Jeremia blijft hopen op God
1Ik heb de ellende gezien die het gevolg was van Gods toorn.
2Hij heeft mij in de diepste duisternis gebracht en alle licht buitengesloten.
3Hij heeft Zich tegen mij gekeerd. Dag en nacht rust zijn hand zwaar op mij.
4Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt en mijn botten gebroken.
5Met angst en vertwijfeling heeft Hij mij omringd.
6Hij begroef mij in duistere plaatsen, net als de allang gestorvenen.
7Hij heeft mij ingesloten en ik kan niet ontsnappen, met zware ketens heeft Hij mij vastgebonden.
8Ook al schreeuw en huil ik uit alle macht, Hij wil niet naar mijn gebeden luisteren!
9Hij heeft mij ingesloten met rondom hoge en gladde muren en mijn paden heeft Hij onbegaanbaar gemaakt.
10Hij loert als een beer, als een leeuw, wachtend op een gelegenheid om aan te vallen.
11Hij heeft mij in de val gelokt en met zijn klauwen verscheurd. Bloedend en eenzaam liet Hij mij achter.
12Hij heeft zijn boog gespannen en mij als doel uitgekozen,
13de pijlen die Hij afschoot, drongen diep in mijn hart.
14Mijn eigen landgenoten lachen mij uit, de hele dag door zingen zij hun spotliedjes.
15Hij heeft mij met bitterheid gevuld en een beker met de grootste ellende te drinken gegeven.
16Hij liet mij mijn tanden stukbijten op stenen, in de as en het vuil rolde Hij mij.
17Och Here, alle vrede en voorspoed zijn lang geleden verdwenen, want U hebt ze weggenomen. Ik weet niet meer wat geluk is.
18Er is geen hoop meer, mijn kracht is als sneeuw voor de zon verdwenen omdat de Here mij heeft verlaten.
19Vaak denk ik aan die bitterheid en het lijden dat U mij hebt toebedeeld!
20Ik zal deze vreselijke jaren nooit meer vergeten, mijn ziel zal altijd in de diepste droefheid blijven leven.
21Toch blijf ik hopen, want ik denk:
22-23 dankzij de goedheid van de Here zijn wij niet omgekomen. Hij blijft voor ons zorgen en zijn trouw is elke dag weer nieuw.
24Mijn ziel beschouwt de Here als mijn erfdeel, daarom verwacht ik alles van Hem.
25De Here is wonderbaarlijk goed voor hen die op Hem wachten, voor wie naar Hem zoeken.
26Het is goed rustig te vertrouwen en te wachten op de hulp van de Here.
27Het is goed dat een jonge man discipline wordt bijgebracht.
28Hij kan rustig in eenzaamheid zitten en zwijgen als God dat van hem vraagt.
29Dan kan hij zich ook in het stof neerwerpen, misschien is er toch nog hoop.
30Laat hij zijn andere wang toekeren naar hen die hem slaan en hun vreselijke beledigingen slikken,
31want de Here zal hem niet voor altijd verstoten.
32Ook al geeft God hem verdriet, toch zal Hij hem ook met medelijden behandelen als teken van zijn liefdevolle zorg.
33Want slechts met tegenzin drijft Hij mensen in het nauw en bezorgt Hij hen verdriet.
34Als de vernederden worden vertrapt,
35men het recht dat God de mens heeft gegeven, niet in acht neemt
36en de rechtszaak van de mensen wordt verdraaid, zou de Here dat dan niet zien?
37Als iemand ergens over spreekt en het gebeurt dan ook, heeft de Here dat dan niet bevolen?
38Van de Allerhoogste komt immers zowel het kwade als het goede?
39Waarom zouden wij dan mopperen en klagen als wij worden gestraft voor onze zonden?
40Laten wij in plaats daarvan onszelf maar eens goed onderzoeken, onze schuld bekennen en terugkeren naar de Here.
41Laten we onze harten en handen opheffen naar God in de hemel.
42En laten wij toegeven dat we hebben gezondigd. Wij zijn in opstand gekomen tegen de Here en dat heeft Hij ons niet vergeven.
43U bent vervuld van toorn, Here, en U hebt ons meedogenloos geslagen.
44U hebt Uzelf met een wolk afgesloten, zodat onze gebeden U niet kunnen bereiken.
45U hebt ons gemaakt als pariaʼs en uitschot onder de volken.
46Onze vijanden hebben dreigende taal tegen ons gesproken.
47Wij zijn bang, want wij zitten in de val, verlaten en vernietigd zijn wij.
48Dag en nacht moet ik huilen, omdat de meisjes van mijn volk vernederd zijn.
49Ik huil onophoudelijk,
50wanneer zal de Here vanuit de hemel weer naar ons omzien?
51Mijn hart breekt als ik zie wat er met de vrouwen uit Jeruzalem gebeurt.
52Mijn vijanden heb ik nooit kwaad gedaan, toch joegen ze achter mij aan alsof ik een vogel was.
53Zij gooiden mij in een waterput en bekogelden mij daarna met stenen.
54Het water reikte tot boven mijn hoofd en ik dacht dat mijn laatste uur had geslagen.
55Maar vanuit die diepe waterput riep ik uw naam aan, Here,
56en U luisterde naar mij! U hoorde mijn smeekbeden en zag mijn tranen!
57Ja, U kwam toen ik vertwijfeld schreeuwde en U zei mij dat ik niet bang hoefde te zijn.
58Here, U bent mijn raadsman! Verdedig mijn zaak! Want U hebt mijn leven verlost.
59U hebt gezien wat een onrecht zij mij aandeden, wees mijn rechter om mijn gelijk te bewijzen.
60U hebt gezien welke valse plannen mijn vijanden tegen mij smeedden.
61U hebt gehoord hoe zij mij beledigden, Here,
62hoe zij over mij roddelden en fluisterend hun plannen beraamden.
63Kijk eens hoe zij lachen en zingen en mij in hun lied belachelijk maken.
64Och Here, vergeld toch al het kwaad dat zij mij hebben aangedaan.
65Vervloek hen en maak hen wanhopig, Here.
66Zet een felle achtervolging op hen in en vaag hen weg onder de hemel van de Here.
1Isa ako nga nakaeksperiensya sang pagsilot sang Ginoo tungod sa iya kaakig. 2Gintabog niya ako palayo kag ginpalakat sa kadulom imbes sa kasanag. 3Ginsilutan niya ako nga wala sing untat adlaw-gab-i. 4Ginpaluya niya ang bug-os ko nga lawas, kag ginbali ang akon mga tul-an. 5Ginsalakay niya ako kag puwerte ang akon kasubo kag kasakit. 6Ginpaestar niya ako sa kadudulman pareho sadtong madugay na nga napatay. 7Ginpakadenahan niya ako kag ginpalibutan sang pader agod indi ako makapalagyo. 8Bisan magpangayo pa ako sang bulig, wala niya ako ginapamatian. 9Ginbalabagan niya sang pader ang akon alagyan, kag ginpaliko-liko niya ang akon ginaagyan. 10Pareho siya sa oso3:10 oso: sa English, bear. ukon leon nga nagapanago kag nagahulat sa pagtukob sa akon. 11Gin-guyod niya ako palayo sa dalan, dayon ginus-ab kag ginbayaan. 12Ginbinat niya ang iya pana kag ginpuntirya sa akon. 13Ginpana niya ako kag naglapos gid sa akon tagipusuon.
14Nangin kaladlawan ako sa akon mga kasimanwa. Ginayaguta nila ako sa bilog nga adlaw paagi sa kanta. 15Puro lang kasakit ang ginhatag niya sa akon. 16Nagkalabingaw ang akon mga ngipon tungod ginpakaon niya ako sang graba, kag ginlapak-lapak niya ako sa duta. 17Ginkuha niya sa akon ang maayo nga kahimtangan, kag wala ko na maeksperiensyahan ang kabuganaan.
18Nadula na ang akon kadungganan kag ang tanan nga ginlauman ko sa Ginoo. 19Mapait panumdumon ang akon pag-antos kag pagtalang-talang. 20Kon panumdumon ko ini permi, nagapalangluya ako. 21Pero nagabalik ang akon paglaom kon madumduman ko nga 22ang gugma kag kaluoy sang Ginoo wala sing katapusan. Amo ina nga wala kita malaglag sing bug-os.3:22 Amo… bug-os: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 23Matutom gid ang Ginoo. Ginapakita niya ang iya kaluoy kada adlaw. 24Nagasiling ako sa akon kaugalingon, “Ang Ginoo amo ang tanan sa akon, gani magalaom ako sa iya.” 25Ang Ginoo maayo sa mga nagalaom kag nagadangop sa iya. 26Maayo nga maghulat kita nga may pagbatas sa pagluwas sang Ginoo sa aton. 27Maayo para sa isa ka tawo ang magpadisiplina samtang bataon pa siya. 28Kon ginadisiplina kita sang Ginoo magpungko kita nga nagaisahanon kag magpamalandong. 29Magpaubos kita sang aton kaugalingon sa atubangan sang Ginoo kag indi madulaan sang paglaom. 30Kon may magtampa sa imo, itaya ang imo guya. Kag batuna ang pag-insulto sang imo mga kaaway. 31Kay ang Ginoo indi magsikway sa aton hasta san-o. 32Bisan tuod nagahatag siya sang kalisod, ginapakita niya gihapon ang kaluoy tungod sa iya dako nga gugma nga wala sing katapusan. 33Kay wala siya nagakalipay sa pagpaantos kag sa pagsakit sa aton.
34-35Indi gusto sang Labing Mataas nga Dios nga pintasan ang mga priso ukon ibaliwala ang kinamatarong sang tawo. 36Indi man gusto sang Ginoo nga indi paghatagan sang hustisya si bisan sin-o. Nakita niya ini tanan nga butang.
37Wala sing may makasiling nga matabo ang isa ka butang kon indi ini pag-itugot sang Ginoo. 38Indi bala nga ang Labing Mataas nga Dios ang nagabuot kon matabo ang isa ka malain ukon maayo nga butang? 39Ngaa bala nagareklamo kita kon ginasilutan kita tungod sang aton mga sala? 40Dapat usisaon naton ang aton pagginawi kag magbalik sa Ginoo. 41Buksan naton ang aton mga tagipusuon kag ibayaw ang aton mga kamot sa Dios sa langit kag magsiling, 42“Nakasala kami kag nagrebelde, Ginoo, kag wala mo kami pagpatawara. 43Naakig ka gid kag ginlagas mo kami kag ginpamatay nga wala sing luoy-luoy. 44Nagpanabon ka sang panganod, agod indi mo mabatian ang amon pangamuyo. 45Ginhimo mo kami nga daw basura sa panulok sang iban nga mga nasyon. 46Ginyaguta kami sang tanan namon nga kaaway. 47Nag-antos kami sa kahadlok, katalagman, kapierdihan, kag kalaglagan.”
48Nagaililig ang akon mga luha tungod nalaglag ang akon mga kasimanwa. 49Padayon nga magailig ang akon luha 50hasta talupangdon kita sang Ginoo halin sa langit. 51Nagasakit ang akon balatyagon sa gindangatan sang mga babayi sa amon3:51 amon: sa Hebreo, akon. siyudad.
52Daw pareho ako sa pispis nga ginlagas sang akon mga kaaway bisan wala ako sing may nahimo nga sala sa ila. 53Gintinguhaan nila ako nga patyon paagi sa paghulog sa akon sa buho kag pagbato sa akon. 54Daw sa malumos ako sa tubig, kag abi ko mapatay na ako.
55Halin sa kadadalman sang buho nagpanawag ako sa imo, O Ginoo. 56Ginpamatian mo ang akon pagpakitluoy kag ang pagpangayo sang bulig. 57Nag-abot ka sang nagpanawag ako sa imo, kag nagsiling ka nga indi ako magkahadlok. 58Ginoo, ginbuligan mo ako sa akon kaso kag ginluwas mo ang akon kabuhi. 59Nakita mo, Ginoo, ang kalautan nga ginhimo sa akon sang akon mga kaaway, gani hatagi ako sang hustisya. 60Nahibaluan mo kon daw ano ang ila pagtimalos sa akon kag ang tanan nila nga plano kontra sa akon. 61O Ginoo, nabatian mo ang pagpang-insulto nila sa akon. Nahibaluan mo ang tanan nila nga plano kontra sa akon— 62ang mga padihot nga ila ginaestoryahan sa bilog nga adlaw kontra sa akon. 63Tan-awa sila! Ginayaguta nila ako paagi sa kanta, nagapungko man sila ukon nagatindog. 64Siluti sila, Ginoo, suno sa nagakabagay sa ila ginhimo. 65Patig-aha ang ila tagipusuon kag pakamalauta sila. 66Lagsa sila kag laglaga sa imo kaakig agod madula sila sa kalibutan.
