Jesaja 33 – HTB & AKCB

Het Boek

Jesaja 33:1-24

De Here als rechter, wetgever en koning

1Wee u, verrader. Alles om u heen hebt u verwoest, maar niet uzelf. U verwacht van anderen dat zij hun beloften aan u houden, terwijl u hen wel bedriegt! Maar nu zult ook u worden bedrogen en verwoest. 2Maar wilt U, Here, ons genadig zijn, want wij hebben onze hoop op U gevestigd. Wees elke dag onze sterkte en onze redding in moeilijke tijden. 3De vijand slaat op de vlucht als hij uw stem hoort. Als U opstaat, vluchten de volken. 4Zoals sprinkhanen de velden en wijngaarden afstropen, zo zal Jeruzalem het verslagen leger afstropen!

5De Here is zeer machtig en woont hoog in de hemel. Hij geeft Jeruzalem gerechtigheid, goedheid en rechtvaardigheid. 6Een overvloed van heil ligt in een veilige plaats voor Juda opgeslagen, samen met wijsheid, kennis en ontzag voor God. 7Uw gezanten huilen van bittere teleurstelling, want de vredesregeling is verworpen. 8Uw wegen zijn verlaten en er zijn geen reizigers meer. Het vredesverdrag is verbroken en zij bekommeren zich niet om de beloften die zij in het bijzijn van getuigen hebben gedaan, zij hebben voor niemand respect. 9Het hele land Israël is in grote nood, de Libanon is verwoest, de Saron is een wildernis geworden, Basan en de Karmel zijn leeggeplunderd.

10Maar de Here zegt: Ik zal opstaan en mijn kracht en glorie laten zien. 11U, Assyriërs, zult niets bereiken met al uw inspanningen. Uw adem is een vuur dat u zelf zal verteren. 12Uw legers zullen tot kalk worden verbrand, als dorens die worden afgesneden en op het vuur gegooid. 13Luister naar wat Ik heb gedaan, of u ver weg of dichtbij woont, erken mijn macht! 14De zondaars onder mijn volk beven van angst. ‘Wie van ons,’ schreeuwen zij, ‘kan leven in de nabijheid van dit allesverterende, eeuwige vuur?’

15Ik zal u vertellen wie hier kan leven: allen die eerlijk en rechtvaardig zijn, die geen winst willen maken door bedrog, die zich niet laten omkopen, die weigeren te luisteren naar hen die moorden beramen en die het kwaad niet kunnen aanzien. 16Dergelijke mensen zullen worden verhoogd. De rotsen van de bergen zullen hun veilige schuilplaats zijn, zij zullen voedsel krijgen en water naar behoefte. 17Uw ogen zullen de koning zien in al zijn glorie en zijn uitgestrekte land aanschouwen. 18U zult terugdenken aan die tijd van onderdrukking, toen de Assyrische aanvoerders buiten uw muren de torens telden en schatten hoeveel de gevallen stad hun zou opleveren. 19Maar zij zullen binnenkort allemaal weg zijn. Deze harde, gewelddadige mensen met hun onverstaanbare taal zullen verdwijnen. 20In plaats daarvan zult u een vreedzaam Jeruzalem zien, een plaats waar God wordt aanbeden, een rustige en veilige stad, als een tent die stevig vaststaat. 21Daar zal de Here ons zijn macht tonen en daar stromen brede rivieren waarop geen vijandelijke schepen te zien zijn. 22Want de Here is onze rechter, onze wetgever en koning. Hij zal ons redden. 23De zeilen van de vijand flapperen tegen gebroken masten en kunnen niet meer strak worden gespannen. Hun buit zal worden verdeeld onder het volk van God, zelfs de verlamden zullen hun aandeel krijgen. 24Het volk van Israël zal niet langer zeggen: ‘Wij zijn ziek en hulpeloos,’ want de Here zal zijn volk de zonden vergeven en het zegenen.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yesaia 33:1-24

Ahohia Ne Mmoa

1Due, ɔdesɛefo,

wo a wɔnsɛee wo!

Due, ɔfatwafo,

wo a wonnii wo huammɔ!

sɛ wugyae adesɛe a,

wɔbɛsɛe wo;

sɛ wuwie huammɔdi a,

wobedi wo huammɔ.

2Ao Awurade, hu yɛn mmɔbɔ;

yɛn ani da wo so.

Yɛ yɛn ahoɔden anɔpa biara,

ne yɛn nkwagye wɔ ahohia mu.

3Aman no te wo nne mmubomu a, woguan;

sɛ woma wo ho so a amanaman no bɔ ahwete.

4Wɔtase mo asade, Ao amanaman, sɛnea mmoadabimma yɛ;

nnipa tow hyɛ so te sɛ mmoadabi dɔm.

5Wɔama Awurade so, na ɔte ɔsorosoro;

ɔde trenee ne adetreneeyɛ bɛhyɛ Sion ma.

6Ɔbɛyɛ fapem a atim yiye wɔ mo mmere so,

nkwagye, nyansa ne nhumu mmoroso akorae;

Awurade suro ne ademude yi akorae ano safe.

7Monhwɛ, wɔn mmarima akokodurufo su teɛteɛɛ mu wɔ mmɔnten so;

asomdwoe ho abɔfo su yayaayaw.

8Atempɔn no so da hɔ kwa,

akwantufo biara nni akwan no so.

Wɔabu apam no so,

wobu nʼadansefo animtiaa

wommu obiara.

9Asase no wo kesee na ɛsɛe,

Lebanon agyigya na nʼanim agu ase;

Saron ayɛ sɛ Araba,

Basan ne Karmel porow wɔn nhaban.

10“Afei na mɛsɔre,” sɛɛ na Awurade se.

“Afei na wɔbɛpagyaw me ɛ;

afei na wɔbɛma me so.

11Munyinsɛn ntɛtɛ,

na mowo sare;

mo home yɛ ogya a ɛhyew mo.

12Wɔbɛhyew aman no ama wɔatɔ nso;

wɔbɛto wɔn mu gya te sɛ nsɔe a wɔatwa.”

13Mo a mowɔ akyirikyiri no, muntie nea mayɛ;

mo a mobɛn no, monkamfo me kɛseyɛ!

14Nnebɔneyɛfo a wɔwɔ Sion abɔ huboa;

ahopopo aka wɔn a wonnim Onyame:

“Yɛn mu hena na obetumi ne ogya a ɛhyew ade atena?

Yɛn mu hena na obetumi ne daa ogyatannaa atena?”

15Nea ɔnantew trenee mu

na odi nokware

nea ɔpo mfaso a asisi de ba

na onnye adanmude,

nea ontie awudi ho pɔwbɔ

nea ɔmpɛ sɛ ohu bɔneyɛ ho agyinatu,

16saa onipa yi na ɔbɛtena ɔsorosoro hɔ,

ne guankɔbea bɛyɛ bepɔw aban no.

Wɔde nʼaduan bɛma no

na ne nsu remmɔ no.

17Mo ani behu ɔhene no wɔ nʼanuonyam mu

na ahwɛ asase a ɛtrɛw kɔ akyirikyiri no.

18Mo adwennwen mu, mobɛbooboo nea na ohunahuna mo no ho:

“Odwumayɛni panyin no wɔ he?

Nea na ogyigye tow no wɔ he?

Nea na ɔhwɛ abantenten so no wɔ he?”

19Morenhu saa ahantanfo no bio,

wɔn a wɔn kasa mu nna hɔ,

na monte nea wɔka no ase no.

20Monhwɛ Sion, yɛn afahyɛ kuropɔn no;

mo ani behu Yerusalem,

asomdwoe tenabea, ntamadan a wontutu;

wɔrentutu ne nnyinaso da,

na wɔrentetew ne ntampehama mu nso.

21Ɛhɔ na Awurade bɛyɛ yɛn Tumfo.

Ɛbɛyɛ sɛ faako a nsu akɛse ne nsuwansuwa wɔ.

Akorow a wɔhare remfa so

ahyɛn akɛse rennantew so.

22Na Awurade ne yɛn temmufo,

Awurade ne yɛn mmarahyɛfo,

Awurade ne yɛn hene;

na ɔno na obegye yɛn nkwa.

23Wo ntampehama mu agow

enti hyɛn dua no nni nnyinaso,

na wɔntrɛw hyɛn so ntama no mu.

Afei wɔbɛkyɛ asade bebree no mu

na mpakye mpo bɛsoa asade akɔ.

24Obiara nni Sion a ɔbɛka se, “Meyare;”

na wɔde wɔn a wɔte hɔ no bɔne bɛkyɛ wɔn.