1Een psalm van Asaf voor de koordirigent.
2Jubel over God, Hij is onze kracht.
Loof en prijs de God van Jakob.
3Zing een lied met de tamboerijn.
Laat harp en citer meeklinken.
4Blaas op de trompet
wanneer het nieuwe maan is
en ook bij volle maan,
want God denkt aan u.
5Dat is een voorschrift in Israël,
de God van Jakob heeft deze regel ingesteld.
6Hij stelde dit in toen het volk Egypte verliet,
toen Hij hen uitleidde.
Onvermoede woorden hoor ik:
7‘Ik heb de last van hun schouders genomen,
zij hoefden geen manden meer te sjouwen.
8In uw moeilijkheden hebt u Mij geroepen
en Ik heb u bevrijd.
Ik gaf u antwoord
vanuit de schuilhoeken van de donder.
Bij het water van Meriba
heb Ik u op de proef gesteld.
9Luister, mijn volk!
Ik wil u op het hart drukken, Israël,
dat u altijd naar Mij moet luisteren.
10Er mag bij u geen afgod te vinden zijn,
het is u verboden te buigen voor een heidense afgod.
11Ik ben de Here, Ik ben uw God.
Ik heb u uit Egypte weggevoerd.
Alles wat u nodig hebt, geef Ik u.
12Mijn volk heeft echter niet naar Mij geluisterd,
de Israëlieten kwamen tegen Mij in opstand.
13Ik heb hen hun eigen gang laten gaan,
eigenwijs als zij zijn.
Zij zijn de weg gegaan
die zij voor zichzelf hadden uitgestippeld.
14Ach, luisterde mijn volk maar naar Mij!
Bewandelde het volk Israël mijn wegen maar!
15Ik ben bereid hun tegenstanders te vernietigen
en Mij tegen hun vijanden te keren.
16De mensen die niet in de Here geloven,
zouden net doen alsof zij Hem eerden.
Er zou aan hun straf geen einde komen.
17Hij zou hun het mooiste koren als voedsel geven.
Inderdaad, Ik zou u zoveel honing hebben gegeven
dat u niet meer op kon.’
Sang ved en festival
1Til korlederen: Brug et strengeinstrument.81,1 Der bruges et ukendt hebraisk ord: Gittit. En sang af Asaf.
2Lovpris vor Gud, som giver os styrke,
bryd ud i jubel for Israels Gud.
3Syng til lyden af tamburiner,
til skønne toner fra harper og lyrer.
4Vædderhornet indvarsler højtiderne,
både nymånefest og løvhyttefest.
5Det er fester, som Gud har forordnet,
de er beskrevet i Israels love.
6Han gjorde det til en regel i Israel,
da han førte os ud af Egypten.
Jeg hørte en ukendt stemme sige til mig:81,6 Teksten uklar.
7„Jeg fjernede byrden fra din skulder,
jeg befriede dig fra det hårde slid.
8Du råbte til mig i din nød, og jeg frelste dig.
Jeg talte til dig fra tordenskyen.
Jeg prøvede din tro ved Meriba.
9Lyt til mig, mit folk, for jeg advarer jer.
Åh, Israel, ville I dog bare adlyde mig.
10I må aldrig tilbede nogen anden gud
eller bøje jer for et billede af en afgud,
11for det var mig, jeres Herre og Gud,
som førte jer ud af Egyptens land.
Bed til mig, når I har brug for min hjælp,
og I skal opleve, hvor god og gavmild jeg er.
12Men mit folk nægtede at adlyde mig,
Israel ville ikke have med mig at gøre.
13Så lod jeg dem gå deres egne veje,
og de gjorde ganske som de ville.
14Bare mit folk dog ville adlyde mig,
gid de ville følge mine befalinger.
15Så ville jeg hurtigt besejre deres fjender,
feje alle deres modstandere bort.
16Alle fjenderne ville krybe sammen af skræk,
det ville være slut med dem for altid.
17Men jer ville jeg give den bedste hvede
og mætte jer med honning fra klippen.”
