Psalmen 104 – HTB & TCB

Het Boek

Psalmen 104:1-35

1Met hart en ziel wil ik de Here prijzen.

Here, mijn God, wat bent U groot!

U bent omringd door pracht en majesteit.

2God kleedt Zich in het licht alsof het een mantel is.

De hemel wordt door Hem als een tent opgezet.

3In de wateren maakt Hij zijn zalen.

De wolken zijn de wagen waarop Hij rijdt

en Hij wandelt op de vleugels van de wind.

4De windrichtingen zijn zijn boodschappers

en het vlammende vuur dient Hem.

5De aarde werd door Hem vast neergezet,

zij zal niet omvallen.

6U hebt de diepten van het water bedekt als met een kleed.

Het water reikte zelfs tot boven de bergen.

7Het stroomde weg op uw gezag.

Voor uw stem, die klonk als de dreiging van de donder,

vloeide het snel weg.

8De hoge bergen en de diepe dalen

ontstonden precies waar U ze hebben wilde.

9U hebt aan het water grenzen gesteld,

die niet worden overschreden.

De aarde heeft niets meer te vrezen.

10God laat de bronnen ontspringen

en het water als kleine beekjes

langs de berghellingen naar beneden stromen.

11Alle dieren lessen hun dorst daaraan,

ook de wilde ezels.

12De vogels nestelen in de bomen langs de oevers

en zingen het hoogste lied.

13God voorziet de bergen van water.

De aarde kan alleen maar vrucht dragen dankzij U.

14God laat het gras groeien als voedsel voor het vee.

Ook andere gewassen voor de mensen,

zodat zij brood kunnen eten.

15Ook de wijn komt zo uit de aarde voort,

die doet de mensen goed.

Ja, door brood en wijn worden de mensen gezond en sterk.

16De ceders in de Libanon zijn van de Here.

Ook zij ontvangen ruim voldoende water.

17De vogels nestelen erin.

De ooievaars hebben hun nesten in de cipressen.

18Hoog in de bergen leven de steenbokken

en de klipdassen kunnen veilig wonen op de rotsen.

19God laat de maan en de zon op hun vaste tijden

opgaan en ondergaan.

20Wanneer U de duisternis laat invallen,

begint de nacht en alle dieren laten van zich horen.

21Jonge leeuwen willen op jacht naar voedsel,

zij vragen God hun eten te geven.

22Wanneer het ʼs morgens licht wordt,

gaan zij slapen in hun hol.

23Dan beginnen de mensen te leven

en te werken tot de avond valt.

24U hebt zo geweldig veel gemaakt, Here.

U hebt alles met wijsheid gemaakt.

De hele aarde is vol van uw schepping.

25De zee bijvoorbeeld,

groot en uitgestrekt ligt zij daar

vol kleine en grote dieren,

ontelbaar zijn ze.

26Er varen schepen op.

Het grote zeemonster Leviatan

leeft in de zee,

hij is als speelgoed voor U.

27Alles wacht op U.

U geeft elk dier op zijn tijd te eten.

28Als U hun dat geeft,

bewaren zij het.

Als U eten geeft,

zullen zij allemaal genoeg hebben.

29Maar als U niet verschijnt,

worden zij vernietigd.

Als zij geen adem meer krijgen,

sterven zij.

Dan worden zij weer stof.

30Maar als U uw Geest stuurt,

worden zij gemaakt

en alles op aarde lijkt nieuw te worden.

31De macht en majesteit van de Here

blijven tot in eeuwigheid.

De Here is blij met alles

wat Hij heeft gemaakt.

32Als Hij naar de aarde kijkt,

begint die te trillen.

Als Hij de bergen aanraakt,

roken de vulkanen.

33Mijn leven lang zal ik zingen voor de Here.

Zolang ik adem heb,

zal ik lofliederen zingen voor mijn God.

34Ik bid dat Hij Zich verheugt over mijn gedachten.

Ik zal altijd met vreugde aan de Here denken.

35Eens zullen alle zondaars en ongelovigen

niet meer bestaan op deze aarde.

Met hart en ziel prijs ik de Here.

Halleluja!

Tagalog Contemporary Bible

Salmo 104:1-35

Salmo 104

Papuri sa Dios na Lumikha

1Pupurihin ko ang Panginoon!

Panginoon kong Dios, kayo ay dakila sa lahat.

Nadadamitan kayo ng kadakilaan at karangalan.

2Nababalutan kayo ng liwanag na parang inyong damit.

At inilaladlad nʼyo na parang tolda ang langit.

3Itinayo nʼyo ang inyong tahanan sa itaas pa ng kalawakan.

Ginawa nʼyo ang mga alapaap na inyong sasakyan,

at inililipad ng hangin habang kayoʼy nakasakay.

4Ginagawa nʼyong tagapaghatid ng balita ang hangin,

at ang kidlat na inyong utusan.

5Inilagay nʼyo ang mundo sa matibay na pundasyon,

kaya hindi ito matitinag magpakailanman.

6Ang tubig ay ginawa nʼyong parang tela na ipinambalot sa mundo,

at umapaw hanggang sa kabundukan.

7Sa inyong pagsaway na parang kulog, nahawi ang tubig,

8at itoʼy umagos sa mga kabundukan at mga kapatagan,

hanggang sa mga lugar na inyong inilaan na dapat nitong kalagyan.

9Nilagyan nʼyo ito ng hangganan, upang hindi umapaw ang tubig,

para hindi na muling matabunan ang mundo.

10Lumikha ka ng mga bukal sa mga lambak,

at umagos ang tubig sa pagitan ng mga bundok.

11Kaya lahat ng mga hayop sa gubat,

pati mga asnong-gubat ay may tubig na maiinom.

12At malapit sa tubig, may mga pugad ang mga ibon, at sa mga sanga ng punongkahoy silaʼy nagsisiawit.

13Mula sa langit na inyong luklukan, ang bundok ay inyong pinapaulanan.

At dahil sa inyong ginawa, tumatanggap ang mundo ng pagpapala.

14Pinatutubo nʼyo ang mga damo para sa mga hayop,

at ang mga tanim ay para sa mga tao

upang silaʼy may maani at makain –

15may alak na maiinom na magpapasaya sa kanila,

may langis na pampakinis ng mukha,

at may tinapay na makapagpapalakas sa kanila.

16Nadidiligang mabuti ang inyong mga punongkahoy,

ang puno ng sedro sa Lebanon na kayo rin ang nagtanim.

17Doon nagpupugad ang mga ibon,

at ang mga tagak ay tumatahan sa mga puno ng abeto.

18Ang kambing-gubat ay nakatira sa matataas na kabundukan.

Ang mga hayop na badyer104:18 badyer: sa Ingles, badger. ay naninirahan sa mababatong lugar.

19Nilikha nʼyo ang buwan bilang tanda ng panahon;

at ang araw namaʼy lumulubog sa oras na inyong itinakda.

20Nilikha nʼyo ang kadiliman na tinawag na gabi;

at kung gabiʼy gumagala ang maraming hayop sa kagubatan.

21Umaatungal ang mga leon habang naghahanap ng kanilang makakain na sa inyo nagmumula.

22At pagsapit ng umaga, bumabalik sila sa kanilang mga lungga,

at doon nagpapahinga.

23Ang mga tao naman ay lumalabas papunta sa kanilang gawain, at nagtatrabaho hanggang takip-silim.

24Kay dami ng inyong mga ginawa, Panginoon.

Nilikha nʼyo ang lahat ayon sa inyong karunungan.

Ang buong mundo ay puno ng inyong nilikha.

25Ang dagat ay napakalawak,

at hindi mabilang ang inyong mga nilalang dito, may malalaki at maliliit.

26Ang mga barko ay parooʼt parito sa karagatan,

at doon din lumalangoy-langoy ang nilikha nʼyong dragon na Leviatan.

27Lahat ng inyong nilikha ay umaasa sa inyo ng kanilang pagkain, sa oras na kanilang kailanganin.

28Binibigyan nʼyo sila ng pagkain at kinakain nila ito,

at silaʼy nabubusog.

29Ngunit kung pababayaan nʼyo sila, matatakot sila;

at kapag binawi nʼyo ang kanilang buhay, silaʼy mamamatay at babalik sa lupa.

30Nalilikha sila kapag binigyan mo ng hininga,

at sa ganoong paraan, binibigyan nʼyo ng bagong nilalang ang mundo.

31Panginoon, sana ay magpatuloy ang inyong kaluwalhatian magpakailanman.

Sanaʼy magalak kayo sa lahat ng inyong nilikha.

32Nayayanig ang mundo kapag inyong tinitingnan.

Kapag hinipo nʼyo ang bundok, itoʼy umuusok.

33Aawit ako sa Panginoon habang nabubuhay.

Aawit ako ng papuri sa aking Dios habang may hininga.

34Sanaʼy matuwa siya sa aking pagbubulay-bulay.

Akoʼy magagalak sa Panginoon.

35Lipulin sana ang masasama, at ang mga makasalanan sa mundo ay tuluyan nang mawala.

Pupurihin ko ang Panginoon.

Purihin ang Panginoon!