1Een psalm van David voor de koordirigent.
2Ik verberg mij bij U, Here.
Geef dat ik nooit tevergeefs bij U aanklop.
Doe mij recht en bevrijd mij.
3Luister toch naar mij en red mij vlug.
Wees voor mij als een rots die beschutting biedt,
als een sterke burcht, zodat ik word gered.
4Want U bent voor mij een rots en een burcht,
om de eer van uw naam
zult U mij leiden op mijn weg.
5U zult mij redden uit de valstrik
die voor mij was uitgezet.
Ik vertrouw U helemaal.
6Mijn leven leg ik in uw handen,
want U zult mij zeker bevrijden,
Here, mijn trouwe God.
7Ik haat mensen die waarde hechten
aan onbelangrijke en ijdele dingen.
Zelf vertrouw ik alleen op de Here.
8Ik zing het uit
en verblijd mij over uw goedheid en liefde.
Want U hebt naar mij omgezien
in mijn ellendige toestand,
U kende mijn angst en spanningen.
9U zorgde ervoor dat de vijand
mij niet de baas werd.
U hebt mij alle ruimte gegeven.
Ik kon gaan waar ik wilde.
10Help mij met uw genade, Here,
ik heb het zó moeilijk!
Alles in mij kwijnt weg van narigheid.
Het verdriet overmant mij!
11Mijn leven gaat voorbij in verdriet
en jarenlang leef ik zuchtend.
Door mijn eigen slechtheid
heb ik geen kracht meer over
en lichamelijk ga ik alleen maar achteruit.
12Voor hen die het mij moeilijk maken,
ben ik een mikpunt van spot geworden,
vooral voor mijn buren.
Vrienden en bekenden schrikken als zij mij zien.
Wie mij op straat tegenkomt, maakt rechtsomkeert.
13Men denkt niet meer aan mij,
het lijkt wel of ik dood ben voor anderen.
Als gebroken servies ben ik, waardeloos.
14Ik hoor het wel hoe men achter mijn rug over mij praat.
De achterklap: ‘Heb je hém gezien?’
Zij overleggen met elkaar
en maken plannen mij van het leven te beroven.
15Toch is mijn vertrouwen op U gevestigd, Here,
ik spreek het ook tegen U uit:
‘U bent mijn God.
16U bepaalt hoe lang ik leef,
verlos mij van mijn vijanden en achtervolgers.
17Laat uw licht over mij, uw dienaar, schijnen
en bevrijd mij door uw goedheid en trouw.
18Ik roep tot U, Here,
beschaam mijn vertrouwen niet.
Laat hen die zonder U leven,
beschaamd staan.
Breng hen tot zwijgen in het dodenrijk.
19Breng de leugenaars tot zwijgen.
Die spreken toch alleen maar trots en smalend tegen uw volgeling.
20Wat een geweldige rijkdom wacht degenen
die ontzag voor U hebben, allen die bij U schuilen.
Zelfs de ongelovigen zullen het zien.
21U verbergt de uwen en beschermt hen
tegen de aanvallen van de mensen.
U neemt hen op in uw huis waar ze veilig zijn voor roddels.’
22Alle eer is voor de Here,
want Hij heeft mij op wonderbaarlijke wijze
zijn goedheid en liefde getoond.
Vooral toen ik het zo verschrikkelijk moeilijk had.
23Terwijl ik in mijn angst dacht dat U mij vergeten was,
hebt U juist mijn luide smeekbeden gehoord.
U hoorde mij om hulp roepen.
24Dit zeg ik tegen allen die God volgen:
‘Heb Hem van harte lief,
want de Here zorgt voor hen die Hem trouw volgen,
maar Hij rekent grondig af met de hoogmoedigen.
25Wees sterk,
laat uw hart maar sterk en moedig zijn
en blijf altijd op de Here hopen.’
Dwom 31
Dawid dwom.
1Wo mu, Ao Awurade, na manya hintabea;
mma mʼanim ngu ase;
firi wo tenenee mu gye me.
2Yɛ aso ma me,
bra ntɛm bɛgye me;
yɛ me banbɔ botan,
aban a mʼatamfoɔ nsa renka me.
3Sɛ woyɛ me botan ne mʼaban enti,
wo din enti, di mʼanim na kyerɛ me ɛkwan.
4Gye me firi afidie a wɔasum me no mu,
ɛfiri sɛ wo ne me dwanekɔbea.
5Wo nsam na mede me kra hyɛ;
gye me bio, Ao Awurade, Onyankopɔn nokwafoɔ.
6Mekyiri wɔn a wɔsom abosom huhuo;
mede me ho to Awurade so.
7Mʼani bɛgye na madi ahurisie wɔ wo dɔ mu,
ɛfiri sɛ wohunu mʼamanehunu
na wonim me kra mu haw.
8Woamfa me amma ɔtamfoɔ no
mmom wode me nan asisi petee mu.
9Hu me mmɔbɔ, Ao Awurade, ɛfiri sɛ me ho yera me;
awerɛhoɔ ama mʼani so ayɛ kusuu
ɛyea ama me kra ne me honam ayɛ mmerɛ.
10Ateeteeɛ rete me nkwa so
na abooboo te me mfeɛ so;
ɔhaw enti mʼahoɔden kɔ fam
na me nnompe nso ahodwo.
11Mʼatamfoɔ nyinaa enti,
mayɛ ahohora wɔ me nnamfonom mu;
nnipa a wɔnim me suro me,
na wɔn a wɔhunu me mmɔntene so dwane.
12Obiara werɛ afiri me te sɛ deɛ mawuo;
mayɛ sɛ kukuo a abɔ.
13Mete dodoɔ no nsekuro.
Ahunahuna atwa me ho ahyia.
Wɔrepam me tiri so
na wɔbɔ pɔ sɛ wɔbɛkum me.
14Nanso, mede me ho ato wo so, Ao Awurade;
meka sɛ, “Woyɛ me Onyankopɔn.”
15Me mmerɛ wɔ wo nsam
gye me firi mʼatamfoɔ
ne wɔn a wɔtaa me no nsam.
16Te wʼanim kyerɛ wo ɔsomfoɔ;
gye me wɔ wo dɔ a ɛnsa da no mu.
17Mma mʼanim ngu ase, Ao Awurade,
ɛfiri sɛ masu mafrɛ wo;
mmom, ma amumuyɛfoɔ anim ngu ase
na wɔnna wɔn damena mu komm.
18Mua atorofoɔ ano,
ɛfiri sɛ wɔde ahantan ne anintiabuo
kasa tia teneneefoɔ.
19Wo papayɛ dɔɔso,
ɛno na woakora ama wɔn a wɔsuro woɔ no;
ɛno na wode ma wɔn a wɔdwane toa woɔ no
wɔ nnipa anim.
20Wode wɔn sie wʼanim banbɔ mu
firi nnipa nsusuiɛ bɔne ho;
wo tenabea hɔ na wode wɔn sie dwoodwoo
firi tɛkrɛma a ɛbɔ soboɔ ho.
21Ayɛyi nka Awurade!
Sɛ wayi ne dɔ nwanwasoɔ akyerɛ me
ɛberɛ a na mewɔ kuropɔn a atamfoɔ atwa ho ahyia no mu.
22Mebɔɔ huboa no, mekaa sɛ:
“Woayi wʼani me so!”
Nanso wotee me mmɔborɔ su
ɛberɛ a mekoto srɛɛ woɔ no.
23Monnɔ Awurade, mo a moyɛ nʼahotefoɔ nyinaa!
Awurade kora wɔn a wodi nokorɛ so,
na ahomasofoɔ deɛ ɔtua wɔn ka pɛpɛɛpɛ.
24Monhyɛ den na momma mo bo ntɔ mo yam,
mo a mowɔ anidasoɔ wɔ Awurade mu nyinaa.
