1The righteous perisheth, and no man layeth it to heart: and merciful men are taken away, none considering that the righteous is taken away from the evil to come.57.1 merciful…: Heb. men of kindness, or, godliness57.1 from…: or, from that which is evil 2He shall enter into peace: they shall rest in their beds, each one walking in his uprightness.57.2 enter into: or, go in57.2 in his…: or, before him
3¶ But draw near hither, ye sons of the sorceress, the seed of the adulterer and the whore. 4Against whom do ye sport yourselves? against whom make ye a wide mouth, and draw out the tongue? are ye not children of transgression, a seed of falsehood, 5Enflaming yourselves with idols under every green tree, slaying the children in the valleys under the clifts of the rocks?57.5 with…: or, among the oaks 6Among the smooth stones of the stream is thy portion; they, they are thy lot: even to them hast thou poured a drink offering, thou hast offered a meat offering. Should I receive comfort in these? 7Upon a lofty and high mountain hast thou set thy bed: even thither wentest thou up to offer sacrifice. 8Behind the doors also and the posts hast thou set up thy remembrance: for thou hast discovered thyself to another than me, and art gone up; thou hast enlarged thy bed, and made thee a covenant with them; thou lovedst their bed where thou sawest it.57.8 made…: or, hewed it for thyself larger than theirs57.8 where…: or, thou providedst room 9And thou wentest to the king with ointment, and didst increase thy perfumes, and didst send thy messengers far off, and didst debase thyself even unto hell.57.9 thou…: or, thou respectedst 10Thou art wearied in the greatness of thy way; yet saidst thou not, There is no hope: thou hast found the life of thine hand; therefore thou wast not grieved.57.10 life: or, living 11And of whom hast thou been afraid or feared, that thou hast lied, and hast not remembered me, nor laid it to thy heart? have not I held my peace even of old, and thou fearest me not? 12I will declare thy righteousness, and thy works; for they shall not profit thee.
13¶ When thou criest, let thy companies deliver thee; but the wind shall carry them all away; vanity shall take them: but he that putteth his trust in me shall possess the land, and shall inherit my holy mountain; 14And shall say, Cast ye up, cast ye up, prepare the way, take up the stumblingblock out of the way of my people. 15For thus saith the high and lofty One that inhabiteth eternity, whose name is Holy; I dwell in the high and holy place, with him also that is of a contrite and humble spirit, to revive the spirit of the humble, and to revive the heart of the contrite ones. 16For I will not contend for ever, neither will I be always wroth: for the spirit should fail before me, and the souls which I have made.
17For the iniquity of his covetousness was I wroth, and smote him: I hid me, and was wroth, and he went on frowardly in the way of his heart.57.17 frowardly: Heb. turning away 18I have seen his ways, and will heal him: I will lead him also, and restore comforts unto him and to his mourners. 19I create the fruit of the lips; Peace, peace to him that is far off, and to him that is near, saith the LORD; and I will heal him. 20But the wicked are like the troubled sea, when it cannot rest, whose waters cast up mire and dirt. 21There is no peace, saith my God, to the wicked.
Walay Pulos ang mga dios-dios sa Israel
1Kon mamatay ang usa ka tawong matarong, walay mangutana kon ngano. Walay makasabot nga gikuha sa Dios ang mga tawong diosnon aron makalikay sa kadaotan. 2Kon mamatay ang usa ka tawong matarong, makapahulay na siya ug magmalinawon.
3Apan kamong mga anak sa babayeng mamamarang, sa mananapaw, ug sa babayeng nagabaligya sa iyang dungog, duol kamo. 4Gibiaybiay ninyo ang mga matarong. Inyo silang gihiwian ug gidiwaldiwalan. Mga kaliwat kamo sa mga masinupakon ug mga bakakon. 5Gisimba ninyo ang inyong mga dios-dios pinaagi sa pagpakighilawas ilalom sa punoan sa mga kahoy nga gipakabalaan ninyo. Gihalad pa ninyo ang inyong mga anak diha sa mga lugut, diha sa mga bangag sa dagkong mga bato. 6Ang hamis nga mga bato sa mga lugut mao ang inyong mga dios. Gisimba ninyo kini pinaagi sa paghalad ug mga halad nga ilimnon ug mga halad sa pagpasidungog. Malipay ba ako niining inyong gihimo? 7Motungas kamo sa tag-as nga bukid ug maghalad didto ug makighilawas. 8Gibutang pa gayod ninyo ang mga imahen sa inyong mga dios-dios luyo sa pultahan sa inyong mga balay. Inyo akong gisalikway. Sama kamo sa babayeng mananapaw nga misaka sa iyang lapad nga katre ug nakigsabot sa iyang mga lalaki. Malipay gayod siyang nakighilawas sa iyang mga laki.
9Miadto kamo sa inyong dios-dios nga si Molec nga may dalang lana ug daghang mga pahumot. Nagsugo pa kamog mga tawo nga mangitag mga dios-dios sa layong mga dapit aron inyong simbahon. Bisan ang dapit sa mga patay daw sa paadtoan pa ninyo. 10Bisag gikapoyan na kamo sa pagpangita sa mga dios-dios, wala gihapon kamo mawad-ig paglaom. Gipalig-on ninyo ang inyong kaugalingon, busa wala gayod kamo maluya.
11Miingon ang Ginoo, “Kinsa ba kining mga dios-dios nga inyong gikalisangan nga namakak man kamo kanako? Gikalimtan ninyo ako ug wala kamo magtagad kanako. Unsa bay hinungdan nga wala na man kamo motahod kanako? Tungod ba kay nagpakahilom lang ako sulod sa taas nga panahon? 12Naghunahuna kamo nga matarong na gayod ang inyong gihimo, apan ipakita ko kon unsa gayod kamong matanga sa tawo. Ug dili makatabang kaninyo ang inyong mga dios-dios. 13Oo, dili gayod makatabang ang mga dios-dios kon mangayo kamog tabang kanila. Paliron silang tanan sa hangin; mapalid sila sa usa lang ka huyop. Apan ang nagsalig kanako magapuyo sa yuta57:13 yuta: Tingali ang buot ipasabot, yuta sa Israel. ug mosimba didto sa akong balaan nga bukid. 14Ako moingon, ‘Ayoha ang dalan. Kuhaa ang mga babag sa agianan sa akong katawhan.’ ”
15Mao usab kini ang giingon sa Labing Halangdong Dios, ang Balaang Dios nga nagakinabuhi sa walay kataposan, “Nagapuyo ako sa habog ug balaang dapit. Apan nagapuyo usab ako uban sa mga tawo nga mapainubsanon ug mahinulsulon aron mapalig-on ko sila. 16Sa pagkatinuod, dili ako makigbatok o masuko hangtod sa hangtod, kay kon himuon ko kini, mangamatay ang mga tawo nga akong gihimo. 17Nasuko ako tungod sa sala ug pagkahakog sa Israel, busa gisilotan ko sila ug gitalikdan. Apan nagpadayon gihapon sila sa pagpakasala. 18Nakita ko ang ilang pagkinabuhi, apan ayohon ko sila. Giyahan ko sila, ug lipayon ko ang mga nagsubo uban kanila. 19Ug unya modayeg sila kanako. Hatagan ko silag maayong kahimtang—atua man sila sa layo o sa duol. Ayohon ko gayod sila. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 20Apan ang mga daotan walay kalinaw. Sama sila sa baloron nga dagat nga nagatulod sa mga sagbot ug hugaw sa daplin. 21Dili gayod makaangkon ang mga daotan ug maayo nga kahimtang.” Mao kini ang giingon sa akong Dios.
