1Rebuke not an elder, but intreat him as a father; and the younger men as brethren; 2The elder women as mothers; the younger as sisters, with all purity. 3Honour widows that are widows indeed. 4But if any widow have children or nephews, let them learn first to shew piety at home, and to requite their parents: for that is good and acceptable before God. 5Now she that is a widow indeed, and desolate, trusteth in God, and continueth in supplications and prayers night and day. 6But she that liveth in pleasure is dead while she liveth. 7And these things give in charge, that they may be blameless. 8But if any provide not for his own, and specially for those of his own house, he hath denied the faith, and is worse than an infidel. 9Let not a widow be taken into the number under threescore years old, having been the wife of one man, 10Well reported of for good works; if she have brought up children, if she have lodged strangers, if she have washed the saints’ feet, if she have relieved the afflicted, if she have diligently followed every good work. 11But the younger widows refuse: for when they have begun to wax wanton against Christ, they will marry; 12Having damnation, because they have cast off their first faith. 13And withal they learn to be idle, wandering about from house to house; and not only idle, but tattlers also and busybodies, speaking things which they ought not. 14I will therefore that the younger women marry, bear children, guide the house, give none occasion to the adversary to speak reproachfully. 15For some are already turned aside after Satan. 16If any man or woman that believeth have widows, let them relieve them, and let not the church be charged; that it may relieve them that are widows indeed. 17Let the elders that rule well be counted worthy of double honour, especially they who labour in the word and doctrine. 18For the scripture saith, Thou shalt not muzzle the ox that treadeth out the corn. And, The labourer is worthy of his reward. 19Against an elder receive not an accusation, but before two or three witnesses. 20Them that sin rebuke before all, that others also may fear. 21I charge thee before God, and the Lord Jesus Christ, and the elect angels, that thou observe these things without preferring one before another, doing nothing by partiality. 22Lay hands suddenly on no man, neither be partaker of other men’s sins: keep thyself pure. 23Drink no longer water, but use a little wine for thy stomach’s sake and thine often infirmities. 24Some men’s sins are open beforehand, going before to judgment; and some men they follow after. 25Likewise also the good works of some are manifest beforehand; and they that are otherwise cannot be hid.
1مرد سالخورده را هرگز با خشونت سرزنش نكن، بلكه او را همچون پدر خود با احترام نصيحت نما. با جوانان مثل برادران خود، با محبت سخن بگو. 2با زنان پير مانند مادر خود و با دختران جوان همچون خواهران خود رفتار كن و افكارت درباره ايشان هميشه پاک باشد.
رفتار با بيوه‌زنان، کشيشان و غلامان
3كليسا بايد از بيوه‌زنان مراقبت و نگهداری كند، البته اگر كسی را نداشته باشند كه از ايشان مراقبت نمايد. 4اما اگر فرزندان يا نوه‌هايی دارند، ايشان بايد از آنان نگهداری به عمل آورند، و بياموزند كه نيكوكاری را از خانه شروع كنند و اول از همه، دِين خود را به والدين و اجداد خود ادا نمايند. اين چيزی است كه خدا را خشنود و راضی می‌سازد.
5كليسا بايد از بيوه‌زنانی نگهداری كند كه فقير و بيكس هستند و چشم اميدشان به خداست و وقتشان را بيشتر در دعا صرف می‌كنند؛ 6اما بيوه‌هايی كه بيكار می‌گردند و بدگويی می‌كنند و در پی خوشگذرانی هستند، روح خود را به سوی هلاكت سوق می‌دهند. 7اين بايد جزو مقررات كليسای شما باشد، تا اعضا بدانند چه كاری درست است و آن را انجام دهند.
8اما اگر كسی به احتياجات خويشان و بخصوص اعضای خانوادهٔ خود بی‌توجه باشد، اجازه ندارد خود را مسيحی بخواند؛ چنين شخص از يک كافر هم پستتر است.
9زنان بيوه‌ای كه بيش از ۶۰ سال سن دارند و بيش از يک بار ازدواج نكرده‌اند، بايد نامشان در فهرست بيوه‌زنان كليسا ثبت گردد. 10اين گونه بيوه‌زنان بايد به نيكوكاری معروف بوده، فرزندان خود را به خوبی تربيت كرده باشند؛ بايد نسبت به غريبان مهمان‌نواز بوده، به ايمانداران نيز خدمت كرده باشند و دردمندان و محتاجان را ياری داده و همواره نيكوكار بوده باشند.
11بيوه‌های جوانتر را جزو اين گروه نپذير، چون پس از مدتی ممكن است اميال و غرايز بر ايشان چيره شود و خواهان ازدواج مجدد گردند؛ 12به اين ترتيب، به سبب شكستن پيمان اولشان با مسيح، مورد محكوميت قرار می‌گيرند. 13از اين گذشته، بيوهٔ جوان ممكن است به بيكاری و تنبلی عادت كند، و خانه به خانه بگردد و در مورد اين و آن به بدگويی بپردازد و در كار ديگران فضولی كرده، بيهوده‌گويی نمايد. 14پس به نظر من، بهتر است كه بيوه‌های جوان ازدواج كنند و بچه‌دار شوند و به خانه‌داری بپردازند، تا كسی نتواند از كليسا عيب و ايرادی بگيرد. 15زيرا اينطور كه پيداست، عده‌ای از بيوه‌ها از كليسا روگردان شده، شيطان را پيروی می‌كنند.
16بار ديگر يادآوری می‌كنم كه خويشان هر بيوه‌زن بايد خرج او را بدهند و اين بار را بر دوش كليسا ننهند، تا كليسا بتواند از بيوه‌زنانی نگهداری كند كه هيچكس را ندارند.
17كشيشانی كه امور كليسا را خوب اداره می‌كنند، بايد هم حقوق خوبی دريافت كنند و هم مورد تشويق قرار گيرند، بخصوص آنانی كه در كار موعظه و تعليم كلام خدا، زحمت می‌كشند. 18زيرا كتاب آسمانی می‌فرمايد: «دهان گاوی را كه خرمن می‌كوبد، نبند و بگذار به هنگام كار، از خرمنت بخورد.» در جای ديگر نيز می‌فرمايد: «كسی كه كار می‌كند، بايد حقش را بگيرد.»
19اگر بر يكی از كشيشان اتهامی وارد شود، نپذير مگر آنكه دو يا سه نفر شاهد، آن را تأييد كنند. 20اگر ثابت شد كه گناه كرده است، بايد او را در حضور همه توبيخ كنی تا برای ديگران درس عبرتی باشد.
21در حضور خدا و عيسی مسيح و فرشتگان مقدس، تو را مكلف می‌سازم كه اين دستورالعمل را حتی در مورد كشيشی كه بهترين دوست توست اجرا كنی. رفتارت با همه يكسان باشد و از كسی طرفداری نكن. 22در انتصاب كشيش شتاب نکن، چون ممكن است او گناهی كرده باشد، و تو با اين كارت گناه او را تأييد كنی. مواظب باش كه خود را پاک و مقدس نگاه داری.
23خوبست كه به‌جز آب، گاهی نيز برای ناراحتی معده‌ات، كمی شراب بنوشی، زيرا اغلب بيمار می‌شوی.
24برخی از مردم و حتی بعضی از كشيشان زندگی گناه‌آلودی دارند و همه از آن مطلع هستند. در اين مورد بايد اقدام شديدی به عمل آوری. اما در مورد كسانی كه گناهانشان آشكار نيست، بايد منتظر روز داوری شد تا حقايق آشكار گردد. 25به همين ترتيب، خدمات و اعمال نيک و شريف برخی از كشيشان، بر همه واضح است. اما خدمات برخی ديگر، به تدریج بر همه آشكار خواهد شد.
