1And the word of the LORD came unto me, saying, 2Son of man, set thy face toward the mountains of Israel, and prophesy against them, 3And say, Ye mountains of Israel, hear the word of the Lord GOD; Thus saith the Lord GOD to the mountains, and to the hills, to the rivers, and to the valleys; Behold, I, even I, will bring a sword upon you, and I will destroy your high places. 4And your altars shall be desolate, and your images shall be broken: and I will cast down your slain men before your idols.6.4 images: or, sun images 5And I will lay the dead carcases of the children of Israel before their idols; and I will scatter your bones round about your altars.6.5 lay: Heb. give 6In all your dwellingplaces the cities shall be laid waste, and the high places shall be desolate; that your altars may be laid waste and made desolate, and your idols may be broken and cease, and your images may be cut down, and your works may be abolished.6.6 images: or, sun images 7And the slain shall fall in the midst of you, and ye shall know that I am the LORD.
8¶ Yet will I leave a remnant, that ye may have some that shall escape the sword among the nations, when ye shall be scattered through the countries. 9And they that escape of you shall remember me among the nations whither they shall be carried captives, because I am broken with their whorish heart, which hath departed from me, and with their eyes, which go a whoring after their idols: and they shall lothe themselves for the evils which they have committed in all their abominations. 10And they shall know that I am the LORD, and that I have not said in vain that I would do this evil unto them.
11¶ Thus saith the Lord GOD; Smite with thine hand, and stamp with thy foot, and say, Alas for all the evil abominations of the house of Israel! for they shall fall by the sword, by the famine, and by the pestilence. 12He that is far off shall die of the pestilence; and he that is near shall fall by the sword; and he that remaineth and is besieged shall die by the famine: thus will I accomplish my fury upon them. 13Then shall ye know that I am the LORD, when their slain men shall be among their idols round about their altars, upon every high hill, in all the tops of the mountains, and under every green tree, and under every thick oak, the place where they did offer sweet savour to all their idols. 14So will I stretch out my hand upon them, and make the land desolate, yea, more desolate than the wilderness toward Diblath, in all their habitations: and they shall know that I am the LORD.6.14 more…: or, desolate from the wilderness
محكوميت بت‌پرستی
1خداوند به من فرمود: 2«ای انسان خاكی، به کوههای اسرائيل چشم بدوز و بر ضد آنها پيشگويی كن، 3و بگو:
«ای کوههای اسرائيل، پيغام خداوند را بشنويد كه بر ضد شما و رودخانه‌ها و دره‌هاست. جنگی عليه شما بر پا خواهم نمود تا بتخانه‌هايتان نابود گردند. 4قربانگاهایتان ویران خواهد شد و قربانگاههای بخورتان در هم خواهد شکست؛ و من مردمانتان را پیش بتهایتان خواهم کشت. 5اجساد بنی اسرائیل را پیش بتهایشان خواهم افکند و استخوانهای پرستندگان آنها را در میان قربانگاه‌ها خواهم پراکند. 6هر جا سکونت گزینید، ویرانی خواهد بود. من بتکده‌ها، قربانگاها، بتها، قربانگاههای بخور و تمام وسایل بت‌پرستی دیگر را که ساخته‌اید نابود خواهم کرد. 7آنگاه که دیارتان از اجساد پر شد خواهید دانست که من خداوند هستم.
8«اما عده‌ای از قوم را از هلاكت رهايی خواهم بخشيد و ايشان را در ميان قومهای جهان پراكنده و تبعيد خواهم كرد. 9در آنجا مرا به یاد خواهند آورد و خواهند دانست كه من ايشان را مجازات نموده‌ام، زيرا دل خيانتكار ايشان از من دور گشته و به سوی بتها كشيده شده است. آنگاه ايشان به سبب تمام كارهای زشتی كه مرتكب گرديده‌اند، از خود بيزار شده، 10خواهند دانست كه فقط من خداوند هستم و هشدارهای من بيهوده نبوده است.»
11خداوند یهوه می‌فرماید: «با غم و اندوه به سر و سينهٔ خود بزن و به سبب شرارتهای قوم خود آه و ناله كن، زيرا بزودی از جنگ و قحطی و بيماری هلاک خواهند شد. 12آنانی كه در تبعيدند از مرض خواهند مرد، كسانی كه در سرزمين اسرائيل به سر می‌برند در جنگ كشته خواهند شد، و آنانی كه باقی بمانند در محاصره در اثر قحطی و گرسنگی از پای در خواهند آمد. به اين ترتيب شدت خشم خود را بر ايشان خواهم ريخت. 13وقتی جنازه‌های ايشان در ميان بتها و قربانگاه‌ها، روی تپه‌ها و کوهها و زير درختان سبز و بلوطهای بزرگ بيفتد، يعنی در جای‌هایی كه به بتهايشان هديه تقديم می‌كردند، آنگاه خواهند فهميد كه فقط من خداوند هستم. 14همگی ايشان را از بين خواهم برد و شهرهايشان را از بيابان جنوب تا ربله در شمال، ويران خواهم ساخت تا بدانند كه من خداوند هستم.»
