De Messias voorspeld
1‘Het volk dat in de duisternis leeft, zal een groot Licht zien, en over hen die wonen in het land waar de dood heerst, zal een Licht opgaan. 2Want Israël zal weer groot worden gemaakt en blij zijn, zoals men in de oogsttijd blij is of zoals overwinnaars blij zijn als zij de buit verdelen. 3Want God zal de ketens van dit volk breken en de zweep die het slaat, kapot maken zoals Hij ook deed toen grote groepen Midjanieten door Gideons kleine bende werden verslagen. 4Op die glorieuze dag van vrede zal het oorlogstuig niet meer worden gebruikt, de met bloed doordrenkte mantels en de dreunende laars zullen worden verbrand.
5Want een Kind is ons geboren, een Zoon werd ons gegeven en de heerschappij zal op zijn schouders rusten. Dit zullen zijn koninklijke titels zijn: Wonderbare Raadgever, Machtige God, Eeuwige Vader, Vredevorst.
6Aan zijn vredevolle bewind zal nooit een einde komen. Vanaf de troon van zijn vader David zal Hij rechtvaardig regeren. Hij zal alle volken van de wereld rechtvaardigheid en vrede brengen. En dit alles zal gebeuren omdat de brandende liefde van de Here van de hemelse legers zich heeft voorgenomen dit te doen!
7-9De Here heeft gesproken tot het trotse Israël, dat zegt dat het zijn land beter en mooier dan tevoren zal herbouwen, ook al is het nu een puinhoop. De wilde vijgenbomen zijn omgehakt, maar die zullen worden vervangen door ceders!
10-11 De Here antwoordt op uw grootspraak door uw vijanden tegen u in het veld te brengen. De Syriërs vanuit het oosten en de Filistijnen vanuit het westen. Zij zullen Israël gulzig verslinden. En zelfs dan zal de toorn van de Here tegen u nog niet zijn bekoeld. Zijn hand blijft dreigend opgeheven. 12Want na al deze straffen zult u zich niet bekeren en u niet naar Hem, de Here van de hemelse legers, toekeren.
13-14 Daarom zal de Here in één dag Israël ontdoen van kop en staart, de leiders en de valse profeten. 15Want de leiders hebben het volk langs dwaalwegen steeds verder naar de ondergang gevoerd. 16Daarom beleeft de Here geen genoegen aan hun jonge mannen en heeft Hij zelfs geen medelijden met de weduwen en de wezen. Want zij zijn huichelaars en uit hun monden komt alleen dwaasheid. Daarom is zijn toorn nog niet bekoeld en heeft Hij zijn hand nog dreigend opgeheven. 17Hij zal al deze verdorvenheid, deze dorens en distels, verbranden. De vlammen zullen ook de bossen in de as leggen en alles zal in rook opgaan. 18Het land is zwartgeblakerd door dat vuur, door de toorn van de Here van de hemelse legers. Het volk valt ten prooi aan de vlammen. 19Iedereen vecht tegen zijn broeder om zijn eten te stelen, maar niemand heeft ooit genoeg. Ten slotte zullen zij zelfs het vlees van hun verwanten eten! 20Manasse tegen Efraïm en Efraïm tegen Manasse en die beiden tegen Juda. Zelfs door dit alles zal Gods toorn nog niet zijn bekoeld en blijft zijn hand dreigend tegen hen opgeheven.’
اسم او «عجيب» خواهد بود!
1اما اين تاريكی برای قوم خدا كه در تنگی هستند تا ابد باقی نخواهد ماند. خدا سرزمين قبايل زبولون و نفتالی را در گذشته خوار و ذليل ساخته بود، اما در آينده او تمام اين سرزمين را از دريای مديترانه گرفته تا آن طرف اردن و حتی تا خود جليل كه بيگانگان در آن زندگی می‌كنند، مورد احترام قرار خواهد داد. 2قومی كه در تاريكی راه می‌رفتند، نور عظيمی خواهند ديد. بر كسانی كه در سرزمين ظلمت زندگی می‌كردند، روشنايی خواهد تابيد. 3ای خداوند، تو خوشی قوم خود را افزودی و به ايشان شادمانی بخشيدی. آنها همچون كسانی كه با شادی محصول را درو می‌كنند، و مانند آنانی كه با خوشحالی غنايم را بين خود تقسيم می‌نمايند، در حضور تو شادمانی می‌كنند. 4زيرا تو يوغی را كه بر گردن آنها بود شكستی و ايشان را از دست قوم تجاوزگر رهانيدی، همچنانكه در گذشته مديانی‌ها را شكست داده، قومت را آزاد ساختی.
5تمام اسلحه‌ها و لباسهای جنگی كه به خون آغشته‌اند خواهند سوخت و از بين خواهند رفت. 6زيرا فرزندی برای ما به دنیا آمده! پسری به ما بخشيده شده! او بر ما سلطنت خواهد كرد. نام او «عجيب»، «مشير»، «خدای قدير»، «پدر جاودانی» و «سرور سلامتی» خواهد بود. 7او بر تخت پادشاهی داوود خواهد نشست و بر سرزمين او تا ابد سلطنت خواهد كرد. پايهٔ حكومتش را بر عدل و انصاف استوار خواهد ساخت، و گسترش فرمانروايی صلح‌پرور او را انتهايی نخواهد بود. خداوند قادر متعال چنين اراده فرموده و اين را انجام خواهد داد.
مجازات قوم اسرائيل
8خداوند فرموده كه قوم اسرائيل را مجازات خواهد كرد، 9و تمام قوم كه در سامره و ساير شهرها هستند خواهند فهميد كه او اين كار را كرده است؛ زيرا اين قوم مغرور شده‌اند و می‌گويند: 10«هر چند خشتهای خانه‌های ما ريخته، ولی با سنگها آنها را بازسازی خواهيم كرد. هر چند تيرهای چوب افراغمان افتاده، اما به جای آنها تيرهای سروكار خواهيم گذاشت.»
11خداوند دشمنان اسرائيل را عليه او برانگيخته است. 12او سوری‌ها را از شرق و فلسطينی‌ها را از غرب فرستاده تا اسرائيل را ببلعند. با اين حال، خشم خداوند فروكش نكرده و دست او همچنان برای مجازات دراز است.
13اسرائيل توبه نمی‌كند و به سوی خداوند برنمی‌گردد. 14بنابراين، خداوند در يک روز مردم اسرائيل و رهبرانشان را مجازات خواهد كرد و سر و دم اين قوم را خواهد بريد! 15ريش‌سفيدان و اشراف اسرائيل سر قوم هستند و انبيای كاذبش دم آن. 16اينها كه هاديان قوم هستند قوم را به گمراهی و نابودی كشانده‌اند. 17خداوند جوانانشان را مجازات خواهد كرد و حتی بر بيوه‌زنان و يتيمانشان نيز رحم نخواهد نمود، زيرا همهٔ ايشان خدانشناس و شرور و دروغگو هستند. به اين سبب است كه هنوز خشم خدا فروكش نكرده و دست او برای مجازات ايشان دراز است.
18-19شرارت اين قوم باعث شده غضب خداوند قادر متعال افروخته گردد و مانند آتشی كه خار و خس را می‌سوزاند و تمام جنگل را فرا می‌گيرد و دود غليظی به آسمان می‌فرستد، همه را بسوزاند. مردم مانند هيزم می‌سوزند و حتی برادر به برادر كمک نمی‌كند. 20لقمه را از دست يكديگر می‌قاپند و می‌خورند اما سير نمی‌شوند. از شدت گرسنگی حتی بچه‌های خودشان را نيز می‌خورند! 21قبيلهٔ منسی و قبيلهٔ افرايم بر ضد يكديگر، و هر دو بر ضد يهودا برخاسته‌اند. ولی با وجود اين خشم خداوند فروكش نمی‌كند و دست او هنوز برای مجازات ايشان دراز است.
