1Een psalm van David voor de koordirigent.
2Gelukkig is wie voor de zwakken zorgt.
Als hemzelf eens onheil treft,
zal de Here hem helpen.
3De Here zal hem beschermen
en in leven laten.
Anderen zullen hem prijzen.
Zijn vijanden krijgen hem er niet onder.
4Als hij ziek wordt,
zal de Here hem steunen.
Tijdens zijn ziekte zal Hij zijn toestand verbeteren.
5Ik zei: ‘Here, geef mij uw genade.
Genees mij, want ik ben U niet gehoorzaam geweest.’
6Mijn tegenstanders roddelen over mij en zeggen:
‘Wanneer denk je dat hij sterft?
Eindelijk is hij dan verdwenen.’
7Wanneer iemand mij opzoekt,
spreekt hij met gladde tong.
In zijn hart haat hij mij
en zodra hij weer weg is,
vertelt hij links en rechts leugens.
8Zij die mij haten,
steken hun hoofden bij elkaar
en fluisteren over mij:
9‘Heb je het al gehoord?
Hij heeft een dodelijke ziekte.
Hij zal nooit meer van zijn ziekbed afkomen.’
10Zelfs mijn beste vriend,
die ik volledig vertrouwde
en die regelmatig bij mij at,
heeft zich tegen mij gekeerd.
11Here, wilt U mij genade schenken
en mij beter maken?
Dan zal ik het hun vergelden!
12Wanneer mijn tegenstander
geen plezier meer over mij heeft,
is dat voor mij de bevestiging
dat U met liefde voor mij zorgt,
13en dat U mij kracht geeft,
omdat ik niet tegen U gezondigd heb,
en dat U mij voor altijd dicht bij U laat wonen.
14Geprezen zij de Here, de God van Israël!
Tot in alle eeuwigheid. Amen.
Книга 2
Псалом 41
1Дирижеру хора. Наставление41:1 Евр.: «маскил». Это слово можно означать «псалом размышления/наставления» или «мастерски написанные стихи». Также в Пс. 41; 43; 46:8; 51–54; 73; 77; 87; 88; 141. потомков Кораха41:1 Во многих рукописях псалмы 41 и 42 объединены в один псалом..
2Как стремится лань к воде,
так стремится душа моя к Тебе, Боже.
3Душа моя жаждет Бога, живого Бога.
Когда я приду и пред Богом предстану?
4Слезы были мне пищей и днем, и ночью,
когда постоянно говорили мне:
«Где твой Бог?»
5Сердце мое болит, когда я вспоминаю,
как ходил в многолюдстве к дому Божьему,
в шествии народ предваряя,
ходил в праздничной толпе
с криками радости и хвалы.
6Что унываешь, моя душа?
Зачем тревожишься?
Возложи надежду на Бога,
ведь я еще буду славить Его –
моего Спасителя и моего Бога.
7Душа моя унывает во мне,
поэтому я вспоминаю Тебя
с земли иорданской,
с высот Хермона, с горы Мицар.
8Бездна бездну зовет
шумом Твоих водопадов;
все волны Твои, все Твои валы
прошли надо мною.
9Днем Господь являет мне Свою милость,
ночью я пою Ему песню –
молитву Богу моей жизни.
10Скажу я Богу, моей скале:
«Почему Ты меня забыл?
Почему я скитаюсь, плача,
оскорбленный моим врагом?»
11Как от раны смертельной, страдает плоть,
когда враг надо мной издевается,
каждый день спрашивая меня:
«Где твой Бог?»
12Что унываешь, моя душа?
Зачем тревожишься?
Возложи надежду на Бога,
ведь я еще буду славить Его –
моего Спасителя и моего Бога.
