Jesaja 10 – HTB & ASCB

Het Boek

Jesaja 10:1-34

De straf voor Assur

1‘Wee de onrechtvaardige rechters en zij die slechte wetten uitvaardigen,’ zegt de Here, 2‘zodat er geen gerechtigheid is voor de armen, weduwen en wezen. Zelfs zij worden door hen beroofd. 3En wat zult u doen als Ik vanuit een ver land de verwoesting op u afstuur? Tot wie zult u zich wenden om hulp? Waar zullen uw schatten veilig zijn? 4Ik zal u niet helpen, u zult voortstrompelen als gevangenen en tussen de verslagenen op de grond liggen. En zelfs dan is mijn toorn nog niet bekoeld en blijft mijn hand dreigend opgeheven. 5Assur is de zweep van mijn toorn, zijn militaire kracht is mijn wapen tegen dit goddeloze en vervloekte volk. 6Hij zal hen tot slaven maken, hen uitplunderen en als vuil onder zijn voeten vertrappen.

7Maar de koning van Assur zal niet weten dat Ik hem stuurde. Hij zal eenvoudig denken dat hij mijn volk aanvalt als onderdeel van zijn plan om de wereld te veroveren. 8Hij zal aankondigen dat al zijn aanvoerders spoedig koningen over de veroverde gebieden zullen zijn. 9“Wij zullen Kalno vernietigen, net als Karchemis,” zal hij zeggen, “en Hamath zal net als Arpad tegen ons ten onder gaan. Samaria zullen wij vernietigen, net zoals wij het Damascus deden. 10Wij hebben menig koninkrijk ten val gebracht dat machtiger afgoden kende dan die van Samaria en Jeruzalem. 11Als wij Samaria en zijn afgoden hebben vernietigd, zullen wij ook Jeruzalem met zijn afgoden te gronde richten”.’

12Nadat de Here de koning van Assur heeft gebruikt om zijn doel te bereiken, zal Hij Zich tegen het volk van Assur keren en de Assyriërs op hun beurt straffen, want zij zijn trotse en hooghartige mensen. 13Zij beweren: ‘Wij hebben door eigen kracht en wijsheid deze oorlogen gewonnen. Met onze eigen kracht braken wij de muren kapot, vernietigden het volk en droegen hun schatten weg. 14In onze grootheid beroofden wij het volk van zijn schatten als iemand die een vogelnest leegrooft en wij verzamelden koninkrijken als een boer die eieren raapt. Niemand kan een vinger naar ons uitsteken of zijn mond openen om tegen ons te piepen!’

15Maar de Here zegt: ‘Zal de bijl er prat op gaan dat hij meer kracht heeft dan de man die hem hanteert? Is de zaag machtiger dan de man die zaagt? Kan een stok slaan zonder een hand die hem vasthoudt? Kan een wandelstok uit zichzelf lopen?’ 16Om uw grootspraak, koning van Assur, zal de Here God van de hemelse legers uw trotse legereenheden vernietigen als door een verterend vuur. 17God, het Licht en de Heilige van Israël, zal het vuur en de vlam zijn die hen zal vernietigen. In een enkele nacht zal Hij die Assyriërs die het land Israël hebben verwoest, verbranden als dorens en distels. 18Het machtige leger van Assur lijkt op een groot woud, maar toch zal het worden vernietigd. De Here zal hen vernietigen, hun ziel en hun lichaam, zoals een zieke die langzaam wegkwijnt. 19Slechts enkele leden van dat machtige leger zullen overblijven, zo weinig dat een kind hen zou kunnen tellen!

20Uiteindelijk zullen de overlevenden in Israël en Juda dan hun vertrouwen weer stellen in de Here, de Heilige van Israël. In plaats van angstig te zijn voor degenen die hen sloegen. 21Een restant van hen zal terugkeren naar de machtige God. 22Want al waren de Israëlieten zo talrijk als het zand aan het strand van de zee, slechts een klein deel van hen zal op dat moment zijn overgebleven om terug te keren. Uw ondergang staat vast en daaruit vloeit gerechtigheid voort. 23Ja, de Here God van de hemelse legers heeft nu al vast besloten hen te verteren, zodat alle volken het kunnen zien. 24Daarom zegt de Here God van de hemelse legers: ‘O mijn volk in Jeruzalem, wees niet bang voor de Assyriërs als zij u onderdrukken, zoals de Egyptenaren lang geleden deden. 25Het zal niet lang duren, binnen korte tijd zal mijn toorn tegen u bekoelen en dan zal mijn toorn zich tegen hen keren om hen te vernietigen.’ 26De Here van de hemelse legers zal zijn engel sturen om hen in een machtige slag te verslaan, zoals in de tijd dat Gideon de Midjanieten bij de rots Oreb versloeg of zoals toen God de Egyptische legers in de zee liet verdrinken. 27Op die dag zal God de last van de schouders van zijn volk afnemen. Hij zal het bevrijden van het slavenjuk en dat juk vernietigen.

28-29 Kijk, de machtige legers van Assur zijn in aantocht! Nu zijn zij bij Ajath en nu bij Migron. Zij slaan voorraden op bij Michmas en trekken de pas over, zij overnachten in Geba. De angst houdt Rama in zijn greep, alle inwoners van Gibea—de stad van Saul—rennen voor hun leven. 30Schreeuw van angst, inwoners van Gallim! Geef de waarschuwing door aan Laïs, want het machtige leger is in aantocht. Arm Anathoth, wat een wreed lot staat u te wachten! 31Daar vluchten de inwoners van Madmena, de inwoners van Gebim maken zich klaar om er vandoor te gaan. 32Maar de vijand houdt halt bij Nob en blijft daar de rest van de dag. Hij schudt zijn vuist tegen Jeruzalem op de berg Sion. 33Maar dan, kijk, kijk! De Here, de Here van alle hemelse legers, hakt die machtige boom om! Hij vernietigt heel dat enorme leger, groot en klein, officieren en manschappen. 34Hij, de Machtige, zal de vijand omhakken zoals de bijl van een houthakker de bomen in de bossen van de Libanon omhakt.

Asante Twi Contemporary Bible

Yesaia 10:1-34

1Wɔnnue, wɔn a wɔhyɛ mmara a ɛmmfa ɛkwan mu,

wɔn a wɔhyɛ mmaraden a ɛde nhyɛsoɔ ba,

2de tena ahiafoɔ ahofadie so,

de atɛntenenee bɔ me nkurɔfoɔ a wɔhyɛ wɔn so no atirimuɔden.

Wɔma akunafoɔ yɛ amanehunufoɔ

na wɔbɔ nwisiaa korɔno.

3Ɛdeɛn na mobɛyɛ akontabuo da no,

ɛberɛ a amanehunu firi akyirikyiri reba?

Hwan nkyɛn na mobɛdwane akɔpɛ mmoa?

Ɛhefa na mobɛgya mo ahodeɛ?

4Ɛnka mo hwee sɛ mobɛfra nneduafoɔ mu

anaa sɛ mobɛtotɔ wɔ atɔfoɔ mu.

Nanso yeinom nyinaa akyi no, ne bo nnwooɛ,

na wama ne nsa so ayɛ krado.

Asiria Atemmuo A Ɛfiri Onyankopɔn

5“Nnome nka Asiriani no, mʼabufuo abaa,

deɛ ɔkura mʼabufuhyeɛ poma no!

6Meresoma no akɔ ɔman a wɔnnim Onyankopɔn so.

Meregya no kwan ma wakɔ nnipa a wɔhyɛ me abufuo so

sɛ wɔnkɔgye korɔnodeɛ abrane so na wɔnhwim afɔdeɛ,

na wɔntiatia wɔn so sɛ dɔteɛ wɔ mmɔntene so.

7Nanso ɛnyɛ yei ne deɛ ɔpɛ sɛ ɔyɛ

ɛnyɛ yei ne deɛ ɛwɔ nʼadwene mu.

Ne botaeɛ ne sɛ ɔbɛsɛe,

sɛ ɔde aman bebree bɛba wɔn awieeɛ.

8Na ɔbisa sɛ, ‘Ahemfo nyinaa nnyɛ mʼasahene anaa?

9Kalno nyɛɛ sɛ Karkemis anaa?

Hamat nte sɛ Arpad

na Samaria nte sɛ Damasko anaa?

10Ampa ara, megyee ahoni ahennie ahodoɔ abrane soɔ,

ahennie a wɔn nsɛsodeɛ sene deɛ ɛwɔ Yerusalem ne Samaria no.

11Merentumi ne Yerusalem ne ne nsɛsodeɛ nni anaa,

sɛdeɛ mene Samaria ne nʼahoni diiɛ no?’ ”

12Sɛ Awurade wie nʼadwuma a ɛtia Bepɔ Sion ne Yerusalem nyinaa a, ɔbɛka sɛ, “Mɛtwe Asiriahene aso wɔ nʼakoma pirim ne nʼani a ɛnsɔ adeɛ no ho. 13Ɛfiri sɛ ɔka sɛ,

“ ‘Mede mʼahoɔden na ayɛ yei,

na ɛfiri me nyansa mu, ɛfiri sɛ mewɔ nimdeɛ.

Mesɛee amanaman ahyeɛ.

Mefoo wɔn ademudeɛ;

mebrɛɛ wɔn ahemfo ase te sɛ ɔbrane.

14Sɛdeɛ obi tene ne nsa hyɛ pirebuo mu no,

saa ara nso na mɛtene me nsa wɔ amanaman no ahonyadeɛ so;

sɛdeɛ wɔtase nkosua a wɔagya hɔ no

saa ara na mɛboaboaa amanaman no nyinaa ano;

obiara ammɔ ne ntaban mu,

na wammue nʼano ansu.’ ”

15Akuma ma ne ho so tra deɛ ɔtoɔ?

Anaasɛ ɛwan hoahoa ne ho kyɛn deɛ ɔde no yɛ adwuma anaa?

Ayɛ te sɛ deɛ abaa tumi danedane deɛ ɔmaa no so,

anaa sɛ aporibaa ankasa tumi nante!

16Afei Awurade, Asafo Awurade

de ɔyaredɔm bɛbɔ nʼakofoɔ ahoɔdenfoɔ no;

na ne kɛseyɛ mu no, ɔbɛma ogya adɛre

ahye wɔn animuonyam.

17Israel Hann no bɛdane ogya.

Wɔn Kronkronni no bɛdane ogya dɛreɛ;

ɔde dakoro bɛhye na wasɛe

ne nkasɛɛ ne nnɛnkyɛnse.

18Asiria kwaeɛ ne nʼasase bereɛ animuonyam no,

ɛbɛsɛe pasapasa

te sɛ ɔyarefoɔ a ne so reteɛ.

19Nnua a ɛbɛka wɔ ne kwaeɛ mu bɛyɛ kakra bi

a abɔfra bɛtumi akyerɛ ne dodoɔ.

Israel Nkaeɛfoɔ

20Ɛda no, Israel nkaeɛfoɔ,

Yakob fiefoɔ a wɔbɛka no

remfa wɔn ho nto no so bio.

Awurade, Israel Kronkronni no a ɔbɔɔ wɔn hwee fam no

mmom na wɔde wɔn ho bɛto no so nokorɛm.

21Nkaeɛfoɔ no bɛsane aba. Yakob nkaeɛfoɔ no

bɛsane aba Otumfoɔ Onyankopɔn no nkyɛn.

22Ao Israel, ɛwom sɛ wo nkurɔfoɔ dɔɔso sɛ mpoano anwea deɛ,

nanso nkaeɛfoɔ bi pɛ na wɔbɛsane aba.

Wɔahyɛ ɔsɛeɛ ho mmara denden

a ɛbɛbunkam nnipa no so, na mmara no yɛ.

23Awurade, Asafo Awurade, ɔsɛeɛ

a wahyɛ ho mmara ketee na ɛbɛba asase no so nyinaa.

24Enti, yei ne deɛ Awurade, Asafo Awurade seɛ,

“Ao Me nkurɔfoɔ a mote Sion

monnsuro Asiriafoɔ no,

wɔn a wɔde mmaa hwe mo

na wɔde aporibaa bobɔ mo, sɛdeɛ Misraim yɛeɛ no.

25Ɛrenkyɛre koraa mʼabufuo a ɛtia mo no ano bɛdwo

na mʼaniberɛ bɛkɔ wɔn sɛeɛ so.”

26Asafo Awurade de mpire bɛhwe wɔn,

sɛdeɛ ɔbɔɔ Midian hwee fam wɔ Oreb Ɔbotan ho no;

na ɔbɛtene ne poma nsuo no so,

sɛdeɛ ɔyɛɛ wɔ Misraim no.

27Ɛda no, wɔbɛyi wɔn adesoa no afiri wo mmatire so;

wɔn kɔnnua afiri wo kɔn mu;

wɔbubu kɔnnua no

na afiri mo so.

28Wɔhyɛne Ayat;

wɔfa Migron;

na wɔkora wɔn nneɛma wɔ Mikmas.

29Wɔtwam wɔ kwantempɔn no so, na wɔka sɛ,

“yɛbɛda Geba anadwo yi.”

Rama ho popo;

Saulo kuro Gibea nso dwane.

30Teaam Ɔbabaa Galim!

Tie, Ao Laisa!

Anatot Mmɔborɔni!

31Madmena redwane;

Gebimfoɔ kɔtetɛ.

32Ɛnnɛ ara wɔbɛgyina wɔ Nob;

wɔbɛwoso wɔn nsa

wɔ Ɔbabaa Sion bepɔ no so

wɔ Yerusalem kokoɔ no so.

33Hwɛ, Awurade, Asafo Awurade no,

ɔde tumi kɛseɛ bɛtwitwa dua mman no.

Wɔbɛbubu nnua atentene no agu fam;

deɛ ɛwoware no bɛba fam.

34Ɔde akuma bɛtwitwa kwaeɛm dɔtɔ agu fam.

Lebanon bɛhwe ase Ɔkɛseɛ no anim.