Jeremia 49 – HTB & ASCB

Het Boek

Jeremia 49:1-39

1De Ammonieten

‘Wat bent u aan het doen? Waarom woont u in de steden van Israël? Heeft zij die steden niet van Mij geërfd? Waarom hebt u die Milkom vereert, Gad en al zijn steden in bezit genomen? 2Ik zal u hiervoor straffen,’ verklaart de Here, ‘door uw stad Rabba te verwoesten. Het zal een verlaten ruïne worden en de omliggende dorpen zullen worden platgebrand. Dan zal Israël terugkeren en haar land weer van u terugnemen. Zij zal onteigenen wie haar onteigenden,’ zegt de Here. 3‘Schreeuw het uit, Chesbon, want Ai is verwoest! Huil, inwoners van Rabba! Trek rouwkleding aan, huil en treur, ga naar buiten, want uw god Milkom zal, samen met zijn dienaren en priesters, worden verbannen. 4U bent trots op uw vruchtbare valleien, maar zij zullen spoedig worden verwoest. Ontrouwe dochter, u vertrouwde op uw rijkdom en dacht dat niemand u ooit iets zou kunnen aandoen. 5Maar kijk, Ik zal u angst aanjagen,’ zegt de Here, de God van de hemelse legers. ‘Want al uw buren zullen u uit uw land verdrijven en niemand zal uw vluchtelingen helpen. 6Maar later zal Ik de Ammonieten weer welvaart geven,’ zegt de Here.

7De Edomieten

De Here van de hemelse legers zegt: ‘Waar zijn al die wijze mannen die u vroeger had? Is er niet één overgebleven in heel Teman? 8Vlucht diep de grotten in, volk van Dedan, want de tijd is aangebroken dat Ik met u, nakomelingen van Esau, ga afrekenen! 9-10 Zij die de druiven oogsten, laten er altijd enkele achter voor de armen en zelfs dieven nemen nooit alles mee, maar Ik zal het land van Esau volledig afstropen en er zullen geen schuilplaatsen meer zijn. Al Esaus nakomelingen en verwanten zullen omkomen. Van de buren zegt niemand: 11“Ik zal uw wezen die u achterlaat, wel beschermen en ook uw weduwen kunnen op mij vertrouwen.” ’ 12De Here zegt tegen Edom: ‘Als zelfs de onschuldigen moeten lijden, waarom zou u dan ongestraft blijven? U zult net als zij deze beker leegdrinken en uw straf ondergaan! 13Want Ik heb bij mijn eigen naam gezworen,’ zegt de Here, ‘dat Bosra in een ruïne zal veranderen die iedereen zal bespotten en vervloeken. Haar steden zullen altijd puinhopen blijven.’

14Ik heb deze boodschap van de Here gehoord: Hij heeft een boodschapper gestuurd die er bij de volken op aandringt zich aaneen te sluiten om Edom te vernietigen. ‘Maak u klaar voor de strijd,’ roept hij. 15‘Ik zal u zwak maken te midden van de volken en zij zullen u allemaal haten,’ zegt de Here. 16‘U die daar in de rotskloven en op de bergen woont, bent misleid door uw roem en trots. Maar ook al woont u tussen de bergtoppen bij de adelaars, Ik zal u naar beneden halen,’ zegt de Here. 17‘Het lot van Edom zal vreselijk zijn, allen die voorbijlopen, zullen schrikken en spottend het hoofd schudden. 18Uw steden zullen net zo stil worden als Sodom en Gomorra en de steden daar in de buurt,’ zegt de Here. ‘Niemand zal er nog kunnen leven.

19Ik zal de vijand op hen af sturen als een leeuw die uit de wildernis van de Jordaan komt om de schapen te overvallen. In een oogwenk zal Ik Edom wegjagen en Ik zal iemand uitkiezen om dit te doen. Want wie is aan Mij gelijk en wie kan Mij ter verantwoording roepen? 20Welke herder blijft tegenover Mij op de been? Neem er daarom nota van: de Here zal dit vast en zeker doen met Edom en het volk van Teman, zelfs kleine kinderen zullen als slaven worden weggesleept! Het zal vreselijk zijn om te zien. 21De aarde beeft door het lawaai van Edoms val, het geschreeuw van haar inwoners is tot bij de Rode Zee te horen. 22Degene die zal komen, vliegt zo snel als een arend en zal zijn vleugels over Bosra uitspreiden. Dan zal de moed van de beste strijders verdwijnen als die van vrouwen die moeten bevallen.’

23Damascus

‘De steden Hamath en Arpad zijn verstijfd van angst, want zij hebben het slechte nieuws over hun toekomst gehoord. Het stormt in hun harten. 24Damascus heeft alle moed verloren en haar inwoners slaan op de vlucht. Ze zijn overmand door angst, vertwijfeling en pijn, zoals een vrouw tijdens de bevalling. 25Beroemde stad, die eens vol leven was, wat ligt u er nu verlaten bij! 26Uw jonge mannen zullen dood in de straten liggen, uw hele leger zal worden vernietigd,’ zegt de Here van de hemelse legers. 27‘Bij de muren van Damascus zal Ik een vuur aansteken dat de paleizen van Benhadad in de as zal leggen.’

28Kedar en Hazor

Deze profetie spreekt over Kedar en de koninkrijken van Hazor, die zullen worden verwoest door koning Nebukadnezar van Babel. ‘Maak u klaar en val Kedar aan,’ zegt de Here. ‘Vernietig de stammen in het oosten. 29Hun kuddes en tenten zullen worden buitgemaakt, samen met al hun huisraad. Hun kamelen zullen worden geroofd en overal zal in paniek worden geschreeuwd: “Wij zijn aan alle kanten omsingeld!” 30Vlucht voor uw leven,’ zegt de Here. ‘Ga diep de woestijn in, volk van Hazor, want koning Nebukadnezar van Babel heeft een aanslag op u beraamd en maakt zich klaar om u te vernietigen. 31Ga,’ zegt de Here tegen koning Nebukadnezar. ‘Val die rijke bedoeïenenstammen aan die daar eenzaam in de woestijn wonen, zonder zich ergens zorgen over te maken. Zij scheppen voortdurend op dat zij wel voor zichzelf kunnen zorgen en geen muren of poorten nodig hebben. 32Hun kamelen en kudden vee zijn voor u. Ik zal deze heidenen als door de wind uiteenjagen. Van alle kanten zal Ik rampen over hen laten komen. 33Hazor zal veranderen in een plaats voor jakhalzen, een woestenij. Niemand zal zich daar nog vestigen. Het zal voor altijd uitgestorven zijn.’

34Elam

Gods boodschap over Elam kreeg Jeremia aan het begin van de regering van koning Zedekia van Juda: 35de Here van de hemelse legers zegt: ‘Ik zal het leger van Elam vernietigen 36en Ik zal het volk van Elam in alle windrichtingen verspreiden, het zal verbannen worden naar alle landen van de wereld. 37Mijn vreselijke toorn zal een grote ramp over Elam brengen,’ zegt de Here, ‘en Ik zal ervoor zorgen dat haar vijanden haar wegvagen. Met het zwaard zal Ik haar achterna zitten en haar voorgoed uit de weg ruimen. 38Ik zal mijn troon in Elam neerzetten,’ zegt de Here. ‘Ik zal haar koning en bewindslieden vernietigen. 39Maar in de laatste dagen zal Ik het volk zijn welvaart teruggeven,’ zegt de Here.

Asante Twi Contemporary Bible

Yeremia 49:1-39

Asɛm A Ɛfa Amon Ho

1Deɛ ɛfa Amonfoɔ ho no nie:

Yei ne deɛ Awurade seɛ:

“Israel nni mmammarima anaa?

Ɔnni wɔn a wɔbɛdi nʼadeɛ?

Ɛnneɛ adɛn enti na Molek afa Gad ayɛ ne dea yi?

Adɛn enti na ne nkurɔfoɔ tete ne nkuro mu?

2Nanso nna no reba,”

Awurade na ɔseɛ,

“a mɛbobom de afrɛ ɔko

atia Raba a ɛwɔ Amonfoɔ;

ɛbɛyɛ nkunkumaboɔ sie,

wɔbɛto nkuraaseɛ a atwa ne ho ahyia no mu ogya.

Na Israel bɛpamo wɔn a

wɔpamoo noɔ no,”

sei na Awurade seɛ.

3“Twa adwo Ao, Hesbon, ɛfiri sɛ, wɔasɛe Ai!

Monteam Ao, mo a mowɔ Raba!

Momfira ayitoma na monni awerɛhoɔ;

mommɔ nnyenyen wɔ afasuo no mu,

ɛfiri sɛ Molek bɛkɔ nnommumfa mu,

ɔne nʼasɔfoɔ ne nʼadwumayɛfoɔ.

4Adɛn enti na wode wo bɔnhwa ahodoɔ hoahoa wo ho?

Sɛdeɛ ɛso aba bebree enti anaa?

Ao ɔbabaa a ɔnni nokorɛ,

wode wo ho to wʼahonya so na woka sɛ,

‘Hwan na ɔbɛto ahyɛ me so?’

5Mede ehu bɛba wo so;

ɛbɛfiri wɔn a wɔatwa wo ho ahyia no nyinaa,”

Awurade na ɔseɛ, Asafo Awurade no.

“Wɔbɛpam mo nyinaa,

na obiara remmoaboa akobɔfoɔ ano.

6“Nanso, akyire no, mɛsane de Amonfoɔ adenya ama wɔn,”

sei na Awurade seɛ.

Asɛm A Ɛfa Edom Ho

7Deɛ ɛfa Edom ho no nie:

Yei ne deɛ Asafo Awurade seɛ:

“Nyansa nni Teman bio anaa?

Afutuo ayera wɔ anyansafoɔ mu anaa?

Wɔn nyansa no aporɔ anaa?

8Monnane mo ho na monnwane

monkɔtetɛ abodan a emu dɔ mu,

mo a motete Dedan,

ɛfiri sɛ, mede amanehunu bɛba Esau so

wɔ ɛberɛ a mɛtwe nʼaso no.

9Sɛ wɔn a wɔtete bobe no baa mo nkyɛn a

anka wɔrennya bobe no kakra?

Sɛ akorɔmfoɔ baa ɔdasuo mu a,

anka wɔrenwia deɛ wɔpɛ nko ara?

10Na mɛma Esau ada adagya.

Mɛda ne hintabea ahodoɔ adi,

sɛdeɛ ɔrentumi mfa ne ho nsuma.

Ne mma, nʼabusuafoɔ ne ne mfɛfoɔ bɛwuwu,

na wɔrenhunu no bio.

11‘Monnya mo nwisiaa, na mɛbɔ wɔn nkwa ho ban.

Mo akunafoɔ nso bɛtumi de wɔn ho ato me so.’ ”

12Deɛ Awurade seɛ nie: “Sɛ wɔtwe wɔn a wɔmfata sɛ wɔtwe wɔn aso mpo a, ɛnneɛ adɛn enti na ɛnsɛ sɛ wɔtwe mo aso? Wɔbɛtwe mo aso! 13Meka me ho ntam sɛ wɔbɛsɛe Bosra na ayɛ ahodwiredeɛ, ahohoradeɛ ne nnomedeɛ; na ne nkuro nyinaa bɛsɛe afebɔɔ,” Awurade na ɔseɛ.

14Mate asɛm a ɛfiri Awurade nkyɛn:

wɔsomaa ananmusini bi sɛ ɔnkɔka nkyerɛ amanaman no sɛ,

“Mommoaboa mo ho ano nkɔto nhyɛ ne so!

Monsɔre nkɔ ɔko!”

15“Na mɛyɛ wo ketewa wɔ amanaman no mu,

na wɔabu wo animtia.

16Ehu a wobɔ

nkurɔfoɔ akoma mu no adaadaa wo,

wo a wote abotan ntokuro mu,

na wote kokoɔ no sorɔnsorɔmmea.

Ɛwom sɛ woyɛ wo pirebuo wɔ soro tɛ sɛ ɔkɔdeɛ deɛ,

nanso ɛhɔ na mɛfiri de wo aba fam,”

Awurade na ɔseɛ.

17“Edom bɛyɛ ahodwiredeɛ;

wɔn a wɔtwam hɔ nyinaa ho bɛdwiri wɔn na wɔadi ne ho fɛ

ɛsiane nʼapirakuro nyinaa enti.

18Sɛdeɛ wɔdanee Sodom ne Gomora

ne wɔn nkurotoɔ guiɛ no,”

Awurade na ɔseɛ,

“saa ara na obiara rentena hɔ;

onipa biara rentena mu.

19“Sɛdeɛ gyata firi Yordan nkyɛkyerɛ mu

kɔ adidibea frɔmfrɔm no,

saa ara na mɛtaa Edom so afiri nʼasase so wɔ ɛberɛ tiawa bi mu.

Hwan ne deɛ mayi no sɛ ɔnyɛ yei?

Hwan na ɔte sɛ me na hwan na ɔbɛtumi ne me adi asie?

Na odwanhwɛfoɔ bɛn na ɔbɛtumi asɔre atia me?”

20Enti tie deɛ Awurade ahyehyɛ atia Edom,

deɛ wabɔ ne tirim sɛ ɔbɛyɛ de atia wɔn a wɔte Teman nie:

Nnwankuo no mu nkumaa no mpo, wɔbɛtwe wɔn akɔ;

wɔn enti wɔbɛsɛe adidibea no koraa.

21Wɔn asehweɛ nnyegyeeɛ bɛma asase awoso;

wɔn nteateam bɛgyegye akɔduru Ɛpo Kɔkɔɔ ho.

22Monhwɛ! Ɔkɔdeɛ bi bɛtu akɔ soro na wato hoo aba fam a

watrɛtrɛ ne ntaban mu wɔ Bosra so.

Saa ɛda no, Edom nnɔmmarima akoma

bɛtu sɛ ɔbaa a ɔrekyem wɔ awoɔ so.

Asɛm A Ɛfa Damasko Ho

23Deɛ ɛfa Damasko ho no nie:

“Hamat ne Arpad aba mu abu,

ɛfiri sɛ wɔate asɛmmɔne.

Wɔn akoma aboto

te sɛ ɛpo a ɛrehuru soɔ.

24Damasko ayɛ mmerɛ,

wayɛ sɛ ɔrebɛdwane;

wabɔ huboa;

ahoyera ne ɔyea akyekyere no,

ɔyea a ɛte sɛ ɔbaa a ɔrekyem wɔ awoɔ so deɛ.

25Adɛn enti na wɔnnyaa kuropɔn a agye din yi ntoo hɔ,

kuro a mʼani gye muo?

26Ampa ara ne mmeranteɛ bɛhwehwe ase wɔ mmɔntene so;

wɔbɛma nʼasraafoɔ nyinaa aka wɔn ano atom saa ɛda no,”

sɛi na Asafo Awurade seɛ.

27“Mede ogya bɛto Damasko afasuo mu;

na ɛbɛhye Ben-Hadad aban.”

Asɛm A Ɛfa Kedar Ne Hasor Ho

28Deɛ ɛfa Kedar ne Hasor ahennie a Babiloniahene Nebukadnessar to hyɛɛ soɔ no nie.

Yei ne deɛ Awurade seɛ:

“Sɔre na kɔto hyɛ Kedar so

na sɛe nnipa a wɔwɔ apueeɛ fam no.

29Wɔbɛfa wɔn ntomadan ne wɔn nnwankuo;

wɔbɛfa wɔn nkatasoɔ,

ne wɔn ho nneɛma ne nyoma akɔ.

Nnipa bɛteateam sɛ,

‘Ehu wɔ baabiara!’

30“Monnwane nkɔ ntɛm ntɛm!

Monhyehyɛ abodan a emu dɔ mu, mo a motete Hasor,”

Awurade na ɔseɛ.

“Babiloniahene Nebukadnessar apam mo tiri so;

wayɛ nhyehyɛeɛ a ɛtia mo.

31“Sɔre kɔto hyɛ ɔman bi so a woremmrɛ,

ɔman a wɔte ahotosoɔ mu,”

Awurade na ɔseɛ,

“ɔman a wɔnni apono anaa akwansideɛ,

na emu nnipa nko ara na wɔte hɔ.

32Wɔn mfunumu bɛyɛ afodeɛ,

na wɔn anantwikuo akɛseɛ no bɛyɛ asadeɛ.

Mɛbɔ saa nnipa a wɔtete akyirikyiri no ahwete ama mframa no,

na mede amanehunu bɛfiri afa nyinaa aba wɔn so,”

Awurade na ɔseɛ.

33“Hasor bɛdane sakraman atuo,

ɛbɛda mpan afebɔɔ.

Obiara rentena hɔ;

onipa biara rentena mu.”

Asɛm A Ɛfa Elam Ho

34Yei ne asɛm a ɛfiri Awurade nkyɛn baa odiyifoɔ Yeremia hɔ a ɛfa Elam ho, wɔ Yudahene Sedekia adedie mfitiaseɛ: 35Yei ne deɛ Asafo Awurade seɛ:

“Hwɛ, mɛbubu Elam agyan mu,

deɛ wɔn ahoɔden gyina soɔ no.

36Mede mframa ɛnan no bɛba Elam so

afiri ɔsorosoro afanan;

mɛbɔ wɔn ahwete mframa ɛnan no mu,

na Elam atukɔfoɔ akɔ ɔman biara so.

37Mɛbɔ Elam ahwete wɔ wɔn atamfoɔ anim,

wɔ wɔn a wɔrepɛ wɔn akum wɔn no anim;

mede amanehunu bɛba wɔn so

mpo mʼabufuhyeɛ no,”

Awurade na ɔseɛ.

“Mede akofena bɛtaa wɔn

kɔsi sɛ mɛwie wɔn korakora.

38Mɛsi mʼahennwa wɔ Elam

na masɛe ne ɔhene ne nʼadwumayɛfoɔ,”

Awurade na ɔseɛ.

39“Nanso, mɛsane de Elam adenya ama no

nna a ɛreba no mu,”

Awurade na ɔseɛ.