1And Elijah the Tishbite, who was of the inhabitants of Gilead, said unto Ahab, As the LORD God of Israel liveth, before whom I stand, there shall not be dew nor rain these years, but according to my word.17.1 Elijah: Heb. Elijahu: Gr. Elias 2And the word of the LORD came unto him, saying, 3Get thee hence, and turn thee eastward, and hide thyself by the brook Cherith, that is before Jordan. 4And it shall be, that thou shalt drink of the brook; and I have commanded the ravens to feed thee there. 5So he went and did according unto the word of the LORD: for he went and dwelt by the brook Cherith, that is before Jordan. 6And the ravens brought him bread and flesh in the morning, and bread and flesh in the evening; and he drank of the brook. 7And it came to pass after a while, that the brook dried up, because there had been no rain in the land.17.7 after…: Heb. at the end of days
8¶ And the word of the LORD came unto him, saying, 9Arise, get thee to Zarephath, which belongeth to Zidon, and dwell there: behold, I have commanded a widow woman there to sustain thee.17.9 Zarephath: Gr. Sarepta 10So he arose and went to Zarephath. And when he came to the gate of the city, behold, the widow woman was there gathering of sticks: and he called to her, and said, Fetch me, I pray thee, a little water in a vessel, that I may drink. 11And as she was going to fetch it, he called to her, and said, Bring me, I pray thee, a morsel of bread in thine hand. 12And she said, As the LORD thy God liveth, I have not a cake, but an handful of meal in a barrel, and a little oil in a cruse: and, behold, I am gathering two sticks, that I may go in and dress it for me and my son, that we may eat it, and die. 13And Elijah said unto her, Fear not; go and do as thou hast said: but make me thereof a little cake first, and bring it unto me, and after make for thee and for thy son. 14For thus saith the LORD God of Israel, The barrel of meal shall not waste, neither shall the cruse of oil fail, until the day that the LORD sendeth rain upon the earth.17.14 sendeth: Heb. giveth 15And she went and did according to the saying of Elijah: and she, and he, and her house, did eat many days.17.15 many…: or, a full year 16And the barrel of meal wasted not, neither did the cruse of oil fail, according to the word of the LORD, which he spake by Elijah.17.16 by: Heb. by the hand of
17¶ And it came to pass after these things, that the son of the woman, the mistress of the house, fell sick; and his sickness was so sore, that there was no breath left in him. 18And she said unto Elijah, What have I to do with thee, O thou man of God? art thou come unto me to call my sin to remembrance, and to slay my son? 19And he said unto her, Give me thy son. And he took him out of her bosom, and carried him up into a loft, where he abode, and laid him upon his own bed. 20And he cried unto the LORD, and said, O LORD my God, hast thou also brought evil upon the widow with whom I sojourn, by slaying her son? 21And he stretched himself upon the child three times, and cried unto the LORD, and said, O LORD my God, I pray thee, let this child’s soul come into him again.17.21 stretched: Heb. measured17.21 into…: Heb. into his inward parts 22And the LORD heard the voice of Elijah; and the soul of the child came into him again, and he revived. 23And Elijah took the child, and brought him down out of the chamber into the house, and delivered him unto his mother: and Elijah said, See, thy son liveth.
24¶ And the woman said to Elijah, Now by this I know that thou art a man of God, and that the word of the LORD in thy mouth is truth.
Gisugo sa Ginoo ang Uwak sa Pagdala ug Pagkaon kang Elias
1Unya, may usa ka propeta nga ang ngalan mao si Elias. Nagpuyo siya sa Tishbe, nga sakop sa Gilead. Miingon siya kang Ahab, “Ipaniguro ko gayod kanimo, atubangan sa buhi nga Ginoo, ang Dios sa Israel nga akong ginaalagaran, nga walay yamog o ulan nga moabot sulod sa pila ka tuig gawas kon moingon ako nga moabot kini.”
2Unya miingon ang Ginoo kang Elias, 3“Biya dinhi ug lakaw sa sidlakan, ug tago sa Lugut sa Kerit, sa sidlakang bahin sa Suba sa Jordan. 4Didto pag-inom sa lugut, ug sugoon ko ang mga uwak nga dad-an ka ug pagkaon didto.” 5Gituman ni Elias ang sugo sa Ginoo kaniya. Miadto siya sa Lugut sa Kerit, sa sidlakang bahin sa Jordan ug didto nagpuyo. 6Gidad-an siya sa mga uwak ug pagkaon ug karne matag buntag ug gabii, ug sa lugut gainom.
Ang Biyuda sa Zarefat
7Wala madugay mihubas ang lugut kay wala na mag-ulan. 8Unya miingon ang Ginoo kang Elias, 9“Lakaw sa Zarefat nga sakop sa Sidon, ug didto puyo. May gisugo ako didto nga biyuda nga maoy mopakaon kanimo.” 10Busa miadto si Elias sa Zarefat. Pag-abot niya sa pultahan sa lungsod nakita niya ang usa ka biyuda nga nangahoy. Giingnan niya kini, “Palihog dad-i ako ug diotayng tubig nga mainom.” 11Sa dihang milakaw ang biyuda sa pagkuha ug tubig, giingnan siya ni Elias, “Palihog dad-i usab ako ug gamayng pan.”
12Miingon ang biyuda, “Sultihan ko ikaw sa tinuod atubangan sa buhi nga Ginoo, nga imong Dios, nga wala na akoy pan. Anaay nahibilin nga usa ka kumkom nga harina ug diotayng lana. Nangahoy ako ug mopauli aron lutuon ang nahibilin nga harina alang kanako ug sa akong anak, ug pagkahuman niini mangamatay na kami sa kagutom.”
13Miingon si Elias kaniya, “Ayaw kabalaka. Pauli, ug himoa ang imong giingon. Apan lutoi una ako ug gamayng pan gikan sa nahibilin mong harina, ug dad-a dayon dinhi kanako. Pagkahuman, pagluto usab alang kanimo ug sa imong anak. 14Kay mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa Israel, ‘Dili mahutdan ug harina ug lana ang imong mga sudlanan hangtod sa adlaw nga padad-an ko na ug ulan ang yuta.’ ” 15Milakaw ang biyuda ug gihimo niya ang giingon ni Elias. Ug kanunayng may pagkaon adlaw-adlaw alang kang Elias ug alang sa biyuda ug sa iyang anak.17:15 anak: sa Hebreo, panimalay. 16Wala mahutdi ug harina ug lana ang iyang mga sudlanan, sumala sa giingon sa Ginoo pinaagi kang Elias.
17Paglabay sa mga adlaw, nagsakit ang anak sa babaye. Migrabe kini hangtod nga namatay. 18Miingon ang babaye kang Elias, “Unsay sala nga nahimo ko kanimo, alagad sa Dios? Mianhi ka ba dinhi sa pagpatay sa akong anak ingon nga silot sa akong mga sala?” 19Mitubag si Elias, “Ihatag kanako ang imong anak.” Gikuha ni Elias ang bata gikan sa iyang inahan, ug gidala kini sa kuwarto sa taas diin siya magpuyo. Gipahigda niya ang bata sa iyang katre, 20ug nanawag siya sa Ginoo, “O Ginoo, nga akong Dios, nganong gipadad-an mo man ug katalagman kining biyuda nga akong gipuy-an pinaagi sa pagpatay sa iyang anak?” 21Unya gihap-an ni Elias sa makatulo ang bata ug nanawag sa Ginoo, “Ginoo nga akong Dios, buhia kining bata!” 22Gitubag sa Ginoo ang pag-ampo ni Elias, ug nabuhi pag-usab ang bata. 23Unya gidala ni Elias ang bata sa silong ug gihatag sa iyang inahan. Miingon si Elias, “Tan-awa, buhi ang imong anak!” 24Unya miingon ang babaye kang Elias, “Karon nasayod na ako nga alagad ikaw sa Dios, ug tinuod nga nagasulti ang Ginoo pinaagi kanimo.”
