Het lot van het volk
1De Here zei tegen mij: ‘Koop een linnen riem en doe die om, maar zorg dat hij niet nat wordt.’ 2Ik kocht een riem en deed hem om mijn middel. 3Toen sprak de Here opnieuw tegen mij en zei: 4‘Neem de riem mee naar de Eufraat en verberg hem daar in een grot tussen de rotsen.’ 5Dat deed ik, ik verborg de riem, zoals de Here mij had opgedragen. 6Een hele tijd later zei de Here tegen mij: ‘Ga weer naar de rivier en haal de riem op.’ 7Ik deed dat en groef de riem op uit de grot waarin ik hem had verborgen. Maar hij was helemaal verrot en viel uit elkaar. Hij was onbruikbaar geworden! 8-9 Toen zei de Here: ‘Dit laat zien hoe Ik de trots van Juda en Jeruzalem zal breken. 10Dit slechte volk weigert naar Mij te luisteren, volgt zijn eigen zondige verlangens en vereert afgoden. Daarom zal het net als deze riem totaal onbruikbaar worden. 11Zoals een riem rond de heupen van een man vastzit, zo zaten Juda en Israël aan Mij vast,’ zegt de Here. ‘Zij waren mijn volk en deden mijn naam eer aan. Maar toen keerden zij Mij de rug toe.
12Zeg hun dit: de Here, de God van Israël zegt: al uw kruiken moeten vol zitten met wijn. En zij zullen antwoorden: natuurlijk, we weten zelf ook wel dat kruiken gevuld moeten zijn. 13Zeg dan tegen hen: dit is wat de Here u te zeggen heeft: Ik zal ieder die in dit land woont dronken maken, de koning die op de troon van David zit, de priesters, de profeten en heel Jeruzalem. 14Ik zal vaders en zonen tegen elkaar aan stukken slaan,’ zegt de Here. ‘Ik zal niet toelaten dat medelijden of genade hen van de totale verwoesting redden.
15Och, was u maar niet zo trots en koppig! Dan zou u wel luisteren naar de woorden van de Here. 16Geef alle eer aan de Here, uw God, voordat het te laat is. Voordat Hij een diepe, ondoordringbare duisternis op u laat neerdalen, zodat u struikelt op de donkere bergen. Als u dan zoekt naar licht, zult u alleen een vreselijke duisternis vinden. 17Weigert u nog steeds te luisteren? Dan zal Ik in eenzaamheid huilen om uw trots. Mijn ogen zullen zich met tranen vullen, omdat het volk van de Here in slavernij zal worden weggevoerd. 18Zeg tegen de koning en de koningin-moeder: kom van uw tronen af, want uw prachtige kronen worden u afgenomen. Zij zijn niet langer van u. 19De steden van de Negev tot aan de zuidkant van Jeruzalem hebben hun poorten voor de vijand gesloten. Zij moeten zichzelf verdedigen, want Jeruzalem kan niet helpen. Er woont helemaal niemand meer in Juda. 20Kijk eens hoe de legers uit het noorden oprukken! Waar is uw kudde, Jeruzalem, de prachtige kudde waarover Ik u de verantwoordelijkheid heb gegeven en waarop u zo trots was? 21Hoe zult u zich voelen als Ik uw bondgenoten als heersers over u aanstel? U zult kronkelen van pijn als een vrouw die een kind baart. 22Als u zich afvraagt: “Waarom overkomt mij dit?” dan is dat om uw vele zonden, daarom zijn uw kleren afgerukt en wordt uw eer geschonden. 23Kan de Ethiopiër zijn huidskleur veranderen? Kan een luipaard zijn vlekken laten verdwijnen? Net zo min kunt u, die zo gewend bent kwaad te doen, beginnen goed te doen. 24-25 Omdat u Mij uit uw gedachten hebt verbannen en hebt vertrouwd op valse goden, zal Ik u verspreiden als kaf, dat wordt weggeblazen door de woestijnwind. Dit is het lot dat u zichzelf op de hals hebt gehaald en dat Ik u heb toegewezen. 26Ik zal zorgen dat uw naaktheid en schande door iedereen gezien worden. 27Ik heb het allemaal gezien: uw overspel en uw begeren, uw ontrouw tegenover Mij en uw afschuwelijke afgoderij in de velden en op de heuvels. Pas op Jeruzalem! Hoelang duurt het nog voordat u weer rein wordt?’
Ang Paanggid Parte sa Linen nga Wagkos
1Nagsiling ang Ginoo sa akon, “Lakat kag bakal sang linen nga wagkos, kag iwagkos ini sa imo hawak. Pero indi mo ini paglabhan.” 2Gani nagbakal ako sang wagkos kag ginwagkos ini sa akon hawak, suno sa ginsiling sang Ginoo.
3Dayon nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, 4“Huksa ang wagkos nga imo ginbakal kag maglakat ka sa may Suba sang Eufrates13:4 Suba sang Eufrates: sa Hebreo, Perath. Amo man sa bersikulo 5, 6, 7. kag tagua didto ang wagkos sa may guhab sang bato.” 5Gani nagkadto ako sa Suba sang Eufrates kag gintago ko ini didto suno sa ginsiling sang Ginoo sa akon.
6Pagkaligad sang malawig nga tion, nagsiling liwat ang Ginoo sa akon, “Magkadto ka sa Suba sang Eufrates kag kuhaa ang wagkos nga ginpatago ko sa imo didto.” 7Gani nagkadto ako sa Suba sang Eufrates kag ginkuha ko ang wagkos sa gintaguan ko sini, pero gabok na ini kag indi na gid mapuslan. 8-9Dayon nagsiling ang Ginoo sa akon, “Pareho man sina ang matabo sa bugal sang Juda kag sa dako nga bugal sang Jerusalem. 10Ining malaot nga mga tawo indi magtuman sa akon mga pulong. Ginasunod nila ang katig-a sang ila tagipusuon, kag nagaalagad kag nagasimba sila sa iban nga mga dios. Gani mangin pareho gid sila sa wagkos nga indi na gid mapuslan. 11Subong nga ang wagkos nagahugot sa hawak sang isa ka tawo, gusto ko man nga ang bug-os nga katawhan sang Israel kag Juda mag-uyat sing hugot sa akon. Ginhimo ko sila nga akon katawhan para sa akon kadayawan kag kadungganan, pero indi sila magpamati sa akon. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
Ang Paanggid Parte sa Panit nga Suludlan sang Bino
12“Jeremias, silinga ang katawhan sang Israel nga ako, ang Ginoo, ang Dios sang Israel nagasiling, ‘Ang tanan ninyo nga panit nga suludlan sang bino mapuno sang bino.’ Kag kon magsiling sila sa imo, ‘Nahibaluan na namon nga mapuno sang bino ang tanan namon nga panit nga suludlan,’ 13sabton mo sila nga amo ini ang buot ko silingon: ‘Silutan ko ang tanan nga pumuluyo sang sini nga duta pareho nga daw hubugon ko sila sang bino. Huo, silutan ko, ang mga hari nga kaliwat ni David, mga pari, mga propeta kag ang tanan nga pumuluyo sang Jerusalem. 14Bungguon ko sila sa isa kag isa, ginikanan kag kabataan. Indi gid ako maluoy sa pagpamatay sa ila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.’ ”
Paandam Batok sa Pagpabugal
15Magpamati kamo sing maayo, kag indi kamo magpabugal, kay naghambal ang Ginoo. 16Padunggi ninyo ang Ginoo nga inyo Dios samtang wala pa niya mapadala ang kadulom, kag samtang wala pa kamo masandad sa madulom nga mga bukid. Ang kasanag nga inyo ginalauman himuon niya nga puwerte nga kadulom. 17Kon indi pa gid gani kamo magpamati, magahibi ako sa tago tungod sa inyo bugal. Magahibi ako sing tudo nga nagatululo ang akon mga luha, kay pagabihagon kamo nga katawhan sang Ginoo.
18Ginsugo ako sang Ginoo nga silingon ang hari kag ang iya iloy nga magpanaog sa ila trono kay madali na lang kuhaon sa ila ulo ang ila matahom nga mga korona. 19Pagasiradhan ang mga puwertahan sang mga banwa sang Negev; wala na sing may makasulod ukon makaguwa didto. Pagabihagon ang tanan nga katawhan sang Juda.
20Tan-awa ang mga kaaway nga nagapadulong halin sa aminhan. Jerusalem, diin na bala ang imo mga pumuluyo nga imo ginapabugal, nga gintugyan ko sa imo nga imo tatapon? 21Ano ang batyagon mo kon ang imo kadampig nga nasyon magagahom sa imo? Indi ayhan magabatyag ka sing kasakit pareho sa isa ka babayi nga manugbata? 22Kon magpamangkot ka sa imo kaugalingon kon ngaa ginlaglag ka pareho sang babayi nga gin-gisi ang iya bayo kag ginhimuslan, ini tungod sa imo madamo nga mga sala. 23Mailisan bala sang isa ka maitom nga tawo13:23 maitom nga tawo: sa Hebreo, taga-Cush; ukon, taga-Etiopia. ang kolor sang iya panit? Mailisan man bala sang sapat nga leopardo ang iya mga pintok-pintok? Siyempre indi! Gani kamo man, mga taga-Jerusalem, indi kamo makahimo sing maayo, kay nangin batasan na ninyo ang paghimo sing malain.
24-25Nagsiling ang Ginoo, “Laptahon ko kamo pareho sang upa nga ginapalid sang hangin nga halin sa desierto. Amo ini ang inyo kapalaran nga ginbuot ko para sa inyo, tungod kay ginkalimtan ninyo ako, kag nagsalig kamo sa indi matuod nga mga dios. 26Ubahan ko kamo agod pakahuy-an. 27Nakita ko ang inyo makangilil-ad nga mga buhat nga amo ang pagsimba sa mga dios-dios sa mga bukid kag sa mga uma. Pareho kamo sa babayi nga nagpanginlalaki nga puwerte ang kailigbon, ukon pareho sa makahuluya nga babayi nga nagabaligya sang iya lawas. Kaluluoy kamo, mga taga-Jerusalem! Hasta san-o pa bala kamo magpabilin nga mahigko?”
