1Simon Peter, a servant and an apostle of Jesus Christ, to them that have obtained like precious faith with us through the righteousness of God and our Saviour Jesus Christ: 2Grace and peace be multiplied unto you through the knowledge of God, and of Jesus our Lord, 3According as his divine power hath given unto us all things that pertain unto life and godliness, through the knowledge of him that hath called us to glory and virtue: 4Whereby are given unto us exceeding great and precious promises: that by these ye might be partakers of the divine nature, having escaped the corruption that is in the world through lust. 5And beside this, giving all diligence, add to your faith virtue; and to virtue knowledge; 6And to knowledge temperance; and to temperance patience; and to patience godliness; 7And to godliness brotherly kindness; and to brotherly kindness charity. 8For if these things be in you, and abound, they make you that ye shall neither be barren nor unfruitful in the knowledge of our Lord Jesus Christ. 9But he that lacketh these things is blind, and cannot see afar off, and hath forgotten that he was purged from his old sins. 10Wherefore the rather, brethren, give diligence to make your calling and election sure: for if ye do these things, ye shall never fall: 11For so an entrance shall be ministered unto you abundantly into the everlasting kingdom of our Lord and Saviour Jesus Christ.
12Wherefore I will not be negligent to put you always in remembrance of these things, though ye know them, and be established in the present truth. 13Yea, I think it meet, as long as I am in this tabernacle, to stir you up by putting you in remembrance; 14Knowing that shortly I must put off this my tabernacle, even as our Lord Jesus Christ hath shewed me. 15Moreover I will endeavour that ye may be able after my decease to have these things always in remembrance. 16For we have not followed cunningly devised fables, when we made known unto you the power and coming of our Lord Jesus Christ, but were eyewitnesses of his majesty. 17For he received from God the Father honour and glory, when there came such a voice to him from the excellent glory, This is my beloved Son, in whom I am well pleased. 18And this voice which came from heaven we heard, when we were with him in the holy mount. 19We have also a more sure word of prophecy; whereunto ye do well that ye take heed, as unto a light that shineth in a dark place, until the day dawn, and the day star arise in your hearts: 20Knowing this first, that no prophecy of the scripture is of any private interpretation. 21For the prophecy came not in old time by the will of man: but holy men of God spake as they were moved by the Holy Ghost.
داستان سلام و درود از پطرس
1-2از طرف من، شمعون پطرس، خدمتگزار و رسول عيسی مسيح،
به همهٔ شما كه با ما ايمانی يكسان داريد.
دعا می‌كنم كه رحمت و آرامش در اثر شناخت خدا و خداوندمان عيسی، به فراوانی به شما عطا شود.
ايمانی كه به آن اشاره كردم، ايمانی است كه از جانب خدا و نجات دهندهٔ ما عيسی مسيح عطا می‌گردد و نعمتی گرانبهاست؛ و خدا به خاطر مهربانی و نيكويی مطلق خود، اين ايمان را به هر يک از ما عنايت می‌فرمايد.
زندگی برگزيدگان خدا
3او همچنين با قدرت عظيمش، هر چه كه برای يک زندگی خداپسندانه نياز داريم، عطا می‌كند و حتی ما را در جلال و نيكويی خود سهيم می‌سازد؛ اما برای اين منظور، لازم است كه او را بهتر و عمیقتر بشناسيم. 4با همين قدرت عظيم بود كه تمام بركات غنی و عالی را كه وعده داده بود، به ما بخشيد. يكی از اين وعده‌ها اين بود كه ما را از شهوت و فساد محيط اطرافمان رهايی دهد و از طبيعت و صفات الهی خود بهره‌ای به ما عطا فرمايد.
5اما برای دسترسی به اين بركات، علاوه بر ايمان، به خصلت‌های ديگری نيز نياز داريد؛ بلی، بايد سخت بكوشيد كه نيک باشيد، خدا را بهتر بشناسيد و به ارادهٔ او پی ببريد. 6همچنين بايد حاضر باشيد تا خواسته‌های خود را كنار گذاشته، با صبر و دينداری خدا را با شادی خدمت نماييد. 7به اين ترتيب، راه را برای قدم بعدی هموار می‌كنيد، يعنی آماده می‌شويد تا انسانها را دوست بداريد. اين محبت رشد كرده، تبديل به محبتی عميق نسبت به انسانها خواهد گشت. 8اگر اجازه دهيد اين خصلت‌های خوب در شما رشد كنند و فزونی يابند، از لحاظ روحانی نيرومند شده، برای خداوندمان عيسی مسيح مفيد و پرثمر خواهيد شد. 9اما كسی كه اجازه نمی‌دهد اين خصوصيات در او ريشه بدوانند، در حقيقت كور يا لااقل كوته‌بين است و فراموش كرده است كه خدا او را از زندگی گناه‌آلود سابقش نجات داده تا بتواند برای خداوند زندگی كند.
10بنابراين، ای برادران عزيز، بكوشيد تا ثابت كنيد كه حقيقتاً جزو برگزيدگان و دعوت‌شدگان خدا هستيد؛ زيرا اگر چنين كنيد، هرگز لغزش نخواهيد خورد و از خدا دور نخواهيد شد؛ 11و خدا نيز دروازه‌های آسمان را به روی شما خواهد گشود تا وارد ملكوت جاودانی خداوند و نجات‌دهندهٔ‌مان عيسی مسيح گرديد.
يادآوری حقيقت
12اما من هيچگاه از يادآوری اين مطالب به شما، كوتاهی نخواهم كرد، گرچه آنها را می‌دانيد و در حقيقتی كه يافته‌ايد، ثابت و استوار می‌باشيد. 13تا زمانی كه در اين دنيای فانی به سر می‌برم، وظيفهٔ خود می‌دانم كه اين نكات را به شما تذكر دهم تا آنها را فراموش نكنيد. 14زيرا می‌دانم كه بزودی دار فانی را وداع خواهم گفت؛ خداوندمان عيسی مسيح نيز مرا از اين موضوع آگاه ساخته است. 15بنابراين، سعی می‌كنم اين نكات را چنان در فكر و ذهن شما نقش نمايم كه حتی پس از رحلت من نيز بتوانيد آنها را به یاد آوريد.
16زمانی كه ما دربارهٔ قوت و بازگشت خداوندمان عيسی مسيح با شما سخن گفتيم، داستانهای ساختگی برايتان تعريف نكرديم، زيرا من با چشمان خود، عظمت و جلال او را ديدم. 17-18وقتی بر آن كوه مقدس، جلال و شكوه خدای پدر از او می‌درخشيد، من آنجا بودم. من آن صدا را شنيدم كه از آسمان طنين افكند و گفت: «اين فرزند عزيز من است؛ از او بسيار خشنودم.»
19پس ملاحظه می‌كنيد كه ما آنچه را كه انبیا گفته‌اند، به چشم ديده و ثابت كرده‌ايم كه گفتار آنان حقيقت دارد. شما نيز اگر به نوشته‌های ايشان با دقت بيشتری توجه نماييد، كار بسيار خوبی می‌كنيد. زيرا كلام ايشان همچون نور بر همهٔ زوايای تاريک می‌تابد و نكات مبهم و دشوار را برای ما روشن می‌سازد. با مطالعه و دقت در كلام ايشان، نور در وجودتان طلوع خواهد كرد و مسيح، اين «ستارهٔ صبح» در قلبتان خواهد درخشيد. 20-21اين را بدانيد كه هيچيک از پيشگويی‌های كتاب آسمانی، از فكر خود انبیا تراوش نكرده، بلكه روح‌القدس در وجود اين مردان خدا قرار می‌گرفت و حقيقت را به ايشان عطا می‌كرد تا بازگو نمايند.
