1Toen het volk Israël wegtrok uit Egypte
en het volk verliet dat een vreemde taal sprak,
2koos God het gebied van Juda uit
als zijn heilige woonplaats,
het land Israël was zijn gebied.
3De Rietzee zag het volk komen
en week uiteen om het door te laten.
Hetzelfde gebeurde met de Jordaan:
ook die stremde haar water en bood een doorgang.
4De bergen leken op springende schapen
en de heuvels op dartelende lammetjes.
5Waarom week de zee uiteen?
Waarom bood de Jordaan een doorgang?
6Waarom leken de bergen op springende schapen
en de heuvels op lammetjes?
7Laat de hele aarde beven als de Here komt,
beven wanneer de God van Jakob zijn gezicht laat zien.
8Want Hij veranderde de rots in een waterbron
en droge, dorre stenen gaven water.
Quand Israël sortit d’Egypte
1Quand Israël sortit d’Egypte,
quand les descendants de Jacob ╵quittèrent un peuple parlant une langue étrangère,
2Juda devint le sanctuaire ╵de l’Eternel,
Israël devint son domaine.
3La mer le vit et prit la fuite,
le Jourdain reflua114.3 Voir Ex 14.21-29 ; Jos 3.15-16 ; 4.23.,
4et les montagnes ╵se mirent à bondir ╵tout comme des béliers,
et les collines ╵tout comme des cabris.
5Qu’avais-tu, mer, ╵pour fuir ainsi ?
Et toi, Jourdain, ╵pour refluer ?
6Et vous, montagnes, qu’aviez-vous ╵pour bondir comme des béliers,
et vous, collines, ╵tout comme des cabris ?
7O terre, tremble devant le Seigneur,
oui, devant le Dieu de Jacob :
8il change le roc en étang,
la pierre en source jaillissante114.8 Voir Ex 17.1-6 ; Nb 20.1-11..
