sang iban nga sapat, kinahanglan nga labhan niya ang iya bayo kag magpaligo, pero kabigon pa siya nga mahigko hasta magsirom. 16Kon indi siya maglaba sang iya bayo kag indi siya magpaligo, may salabton siya.
