Nehemia roept de Israëlieten ter verantwoording
1In die tijd werd het volk voorgelezen uit de wetten van Mozes. Zij ontdekten daarin de bepaling dat Ammonieten en Moabieten zich niet bij de gemeenschap van God mochten aansluiten. 2De reden van dit verbod was dat zij destijds het volk Israël geen gastvrijheid hadden betoond. Zij hadden zelfs iets veel ergers gedaan: zij hadden Bileam gehuurd om Israël te vervloeken, maar onze God had de vervloeking in een zegen veranderd. 3Meteen nadat deze regel was voorgelezen, werden alle vreemdelingen uit de bijeenkomst verwijderd.
4-5 Enige tijd voor deze gebeurtenis had de priester Eljasib voor zijn vriend Tobia een prachtig vertrek in een van de voorraadkamers laten inrichten. Eljasib was aangesteld als beheerder van de voorraadkamers in de tempel. Vroeger werd die kamer gebruikt als opslagruimte voor spijsoffers, wierook, schalen en ook voor de tienden van het koren, nieuwe wijn en olijfolie. Volgens een bepaling van Mozes was dit alles bestemd voor de Levieten, zangers en poortwachters. De priesters ontvingen andere speciale bijdragen. 6Toen Eljasib dat deed, was ik niet in Jeruzalem, maar in Babel. In het tweeëndertigste regeringsjaar van koning Arthahsasta was ik namelijk teruggekeerd. Later kreeg ik opnieuw toestemming naar Jeruzalem te reizen. 7Bij mijn aankomst in Jeruzalem hoorde ik iets verschrikkelijks: Eljasib had voor Tobia een kamer in het tempelcomplex ingericht! 8Ik was hevig verontwaardigd en smeet alle spullen van Tobia de kamer uit. 9Ik gaf opdracht de kamer grondig schoon te maken en liet daarna de tempelschalen, spijsoffers en de wierook terugzetten.
10Ook hoorde ik nog iets anders: de Levieten hadden niet ontvangen wat hun wettelijk toekwam! Daarom waren zij en de zangers die de erediensten behoorden te leiden, teruggegaan naar hun eigen akkers. 11Onmiddellijk riep ik de leiders ter verantwoording. ‘Waarom wordt de tempel aan zijn lot overgelaten?’ zei ik boos. Toen liet ik alle Levieten terugroepen en droeg hun hun eigenlijke taak weer op. 12Daarna begonnen de mensen uit Juda, net als vroeger het tiende deel van hun koren, nieuwe wijn en olijfolie naar de voorraadkamers van de tempel te brengen. 13Ik gaf de priester Selemja, de geestelijk leider Zadok en de Leviet Pedaja de verantwoordelijkheid voor het beheer over de voorraadkamers. Ik stelde Hanan, de zoon van Zakkur, de zoon van Mattanja, aan als hun helper. Deze vier mannen stonden als zeer betrouwbaar bekend. Het was hun taak de ingekomen bijdragen eerlijk te verdelen onder de Levieten.
14O God, vergeet al het goede niet dat ik gedaan heb voor uw tempel en de eredienst.
15In die tijd zag ik dat sommige Judeeërs op de sabbat in de wijnpersen werkten. Zij haalden ook vrachten koren binnen op hun ezels en lieten hun ezels wijn, druiven, vijgen en andere producten dragen. Zij wilden ze die dag in Jeruzalem verkopen. Ik kwam hiertegen openlijk in verzet. 16Enkele mannen uit Tyrus die in Jeruzalem woonden, boden vis en andere waar te koop aan op de sabbat en er waren mensen die het kochten! 17Toen vroeg ik de leiders van Juda: ‘Waarom schendt u de sabbat? 18Herinnert u zich niet meer dat uw vaders dit ook hebben gedaan en dat onze God daarom al die ellende over ons en onze stad heeft laten komen? Moet ons volk nog strenger worden gestraft, omdat u toestaat dat de sabbat wordt ontheiligd?’
19Ik bepaalde dat vanaf dat moment de stadspoorten moesten worden gesloten zodra het vrijdagavond donker werd. En ze mochten pas weer geopend worden wanneer de sabbat voorbij was. Ik liet de poorten bewaken door een paar van mijn dienaren. Zo wilde ik voorkomen dat op de sabbat koopwaar Jeruzalem kon binnenkomen. 20De handelaars en de andere kooplui overnachtten een- of tweemaal buiten Jeruzalem. 21Maar toen zei ik dreigend: ‘Waarom overnacht u daar bij de muur? Als dat nog één keer voorkomt, laat ik u arresteren!’ Dat was de laatste keer dat zij er op de sabbat waren. 22Daarna gaf ik de Levieten opdracht de reiniging te ondergaan en de poorten te bewaken, zodat niemand meer de sabbat kon schenden. O God, vergeet ook deze goede daad niet! Heb medelijden met mij, want U bent goed en liefdevol!
23In diezelfde tijd zag ik dat enkele Judeeërs waren getrouwd met vrouwen uit Asdod, Ammon of Moab. 24Veel van hun kinderen spraken alleen de taal van Asdod of een of andere vreemde taal, maar kenden geen woord Judees. 25Daarom riep ik ook deze Judeeërs ter verantwoording, vervloekte hen, sloeg enkelen en trok hun haren uit. Ik liet hen bij God zweren dat zij en hun kinderen nooit met niet-Judeeërs zouden trouwen. 26‘Was dit niet precies de aanleiding voor de zonde die koning Salomo beging?’ riep ik uit. ‘Er was op de hele wereld geen vorst zoals hij en God hield veel van hem en maakte hem koning over heel Israël. Maar toch brachten vreemde vrouwen hem ertoe afgoden te aanbidden. 27Denkt u dat wij u zullen toestaan in dezelfde zonde te vervallen? U bent God ongehoorzaam geweest door met vreemde vrouwen te trouwen!’
28Een van de zonen van Jojada, de zoon van de hogepriester Eljasib, was een schoonzoon van de Horoniet Sanballat. Daarom joeg ik hem de tempel uit.
29O God, vergeet niet dat zij het priesterschap en de plechtige beloften van de priesters en de Levieten hebben ontheiligd.
30Zo zuiverde ik ons volk van alle vreemde invloeden en droeg de priesters en Levieten ieder hun eigen taak op. 31Ik zorgde er ook voor dat het hout voor het altaar op vaste tijden werd geleverd en dat men het eerstgeboren vee en de opbrengst van de eerste oogst naar de tempel bracht. O God, vergeet mijn goede daden niet.
Ang mga Pagbag-o nga Ginhimo ni Nehemias
1Sang ginbasa ang Libro ni Moises sa mga tawo sa sina nga adlaw, natukiban nila nga ginadilian ang mga Ammonhon kag mga Moabnon sa pag-impon sa katilingban sang Dios. 2Kay wala nila paghatagi sang pagkaon kag ilimnon ang mga Israelinhon sang pagguwa nila sa Egipto. Sa baylo, ginsuhulan nila si Balaam nga pakamalauton ang mga Israelinhon. Pero ang pagpakamalaot kuntani nga ato ginhimo sang Dios nga pagpakamaayo. 3Sang mabatian sang mga tawo ato nga kasuguan, wala nila ginpaimpon sa ila ang indi matuod nga mga Israelinhon.
4Antes ato natabo, si Eliashib nga pari, nga manugdumala sang mga bodega sa templo sang amon Dios kag paryente ni Tobia, 5nagtugot kay Tobia nga gamiton niya ang dako nga kuwarto sa templo. Ini nga kuwarto ginagamit sadto nga bodega para sa mga halad nga regalo, insenso, mga kagamitan sa templo, mga halad sa mga pari, mga ikanapulo sang mga uyas, duga sang ubas, kag lana, nga suno sa Kasuguan para sa mga Levita, sa mga manugkanta, kag sa mga guwardya sang mga puwertahan sang templo. 6Wala ako sa Jerusalem sang natabo ato, tungod kay sang ika-32 nga tuig sang paghari ni Artaserkses sa Babilonia, nagkadto ako sa iya. Sang ulihi ginsugtan niya ako 7nga magbalik sa Jerusalem. Kag pag-abot ko, nahibaluan ko ang malaot nga ginhimo ni Eliashib nga amo ang pagpaestar kay Tobia sa kuwarto nga ara sa lagwerta sang templo sang Dios. 8Sa akon puwerte nga kaakig, ginpanghaboy ko ang tanan nga kagamitan ni Tobia paguwa sa kuwarto. 9Dayon nagmando ako nga tinluan ang kuwarto, kag pagkatapos ginpabalik ko didto ang mga kagamitan sang templo pati ang mga halad nga regalo kag ang insenso.
10Nahibaluan ko man nga ang mga Levita wala na mahatagi sang parte nga para sa ila, gani sila kag ang mga manugkanta nga gintugyanan sa mga buluhaton sa templo nagpalauli na sa pagpanguma. 11Gani ginsabdong ko ang mga opisyal kag ginsilingan, “Ngaa ginpabay-an ninyo ang templo sang Dios?” Ginpatawag ko dayon ang mga Levita kag ang mga manugkanta kag ginpabalik sa ila mga buluhaton sa templo. 12Kag sa liwat ang tanan nga katawhan sang Juda nagdala sang ikanapulo sang ila mga uyas, duga sang ubas, kag lana didto sa mga bodega. 13Ang ginpadumala ko sa mga bodega amo sila ni Shelemia nga pari, si Zadok nga manunudlo sang Kasuguan, kag si Pedaya nga Levita. Ginpabulig ko man sa ila si Hanan nga anak ni Zacur kag apo ni Matania. Sila ang akon ginpili tungod kay masaligan sila. Gintugyan ko man sa ila ang pagpanghatag sang mga parte sang ila kapareho nga mga manugpangabudlay sa templo.
14Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma ako kag indi gid pagkalimti ang mga maayo nga ginhimo ko para sa imo templo kag sa mga buluhaton sini.”
15Sadto nga tion, may nakita ako nga mga taga-Juda nga nagapuga sang ubas sa Adlaw nga Inugpahuway. Ang iban sa ila nagakarga sa mga asno sang mga uyas, bino, ubas, higos,13:15 higos: ang bunga sang kahoy nga higera (ukon, fig tree). kag iban pa nga mga butang agod dal-on sa Jerusalem kag ibaligya. Gani ginpaandaman ko sila nga indi sila magbaligya sang ila mga produkto sa Adlaw nga Inugpahuway. 16May ara man nga mga taga-Tyre nga nagaestar sa Jerusalem nga nagdala sang mga isda kag sang iban pa nga mga inugbaligya. Kag ginbaligya nila ini sa mga taga-Juda nga ara sa Jerusalem sa sina nga Adlaw nga Inugpahuway. 17Gani ginsabdong ko ang mga pangulo sang Juda kag ginsilingan, “Ano bala ini nga kalautan nga inyo ginahimo? Wala ninyo ginapakabalaan ang Adlaw nga Inugpahuway! 18Indi bala nga amo man ini ang ginhimo sang inyo mga katigulangan, gani kita kag ang ini nga siyudad ginsilutan sang aton Dios? Karon, ginapaakig pa gid ninyo tapat ang Dios sa inyo ginahimo, kay wala ninyo ginapakabalaan ang Adlaw nga Inugpahuway.”
19Gani nagmando ako nga siradhan ang puwertahan sang siyudad kada Biyernes13:19 Biyernes: sa Hebreo, antes sang Adlaw nga Inugpahuway. sang hapon,13:19 hapon sang nagasalop na ang adlaw. kag indi ini pagbuksan hasta indi matapos ang Adlaw nga Inugpahuway. Ginpabantayan ko sa akon mga tinawo ang mga puwertahan agod wala sing bisan ano nga inugbaligya nga makasulod sa siyudad sa Adlaw nga Inugpahuway. 20Kon kaisa, ang mga negosyante nagatulog sa guwa sang Jerusalem kon Biyernes sang gab-i. 21Pero ginpaandaman ko sila. Siling ko, “Ngaa diri kamo nagatulog sa pader sang siyudad? Kon liwaton pa ninyo ini makatilaw gid kamo sa akon.” Gani halin sadto wala na sila magbalik sa Adlaw nga Inugpahuway. 22Dayon ginmanduan ko ang mga Levita nga magpakatinlo sila13:22 magpakatinlo sila: buot silingon, tumanon nila ang seremonya sang pagpakatinlo. kag magbantay sa mga puwertahan agod kabigon sang mga tawo nga pinasahi nga adlaw ang Adlaw nga Inugpahuway.
Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma man ining ginhimo ko, kag kaluoyi ako suno sa imo dako nga gugma.”
23Sadto man nga mga inadlaw, nakita ko nga may mga taga-Juda nga nagpangasawa sang mga babayi nga taga-Ashdod, taga-Ammon, kag taga-Moab. 24Katunga sang ila mga anak nagahambal sa lingguahe sang Ashdod ukon sa lingguahe sang iban nga mga lugar, kag indi sila makahambal sa lingguahe sang Juda. 25Gani ginsabdong ko kag ginpakamalaot ini nga mga taga-Juda. Ginhanot ko ang iban sa ila kag gin-gan-it ang ila mga buhok. Ginpasumpa ko sila sa ngalan sang Dios nga sila kag ang ila mga anak indi na gid magpangasawa ukon magpamana sang mga indi Israelinhon. 26Dayon nagsiling ako sa ila, “Indi bala nga amo ini ang kabangdanan sang pagpakasala ni Haring Solomon sang Israel? Wala sing hari sa bisan diin nga nasyon nga pareho sa iya. Palangga siya sang iya Dios, kag ginhimo siya sang Dios nga hari sa bug-os nga Israel. Pero sa pihak sini nagpakasala siya tungod nga gin-ganyat siya sang iya mga asawa nga indi Israelinhon. 27Ti, pasugtan lang bala namon ining kalautan nga ginahimo ninyo nga amo ang pagluib sa aton Dios paagi sa pagpangasawa sang indi Israelinhon?”
28Si Joyada nga anak sang pangulo nga pari nga si Eliashib may anak nga nakapangasawa sa anak ni Sanbalat nga taga-Horon, gani ginpahalin ko siya.
29Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, indi pagkalimti nga silutan sila tungod nga ginbaliwala nila ang ila pagkapari kag ang ila panaad bilang mga pari kag mga Levita.”
30Gani ginsiguro ko nga ang katawhan sang Israel hilway na sa bisan ano nga impluwensya sang mga indi Israelinhon. Kag ginhatagan ko sang obra ang mga pari kag ang mga Levita suno sa tagsa nila ka buluhaton. 31Ginsiguro ko man nga ang mga gatong nga gamiton sa paghalad madala sa husto nga tion, pati ang mga nahauna nga patubas.
Dayon nagpangamuyo ako, “O Dios ko, dumduma ako kag pakamaayuha.”
