1When Jethro, the priest of Midian, Moses’ father in law, heard of all that God had done for Moses, and for Israel his people, and that the LORD had brought Israel out of Egypt; 2Then Jethro, Moses’ father in law, took Zipporah, Moses’ wife, after he had sent her back, 3And her two sons; of which the name of the one was Gershom; for he said, I have been an alien in a strange land:18.3 Gershom: that is A stranger there 4And the name of the other was Eliezer; for the God of my father, said he, was mine help, and delivered me from the sword of Pharaoh:18.4 Eliezer: that is, My God is an help 5And Jethro, Moses’ father in law, came with his sons and his wife unto Moses into the wilderness, where he encamped at the mount of God: 6And he said unto Moses, I thy father in law Jethro am come unto thee, and thy wife, and her two sons with her.
7¶ And Moses went out to meet his father in law, and did obeisance, and kissed him; and they asked each other of their welfare; and they came into the tent.18.7 welfare: Heb. peace 8And Moses told his father in law all that the LORD had done unto Pharaoh and to the Egyptians for Israel’s sake, and all the travail that had come upon them by the way, and how the LORD delivered them.18.8 come…: Heb. found them 9And Jethro rejoiced for all the goodness which the LORD had done to Israel, whom he had delivered out of the hand of the Egyptians. 10And Jethro said, Blessed be the LORD, who hath delivered you out of the hand of the Egyptians, and out of the hand of Pharaoh, who hath delivered the people from under the hand of the Egyptians. 11Now I know that the LORD is greater than all gods: for in the thing wherein they dealt proudly he was above them. 12And Jethro, Moses’ father in law, took a burnt offering and sacrifices for God: and Aaron came, and all the elders of Israel, to eat bread with Moses’ father in law before God.
13¶ And it came to pass on the morrow, that Moses sat to judge the people: and the people stood by Moses from the morning unto the evening. 14And when Moses’ father in law saw all that he did to the people, he said, What is this thing that thou doest to the people? why sittest thou thyself alone, and all the people stand by thee from morning unto even? 15And Moses said unto his father in law, Because the people come unto me to enquire of God: 16When they have a matter, they come unto me; and I judge between one and another, and I do make them know the statutes of God, and his laws.18.16 one…: Heb. a man and his fellow 17And Moses’ father in law said unto him, The thing that thou doest is not good. 18Thou wilt surely wear away, both thou, and this people that is with thee: for this thing is too heavy for thee; thou art not able to perform it thyself alone.18.18 Thou wilt…: Heb. Fading thou wilt fade 19Hearken now unto my voice, I will give thee counsel, and God shall be with thee: Be thou for the people to God-ward, that thou mayest bring the causes unto God: 20And thou shalt teach them ordinances and laws, and shalt shew them the way wherein they must walk, and the work that they must do. 21Moreover thou shalt provide out of all the people able men, such as fear God, men of truth, hating covetousness; and place such over them, to be rulers of thousands, and rulers of hundreds, rulers of fifties, and rulers of tens: 22And let them judge the people at all seasons: and it shall be, that every great matter they shall bring unto thee, but every small matter they shall judge: so shall it be easier for thyself, and they shall bear the burden with thee. 23If thou shalt do this thing, and God command thee so, then thou shalt be able to endure, and all this people shall also go to their place in peace. 24So Moses hearkened to the voice of his father in law, and did all that he had said. 25And Moses chose able men out of all Israel, and made them heads over the people, rulers of thousands, rulers of hundreds, rulers of fifties, and rulers of tens. 26And they judged the people at all seasons: the hard causes they brought unto Moses, but every small matter they judged themselves.
27¶ And Moses let his father in law depart; and he went his way into his own land.
يترون به ديدار موسی می‌آيد
1يترون، پدر زن موسی و كاهن مديان وقتی شنيد كه خدا چه كارهايی برای موسی و قوم اسرائيل كرده و چگونه آنها را از مصر رهانيده است، 2-3صفوره زن موسی را با دو پسر او برداشت و پيش موسی رفت. (موسی قبلاً زن خود را نزد يترون فرستاده بود.) نامهای دو پسر موسی جرشون و اليعازر بود. (جرشون به معنی «غريب» است، چون به هنگام تولد او، موسی گفته بود: «من در زمين بيگانه، غريب هستم.» 4اليعازر هم يعنی «خدا ياور من است»، چون موسی هنگام تولد او گفته بود: «خدای پدرم مرا ياری كرد و مرا از شمشير فرعون نجات داد.»)
5-6هنگامی كه بنی‌اسرائيل در دامنهٔ كوه سينا خيمه زده بودند، زن و پدر زن و فرزندان موسی از راه رسيدند. پس به موسی خبر دادند كه همسر و دو پسرش و يترون آمده‌اند. 7موسی به استقبال يترون رفت، به او تعظيم كرد و صورت او را بوسيد. پس از احوالپرسی، آنها به خيمهٔ موسی رفتند 8و موسی برای پدر زنش تعريف كرد كه خداوند چه بلاهايی بر سر فرعون و مصریان آورد تا بنی‌اسرائيل را رهايی دهد و چه مشقتی را در طول اين سفر تحمل كردند تا به آنجا رسيدند و چگونه خداوند قوم خود را از خطرات و دشواريها نجات داد. 9يترون به سبب احسان خداوند بر بنی‌اسرائيل و آزادی آنها از مصر بسيار خوشحال شد 10و گفت: «متبارک باد خداوند كه قوم خود را از دست فرعون و مصريان نجات داد. 11اكنون می‌دانم كه خداوند بزرگتر از همهٔ خدايان است، زيرا او قوم خود را از دست مصريان متكبر و بی‌رحم نجات داده است.»
12يترون قربانی سوختنی و قربانیهای ديگر به خدا تقديم كرد، و هارون و همهٔ بزرگان قوم اسرائيل به ديدن او آمدند و در حضور خدا برای خوردن گوشت قربانی دور هم نشستند.
موسی قضاتی تعيين می‌كند
(تثنيه 1:9-18)
13روز بعد، موسی برای رسيدگی به شكايات مردم در جايگاه خود نشست و مردم از صبح تا غروب در حضور او ايستادند.
14يترون وقتی ديد كه رسيدگی به شكايات مردم، وقت زيادی را می‌گيرد، به موسی گفت: «چرا اين كار را به تنهايی انجام می‌دهی؟ چرا مردم را تمام روز سر پا نگه می‌داری؟»
15موسی جواب داد: «من بايد اين كار را بكنم، زيرا مردم برای حل مشكلات خود پيش من می‌آيند تا از خدا مسئلت نمايند. 16وقتی بين دو نفر اختلافی پيش می‌آيد، نزد من می‌آيند و من تشخيص می‌دهم كه حق با كدامست و احكام و اوامر خدا را به آنها تعليم می‌دهم.»
17پدر زن موسی گفت: «اين درست نيست. 18تو با اين كار، خود را از پای در می‌آوری و قوم را نيز خسته می‌كنی. تو نمی‌توانی اين كار سنگين را به تنهايی انجام دهی. 19حرف مرا گوش كن و نصيحت مرا بپذير و خدا تو را بركت خواهد داد. تو در حضور خدا نمايندهٔ اين مردم باش و مسايل و مشكلات ايشان را به او بگو. 20دستورات خدا را به آنها ياد بده و بگو كه چطور زندگی كنند و چه رفتاری داشته باشند. 21-22در ضمن از ميان قوم اسرائيل افرادی كاردان و خداترس و درستكار كه از رشوه متنفر باشند انتخاب كن تا ميان مردم قضاوت كنند. برای هر هزار نفر يک قاضی تعيين كن. آن قاضی هم به نوبهٔ خود از ميان هر هزار نفر، ده نفر را انتخاب كند تا هر يک قاضی صد نفر باشد. هر يک از اين ده قاضی به نوبهٔ خود از ميان گروه صد نفرهٔ خويش دو نفر را انتخاب كنند تا هر يک، قاضی پنجاه نفر باشد. هر يک از اين دو قاضی نيز از ميان گروه پنجاه نفرهٔ خود پنج نفر را انتخاب كنند تا هر يک، قاضی ده نفر باشد. بگذار قضاوت قوم بر عهدهٔ اين افراد باشد و آنها فقط مسايل بسيار مهم و پيچيده را نزد تو بياورند، ولی مسايل كوچک را خود حل كنند. به اين ترتيب، ديگران را در كار خود شريک می‌كنی و بار مسئوليت تو سبكتر می‌شود. 23اگر اين روش را در پيش‌گيری و خواست خدا نيز چنين باشد، آنگاه خسته نخواهی شد و قوم نيز در حالی که اختلافشان حل شده است، راضی به خانه‌های خويش باز خواهند گشت.»
24موسی نصيحت پدر زن خود را پذيرفت و مطابق پيشنهاد او عمل كرد. 25او مردان كاردانی را برگزيد و از ميان آنها برای هر هزار نفر، صد نفر، پنجاه نفر و ده نفر قضاتی تعيين كرد. 26آنها مرتب به كار قضاوت مشغول بودند و به مشكلات و اختلافات كوچكتر رسيدگی می‌كردند، ولی برای حل مسايل مهم و پيچيده نزد موسی می‌آمدند.
27پس از چند روز، موسی پدر زنش را بدرقه كرد و او به ولايت خود بازگشت.
