Waarschuwing tegen een terugkeer naar Egypte
1Toen gingen alle legerofficieren, onder wie Johanan en Azarja, samen met de rest van het volk naar Jeremia en zeiden: 2‘Bid alstublieft voor ons tot de Here, uw God, want zoals u weet zijn er van ons maar weinig hier overgebleven. 3Smeek de Here, uw God, of Hij ons wil laten zien wat wij moeten doen en waar wij heen moeten gaan.’ 4‘Goed,’ antwoordde Jeremia. ‘Ik zal het Hem vragen en u zijn antwoord overbrengen. Ik zal niets voor u achterhouden.’ 5Zij verzekerden Jeremia met klem: ‘Wij beloven bij de Here dat wij zullen doen wat Hij zegt! 6Of wij het nu prettig vinden of niet, wij zullen de Here, onze God, tot wie wij ons richten, gehoorzamen, want dan zal het goed met ons gaan.’
7Tien dagen later kreeg Jeremia het antwoord van de Here. 8-9 Hij riep Johanan, de andere legeraanvoerders en het hele volk bij zich en zei: ‘U stuurde mij naar de Here, de God van Israël, om Hem te vragen naar uw gebed te luisteren. Dit is zijn antwoord: 10“Blijf in dit land. Als u dat doet, zal Ik u zegenen en u niets in de weg leggen. Want Ik ben van gedachten veranderd over de vele straffen die Ik u moest geven. 11U hoeft niet langer bang te zijn voor de koning van Babel, want Ik ben bij u om u te redden en uit zijn hand te bevrijden. 12Ik zal genadig voor u zijn door de koning medelijden te laten krijgen, zodat hij u niet doodt of tot slaaf maakt, maar u naar uw akkers laat terugkeren.” 13-14 Maar als u weigert de Here te gehoorzamen en zegt: “Wij blijven hier niet” en toch naar Egypte wilt gaan waar u veilig denkt te zijn voor oorlog, honger en onrust, 15is dit het antwoord van de Here, restant van Juda: de Here van de hemelse legers, de God van Israël, zegt: “Als u uw plannen doorzet om naar Egypte te gaan, 16zullen de oorlog en de hongersnood waarvoor u zo bang bent, u op de voet volgen en zult u daar omkomen. 17Dat is het lot dat ieder van u die zich in Egypte wil vestigen, te wachten staat. Ja, dan zult u sterven door het zwaard, hongersnood en ziekten. Niemand van u zal eraan kunnen ontsnappen.” 18Want de Here van de hemelse legers, de God van Israël, zegt: “Net zoals mijn toorn werd uitgegoten over de inwoners van Jeruzalem, zo zal hij ook over u worden uitgegoten als u naar Egypte gaat. U zult worden ontvangen met afkeer en haatgevoelens, u zult worden vervloekt en bespot. En uw vaderland zult u nooit meer terugzien.” 19Want de Here heeft gezegd: “Restant van Juda, ga niet naar Egypte!” ’
Jeremia besloot met de woorden: ‘Vergeet nooit de waarschuwing die ik u vandaag heb gegeven. 20Als u gaat, is dat ten koste van uw eigen leven. Want u was niet eerlijk toen u mij vroeg voor u te bidden en zei: “Vertel ons wat God zegt en we zullen het doen!” 21Vandaag heb ik u precies verteld wat Hij zei, maar u zult niet gehoorzamer zijn dan al die andere keren toen ik door de Here werd gestuurd om u te waarschuwen. 22Wees er daarom zeker van dat u door het zwaard, de hongersnood en door ziekten zult sterven als u toch besluit naar Egypte te gaan.’
1Then all the army officers approached Jeremiah. They included Johanan, the son of Kareah, and Jezaniah, the son of Hoshaiah. All the people from the least important of them to the most important also came. 2All of them said to Jeremiah the prophet, “Please listen to our appeal. Pray to the Lord your God. Pray for all of us who are left here. Once there were many of us. But as you can see, only a few of us are left now. 3So pray to the Lord your God. Pray that he’ll tell us where we should go. Pray that he’ll tell us what we should do.”
4“I’ve heard you,” Jeremiah the prophet replied. “I’ll certainly pray to the Lord your God. I’ll do what you have asked me to do. In fact, I’ll tell you everything the Lord says. I won’t keep anything back from you.”
5Then they said to Jeremiah, “We’ll do everything the Lord your God sends you to tell us to do. If we don’t, may he be a true and faithful witness against us. 6It doesn’t matter whether what you say is in our favor or not. We’re asking you to pray to the Lord our God. And we’ll obey him. Things will go well with us. That’s because we will obey the Lord our God.”
7Ten days later a message came to Jeremiah from the Lord. 8So Jeremiah sent for Johanan, the son of Kareah, and all the other army officers with him. Jeremiah also gathered together all the people from the least important of them to the most important. 9He said to all of them, “The Lord is the God of Israel. You asked me to present your appeal to him. He told me, 10‘Stay in this land. Then I will build you up. I will not tear you down. I will plant you. I will not pull you up by the roots. I have decided to stop bringing trouble on you. 11Do not be afraid of the king of Babylon. You are afraid of him now. Do not be,’ announces the Lord. ‘I am with you. I will keep you safe. I will save you from his power. 12I will show you my loving concern. Then he will have concern for you. And he will let you return to your land.’
13“But suppose you say, ‘We won’t stay in this land.’ If you do, you will be disobeying the Lord your God. 14And suppose you say, ‘No! We’ll go and live in Egypt. There we won’t have to face war anymore. We won’t hear the trumpets of war. And we won’t get hungry.’ 15Then listen to what the Lord says to you who are left in Judah. He is the Lord who rules over all. He is the God of Israel. He says, ‘Have you already made up your minds to go to Egypt? Are you going to make your homes there? 16Then the war you fear will catch up with you there. The hunger you are afraid of will follow you into Egypt. And you will die there. 17In fact, that will happen to all those who go and make their homes in Egypt. All of them will die of war, hunger and plague. Not one of them will live. None of them will escape the trouble I will bring on them.’ 18He is the Lord who rules over all. He is the God of Israel. He says, ‘My great anger has been poured out on those who used to live in Jerusalem. In the same way, it will be poured out on you when you go to Egypt. People will use your name in a curse. They will be shocked at you. They will say bad things about you. And they will say you are shameful. You will never see this place again.’
19“The Lord has spoken to you who are left in Judah. He has said, ‘Do not go to Egypt.’ Here is something you can be sure of. I am warning you about it today. 20You made a big mistake when you asked me to pray to the Lord your God. You said, ‘Pray to the Lord our God for us. Tell us everything he says. We’ll do it.’ 21I have told you today what the Lord your God wants you to do. But you still haven’t obeyed him. You haven’t done anything he sent me to tell you to do. 22So here is something else you can be sure of. You will die of war, hunger and plague. You want to go and make your homes in Egypt. But you will die there.”
