Het lied van Juda
1In die tijd zal het hele land Juda dit lied zingen:
Onze stad is sterk! Wij worden omringd door de muren van zijn redding! 2Open de poorten voor iedereen, want allen die rechtvaardig en trouw aan de Here zijn, mogen binnenkomen. 3Degenen die op Hem blijven vertrouwen, die vaak hun gedachten aan de Here wijden, zal Hij in volkomen vrede laten leven! 4Vertrouw altijd op de Here God, want de Oppermachtige Here is uw eeuwige toevlucht. 5Hij vernedert de trotsen en haalt de muren van de hoogmoedige stad om, 6ze wordt onder de voet gelopen, vertrapt door de armen en machtelozen. 7Maar voor de goede mensen is het pad niet steil en ruw! God geeft hun geen ruw en verraderlijk pad, maar effent de weg voor hen.
8O Here, wij vinden het heerlijk om uw wil te doen! Ons hart verlangt ernaar uw naam te prijzen. 9Zelfs ʼs nachts zoek ik naar U, vastbesloten zoek ik naar God, want als U als rechter naar de aarde komt, zullen de mensen zich van hun verdorvenheid afkeren en doen wat goed is. 10Ook al vergeeft U hen, de goddelozen leren het nooit, zelfs in het land waar rechtvaardigheid heerst blijven zij zondigen en merken zij uw majesteit niet op. 11Zij luisteren niet naar uw dreigementen en negeren uw dreigend opgeheven hand. Laat hun zien hoe na uw volk U aan het hart ligt. Misschien zullen zij zich dan schamen! Ja, laat hen verbranden door het vuur dat U had bestemd voor uw vijanden.
12Here, geef ons uw vrede, want alles wat wij bezitten en zijn, is van U afkomstig. 13O Here, onze God, andere heren heersten over ons, maar nu aanbidden wij U alleen. 14Degenen die wij vroeger dienden, zijn dood en vergeten, zij zullen nooit meer terugkeren. U keerde Zich tegen hen en vernietigde hen en zij zijn al lange tijd vergeten. 15Prijs de Here! Hij heeft ons tot een machtig volk gemaakt. Hij heeft de grenzen van ons land uitgebreid! 16Here, in onze wanhoop zochten wij U. Toen uw straf ons trof, riepen wij U aan. 17Wat misten wij uw aanwezigheid, Here! Wij leden als een vrouw die een kind ter wereld brengt en daarbij schreeuwt en ineenkrimpt van de pijn. 18Ook wij zijn ineengekrompen van vreselijke angst, maar het baatte niet. Al onze pogingen konden ons niet verlossen. 19Desondanks weten wij één ding zeker, zij die het eigendom van God zijn, zullen opnieuw leven. Hun lichamen zullen weer opstaan en zij zullen zingen van blijdschap! Want Gods levenslicht zal als dauw op hen vallen!
20Ga naar huis, mijn volk, en doe uw deuren op slot! Verberg u een korte tijd, totdat de toorn van de Here tegen uw vijanden voorbij is. 21Kijk! De Here komt uit de hemelen om de mensen van de aarde te straffen voor hun zonden. De aarde zal de moordenaars niet langer verbergen. De schuldigen zullen worden gevonden.
Ayɛyie Dwom
1Saa ɛda no, wɔbɛto saa dwom yi wɔ Yuda asase so:
Yɛwɔ kuropɔn denden;
Onyankopɔn de nkwagyeɛ
ayɛ nʼafasuo ne nʼafaban a ɛkorɔn.
2Mommuebue apono no
na ateneneefoɔ ɔman no nhyɛne mu,
ɔman nokwafoɔ no.
3Obiara a ɔde ne ho to wo so no
wobɛkora ne so asomdwoeɛ mu,
ɛfiri sɛ ɔde ne ho ato wo so.
4Fa wo ho to Awurade so afebɔɔ,
ɛfiri sɛ, Awurade yɛ daa Botan.
5Ɔbrɛ wɔn a wɔtete soro ase,
na ɔbrɛ kuropɔn a ɛkorɔn no ase;
ɔbubu gu fam pasaa
ma ɛda mfuturo mu.
6Ahiafoɔ ne wɔn a wɔhyɛ wɔn so
de wɔn nan bɛtiatia so.
7Ɔteneneeni kwan so yɛ tamaa;
Ao ɔnokwafoɔ, woma ɔteneneeni kwan so yɛ tromtrom.
8Aane, Awurade, yɛnam wo mmara kwan so yi no,
yɛretwɛn wo;
na wo din ne ne kɛseyɛ
yɛ deɛ yɛn akoma pɛ.
9Me kra pere hwehwɛ wo anadwo;
anɔpa nso me honhom ani gyina wo.
Sɛ wʼatemmuo ba asase yi so a,
nnipa a wɔwɔ ewiase sua tenenee yɛ.
10Ɛwom sɛ woyi adom adi kyerɛ amumuyɛfoɔ deɛ,
nanso wɔnnsua tenenee yɛ;
na mpo teneneefoɔ asase so no, wɔkɔ so yɛ bɔne
na wɔmmu Awurade kɛseyɛ.
11Ao Awurade, wɔapagya wo nsa akɔ ɔsoro,
nanso wɔnhunu.
Ma wɔnhunu wo mmɔdemmɔ wɔ wo nkurɔfoɔ ho na ɛnhyɛ wɔn aniwuo;
ma ogya a woasɔ ama wʼatamfoɔ no nhye wɔn.
12Awurade, woama yɛn asomdwoeɛ;
deɛ yɛatumi ayɛ nyinaa wo na woayɛ ama yɛn.
13Ao, Awurade yɛn Onyankopɔn, awuranom afoforɔ bi adi yɛn so,
nanso wo din nko ara na yɛkamfo.
14Afei wɔawuwu, na wɔnte ase bio;
ahonhom a wɔafiri mu no, wɔrensɔre.
Wotwee wɔn aso na wo sɛee wɔn
na yɛn werɛ afiri wɔn.
15Woama ɔman no ayɛ kɛseɛ, Ao Awurade;
woama ɔman no ayɛ kɛseɛ;
woahyɛ wo ho animuonyam;
woatrɛtrɛ asase no ahyeɛ nyinaa mu.
16Awurade, yɛfiri ahohia mu baa wo nkyɛn;
ɛberɛ a wotwee wɔn aso no,
na yɛntumi mmue yɛn ano mpo mmɔ mpaeɛ.
17Sɛdeɛ ɔpemfoɔ a awoɔ aka no
firi ɔyea mu nukanuka ne mu na ɔsu no,
saa ara na yɛyɛeɛ wɔ wʼanim, Ao Awurade.
18Yɛnyinsɛnee, yɛkyemee wɔ ɔyea mu
nanso yɛwoo mframa.
Yɛamfa nkwagyeɛ amma asase so;
yɛanwo nnipa amma asase so.
19Nanso wʼawufoɔ bɛnya nkwa;
wɔn onipadua bɛsɔre.
Mo a motete mfuturo mu,
monsɔre mfa anigyeɛ nteam.
Mo bosuo te sɛ anɔpa bosuo;
asase bɛyi nʼafunu apue.
20Monkɔ, me nkurɔfoɔ, monhyɛne mo adan mu
na montoto apono no mu;
momfa mo ho nsie berɛ tiawa bi
kɔsi sɛ nʼabufuhyeɛ ano bɛdwo.
21Hwɛ, Awurade refiri nʼatenaeɛ
abɛtwe nnipa a wɔte asase so aso wɔ wɔn bɔne ho.
Asase bɛda mogya a wɔahwie agu no so adi;
ɛrentumi mfa nʼatɔfoɔ nsie bio.
