1Now will I sing to my wellbeloved a song of my beloved touching his vineyard. My wellbeloved hath a vineyard in a very fruitful hill:5.1 a very…: Heb. the horn of the son of oil 2And he fenced it, and gathered out the stones thereof, and planted it with the choicest vine, and built a tower in the midst of it, and also made a winepress therein: and he looked that it should bring forth grapes, and it brought forth wild grapes.5.2 fenced: or, made a wall about5.2 made: Heb. hewed 3And now, O inhabitants of Jerusalem, and men of Judah, judge, I pray you, betwixt me and my vineyard. 4What could have been done more to my vineyard, that I have not done in it? wherefore, when I looked that it should bring forth grapes, brought it forth wild grapes? 5And now go to; I will tell you what I will do to my vineyard: I will take away the hedge thereof, and it shall be eaten up; and break down the wall thereof, and it shall be trodden down:5.5 trodden…: Heb. for a treading 6And I will lay it waste: it shall not be pruned, nor digged; but there shall come up briers and thorns: I will also command the clouds that they rain no rain upon it. 7For the vineyard of the LORD of hosts is the house of Israel, and the men of Judah his pleasant plant: and he looked for judgment, but behold oppression; for righteousness, but behold a cry.5.7 his…: Heb. plant of his pleasures5.7 oppression: Heb. a scab
8¶ Woe unto them that join house to house, that lay field to field, till there be no place, that they may be placed alone in the midst of the earth!5.8 they: Heb. ye 9In mine ears said the LORD of hosts, Of a truth many houses shall be desolate, even great and fair, without inhabitant.5.9 In…: or, This is in mine ears, saith the LORD, etc5.9 Of a…: Heb. If not, etc 10Yea, ten acres of vineyard shall yield one bath, and the seed of an homer shall yield an ephah.
11¶ Woe unto them that rise up early in the morning, that they may follow strong drink; that continue until night, till wine inflame them!5.11 inflame: of, pursue 12And the harp, and the viol, the tabret, and pipe, and wine, are in their feasts: but they regard not the work of the LORD, neither consider the operation of his hands.
13¶ Therefore my people are gone into captivity, because they have no knowledge: and their honourable men are famished, and their multitude dried up with thirst.5.13 honourable…: Heb. glory are men of famine 14Therefore hell hath enlarged herself, and opened her mouth without measure: and their glory, and their multitude, and their pomp, and he that rejoiceth, shall descend into it. 15And the mean man shall be brought down, and the mighty man shall be humbled, and the eyes of the lofty shall be humbled: 16But the LORD of hosts shall be exalted in judgment, and God that is holy shall be sanctified in righteousness.5.16 God…: or, the holy God: Heb. the God the holy 17Then shall the lambs feed after their manner, and the waste places of the fat ones shall strangers eat.
18Woe unto them that draw iniquity with cords of vanity, and sin as it were with a cart rope: 19That say, Let him make speed, and hasten his work, that we may see it: and let the counsel of the Holy One of Israel draw nigh and come, that we may know it!
20¶ Woe unto them that call evil good, and good evil; that put darkness for light, and light for darkness; that put bitter for sweet, and sweet for bitter!5.20 call…: Heb. say concerning evil, It is good, etc 21Woe unto them that are wise in their own eyes, and prudent in their own sight!5.21 in their own sight: Heb. before their face 22Woe unto them that are mighty to drink wine, and men of strength to mingle strong drink: 23Which justify the wicked for reward, and take away the righteousness of the righteous from him! 24Therefore as the fire devoureth the stubble, and the flame consumeth the chaff, so their root shall be as rottenness, and their blossom shall go up as dust: because they have cast away the law of the LORD of hosts, and despised the word of the Holy One of Israel.5.24 fire: Heb. tongue of fire 25Therefore is the anger of the LORD kindled against his people, and he hath stretched forth his hand against them, and hath smitten them: and the hills did tremble, and their carcases were torn in the midst of the streets. For all this his anger is not turned away, but his hand is stretched out still.5.25 torn: or, as dung
26¶ And he will lift up an ensign to the nations from far, and will hiss unto them from the end of the earth: and, behold, they shall come with speed swiftly: 27None shall be weary nor stumble among them; none shall slumber nor sleep; neither shall the girdle of their loins be loosed, nor the latchet of their shoes be broken: 28Whose arrows are sharp, and all their bows bent, their horses’ hoofs shall be counted like flint, and their wheels like a whirlwind: 29Their roaring shall be like a lion, they shall roar like young lions: yea, they shall roar, and lay hold of the prey, and shall carry it away safe, and none shall deliver it. 30And in that day they shall roar against them like the roaring of the sea: and if one look unto the land, behold darkness and sorrow, and the light is darkened in the heavens thereof.5.30 sorrow: or, distress5.30 and the light…: or, when it is light, it shall be dark in the destructions thereof
Ang Kanta Parte sa Talamnan sang Ubas
1Magakanta ako para sa akon hinigugma, parte sa iya talamnan sang ubas:
May talamnan sang ubas ang akon hinigugma sa bukid nga ang duta maayo.
2Gin-arado niya ini kag ginkuhaan sang mga bato, kag gintamnan sang maayo gid nga mga ubas.
Nagpatindog siya sang isa ka balantayan sa tunga sang sini nga talamnan kag nagpabuho sa bato para pulugaan sang ubas.
Nagpaabot siya nga magbunga ini sing matam-is, pero nagbunga ini sing maaslom.
3Amo ini ang ginsiling sang tag-iya sang talamnan sang ubas: “Kamo nga mga pumuluyo sang Jerusalem kag Juda, husgari ninyo ako kag ang akon talamnan. 4Ano pa bala ang nalimtan ko nga himuon sa akon talamnan? Nagpaabot ako nga magbunga ini sing matam-is, pero nagbunga ini sing maaslom.
5“Karon sugiran ko kamo kon ano ang akon himuon sa akon talamnan. Kuhaon ko ang mga tanom sa palibot sini nga nagaserbi nga kudal kag panggub-on ang mga pulopader sini agod halbon ini sang mga sapat kag tasakon. 6Pabay-an ko na lang ini nga talamnan. Indi ko ini pagpang-utdan sang mga sanga ukon kultibahon. Tubuan na lang ini sang mga hilamon kag tunukon nga mga kahoy-kahoy. Kag manduan ko ang mga panganod nga indi ini pag-ulanan.”
7Ang talamnan sang ubas sang Ginoo nga Makagagahom nga iya gin-atipan kag kalipay niya amo ang katawhan sang Israel kag sang Juda. Nagpaabot siya nga paluntaron nila ang hustisya, pero sa baylo, nagpamatay sila. Nagpaabot siya nga himuon nila ang matarong, pero sa baylo, nagpamigos sila.
Ang Kalautan nga Ginhimo sang mga Tawo
8Kaluluoy kamo nga nagapadamo sang balay kag nagapalapad sang inyo duta hasta nga wala na sing lugar ang iban kag kamo na lang ang nabilin nga nagaestar sa sini nga duta. 9Nabatian ko nga nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom, “Inang dalagko kag matahom nga mga balay indi na pag-estaran. 10Ang duha ka hektarya nga talamnan sang ubas magapatubas lang sang mga anom ka galon nga bino. Kag ang napulo ka gantang nga binhi magapatubas lang sang isa ka gantang.”
11Kaluluoy kamo nga aga pa nga nagabangon agod magsugod sa pag-inom, kag hasta sa gab-i ang inyo pagpahubog. 12Sa inyo mga punsyon may mga banda kamo kag bino. Pero wala ninyo ginasapak ang mga ginahimo sang Ginoo. 13Gani kamo nga akon katawhan pagabihagon tungod nga wala kamo nakaintiendi sa akon mga ginahimo. Magakalamatay kamo kag ang inyo mga pangulo tungod sa kagutom kag kauhaw.
14Nagaabri na sing dako ang lulubngan. Nagapaabot na ini nga isulod ang dungganon nga mga tawo sang Jerusalem pati ang mga pumuluyo sini nga nagahinugyaw kag nagakinalipay.
15Gani paubuson ang tanan nga tawo, labi na ang mga bugalon. 16Pero ang Ginoo iya nga Makagagahom pagadayawon sa iya nga paghukom. Paagi sa iya matarong nga paghukom, ginapakita niya nga balaan siya nga Dios. 17Ang naguba nga mga siyudad, sa diin nag-estar ang mga manggaranon, mangin palahalban5:17 palahalban: sa iban nga Bisaya, pahalalban. sang mga karnero.
18Kaluluoy kamo nga mga nagahimo sang sala kag kalautan paagi sa pagbinutig. 19Nagayaguta pa kamo, “Dali-dalion sang Balaan nga Dios sang Israel ang iya pagsilot suno sa iya ginsiling nga iya himuon, agod makita namon. Matabo na kuntani ang iya plano agod mahibaluan namon ini.”
20Kaluluoy kamo nga mga nagakabig sang malain nga maayo kag sang maayo nga malain. Ang kadulom ginatawag ninyo nga kasanag kag ang kasanag ginatawag ninyo nga kadulom. Ang mapait ginahimo ninyo nga matam-is kag ang matam-is ginahimo ninyo nga mapait.
21Kaluluoy kamo nga mga nagahunahuna nga maalam kamo kag mautak.
22Kaluluoy kamo nga puwerte paimnon sang bino, kag sagad magtimpla sang mga ilimnon. 23Ginahilway ninyo ang mga may sala tungod sa lagay, pero wala ninyo ginahatagan sing hustisya ang mga wala sing sala. 24Gani subong sang dagami kag laya nga hilamon nga madali lang maduktan kag maupos sang kalayo, malaglag kamo gilayon. Mangin pareho kamo sa tanom nga ang iya mga gamot nadunot kag ang iya mga bulak ginpalid nga daw sa yab-ok, tungod kay ginsikway ninyo ang Kasuguan sang Ginoo nga Makagagahom, ang Balaan nga Dios sang Israel. 25Gani tungod sa puwerte nga kaakig sang Ginoo sa inyo nga iya katawhan, silutan niya kamo. Magkalatay-og ang mga bukid kag maglalapta sa karsada ang inyo mga bangkay pareho sa mga basura. Pero ang kaakig sang Ginoo indi pa gid mauntat. Handa pa gihapon siya sa pagsilot sa inyo.
26Sinyasan niya ang mga nasyon sa malayo; magapanihol siya sa pagtawag sa mga nagaestar sa pinakamalayo nga parte sang kalibutan, kag sa gilayon magaabot sila sa pagsalakay sa inyo. 27Wala sing isa sa ila nga kapuyon ukon makadusmo, kag wala sing isa nga tuyuhon ukon magtulog. Wala sing paha nga mahukas sa ila, ukon higot sang sandalyas nga mabugto. 28Taliwis ang ila mga baslay5:28 baslay: sa English, arrow. kag preparado ang ila mga pana. Ang kuko sang ila mga kabayo pareho sa matig-a gid nga bato, kag ang pagtiyog sang rueda sang ila mga karwahe pareho sa buhawi. 29Sa ila nga pagsalakay nagasinggit sila pareho sa nagangurob nga leon. Ang ila mabiktima ginadala nila palayo kag wala sing may makaluwas sini sa ila.
30Sa tion nga magsalakay sila sa Israel magasinggit sila nga daw sa huganas sang dagat. Kag kon magtan-aw ang tawo sa duta sang Israel, ang makita niya amo ang kadulom kag kalisod. Ang kasanag magadulom kay tabunan sang madamol nga mga panganod.
