God zorgt voor zijn wijngaard
1Nu wil ik een lied zingen voor mijn geliefde over een wijngaard. Mijn geliefde had een wijngaard op een vruchtbare heuvel. 2Hij bewerkte de grond, haalde alle stenen en stukken rots eruit en beplantte hem met de beste wijnstokken. Hij bouwde een uitkijktoren en hakte een wijnpers uit in de rotsen. Toen wachtte hij op de oogst, maar de druiven die groeiden, waren wild en zuur en niet de zoete druiven die hij had verwacht.
3Wel, inwoners van Jeruzalem en Juda, u hebt gehoord hoe de zaak ligt! Spreek nu uw oordeel uit! 4Wat had Ik nog meer kunnen doen? Waarom gaf mijn wijngaard Mij wilde druiven in plaats van zoete? 5Weet u wat Ik nu met mijn wijngaard ga doen? Ik ga de omheining afbreken, zodat hij weer een deel van de wildernis wordt en de schapen en het vee hem kunnen vertrappen. 6Ik zal de planten niet meer snoeien en het onkruid niet langer wieden, zodat alles wordt overwoekerd met distels en dorens. Ik zal de wolken opdracht geven geen regen meer te laten vallen.
7Ik heb u het verhaal verteld van Gods volk. Dat is de wijngaard, waarover werd gesproken. Israël en Juda zijn planten die Hij met zorg beheert. Hij verwachtte rechtvaardigheid te oogsten, maar het werd onrecht. Hij verwachtte rechtsbetrachting, maar het werd rechtsverkrachting. 8U koopt zoveel huizen en akkers voor uzelf dat anderen geen plaats hebben om te wonen. 9Maar de Here van de hemelse legers heeft uw lot bezegeld, ik hoorde Hem zeggen: ‘Veel mooie huizen zullen verwoest en verlaten liggen, zelfs de grootste zullen niet meer bewoond worden.’ 10Een wijngaard van veertig are zal nog geen vier liter druivensap opleveren en een grote berg zaaigoed zal slechts een kleine hoeveelheid olie opleveren!
11Wee hen die al vroeg in de morgen sterke drank drinken en deelnemen aan drinkgelagen die tot diep in de nacht doorgaan. 12Zij zorgen voor prachtige muziek op hun grote feesten, de orkesten spelen uitstekend! Maar aan de Here en wat Hij doet, denken zij niet. 13Daarom zal Ik u in ballingschap sturen naar een plaats ver van hier. Want Ik heb veel voor u gedaan, maar u beseft dat niet en het kan u ook niets schelen. Uw beroemde en edele mannen zullen verhongeren en het gewone volk zal omkomen van dorst.
14Het dodenrijk opent zijn keel, spert zijn muil wijd open voor deze kostelijke prooi. De massa wordt opgeslokt, alle feestvierders en dronkaards. 15Op die dag zullen de hoogmoedigen hun ogen neerslaan en de trotsen worden vernederd, 16maar de Here van de hemelse legers wordt boven allen verheven, want Hij alleen is heilig, rechtvaardig en goed. 17In die dagen zullen schapen tussen de ruïnes grazen en zullen vreemdelingen de puinhopen doorzoeken, op zoek naar iets van hun gading. 18Wee hen die met wandaden ongerechtigheid naar zich toe trekken en de zonde achter zich aanslepen, zoals een paard een wagen trekt. Die de Heilige van Israël bespotten en uitdagen hen te bestraffen. 19‘Maak voort en straf ons, Here,’ zeggen zij. ‘Laat ons kennismaken met uw oordeel!’ 20Wee hen die zeggen dat goed slecht is en dat slecht goed is, dat duisternis licht is en licht duisternis, dat bitter zoet is en zoet bitter. 21Wee hen die van zichzelf denken dat zij wijs en schrander zijn! 22Wee de ‘helden van de wijn’, die opscheppen over de hoeveelheid sterke drank die zij kunnen hebben. 23Zij laten zich omkopen om het recht geweld aan te doen, zij spreken de schuldige vrij en gooien de onschuldige in de gevangenis. 24Daarom zal God hen doen verdwijnen als stro dat op het vuur wordt gegooid. Hun wortels zullen verrotten en hun bloesems verdorren, want zij hebben de wetten van God verworpen en het woord van de Heilige van Israël veracht. 25Daarom is de toorn van de Here tegen zijn volk opgelaaid, daarom heeft Hij zijn hand opgeheven om het te slaan. De bergen zullen huiveren en de rottende lijken van zijn volk zullen als vuilnis in de straten liggen. Maar desondanks zal zijn toorn niet bekoelen. Zijn hand blijft uitgestrekt om hen te slaan.
26Hij zal de volken die ver weg wonen, een teken geven. Van de uiteinden van de aarde fluit Hij hen naar Zich toe en zij zullen haastig naar Jeruzalem komen. 27Zij worden niet vermoeid en struikelen of slapen niet, hun heupgordels blijven gesloten en de riemen van hun sandalen zijn sterk. 28Hun pijlen zijn scherp, hun bogen staan gespannen, er spatten vonken van de hoeven van hun paarden en de wielen van hun strijdwagens draaien als een wervelwind. 29Zij brullen als leeuwen en storten zich op hun prooi. Zij overvallen mijn volk en voeren het gevankelijk weg, zonder dat er iemand is die het redt. 30Zij storten zich als een onheilspellende golf over hun slachtoffers. Er ligt een sluier van duisternis en angst over heel Israël. Het licht is verduisterd door donkere wolken.
Песнь о винограднике
1Я спою моему Другу
песню о Его винограднике:
Виноградник был у Друга моего
на плодородном холме.
2Он окопал его, от камней очистил
и засадил отборною лозою.
Он построил в нём сторожевую башню
и вытесал давильный пресс.
Он ждал от него плодов хороших –
а тот принёс дикие.
3– Теперь вы, жители Иерусалима и народ Иудеи,
рассудите Меня с Моим виноградником.
4Что ещё можно было сделать для него,
чего Я ещё не сделал?
Когда Я ждал плодов хороших,
почему он принёс дикие?
5Теперь Я скажу вам,
что Я сделаю с Моим виноградником:
отниму у него ограду,
и он будет опустошён;
разрушу его стену,
и он будет вытоптан.
6Я сделаю его пустошью,
не будут его ни подрезать, ни вскапывать;
зарастёт он терновником и колючками.
Я повелю облакам
не проливаться на него дождём.
7Виноградник Вечного, Повелителя Сил,
есть народ Исраила,
и народ Иудеи –
Его любимый сад.
Он ждал правосудия, но увидел кровопролитие,
ждал праведности, но услышал горестный крик.
Шестикратное горе
8Горе вам, прибавляющие дом к дому
и поле к полю,
так что другим не остаётся места,
словно вы одни на земле живёте!
9Я слышал, как Вечный, Повелитель Сил, сказал мне:
– Большие дома будут опустошены,
прекрасные особняки останутся без жителей.
10Виноградник в десять гектаров5:10 Букв.: «десятиупряжечный». Виноградник площадью равной полю, для вспашки которого десяти парам волов понадобился бы целый день. принесёт лишь немного5:10 Букв.: «один бат», т. е. 22 л. вина,
двести килограммов5:10 Букв.: «один хомер». семян – лишь полмешка5:10 Букв.: «одну ефу», т. е. 22 л (около 20 кг зерна). зерна.
11Горе тем, кто встаёт с утра пораньше,
чтобы пойти за пивом,
кто до самого вечера
разгорячается вином!
12У них на пирах арфы и лиры,
бубны, свирели, вино,
но о делах Вечного они не думают,
не вникают в деяния Его рук.
13Поэтому мой народ пойдёт в плен
из-за недостатка ведения;
его знать умрёт от голода,
его чернь будет томиться жаждой.
14Расширится мир мёртвых
и без меры разверзнет пасть;
сойдёт туда и знать, и чернь,
все крикуны и бражники.
15Унижены будут люди,
смирится всякий,
и глаза надменных потупятся.
16Но Вечный, Повелитель Сил, возвысится Своим правосудием,
святой Бог Своей праведностью явит Свою святость.
17И овцы будут пастись, как на своих пастбищах,
ягнята будут кормиться5:17 Или: «чужеземцы будут есть». среди разорённых домов богачей.
18Горе тем, кто обольщён грехом
и, словно впрягшись в повозку,
тянет за собой беззаконие.
19Они говорят: «Пусть Аллах поспешит,
пусть действует поскорее,
а мы на это посмотрим.
Пусть приблизится,
пусть исполнится замысел святого Бога Исраила,
и тогда мы будем знать».
20Горе тем, кто зло называет добром,
а добро – злом,
тьму считает светом,
а свет – тьмой,
горькое считает сладким,
а сладкое – горьким!
21Горе тем, кто мудр в своих глазах
и разумен сам пред собой!
22Горе тем, кто доблестен пить вино
и силён смешивать крепкие напитки,
23кто оправдывает виновного за взятку,
но лишает правосудия невиновного!
24За это, как языки огня съедают солому
и пламя пожирает сено,
сгниют их корни,
и цветы их разлетятся, как прах;
ведь они отвергли Закон Вечного, Повелителя Сил,
и презрели слово святого Бога Исраила.
25За это вспыхнет гнев Вечного на Его народ;
Он поднимет руку Свою на них и поразит их.
Вздрогнут горы,
и будут их трупы точно отбросы на улицах.
Но и тогда гнев Его не отвратится,
и рука Его ещё будет занесена.
26Он поднимает боевое знамя, призывая дальние народы,
свистом созывает тех, кто на краях земли.
И вот они идут
быстро и стремительно.
27Никто из них не устанет и не споткнётся,
никто не задремлет и не заснёт;
ни пояс у них на бёдрах не развяжется,
ни ремешок на сандалиях не лопнет.
28Остры у них стрелы,
все луки у них туги.
Кремню подобны копыта их коней,
урагану подобны колёса их колесниц.
29Их рык точно львиный,
они ревут, как молодые львы;
рычат, хватая добычу,
уносят её, и никто не отнимет.
30В тот день они взревут над добычей,
словно рёвом моря.
И если кто посмотрит на землю,
то увидит тьму и горе;
и облака застят свет.
