Jeremia 22 – HTB & AKCB

Het Boek

Jeremia 22:1-30

De slechte koningen door God gestraft

1Toen zei de Here tegen mij: ‘Ga naar de koning van Juda en zeg hem: 2“Luister naar deze boodschap van de Here, koning van Juda, die op Davids troon zit, en laten uw dienaren en uw volk ook goed luisteren. 3De Here zegt: wees rechtvaardig. Doe wat goed is! Help hen die wreed onderdrukt worden en beroofd zijn. Bescherm de rechten van vreemdelingen, wezen en weduwen en vermoord niet langer onschuldige mensen! 4Als u zich aan dit alles houdt, zal Ik dit land redden en opnieuw zorgen dat koningen van Davids nageslacht op de troon zullen zitten. Dan zal er weer voorspoed zijn voor iedereen. 5Maar als u geen aandacht schenkt aan deze waarschuwing, zullen van dit paleis alleen puinhopen overblijven. Dat zweer Ik bij mijn eigen naam,” zegt de Here. 6Want dit zegt de Here over het paleis: “Ik houd van u als van het vruchtbare Gilead en de groene bossen van de Libanon, maar Ik zal u in een woestijn veranderen en u verlaten en onbewoond achterlaten. 7Ik zal slopers op u afsturen die met hun bijlen brandhout maken van uw prachtige ceders en dat op het vuur gooien. 8Mensen uit verschillende landen zullen de ruïnes van deze stad passeren en tegen elkaar zeggen: ‘Waarom heeft de Here dit gedaan? Waarom heeft Hij zoʼn machtige stad verwoest?’ 9Het antwoord zal luiden: ‘Omdat de mensen die hier woonden de Here, hun God, ontrouw werden en zijn verbond met hen verbraken. Zij aanbaden afgoden.’ ”  10Huil niet om de dood van koning Josia, maar treur eerder om zijn verbannen zoon, koning Sallum. Hij zal niet meer terugkomen, nooit zal hij zijn geboorteland terugzien. 11Want de Here zegt het volgende over Sallum, die zijn vader Josia als koning opvolgde en in gevangenschap werd weggevoerd: 12“Hij zal in een ver land sterven en zijn eigen land niet terugzien.”

13Pas op, koning Jojakim, want u bouwt uw prachtige paleis met behulp van dwangarbeid. Omdat u geen lonen betaalt, voegt u de muren met onrechtvaardigheid en de deurposten en vensterbanken met onderdrukking. 14U zegt: “Ik zal een prachtig paleis bouwen met grote zalen en veel vensters, het houtwerk wordt van kostbaar cederhout en het wordt in een mooie rode kleur uitgevoerd.” 15Maar veel cederhout in uw paleis maakt u nog geen machtige koning! Waarom regeerde uw vader Josia zo lang? Omdat hij in alle opzichten rechtvaardig en eerlijk was. Daarom zegende God hem. 16Hij zorgde ervoor dat armen en noodlijdenden geholpen werden en daarom ging het hem goed. Hij begreep wat het betekent Mij te kennen,’ zegt de Here. 17‘Maar u! U bent hebzuchtig en één en al oneerlijkheid! U vermoordt onschuldigen, onderdrukt armen en regeert met een meedogenloze hardheid. 18Daarom is dit Gods straf voor koning Jojakim, die zijn vader Josia opvolgde: zijn familie zal niet om hem treuren als hij sterft. Zijn ondergeschikten zullen zich niet om zijn dood bekommeren. 19Hij zal worden begraven als een dode ezel die uit Jeruzalem wordt weggesleept en op de vuilnishoop buiten de poort wordt gegooid!

20Huil, want uw bondgenoten zijn verdwenen. Zoek hen in de Libanon, roep hen in Basan en kijk naar hen uit bij de doorwaadbare plaatsen in de Jordaan. Kijk, zij zijn allemaal vernietigd. Er is er niet één overgebleven die u kan helpen! 21Toen het u goed ging, heb Ik u gewaarschuwd, maar u gaf als antwoord: “Val mij niet lastig.” Sinds uw jeugd bent u zo geweest, u wilde gewoon niet luisteren! 22En nu zijn alle leiders van het volk verdwenen als door een windvlaag, al uw bondgenoten zijn als slaven weggevoerd. Uiteraard zult u ten slotte uw goddeloosheid inzien en u diep schamen. 23Nu voelt u zich nog veilig en leeft u comfortabel in een paleis tussen het cederhout van de Libanon, maar over niet al te lange tijd zult u schreeuwen en kreunen van pijn, als een vrouw die een kind ter wereld brengt.

24-25 “Zo zeker als Ik leef,” zegt de Here, “Jechonja, zoon van Jojakim, de koning van Juda, zelfs al was u de zegelring aan mijn rechterhand, dan nog zou Ik u afdoen en in handen geven van hen die van plan zijn u te doden en voor wie u zo doodsbang bent: in handen van Nebukadnezar en de Chaldeeën. 26Ik zal u en uw moeder dit land uitgooien en u zult sterven in een ver land. 27U zult nooit meer terugkeren naar het land waar u zo naar verlangt. 28Deze Chonja lijkt op een onbruikbare, beschadigde pot. Hij en zijn kinderen zullen worden verbannen naar verre landen. 29O aarde, aarde! Luister naar het woord van de Here!” 30De Here zegt: “Noteer deze Chonja als mislukt en kinderloos, want geen van zijn kinderen zal ooit op Davids troon zitten en het land Juda regeren.” ’

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 22:1-30

Atemmu A Etia Ahemfo Amumɔyɛfo

1Sɛɛ na Awurade se, “Sian kɔ Yudahene ahemfi na kɔpae mu ka saa asɛm yi: 2‘Tie Awurade asɛm, Yudahene, wo a wote Dawid ahengua so, wo, wʼakannifo ne wo nkurɔfo a wɔfa apon yi mu. 3Sɛɛ na Awurade se: Monyɛ nea ɛteɛ na ɛnam kwan mu. Munnye nea wɔabɔ no korɔn mfi ne hyɛsofo nsam. Monnyɛ ɔhɔho, ayisaa ne okunafo bɔne na monnyɛ wɔn basabasa nso, na munnhwie mogya a edi bem ngu wɔ ha. 4Sɛ moyɛ ahwɛyie na mudi saa ahyɛde yi so a, ɛno de ahemfo a wɔte Dawid ahengua so ne wɔn adwumayɛfo ne wɔn nkurɔfo bɛfa saa ahemfi apon yi mu, a wɔtete nteaseɛnam mu ne apɔnkɔ so. 5Enti sɛ moanni saa nhyehyɛe yi so a, Awurade na ose, “Meka me ho ntam sɛ, saa ahemfi yi bɛdan ofituw.” ’ ”

6Nea Awurade ka fa Yudahene ahemfi ho ni:

“Ɛwɔ mu wote sɛ Gilead ma me,

te sɛ Lebanon mmepɔw atifi,

nokware, mɛyɛ wo sɛ nweatam,

sɛ nkurow a obiara nte mu.

7Mɛsoma asɛefo abɛtoa mo,

obiara ne nʼakode,

wobetwitwa mo sida mpuran fɛfɛ no mu

na wɔatow agu ogya no mu.

8“Nnipa a wofifi aman bebree so betwa mu wɔ kuropɔn yi so, na wobebisabisa wɔn ho wɔn ho se, ‘Adɛn nti na Awurade ayɛ saa kuropɔn kɛse yi sɛɛ?’ 9Na mmuae no bɛyɛ sɛ, ‘Efisɛ wɔagyaw Awurade, wɔn Nyankopɔn apam no akɔsɔre anyame afoforo asom wɔn.’ ”

10Munnsu ɔhene a wafi mu, na munni ne ho awerɛhow;

mmom, munsu dennen mma nea ɔkɔ nnommum mu,

efisɛ ɔrensan nʼakyi

na ɔrenhu asase a wɔwoo no wɔ so no bio.

11Na sɛɛ na Awurade ka faa Yosia babarima Salum a odii nʼagya ade sɛ Yudahene na wafi ha no ho: “Ɔrensan mma bio. 12Obewu wɔ faako a wɔafa no nnommum kɔ hɔ; na ɔrenhu saa asase yi bio.”

13“Nnome nka nea ɔmfa ɔkwan trenee so nsi nʼahemfi,

ɔde asisi si nʼabansoro,

ɔma ne manfo yɛ adwuma kwa,

ontua wɔn apaade so ka.

14Ɔka se, ‘Mesi ahemfi kɛse ama me ho

nea ɛwɔ abansoro adan a mu soso.’

Enti ɔyɛ mfɛnsere akɛse wɔ mu,

ɔde sida dura mu

na ɔde ahosu kɔkɔɔ hyehyɛ mu.

15“Wowɔ sida bebree a

na ɛma woyɛ ɔhene ana?

Na wʼagya nni aduan ne nsa ana?

Ɔyɛɛ nea ɛfa ne kwan mu na ɛteɛ,

enti esii no yiye.

16Odii mmɔborɔfo ne ahiafo nsɛm maa wɔn,

enti biribiara yɛɛ yiye maa no.

Na ɛnyɛ eyi na ɛkyerɛ sɛ obi nim me ana?”

Awurade na ose.

17“Mo ani ne mo koma

wɔ mfaso bɔne nko ara so,

sɛ muhwie mogya a edi bem gu

na moyɛ nhyɛso ne asisi nso.”

18Ɛno nti, sɛɛ na Awurade ka fa Yudahene Yosia babarima Yehoiakim ho:

“Wɔrensu no:

‘A, me nuabarima! A, me nuabea!’

Wɔrensu no:

‘A, me wura! A, nʼahoɔfɛ!’

19Wobesie no sɛ afurum,

wɔbɛtwe nʼase na wɔatow no akyene

Yerusalem apon akyi.”

20“Monkɔ Lebanon nkosu,

momma wɔnte mo nne wɔ Basan,

munsu mfi Abarim,

efisɛ wɔadwerɛw mo dɔm nyinaa.

21Mebɔɔ wo kɔkɔ, bere a na ɛyɛ wo sɛ wʼasom adwo wo no,

nanso wokae se, ‘Merentie!’

Eyi ne ɔkwan a wonam so fi wo mmerantebere mu;

woanyɛ osetie amma me.

22Mframa bɛbɔ wo nguanhwɛfo nyinaa akɔ,

na wʼapamfo nyinaa bɛkɔ nnommum mu.

Afei wʼani bewu na wʼanim agu ase

esiane wʼamumɔyɛ nyinaa nti.

23Mo a mote Lebanon,

na modeda sida adan mu,

sɛnea mubesi apini wɔ ɔyaw mu,

ɔyaw ɛte sɛ ɔbea a ɔreko awo de.

24“Nokware, sɛ mete ase yi,” Awurade na ose, “Mpo sɛ wo Yehoiakin, Yudahene Yehoiakim babarima yɛ me nsa nifa so nsɔwano kaa a, anka mɛworɔw wo. 25Mede wo bɛma wɔn a wɔrehwehwɛ wo kra, wɔn a wusuro wɔn no; Babiloniahene Nebukadnessar ne Babiloniafo. 26Mɛpam wo ne ɛna a ɔwoo wo no akogu ɔman foforo so, baabi a ɛnyɛ hɔ na wɔwoo mo mu biara, hɔ na mo baanu bewuwu. 27Morensan mma asase a mo kɔn dɔ sɛ mobɛsan aba so no so bio.”

28Saa ɔbarima Yehoiakin yi yɛ asɛnka a abɔ

ade a obiara mpɛ ana?

Adɛn nti na wɔbɛpam ɔne ne mma,

akogu asase a wonnim so no so?

29Ao, asase, asase, asase!

Tie Awurade asɛm!

30Sɛɛ na Awurade se:

“Monkyerɛw ɔbarima yi ho asɛm nto hɔ te sɛ obi a onni ba,

ɔbarima a ɔrennya nkɔso ne nkwa nna nyinaa

na nʼasefo mu biara rennya nkɔso,

na wɔn mu biara rentena Dawid ahengua so

na wɔrenni Yuda so hene bio.”