1Een waardevol lied van David voor de koordirigent. Te zingen op de wijs van: ‘Vernietig niet.’ Hij schreef dit lied nadat Saul zijn huis had omsingeld met de bedoeling hem te doden.
2O mijn God, bevrijd mij toch van mijn vijanden.
Bescherm mij tegen hen die mij naar het leven staan.
3Red mij uit de handen van deze zondaars
en bewaar mij voor deze mannen die mijn bloed willen zien.
4Kijk maar, zij staan mij naar het leven,
zij sturen de sterksten eropuit om mij te vermoorden.
Ik heb toch niet tegen U gezondigd, Here?
5Zonder dat er aanleiding toe is,
komen zij op mij af.
Word toch wakker, kijk dan en kom mij te hulp.
6Here, U bent de God van de hemelse legers,
de God van mijn volk Israël.
Kom en straf alle ongelovigen.
Schenk uw genade niet aan verraderlijke zondaars.
7Elke avond komen zij terug
en lopen als huilende honden door de stad.
8Zij bespotten U en mij,
hun woorden zijn een aanval op wat heilig is.
Zij denken dat niemand dat hoort.
9U, Here, lacht hen uit!
U bespot al die ongelovigen.
10U bent al mijn kracht!
Ik let alleen op U,
want God is als een burcht voor mij,
bij Hem kan ik schuilen.
11Mijn God van liefde en trouw zal mij tegemoetkomen.
God, laat mij met blijdschap neerzien
op al die mensen die het mij moeilijk maakten.
12Dood hen niet, want dan zou mijn volk hen vergeten.
Maar laat hen door uw ingrijpen doelloos ronddwalen.
Laat hen maar vallen, o Here,
achter U kunnen wij wegschuilen.
13Alles wat zij zeggen, is zonde.
Zij denken dat zij onaantastbaar zijn.
Neem hen gevangen om die hoogmoed,
maar ook om de vloeken en leugens die zij uitspreken.
14Vernietig hen in uw toorn,
dood hen zodat wij hen nooit meer zullen zien
en zij er niet meer zijn.
Dan zullen zij beseffen dat God regeert in Israël
en ook in de rest van de wereld.
15Elke avond komen zij terug
en lopen als huilende honden door de stad.
16Zij zwerven rond om eten te vinden
en als zij niet genoeg vinden,
worden zij agressief.
17Maar ik wil uw kracht bezingen.
Reeds ʼs morgens vroeg jubel ik het uit
over uw goedheid en trouw.
Want U bent voor mij als een burcht,
een wijkplaats voor als het mij te moeilijk wordt.
18Mijn God, U bent mijn sterkte,
voor U wil ik lofliederen zingen.
God is voor mij een veilige burcht,
Hij betoont mij zijn goedheid en trouw.
Salmo 5959:0 Salmo 59 Ang ulohan sa Hebreo: Ang awit alang sa maestro sa mga mag-aawit. Awita kini sa tono sa awit nga “Ayaw Laglaga.” Ang awit ni David human magpadala si Saulo ug mga tawo nga mobantay sa balay ni David aron patyon siya.
Ang Pag-ampo Batok sa mga Daotan
1O Dios, luwasa ako gikan sa akong mga kaaway;
panalipdi ako sa mga nakigbatok kanako.
2Luwasa ako gikan sa mga tawong daotan ug sa mga mamumuno.
3Ginoo, tan-awa! Nagaatang sila aron sa pagpatay kanako bisan wala ako makasala kanila.
4-5Wala akoy nahimong sala, apan andam sila sa pag-ataki kanako.
Sige na, Ginoong Dios nga Makagagahom, Dios sa Israel,
siloti ang mga katawhan nga wala motuo kanimo.
Ayaw kaloy-i ang mga maluibon.
6Mamalik sila inigkagabii nga daw sa mga iro nga magngulob nga maglibot-libot sa siyudad.
7Pamatia ang ilang gipanulti;
mga masakit nga mga pulong ang nagagawas sa ilang baba, sama kini kasakit sa igo sa espada.
Nagaingon pa sila, “Walay makadungog kanato.”
8Apan ikaw, Ginoo, kataw-an mo sila nga wala motuo kanimo.
Biay-biayon mo silang tanan.
9O Dios, ikaw ang akong kusog;
magahulat ako kanimo kay ikaw ang akong dalangpanan.
10Ikaw ang Dios nga nagahigugma kanako. Mag-una ka kanako ug ipakita mo ang kapildihan sa akong mga kaaway.
11Apan ayaw sila patya diha-diha
kay basin ug malimtan sa akong mga katawhan kon giunsa mo pagsilot ang imong mga kaaway.
O Ginoo nga among tigpanalipod,
ipahisalaag ug laglaga ang akong mga kaaway pinaagi sa imong gahom.
12Nagpakasala sila pinaagi sa ilang gipanulti.
Hinaut nga malit-agan sila sa ilang pagkamapahitas-on,
kay nagpakadaotan sila ug namakak.
13Sa imong kasuko, laglaga sila hangtod nga mangawala sila sa hingpit.
Unya masayran sa mga tawo nga ikaw, O Dios, nagahari sa Israel ug sa tibuok kalibotan.59:13 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan.
14Sa gabii, mamalik ang akong mga kaaway nga daw mga iro nga magngulob nga maglibot-libot sa siyudad.
15Sama sila sa iro nga nagalibot-libot sa pagpangita ug pagkaon, ug magngulob kon dili mabusog.
16Apan mag-awit ako mahitungod sa imong gahom.
Kada buntag magaawit ako nga malipayon sa pagdayeg sa imong gugma.
Tungod kay ikaw ang akong dalangpanan,
ang nagapanalipod kanako sa panahon sa kalisod.
17O Dios, ikaw ang akong kusog;
magaawit ako ug mga pagdayeg kanimo
kay ikaw ang akong dalangpanan, ang Dios nga nagahigugma kanako.
