Jeremia 48 – HTB & HLGN

Het Boek

Jeremia 48:1-47

1De Moabieten

Dit is wat de Here van de hemelse legers, de God van Israël, over Moab zegt: ‘De stad Nebo zal in een ruïne veranderen. De stad Kirjataïm en haar versterkingen worden verpletterd en ingenomen. 2-4Het is afgelopen met Moabs roem, want er is een samenzwering tegen gesmeed. In Chesbon zijn plannen gemaakt die tot zijn vernietiging moeten leiden. “Vooruit,” zeggen zij, “wij zullen ervoor zorgen dat dat volk wordt uitgeroeid.” Ook de stad Madmen zal het zwijgen worden opgelegd. En dan zullen de chaos en het oorlogsgeweld zich over Horonaïm storten, want heel Moab wordt vernietigd. Al zijn kinderen schreeuwen het uit. 5De vluchtelingen zullen bitter huilend de heuvels van Luhith beklimmen, terwijl angstkreten opklinken uit de stad beneden hen. 6Vlucht voor uw leven, verberg u in het struikgewas van de woestijn! 7Want u vertrouwde op uw rijkdom en uw eigen prestaties, daarom zult u als balling worden weggevoerd. Uw god Kemos, met al zijn priesters en dienaren, zal worden meegenomen naar verre landen! 8Alle dorpen en steden op de hoogvlakten en in de dalen zullen worden verwoest, want de Here heeft het gezegd. 9Och, had Moab maar vleugels, dan kon het wegvliegen, want zijn steden zullen zonder één levende ziel achterblijven. 10Vervloekt zijn zij die niet doen wat de Here zegt en geen bloed willen vergieten!

11Vanaf zijn ontstaan heeft Moab hier gelegen, rustig, niet gestoord door vijandige invallen. Het lijkt op wijn die niet van het ene vat in het andere is overgegoten en daardoor zijn aroma en smaak heeft behouden. Maar nu zal het in ballingschap worden gestuurd! 12Er komt een tijd,’ heeft de Here gezegd, ‘dat Ik mannen zal sturen die de vaten zullen leeggieten en de kruiken kapot zullen slaan! 13Dan zal het vertrouwen van Moab in zijn god Kemos worden beschaamd, net als het vertrouwen van Israël in zijn kalfgod in Betel. 14Herinnert u zich uw opschepperij nog: “Wij zijn helden, moedige mannen in de strijd.” 15Maar nu staat Moab op het punt te worden vernietigd, zijn beste jongemannen zijn gedoemd te worden afgeslacht,’ zegt de koning, de Here van de hemelse legers.

16‘Rampen zullen Moab nu snel treffen, zijn ondergang is nabij. 17Vrienden van Moab, huil om Moab en troost het! Kijk eens hoe het sterke en roemrijke Moab is vernietigd! 18Kom naar beneden uit uw glorie en ga in het stof zitten, mensen van Dibon, want zij die Moab verwoesten, zullen dat ook met u doen. Al haar versterkte muren zullen worden neergehaald. 19De mensen in Aroër staan langs de weg angstig toe te kijken en vragen de vluchtelingen uit Moab: “Wat is er gebeurd?” 20En die antwoorden: “Moab is totaal verwoest, huil en treur. Vertel aan de oevers van de Arnon dat er van Moab nog slechts een puinhoop over is.” 21Alle steden in het vlakke land zijn eveneens verwoest, want Gods oordeel is ook over hen uitgestort: over Holon, Jasa, Mefaäth, 22Dibon, Nebo, Bet-Diblataïm, 23Kirjataïm, Bet-Gamul, Bet-Meon, 24Kerioth, Bosra en over alle andere steden van Moab, dichtbij en ver weg. 25De kracht van Moab is ten einde, zijn horens zijn afgesneden, zijn armen zijn gebroken,’ zegt de Here.

26‘Laat Moab wankelen als een dronkaard, want het is opstandig geweest tegen de Here. Moab zal in zijn eigen braaksel vallen en door iedereen worden uitgelachen. 27Altijd was Israël het mikpunt van uw spot. U kon nooit eens normaal over haar spreken zonder arrogant het hoofd te schudden, alsof u het had over een op heterdaad betrapte dief. 28O volk van Moab, vlucht uit uw steden en neem uw intrek in de grotten, als duiven die nestelen in de rotskloven. 29Wij hebben allemaal gehoord van de trots van Moab, want die is groot. Wij kennen uw voornaamheid, arrogantie en onvriendelijkheid. 30Ik weet dat het brutaal is,’ heeft de Here gezegd, ‘maar zijn gebral is bluf, zijn hulpeloosheid is groot. 31Ja, daarom rouw Ik om Moab, mijn hart breekt als Ik denk aan de mannen van Kir-Heres. 32O Sibma, rijk aan wijngaarden, Ik huil om u, net als Jazer. Want de verwoester heeft uw ranken afgehakt die tot aan de zee reikten en uw druiven en zomerfruit geoogst. Hij heeft u kaalgeplukt! 33Vreugde en blijdschap zijn uit het vruchtbare Moab verdwenen. Er zit geen wijn meer in de kuipen, niemand perst de druiven meer, er klinken geen vreugdekreten meer. 34Nee, vreselijke kreten van angst en pijn stijgen uit het land op, van Chesbon tot aan Eleale en Jahas, van Soar tot Horonaïm en Eglath-Selisia. Zelfs de vijvers van Nimrim liggen er kurkdroog bij.’ 35Want de Here zegt: ‘Ik heb een einde gemaakt aan Moabs verering van afgoden en aan het verbranden van reukwerk voor hen. 36Droevig als een fluit zingt mijn hart voor Moab en Kir-Heres, want al hun rijkdom is verdwenen. 37Zij scheren hun hoofdhaar en baard uit vertwijfeling af, snijden zich in de handen en dragen rouwkleding. 38Tranen zullen vloeien in elk Moabitisch huis en in de straten, want Ik heb Moab stukgegooid als een oude, onbruikbare pot. 39Wat een verwoesting! Luister eens naar het gejammer! Kijk eens hoe erg Moab zich schaamt! Het is nu een afschrikwekkend voorbeeld en een mikpunt van spot geworden voor zijn buren.

40Een arend cirkelt dreigend boven het land Moab,’ zegt de Here. 41‘Zijn steden zijn gevallen, zijn burchten hebben zich overgegeven. De harten van zijn moedigste strijders beven van angst als die van vrouwen die bevallen. 42Moab zal niet langer als volk voortbestaan, omdat het de Here heeft uitgedaagd. 43Angst, hinderlagen en bedrog zullen uw lot zijn, Moab,’ zegt de Here. 44‘Hij die vlucht, zal in een put vallen en wie zich daaruit weet te bevrijden, zal in een valstrik lopen. Ik zal er voor zorgen dat u daaruit niet ontsnapt, want de tijd van uw veroordeling is aangebroken. 45Zij vluchten naar Chesbon, niet in staat verder te gaan. Maar Chesbon staat in brand, het vuur verteert de stad van Sichon samen met heel Moab en al zijn opstandige inwoners. 46Het zal u slecht vergaan, Moab, het volk van de god Kemos is vernietigd, uw kinderen zijn als slaven weggevoerd. 47Maar in de laatste dagen zal Ik een ommekeer brengen in het lot van Moab,’ zegt de Here.

Hier eindigt de profetie over Moab.

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 48:1-47

Ang Mensahi Parte sa Moab

1Amo ini ang ginsiling sang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sang Israel, parte sa Moab:

“Kaluluoy ang Nebo kay pagalaglagon ini. Mahuy-an kag agawon ang Kiriataim, kag ang iya dalangpan sa mataas nga lugar magakalarumpag. 2Indi na pagdayawon ang Moab. Didto sa Heshbon nagaplano ang kaaway sa paglaglag sang Moab. Nagasiling sila, ‘Dali, laglagon ta ang Moab.’ Ang banwa sang Madmen salakayon man sang mga kaaway kag mangin mamingaw ini. 3Pamatii ninyo ang pagsinggit sa Horonaim tungod sa puwerte nga inaway kag kalaglagan. 4Malaglag gid ang Moab, kag magahinibi ang mga kabataan. 5Ang mga pumuluyo sang Moab magahinibi sing tudo samtang nagapataklad sila sa Luhit kag nagapadulhog sa Horonaim. Huo, mabatian ang ila paghinibi tungod sa kalaglagan.

6“Luwasa ang inyo kaugalingon! Magpalagyo kamo sa kamingawan. 7Kamo nga mga taga-Moab, nagasalig kamo sa inyo abilidad kag manggad, gani bihagon kamo pati ang inyo dios-dios nga si Kemosh kag ang iya sini nga mga pari kag mga opisyal.

8“Magaabot ang manuglaglag sa kada banwa kag wala sing banwa nga makaluwas. Malaglag pati ang mga banwa sa kapatagan kag sa pulopatag sa ibabaw sang bukid. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 9May pakpak lang kuntani ang Moab agod makalupad siya palayo,48:9 May pakpak lang… palayo: ukon, Asini ang Moab agod wala sing may magtubo nga mga tanom. kay indi na pag-estaran ang mga banwa sini kag mangin mamingaw na ini. 10Pakamalauton ang tawo nga nagapatumbaya sa paghimo sang buluhaton sang Ginoo kontra sa Moab. Pakamalauton ang tawo nga wala nagapatay sa mga taga-Moab. 11Matawhay ang pagkabuhi sang Moab halin sang una. Wala gid ini mabihag. Pareho ini sa bino nga wala pagtanduga ukon pag-ihuwad halin sa isa ka suludlan pakadto sa isa. Gani ang iya sabor amo gihapon.

12“Pero magaabot ang tion nga magapadala ako sang mga kaaway nga magaula sang Moab halin sa iya suludlan kag magadugmok sini. 13Dayon ikahuya sang Moab ang dios-dios nga si Kemosh, subong nga ginkahuya sang katawhan sang Israel ang ila dios-dios sa Betel. 14Nagapabugal ang mga taga-Moab nga mga maisog ang ila mga soldado sa inaway. 15Pero malaglag gid ang Moab kag ang mga banwa sini. Pamatyon ang pinakamaayo nila nga mga pamatan-on. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom nga Hari, ang nagasiling sini.

16“Madali na lang ang kalaglagan sang Moab. 17Magpangasubo kamo, tanan kamo nga kadampig sang Moab!48:17 kadampig sang Moab: ukon, nagaestar sa palibot sang Moab. Magsiling kamo, ‘Tapos na ang Moab! Nabali na ang iya baston, ang baston nga simbolo sang iya pagkagamhanan kag pagkabantog.’

18“Kamo nga mga pumuluyo sang Dibon, magpaubos kamo kag magpungko sa yab-ok, kay ang manuglaglag sang Moab magasalakay man sa inyo kag panggub-on niya ang inyo napaderan nga mga banwa. 19Kamo nga nagaestar sa Aroer, magtindog kamo sa higad sang dalan kag magbantay. Magpamangkot kamo sa mga nakapalagyo kon ano ang natabo. 20Magasabat sila, ‘Nalaglag kag nahuy-an ang Moab. Gani magpangasubo kamo kag maghibi. Isinggit ninyo sa Arnon nga nalaglag ang Moab.’

21“Pagasilutan man ang mga banwa sa pulopatag sa ibabaw sang bukid: ang Holon, Jaza, Mefaat, 22Dibon, Nebo, Bet Diblataim, 23Kiriataim, Bet Gamul, Bet Meon, 24Keriot kag Bozra. Magaabot na ang silot sa tanan nga banwa sang Moab, sa malayo man ukon sa malapit. 25Wala na sing gahom ang Moab, gani maluya na ini subong. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

26“Hubuga ang Moab, kay nagrebelde siya sa akon. Magaligid siya sa iya kaugalingon nga suka kag mangin kaladlawan siya. 27Kamo nga mga pumuluyo sang Moab, indi bala nga ginyaguta ninyo ang Israel? Ngaa, nadakpan bala siya sa pagpangawat? Ti, ngaa nagalungo-lungo gid kamo sa pagyaguta sa iya? 28Maghalin na kamo sa inyo mga banwa kag mag-estar sa pil-as,48:28 pil-as: ukon, kabatuhan. pareho sa mga pating nga nagapugad sa mga pangpang. 29Puwerte gid kamo ka bugalon. Nabatian ko kon daw ano kamo ka bugalon kag matinaas-taason. 30Ako, ang Ginoo, nakahibalo kon daw ano kamo kahambog, pero wala ini sing pulos. 31Gani magahibi ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset.48:31 Kir Hareset: ukon, Kir Heres. 32Magahibi man ako para sa katawhan sang Sibma, sobra pa sa paghibi ko sa mga taga-Jazer. Sibma, pareho ka sang tanom nga ubas nga ang imo mga sanga naglambot sa tabok sang Patay nga Dagat hasta sa Jazer. Pero karon gin-ubos panguha sang manuglaglag ang imo mga bunga. 33Wala na sing may mabatian nga kinalipay kag kinasadya sa mga uma kag sa mga talamnan sang ubas sa duta sang Moab. Wala na nagailig ang bino sa iya pulugaan. Wala na sing may nagalinas sang ubas nga nagasininggit sa kalipay. May pagsininggit matuod pero indi pagsininggit sa kalipay. 34Ang paghinibi sang mga taga-Heshbon mabatian hasta sa Eleale kag sa Jahaz. Ang paghinibi sang mga taga-Zoar mabatian hasta sa Horonaim kag sa Eglat Shelishiya. Kay bisan ang sapa sang Nimrim nagmala na. 35Pauntaton ko sa Moab atong mga nagahalad sa mga simbahan sa mataas nga mga lugar kag nagasunog sang insenso sa ila mga dios-dios. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

36“Gani nagapangasubo gid ako para sa Moab kag sa mga taga-Kir Hareset, pareho sang masubo nga sunata sang plawta sa patay. Wala na ang manggad nga ila naangkon. 37Ang tagsa-tagsa nagapakita sang pagpangasubo paagi sa pagpakalbo, pagpamarbas, pagpilas sang ila mga kamot, kag pagsuksok sang sako. 38Nagahinibi ang mga tawo sa atop sang ila mga balay kag sa mga plasa, kay ginlaglag ko ang Moab nga daw sa banga nga ginbuka kay wala na sing may naluyag. 39Daw ano ang pagkalaglag sang Moab! Pamatii ang paghinibi sang iya mga pumuluyo. Nahuy-an gid ang Moab, kag ginayaguta ini kag ginakangil-aran sang tanan nga nasyon sa palibot sini.”

40Nagpadayon pa gid sa pagsiling ang Ginoo, “Tan-awa! Ang kaaway sang Moab pareho sang agila nga nagalupad sa pagdagit sini. 41Maagaw ang mga banwa48:41 mga banwa: ukon, Keriot. kag ang mabakod nga mga kuta sang Moab. Sa sina nga tion ang mga soldado sang Moab makulbaan pareho sang isa ka babayi nga manugbata. 42Malaglag gid ang Moab tungod sa iya pagrebelde sa akon. 43Ang dangatan sang mga taga-Moab amo ang kahadlok, buho, kag siod. 44Ang bisan sin-o nga magpalagyo sa kahadlok mahulog sa buho. Ang bisan sin-o nga magguwa sa buho madakpan gihapon sa siod, kay silutan ko gid ang Moab sa gintalana nga tion. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 45Ang makaluluoy nga mga nakapalagyo gusto magpanago sa Heshbon. Pero ining Heshbon nga gin-gamhan anay ni Haring Sihon nagadabadaba sa kalayo. Ginalamon sang kalayo ang mga bukid nga ginapanaguan sang mga taga-Moab nga gusto sang inaway.

46“Kaluluoy gid kamo, mga taga-Moab! Nalaglag kamo nga nagasimba sa dios-dios nga si Kemosh, kag ginbihag ang inyo kabataan. 47Pero sa ulihi ibalik ko ang maayo nga kahimtangan sang Moab. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.” Amo ato ang mensahi parte sa Moab.