1Then Eliphaz the Temanite answered and said, 2Can a man be profitable unto God, as he that is wise may be profitable unto himself?22.2 as he…: or, if he may be profitable, doth his good success depend thereon? 3Is it any pleasure to the Almighty, that thou art righteous? or is it gain to him, that thou makest thy ways perfect? 4Will he reprove thee for fear of thee? will he enter with thee into judgment?
5Is not thy wickedness great? and thine iniquities infinite? 6For thou hast taken a pledge from thy brother for nought, and stripped the naked of their clothing.22.6 the naked…: Heb. the clothes of the naked 7Thou hast not given water to the weary to drink, and thou hast withholden bread from the hungry. 8But as for the mighty man, he had the earth; and the honourable man dwelt in it.22.8 mighty…: Heb. man of arm22.8 honourable…: Heb. eminent, or, accepted for countenance 9Thou hast sent widows away empty, and the arms of the fatherless have been broken. 10Therefore snares are round about thee, and sudden fear troubleth thee; 11Or darkness, that thou canst not see; and abundance of waters cover thee. 12Is not God in the height of heaven? and behold the height of the stars, how high they are!22.12 height of the stars: Heb. head of the stars 13And thou sayest, How doth God know? can he judge through the dark cloud?22.13 How: or, What 14Thick clouds are a covering to him, that he seeth not; and he walketh in the circuit of heaven.
15Hast thou marked the old way which wicked men have trodden? 16Which were cut down out of time, whose foundation was overflown with a flood:22.16 whose…: Heb. a flood was poured upon their foundation 17Which said unto God, Depart from us: and what can the Almighty do for them?22.17 for: or, to 18Yet he filled their houses with good things: but the counsel of the wicked is far from me. 19The righteous see it, and are glad: and the innocent laugh them to scorn. 20Whereas our substance is not cut down, but the remnant of them the fire consumeth.22.20 substance: or, estate22.20 the remnant…: or, their excellency
21Acquaint now thyself with him, and be at peace: thereby good shall come unto thee.22.21 him: that is, God 22Receive, I pray thee, the law from his mouth, and lay up his words in thine heart. 23If thou return to the Almighty, thou shalt be built up, thou shalt put away iniquity far from thy tabernacles. 24Then shalt thou lay up gold as dust, and the gold of Ophir as the stones of the brooks.22.24 as dust: or, on the dust 25Yea, the Almighty shall be thy defence, and thou shalt have plenty of silver.22.25 defence: or, gold22.25 plenty…: Heb. silver of strength 26For then shalt thou have thy delight in the Almighty, and shalt lift up thy face unto God. 27Thou shalt make thy prayer unto him, and he shall hear thee, and thou shalt pay thy vows. 28Thou shalt also decree a thing, and it shall be established unto thee: and the light shall shine upon thy ways. 29When men are cast down, then thou shalt say, There is lifting up; and he shall save the humble person.22.29 the humble…: Heb. him that hath low eyes 30He shall deliver the island of the innocent: and it is delivered by the pureness of thine hands.22.30 He shall…: or, The innocent shall deliver the island
De reactie van Elifaz
1Elifaz sprak voor de derde maal tegen Job:
2‘Kan een gewone sterveling God van dienst zijn? Zelfs de meest wijze mens kan dat niet.
3Doet het de Almachtige ook maar enig plezier als jij rechtvaardig bent? Maakt het Hem iets uit of jij zonder zonden bent?
4Straft Hij je soms omdat je zo gelovig bent?
5Natuurlijk niet! Hij doet dat omdat je zo slecht bent! Je zonden zijn onmetelijk!
6Je moet bijvoorbeeld ten onrechte een onderpand hebben geëist van noodlijdende vrienden, ja, je moet mensen letterlijk en figuurlijk hebben uitgekleed.
7Je moet de dorstigen water en de hongerigen brood hebben geweigerd,
8terwijl je een vooraanstaand man was, een geëerd landeigenaar!
9Je stuurde weduwen weg zonder hen te helpen en hebt wezen van hun rechten beroofd.
10-11 Daarom ben je nu omringd door valstrikken en word je geplaagd door onverwachte gevaren, duisternis en aanstormende rampen.
12God is zo machtig, Hij woont hoger dan de hemelen, hoger dan de sterren.
13Maar dan zeg jij: “Daarom kan Hij niet zien wat ik doe. Hoe kan Hij door de dikke duisternis heen iets beoordelen?
14Want Hij is omringd door zware wolken, zodat Hij ons niet kan zien. Hij is ver boven ons verheven en wandelt door de hemelse zalen.”
15-16 Besef je niet dat degenen die de oude paden van de zonde bewandelen, in hun jeugd worden weggerukt en dat het fundament van hun leven wordt weggespoeld?
17Want zij zeiden tegen God: “Laat ons met rust, God! Wat kunt U nu voor ons doen?”
18Maar tegelijkertijd vergaten zij dat Hij hun woningen met allerlei goede dingen had gevuld. Daarom moet ik niets hebben van de houding van de goddelozen.
19De rechtvaardigen zullen er getuige van zijn dat zij worden vernietigd, de onschuldigen zullen de goddelozen uitlachen en zeggen:
20“Kijk, onze vijanden en hun welvaart worden vernietigd door het vuur!” Houd op met God tegen te spreken! Word het met Hem eens, dan zul je uiteindelijk rust krijgen!
21Zijn welwillendheid zal je omringen, als je maar wilt toegeven dat je het bij het verkeerde eind had.
22Luister naar zijn woorden en berg die op in je hart.
23Als je terugkeert naar God en het verkeerde uit je leven wegdoet, zul je in ere worden hersteld.
24Als je je geldzucht opzijzet en je goud weggooit,
25zal de Almachtige Zelf je goudschat worden, Hij zal je zuiverste zilver zijn!
26Dan zul je je weer verheugen in de Here en opzien naar God.
27Je zult tot Hem bidden en Hij zal naar jou luisteren. Al je beloften aan Hem zul je nakomen.
28Wat je ook maar wenst, zal gebeuren! En hemels licht zal schijnen op de weg die voor je ligt.
29Wanneer mensen worden vernederd en jij zegt: “Help hen overeind,” dan zal Hij de vernederden redden
30en zelfs jou zal Hij verlossen wegens je reine handen.’
