哀歌 3 – JCB & PCB

Japanese Contemporary Bible

哀歌 3:1-66

3

神の恵みはただ一つの望み

1私は、神の激しい怒りのむちが振り下ろされるのを、

この目で見ました。

2主は暗闇の底に私を連れて行き、

いっさいの明かりを吹き消しました。

3私に襲いかかる主の御手は、

昼も夜も重くのしかかっています。

4私は憔悴しきって、すっかり老け込んでしまいました。

5主は私の前にとりでを築き、

苦しみと悩みで私を取り囲みました。

6私を、ずっと前に死んだ者のように、

暗がりに埋めました。

7主が私を閉じ込めたので、

どんなにもがいても逃げられません。

主は私を重い鎖でつなぎました。

8私がどんなに声を張り上げても、

主は祈りを聞こうとされません。

9私は、高い崖が周囲にそそり立つ所に閉じ込められ、

どんなに急いでも、道を先へ進めません。

10主は熊やライオンのように、

私に襲いかかろうと待ち伏せています。

11主は私をやぶに引きずり込み、

前足でずたずたに引き裂いて、置き去りにしました。

12主は弓を引きしぼり、私にねらいをつけました。

13その矢は、私の心臓に突き刺さりました。

14同胞は私を笑い者にし、

一日中、下品な歌であざけります。

15主は私に悲しみの杯を飲ませたので、

口の中が苦くなりました。

16小石を食べさせられ、歯が折れました。

主は、私が灰とちりの中を転げ回るようにしました。

17主よ、平和も繁栄も、ずっと前に姿を消しました。

あなたが取り去ったからです。

私は、楽しみとはどんなことか、すっかり忘れ、

18夢も希望もなくなりました。

もう気力さえ残っていません。

主が私を置き去りにしたからです。

19どうか、私に突きつけた苦い杯と苦しみとを

思い出してください。

20私は身のすくむような恐ろしい年月を、

忘れようにも忘れられません。

私のたましいは屈辱に沈んだままなのです。

21それでもなお、一つの望みが残っています。

22主の恵みは決してなくなることがない、

ということです。

私たちが滅亡しなかったのは、

主の恵みによります。

23神の真実は限りなく、

その恵みは朝ごとに新しくなります。

24主こそ私の受ける分で、私は主に望みを置きます。

25主は、ご自分を待ち望む者、ご自分を求める者を

いつくしみます。

26主の救いだけに望みを置いて、

静かに待つのは良いことです。

27若い時にきびしく訓練されるのは良いことです。

28その人は主から命令があったとき、

黙ってそれを受け止め、

29下を向きますが、

ついには希望を見いだすようになります。

30自分を打つ者にもう一方の頬を向け、

ひどい侮辱を受けなさい。

31主がいつまでも見捨てておくはずがないからです。

32たとえ、彼に悩みを与える場合でも、

主は恵み深いお方ですから、

忘れずにあわれみをかけてくれます。

33主は意味もなく人を苦しませ、

悲しませたりはしません。

34-36しかし、あなたは身分の低い者を踏みつけ、

神に与えられた彼らの権利を奪い、

公平に扱いませんでした。

だから今、主がつらく当たるのは当然のことです。

37主の許しがなければ、だれもあなたに、

あれほどひどい仕打ちをするはずがありません。

38ある人を助け、ほかの人に災いを下すのは主です。

39どうしてただの人間にすぎない私たちは、

自分の罪のために罰を受けたからといって、

つぶやいたり、不平を言ったりするのでしょう。

40むしろ、自分自身を振り返り、悔い改めて、

主に立ち返るべきです。

41手だけでなく、心もいっしょに、

天におられる神に向けようではありませんか。

42私たちは罪を犯したのです。

主に反抗し、

主は、そのことを忘れませんでした。

43主よ。あなたは怒って私たちを追いつめ、

容赦なく打ちました。

44あなたは雲で姿を隠しているので、

私たちの祈りは届きませんでした。

45あなたは私たちを、

国々の間で、ごみのように捨てられるものとしました。

46敵はみな、私たちに大きな口をたたきました。

47私たちは罠にかかり、見殺しにされたので、

恐れに取りつかれました。

48-49同胞が滅んでいくのを見て、

昼となく夜となく、涙があふれ出ます。

50ああ、主が天から見下ろして、

私の叫びに答えてくださるとよいのに。

51私の胸は、エルサレムの娘たちの災いを知って、

張り裂けんばかりです。

52今までに一度もこちらから害を加えたことのない敵が、

まるで鳥をねらうように、私を追いかけました。

53彼らは私を井戸に放り込み、

大きな石でふたをしたのです。

54水が頭の上まで来たので、

これで終わりだと思いました。

55しかし主よ。

私は井戸の底から、主の名を呼びました。

56すると、あなたはその叫びを聞いてくださいました。

私の訴えに耳を傾け、

私の泣き声を聞かれたのです。

57私の絶望の声を聞いて近づき、

「恐れてはいけない」と語りました。

58私を弁護してくれる主よ、私をお守りください。

あなたは私のいのちを買い戻してくださったのです。

59あなたは、敵が私にどんなことをしたかを見ました。

裁判官となって、私の身の潔白を証明してください。

60あなたは、敵が企んださまざまの陰謀を見て、

61聞くに耐えない名で私を呼んだのをご存じです。

62また、彼らが私について言っていること、

ひそひそ声で相談している計画をご存じです。

63私の失脚を謀って、あざ笑い、

はしゃいで歌っている様子を見てください。

64主よ、彼らのしたすべての悪に、

報いてください。

65主よ、彼らを強情にし、のろってください。

66とことんまで追いつめ、

天の下から根絶やしにしてください。

Persian Contemporary Bible

مراثی 3:1-66

1من كسی هستم كه از خشم و غضب خدا مصیبتها ديده‌ام. 2خدا مرا به اعماق تاريكی كشانده است. 3او بر ضد من برخاسته و دستش تمام روز بر من بلند است.

4او پوست بدنم را فرسوده و استخوانهايم را شكسته است. 5جان مرا با تلخی و مشقت پوشانده است. 6مرا مانند كسی كه سالهاست مرده، در تاريكی نشانده است.

7با زنجيرهای سنگين مرا بسته و دورم را حصار كشيده است تا نتوانم فرار كنم. 8فرياد برمی‌آورم و كمک می‌طلبم، ولی او به دادم نمی‌رسد. 9با ديوارهای سنگی راه مرا بسته است و طريق مرا پر پيچ و خم نموده است.

10او در كمين من نشست و مانند شير بر من هجوم آورد؛ 11مرا به ميان بيشه كشانيد و پاره‌پاره‌ام كرد و تنها و بی‌كس رهايم ساخت. 12او كمانش را كشيد و مرا هدف قرار داد، 13و تيرهايش به اعماق قلبم فرو رفت.

14مردم تمام روز به من می‌خندند و مرا مسخره می‌كنند.

15او زندگی را به كامم تلخ كرده است. 16صورتم را به خاک ماليده است و دهانم را از سنگريزه پر كرده و دندانهايم را شكسته است. 17سلامتی و خوشبختی از من رخت بربسته است. 18رمق و اميدی برايم نمانده، زيرا خداوند مرا ترک گفته است. 19وقتی مصيبت و سرگردانی خود را به ياد می‌آورم، جانم تلخ می‌گردد. 20بلی، آنها را دائم به ياد می‌آورم و وجودم پريشان می‌شود.

21اما نور اميدی بر قلبم می‌تابد، وقتی به ياد می‌آورم كه 22رحمت خداوند بی‌زوال است. آری، به سبب محبت اوست كه ما تلف نشده‌ايم. 23وفاداری خدا عظيم است و رحمت او هر صبح بر ما می‌تابد. 24به خود می‌گويم: «من فقط خداوند را دارم، پس به او اميد خواهم بست.» 25خداوند برای كسانی كه به او توكل دارند و او را می‌طلبند نيكوست. 26پس خوبست كه چشم اميدمان به او باشد و با صبر منتظر باشيم تا خداوند ما را نجات دهد. 27خوبست انسان در جوانی بياموزد كه سختيها را تحمل كند. 28هنگامی كه او دچار مصيبت می‌گردد بهتر آنست كه در سكوت و تنهايی بنشيند 29و در برابر خداوند سر تعظيم فرود آورد، زيرا ممكن است اميدی باشد. 30وقتی او را می‌زنند و اهانت می‌كنند خوبست آنها را تحمل كند، 31زيرا خداوند تا ابد او را ترک نخواهد كرد. 32هر چند خدا كسی را اندوهگين كند، اما رحمتش شامل حال او خواهد شد، زيرا محبت او عظيم است. 33او از آزردن و غمگين ساختن انسان خشنود نمی‌گردد.

34هنگامی كه ستمديدگان جهان زير پا له می‌شوند، 35و زمانی كه حق انسانی كه خدای متعال آن را به وی داده است، پايمال می‌گردد، 36و هنگامی كه مظلومی در دادگاه محكوم می‌شود، آيا خداوند اينها را نمی‌بيند؟ 37آيا بدون اجازهٔ خداوند هيچ امری واقع می‌شود؟ 38آيا هم مصيبت و هم بركت از جانب خدای متعال نازل نمی‌شود؟

39پس چرا وقتی ما انسانهای فانی به سبب گناهانمان تنبيه می‌شويم، گله و شكايت می‌كنيم؟ 40به جای گله و شكايت بياييد كردار خود را بسنجيم و به سوی خداوند بازگرديم. 41بياييد قلبهای خود را برای خدايی كه در آسمان است بگشاييم و دستهای خود را به سوی او برافرازيم. 42زيرا ما گناه كرده‌ايم و نسبت به او ياغی شده‌ايم و او اين شرارت ما را فراموش نكرده است.

43ای خدا، تو به هنگام غضب خود ما را تعقيب نموده و هلاک كرده‌ای و رحم ننموده‌ای. 44خود را با ابر پوشانيده‌ای تا دعاهای ما به حضور تو نرسد. 45ما را مثل خاكروبه و زباله به ميان قومها انداخته‌ای. 46تمام دشمنانمان به ما توهين می‌كنند. 47خرابی و نابودی دامنگير ما شده و در ترس و خطر زندگی می‌كنيم.

48‏-49به سبب نابودی قومم، روز و شب سيل اشک از چشمانم جاريست. آنقدر خواهم گريست 50تا خداوند از آسمان نظر كند و پاسخ دهد! 51هنگامی كه می‌بينم چه بر سر دختران جوان اورشليم آمده است، دلم از اندوه پر می‌شود.

52كسانی كه هرگز آزارشان نداده بودم، دشمن من شدند و مرا همچون پرنده‌ای به دام انداختند. 53آنها مرا در چاه افكندند و سر چاه را با سنگ پوشاندند. 54آب از سرم گذشت و فكر كردم مرگم حتمی است. 55اما ای خداوند، وقتی از عمق چاه نام تو را خواندم 56صدايم را شنيدی و به ناله‌هايم توجه كردی. 57آری، هنگامی كه تو را خواندم به كمكم آمدی و گفتی: «نترس!»

58ای خداوند، تو به دادم رسيدی و جانم را از مرگ رهايی بخشيدی. 59ای خداوند، تو ظلمی را كه به من كرده‌اند ديده‌ای، پس داوری كن و داد مرا بستان. 60ديده‌ای كه چگونه ايشان دشمن من شده و توطئه‌ها بر ضد من چيده‌اند. 61ای خداوند، تو شنيده‌ای كه چگونه به من اهانت كرده و عليه من نقشه كشيده‌اند. 62تو از تمام آنچه كه مخالفانم هر روز درباره من می‌گويند و نقشه‌هايی كه می‌كشند باخبری. 63ببين چگونه می‌خندند و شب و روز مرا مسخره می‌كنند.

64ای خداوند، ايشان را به سزای اعمالشان برسان. 65ايشان را لعنت كن تا غم و تاريكی وجودشان را فرا گيرد. 66با خشم و غضب آنها را تعقيب كن و از روی زمين محو و نابود گردان.