Psalmen 140 – HTB & PCB

Het Boek

Psalmen 140:1-14

1Een psalm van David voor de koordirigent.

2Here, bescherm mij tegen de misdadigers

en houd mij uit de handen van hen die geweld liefhebben.

3Zij beramen slechte plannen

en zijn voortdurend uit op oorlog.

4Hun tong is zo scherp als die van een slang

en hun lippen spuwen dodelijk gif.

5Here, bescherm mij tegen de aanvallen van de ongelovigen

en houd mij uit de handen van hen die geweld liefhebben.

Zij zijn van plan mij te laten struikelen.

6Hoogmoedige mensen zetten vallen voor mij,

valstrikken en netten om mij te vangen.

7Maar ik zeg tegen de Here: ‘U bent mijn God.’

Here, luister toch naar mijn bidden en smeken.

8Almachtige Here, U bevrijdt mij door uw kracht.

U beschermt mijn leven wanneer de oorlog uitbreekt.

9Here, voorkom dat mijn vijanden hun zin krijgen.

En laat, als zij mij aanvallen, hun aanslag mislukken.

10Het kwaad van de mensen om mij heen

en de slechte dingen die zij zeggen,

zullen hun zelf overkomen.

11Laat het gloeiende kolen op hen regenen,

laat hen in een vuurkuil vallen waar ze nooit meer uitkomen.

12De roddelaar heeft geen recht van leven in dit land

en ik hoop dat het ongeluk de misdadiger inhaalt.

13Ik ben ervan overtuigd dat de Here het opneemt voor de armen

en verdedigt wie het moeilijk hebben.

14Het is duidelijk dat de oprechte mensen uw naam zullen prijzen,

zij mogen in uw nabijheid leven.

Persian Contemporary Bible

مزامير 140:1-13

دعای محافظت

1ای خداوند، مرا از دست مردان شرور نجات ده! مرا از دست ظالمانْ محفوظ نگاه دار! 2آنها تنها به شرارت می‌انديشند و همواره در فكر بر پا كردن نزاع هستند. 3زبانشان مانند نيش مار سمی تند و تيز است و لبهايشان همچون مار افعی سم كشنده دارد.

4ای خداوند، مرا از دست مردان شرور محفوظ نگه دار. مرا از دست مردان ظالم كه برای سرنگونی من نقشه می‌كشند، حفظ فرما. 5مردان متكبر بر سر راه من تله و دام می‌گذارند تا مرا گرفتار سازند.

6ای خداوند، من تو را خدای خود می‌دانم. فرياد مرا بشنو و به داد من برس. 7تو قوت و نجات دهندهٔ من هستی. در ميدان جنگ تو سپر من بوده‌ای! 8ای خداوند، نگذار بدكاران به مراد دل خود برسند و كامياب شده، مغرور شوند. 9بگذار آنچه بر ضد من انديشيده‌اند بر سر خودشان بيايد. 10ای كاش پاره‌های آتش بر سرشان بريزد و آنها را بسوزاند، ای كاش به چاه عميق افكنده شوند و هرگز از آن بيرون نيايند. 11ای كاش آنان كه به ناحق به ديگران تهمت می‌زنند، كامياب نشوند. ای كاش شخص ظالم بوسيلهٔ ظلم و شرارت خودش نابود شود.

12خداوندا، می‌دانم كه تو به داد ستمديدگان خواهی رسيد و حق آنان را از ظالمان خواهی گرفت. 13ای خداوند، نيكان نام تو را ستايش خواهند كرد و درستكاران در حضور تو خواهند زيست.