1Thou also, son of man, take thee a tile, and lay it before thee, and pourtray upon it the city, even Jerusalem: 2And lay siege against it, and build a fort against it, and cast a mount against it; set the camp also against it, and set battering rams against it round about.4.2 battering…: chief leaders 3Moreover take thou unto thee an iron pan, and set it for a wall of iron between thee and the city: and set thy face against it, and it shall be besieged, and thou shalt lay siege against it. This shall be a sign to the house of Israel.4.3 an…: or, a flat plate, or, slice 4Lie thou also upon thy left side, and lay the iniquity of the house of Israel upon it: according to the number of the days that thou shalt lie upon it thou shalt bear their iniquity. 5For I have laid upon thee the years of their iniquity, according to the number of the days, three hundred and ninety days: so shalt thou bear the iniquity of the house of Israel. 6And when thou hast accomplished them, lie again on thy right side, and thou shalt bear the iniquity of the house of Judah forty days: I have appointed thee each day for a year.4.6 each…: Heb. a day for a year, a day for a year 7Therefore thou shalt set thy face toward the siege of Jerusalem, and thine arm shall be uncovered, and thou shalt prophesy against it. 8And, behold, I will lay bands upon thee, and thou shalt not turn thee from one side to another, till thou hast ended the days of thy siege.4.8 from one…: Heb. from thy side to thy side
9¶ Take thou also unto thee wheat, and barley, and beans, and lentiles, and millet, and fitches, and put them in one vessel, and make thee bread thereof, according to the number of the days that thou shalt lie upon thy side, three hundred and ninety days shalt thou eat thereof.4.9 fitches: or, spelt 10And thy meat which thou shalt eat shall be by weight, twenty shekels a day: from time to time shalt thou eat it. 11Thou shalt drink also water by measure, the sixth part of an hin: from time to time shalt thou drink. 12And thou shalt eat it as barley cakes, and thou shalt bake it with dung that cometh out of man, in their sight. 13And the LORD said, Even thus shall the children of Israel eat their defiled bread among the Gentiles, whither I will drive them. 14Then said I, Ah Lord GOD! behold, my soul hath not been polluted: for from my youth up even till now have I not eaten of that which dieth of itself, or is torn in pieces; neither came there abominable flesh into my mouth. 15Then he said unto me, Lo, I have given thee cow’s dung for man’s dung, and thou shalt prepare thy bread therewith. 16Moreover he said unto me, Son of man, behold, I will break the staff of bread in Jerusalem: and they shall eat bread by weight, and with care; and they shall drink water by measure, and with astonishment: 17That they may want bread and water, and be astonied one with another, and consume away for their iniquity.
Gilarawan ni Ezekiel ang Pagsulong sa Jerusalem
1Miingon ang Ginoo kanako, “Tawo, pagkuhag tisa4:1 tisa: sa English, brick. ug ibutang kini sa imo nga atubangan, ug ikulit diha niini ang siyudad sa Jerusalem. 2Unya ilarawan nga morag gisulong kini sa mga kaaway. Butangi kini ug tinapok nga yuta nga masak-an paingon sa paril. Paliboti kinig mga kampo ug mga troso nga pangguba sa paril. 3Unya pagkuha ug lapad nga puthaw ug ibutang kini ingon nga paril sa taliwala nimo ug sa siyudad. Moatubang ka sa siyudad nga daw sa ginasulong mo kini. Usa kini ka timailhan alang sa katawhan sa Israel nga sulongon sila sa ilang mga kaaway.
4“Human niini, mohigda ka nga magtakilid sa wala, sa pagpakita nga ginapas-an nimo ang sala sa katawhan sa Israel. Pas-anon mo ang ilang sala sumala sa gidaghanon sa mga adlaw sa imo nga paghigda. 5Ang usa ka adlaw nagarepresentar ug usa ka tuig. Busa sulod sa 390 ka adlaw pas-anon mo ang ilang mga sala. 6Pagkahuman, motakilid ka sa tuo ug pas-ana na usab ang sala sa katawhan sa Juda sulod sa 40 ka adlaw; ang usa ka adlaw nagarepresentar gihapon sa usa ka tuig. 7Tan-awa pag-usab ang larawan sa Jerusalem nga gisulong, ug panghimaraota kini nga walay tabon ang imo nga bukton. 8Gapuson ko ikaw ug pisi aron dili ka makaliso-liso hangtod nga mahuman mo ang adlaw sa imo nga paglarawan.
9“Karon, pagkuha ug trigo, barley, mga liso nga utanon, balatong, dawa, ug espelta. Sagola kini nga tanan sa usa ka sudlanan ug himoang pan. Mao kini ang imo nga kan-on sulod sa 390 ka adlaw nga nagahigda ka nga nagatakilid sa wala. 10Mga 240 ka gramo lang sa pagkaon ang imo nga kan-on matag adlaw sa gitakda nga mga oras. 11Ug mga tunga sa litro nga tubig ang imo nga imnon matag adlaw sa gitakda usab nga mga oras. 12Lutoa ang pan matag adlaw samtang nagatan-aw ang mga tawo. Lutoa kini sama sa pagluto sa pan nga barley. Gamita nga sugnod ang uga nga tae sa tawo. Ug unya kaona ang pan. 13Kay sama usab niini ang mahitabo sa katawhan sa Israel, magakaon sila sa mga pagkaon nga giisip nga hugaw didto unya sa mga dapit diin ipabihag ko sila.”
14Apan miingon ako, “O Ginoo nga Dios, wala ko gyud hugawi ang akong kaugalingon sukad sa bata pa ako hangtod karon. Wala gyud ako sukad makakaon ug mananap nga namatay lang sa iyang kaugalingon o gipatay sa uban nga mananap. Wala usab ako sukad makakaon ug mananap nga giisip nga hugaw.” 15Mitubag ang Ginoo, “Sige, tae na lang sa baka ang gamiton mo nga sugnod puli sa tae sa tawo.”
16Ug siya miingon kanako, “Tawo, kulangan ko ang pagkaon sa Jerusalem. Sukdon sa mga nagpuyo sa Jerusalem ang ilang pagkaon ug tubig nga imnon. Mokaon sila ug moinom nga may kabalaka ug kahadlok 17tungod sa kakulang sa pagkaon ug tubig. Magtinan-away sila sa usag usa nga may kalisang. Ug hinay-hinay silang mangamatay tungod sa ilang sala.”
