1Then Job answered and said, 2I have heard many such things: miserable comforters are ye all.16.2 miserable: or, troublesome 3Shall vain words have an end? or what emboldeneth thee that thou answerest?16.3 vain…: Heb. words of wind 4I also could speak as ye do: if your soul were in my soul’s stead, I could heap up words against you, and shake mine head at you. 5But I would strengthen you with my mouth, and the moving of my lips should asswage your grief.
6Though I speak, my grief is not asswaged: and though I forbear, what am I eased?16.6 what…: Heb. what goeth from me? 7But now he hath made me weary: thou hast made desolate all my company. 8And thou hast filled me with wrinkles, which is a witness against me: and my leanness rising up in me beareth witness to my face. 9He teareth me in his wrath, who hateth me: he gnasheth upon me with his teeth; mine enemy sharpeneth his eyes upon me. 10They have gaped upon me with their mouth; they have smitten me upon the cheek reproachfully; they have gathered themselves together against me. 11God hath delivered me to the ungodly, and turned me over into the hands of the wicked.16.11 hath…: Heb. hath shut me up 12I was at ease, but he hath broken me asunder: he hath also taken me by my neck, and shaken me to pieces, and set me up for his mark. 13His archers compass me round about, he cleaveth my reins asunder, and doth not spare; he poureth out my gall upon the ground. 14He breaketh me with breach upon breach, he runneth upon me like a giant. 15I have sewed sackcloth upon my skin, and defiled my horn in the dust. 16My face is foul with weeping, and on my eyelids is the shadow of death;
17Not for any injustice in mine hands: also my prayer is pure. 18O earth, cover not thou my blood, and let my cry have no place. 19Also now, behold, my witness is in heaven, and my record is on high.16.19 on high: Heb. in the high places 20My friends scorn me: but mine eye poureth out tears unto God.16.20 scorn me: Heb. are my scorners 21O that one might plead for a man with God, as a man pleadeth for his neighbour!16.21 neighbour: or, friend 22When a few years are come, then I shall go the way whence I shall not return.16.22 a few…: Heb. years of number
Ang Tubag ni Job
1Unya mitubag si Job, 2“Nadungog ko na kana kaniadto pa. Imbes nga lipayon ninyo ako, gipasubo pa hinuon ninyo ako. 3Dili na ba kamo moundang sa pagsultig walay pulos? Unsa ba gayoy nakapahasol kaninyo nga nagsige man kamog pakiglalis kanako? 4Kon kamoy ania sa akong sitwasyon ug ako sa inyo, makasulti usab akog sama sa inyong gipanulti kanako. Makadawat usab kamog daghang mga pagsaway gikan kanako, ug magpanglingo usab ako kaninyo. 5Apan dili ko kana buhaton. Mosulti hinuon akog mga pulong nga makapadasig ug makalipay kaninyo. 6Apan sa pagkakaron, nagapadayon ang akong kasakit bisag unsa pay akong isulti. Ug kon mohilom usab ako dili gihapon kini mawala.
7“O Dios, gipaluyahan mo gayod ako. Gilaglag mo ang tibuok kong panimalay. 8Gipaniwang mo ako; bukog ug panit na lang ako. Sumala pa sa uban, nagapamatuod lang kini nga nakasala ako. 9Sa imong kasuko, O Dios, gihasmagan mo ako. Daw mabangis nga mananap ka nga mikunis-kunis sa akong unod. Gipakagotan mo ako sa imong ngipon ug gisimagan nga daw sa imo akong kaaway.
10“Gibiaybiay ako ug gikataw-an sa mga tawo. Gisagpa nila ako sa pagtamay kanako. Naghiusa sila batok kanako. 11Gitugyan ako sa Dios ngadto sa kamot sa mga tawong daotan ug makasasala. 12Maayo ang akong kahimtang kaniadto, apan gilaglag niya ako. Daw gituok niya ako ug gidugmok. Gihimo niya akong iyang targetanan. 13Gilibotan ako sa iyang mga tigpana, ug gipana sa walay kalooy. Natuhog ang akong batobato, ug miawas sa yuta ang akong apdo. 14Wala niya ako hunongi sa pag-ataki. Mihasmag siya kanako nga daw usa ka sundalo. 15Nagabisti akog sako ug nagalingkod sa yuta agig pagsubo. 16Namula ang akong nawong ug nanghubag ang akong mga mata sa labihan nga paghilak. 17Apan wala gayod akoy nahimo nga sala, ug kinasingkasing ang akong pag-ampo.
18“Sama ako sa tawong gipatay, nga nagahangyo sa yuta nga dili tabonan ang iyang dugo sa dili pa maangkon ang hustisya! 19Bisan karon ang akong saksi16:19 saksi: Posible nga usa ka langitnon nga tinuga. atua sa langit. Siya ang moingon nga ako walay sala. 20Gitamay ako sa akong mga higala, apan nagahilak ako nga nangayo ug tabang sa Dios. 21Ang akong saksi mao ang magpakilooy sa Dios alang kanako, sama sa usa ka tawo nga nagapakilooy alang sa iyang higala. 22Kay sa dili madugay motaliwan na ako ug dili na mobalik.”
