11
契約は破られた
1-3主はまた、エレミヤに語りました。
「ユダの民と、エルサレムの全住民に、わたしが彼らの先祖と契約を結んだことを思い出させなさい。その契約を守らない者はのろわれる。 4わたしは、エジプトの奴隷だった彼らを助け出した時、わたしの言いつけを守りさえすれば、彼らも子孫もわたしの民となり、わたしは彼らの神となると言った。 5だからわたしに従いなさい。そうすれば、誓いどおり、すばらしいことをしよう。今日あるとおりの『乳とみつの流れる地』を与えたい。」これを聞いて、私は「主よ、ぜひ、そうしてください」と答えました。 6すると、主は命じました。「以上のことをエルサレムの町中で、大声で伝えよ。国中の町々を巡って、『私たちの先祖が神と結んだ契約を思い出し、約束どおりに行え』と言うのだ。 7わたしは、おまえたちの先祖をエジプトから助け出した時から今日まで、繰り返し、『わたしのすべての命令に従え』と言い続けてきた。 8だがおまえたちの先祖は、従うどころか聞こうとさえせず、頑として、好き勝手にふるまった。彼らが従うことを拒否したので、わたしは契約の中にある災いをみな下した。」
9神はまた、私に語りました。「わたしは、ユダとエルサレムの住民の間に、わたしに対する陰謀があることを知った。 10彼らは先祖の道にあと戻りし、わたしの命令を破り、偶像を拝んだ。わたしが彼らの先祖と結んだ契約を破棄したのだ。
11だから、彼らに災いを下す。それから逃げることはできない。あわれみを叫び求めても、わたしは耳を貸さない。 12彼らは、偶像の前で香をたいて祈る。だが、そんなことをしても、悩みと絶望からは救われない。 13ああ、わたしの民よ。おまえたちの神々は町の数ほど多く、バアルに香をたくための恥ずべき祭壇は、エルサレムのどの通りにもある。
14だからエレミヤよ、もう、この民のために祈ってはならない。彼らのために、泣いたり嘆願したりしてはならない。わたしは、彼らが追い詰められ、助けを求めてきても、耳をふさぐことに決めた。
15わたしの民は、何の権利があって、
わたしの宮に来るのか。
おまえたちは裏切り者で、ほかの神々を拝んできた。
おまえたちのいろいろな約束やいけにえが、
今になって、滅びの運命をいのちと喜びに
変えることなどできようか。
16わたしはかつて、
おまえたちを『おいしい実をたくさんつける、
美しい緑のオリーブの木』と呼んだ。
だが今度は、おまえたちを焼き焦がし、
丸坊主にするため、敵という火を送り込んだ。
17イスラエルとユダがバアルに香をたく悪事を働いたので、木を植えたわたしが滅ぼせと命じたのだ。」
エレミヤを陥れる計略
18神は私に、彼らの計画を全部知らせ、その悪だくみを教えてくださいました。 19私は、ほふり場に引かれて行く子羊や牛のように、先にある危険に少しも気づいていませんでした。彼らが私を殺そうとしているとは、夢にも思わなかったのです。彼らは、「あの男を殺し、口を封じてしまおう。殺して、彼の名を永久に葬り去ろう」と相談していました。
20ああ、天の軍勢の主よ。
あなたは正しいお方です。
彼らの心と動機とを探り、
彼らの企てた悪事に報いてください。
私は、神が正義を行うのを見守っています。
21-22すると、主は私にこう答えました。「アナトテの町の住民は、おまえを殺そうとしたので罰を受ける。彼らはおまえに、『神の名によって預言したら殺してやる』と言うだろう。だから、彼らの若い男たちは戦場で死に、息子、娘は飢えに苦しむ。 23こうして、陰謀に加わった者は一人もいなくなる。わたしが大きな災いを下すからだ。彼らの刑罰の時はすでにきた。」
شكستن عهد خدا
1-3خداوند به من فرمود كه به مفاد عهد او گوش فرا دهم و به مردم يهودا و اهالی اورشليم اين پيام را برسانم: «لعنت بر آن كسی كه نكات اين عهد را اطاعت نكند، 4همان عهدی كه به هنگام رهايی اجدادتان از سرزمين مصر با ايشان بستم، از سرزمينی كه برای آنها همچون كورهٔ آتش بود. به ايشان گفته بودم كه اگر از من اطاعت كنند و هر چه می‌گويم انجام دهند، ايشان قوم من خواهند بود و من خدای ايشان! 5پس حال، شما اين عهد را اطاعت كنيد و من نيز به وعده‌ای كه به پدران شما داده‌ام وفا خواهم نمود و سرزمينی را به شما خواهم داد كه شير و عسل در آن جاری باشد، يعنی همين سرزمينی كه اكنون در آن هستيد.»
در پاسخ خداوند گفتم: «خداوندا، پيامت را خواهم رساند.»
6سپس خداوند فرمود: «در شهرهای يهودا و در كوچه‌های اورشليم پيام مرا اعلام كن! به مردم بگو كه به مفاد عهد من توجه كنند و آن را انجام دهند. 7زيرا از وقتی اجدادشان را از مصر بيرون آوردم تا به امروز، بارها به تأكيد از ايشان خواسته‌ام كه مرا اطاعت كنند! 8ولی ايشان اطاعت نكردند و توجهی به دستورات من ننمودند، بلكه به دنبال اميال و خواسته‌های سركش و ناپاک خود رفتند. ايشان با اين كار عهد مرا زير پا گذاشتند، بنابراين تمام تنبيهاتی را كه در آن عهد ذكر شده بود، در حقشان اجرا كردم.»
9خداوند به من فرمود: «اهالی يهودا و اورشليم عليه من طغيان كرده‌اند. 10آنها به گناهان پدرانشان بازگشته‌اند و از اطاعت من سر باز می‌زنند؛ ايشان به سوی بت‌پرستی رفته‌اند. هم اهالی يهودا و هم اسرائيل11:10 منظور حکومتهای جنوبی و شمالی بنی‌اسرائيل است. عهدی را كه با پدرانشان بسته بودم، شكسته‌اند. 11پس چنان بلايی بر ايشان خواهم فرستاد كه نتوانند جان به در ببرند و هر چه التماس و تقاضای ترحم كنند، به دعايشان گوش نخواهم داد. 12آنگاه اهالی يهودا و ساكنين اورشليم به بتهايی كه به آنها قربانی تقديم می‌كردند، پناه خواهند برد، ولی بتها هرگز نخواهند توانست ايشان را از اين بلايا رهايی دهند. 13ای مردم يهودا، شما به تعداد شهرهايتان بت داريد و به تعداد كوچه‌های اورشليم، قربانگاه، قربانگاه‌های شرم‌آوری كه روی آنها برای بت بعل بخور می‌سوزانيد!
14«ای ارميا، ديگر برای اين قوم دعا مكن و نزد من برای ايشان شفاعت منما، چون من در زمان مصيبت به داد آنها نخواهم رسيد و به دعايشان گوش نخواهم داد. 15قوم محبوب من ديگر حق ندارند به خانهٔ من وارد شوند! آنها خائن و بت‌پرست شده‌اند؛ پس آيا قول وفاداری و تقديم قربانی در آنجا، می‌تواند گناهشان را پاک كند و بار ديگر به ايشان خرمی و شادی ببخشد؟ 16قوم من مانند درخت زيتونِ سرسبز، پر از ميوه‌های خوب و زيبا بود؛ اما اكنون شكسته و خرد شده است، چون من شعله‌های سوزان خشم دشمنان را بر ايشان فرو آورده‌ام. 17من، خداوند قادر متعال كه اسرائيل و يهودا را مانند نهالی كاشته بودم، اينک بر ايشان بلا نازل می‌كنم؛ چرا كه ايشان با بدكاری‌هايشان و سوزاندن بخور برای بعل مرا خشمگين ساخته‌اند.»
دسيسه عليه ارميا
18آنگاه خداوند، مرا از دسيسه‌هايی كه دشمنانم عليه من می‌چيدند، آگاه ساخت! 19من مانند برهٔ بی‌آزاری كه برای ذبح می‌برند، به هیچکس بدگمان نبودم و هرگز فكر نمی‌كردم كه می‌خواهند مرا بكشند! در حالی كه آنها به يكديگر می‌گفتند: «بياييد اين مرد را بكشيم تا هم خودش و هم پيامهايش از بين بروند. بياييد او را بكشيم تا نام او از صفحهٔ روزگار محو شود!»
20ای خداوند قادر متعال، ای داور عادل، به افكار و انگيزه‌های ايشان بنگر و داد مرا از ايشان بستان، می‌خواهم به چشمان خود ببينم كه از ايشان انتقام می‌گيری.
21-22خداوند در جواب فرمود: «اهالی عناتوت كه نقشهٔ قتل تو را كشيده‌اند، همگی مجازات خواهند شد. آنها به تو می‌گويند: ”به نام خداوند نبوت نكن و گرنه تو را می‌كشيم!“ بنابراين من ايشان را مجازات خواهم كرد! جوانانشان در جنگ كشته خواهند شد و پسران و دخترانشان از گرسنگی جان خواهند داد. 23برای اهالی عناتوت زمان مكافات تعيين شده و چون آن زمان فرا رسد، يک نفر هم جان به در نخواهد برد!»
