Dichter bij God
1Maar hoe komt het dan dat u altijd ruzie maakt en vecht? Omdat er slechte verlangens in u zijn die u daartoe aanzetten. 2U verlangt naar iets dat u niet hebt, u bent tot moord geneigd en jaloers en dat levert u niets op. U bent strijdlustig en oorlogszuchtig. Maar de enige reden dat u niet hebt wat u wilt, is omdat u God er niet om vraagt. 3Of u bidt Hem er wel om, maar krijgt niets. Wel, dan hebt u het Hem op een verkeerde manier gevraagd. Als u Hem alleen iets voor uw eigen genoegen vraagt, geeft Hij het niet. 4Bedriegers, weet u niet dat als u vriendschap met de wereld sluit, dit betekent dat u een vijand van God bent? Wie voor de wereld kiest, maakt zichzelf tot vijand van God. 5Er staat niet voor niets in de Boeken: ‘God wil de geest die Hij in ons liet wonen, helemaal voor Zich alleen hebben.’ 6Maar Hij geeft ons steeds meer genade. Daarom staat er in de Boeken: ‘God keert Zich tegen de hoogmoedigen, maar Hij is genadig voor wie nederig is.’
7Onderwerp u dus aan God, maar verzet u tegen de duivel en hij zal van u wegvluchten. 8Ga dichter naar God toe, dan komt God dichter bij u. Was uw handen, zondaars, u die op twee gedachten hinkt, laat uw hart zuiver voor God zijn. 9Beklaag uzelf, huil en jammer van ellende. Het lachen moet u vergaan, uw blijdschap moet omslaan in verdriet. 10Als u beseft dat u klein bent voor de Here, zal Hij u verheffen. 11Spreek geen kwaad van elkaar, broeders en zusters, en veroordeel elkaar niet. Want als u dat doet, veroordeelt u de wet van God die zegt dat wij elkaar moeten liefhebben. Het is niet aan u om uit te maken of die wet goed of slecht is. Wat u moet doen, is die wet gehoorzamen! 12De enige die mag oordelen, is degene die ons die wet heeft gegeven. Hij kan ons redden of ons verloren laten gaan. Met welk recht veroordeelt u dan uw medemens?
13Er zijn mensen onder u die zeggen: ‘Vandaag of morgen gaan we naar die en die stad om zaken te doen. Wij zullen er een jaar blijven en goed winst maken.’ 14Hoe weet u wat er morgen met u zal gebeuren? Uw leven lijkt op een damp, die er nu is en straks weer verdwijnt. 15U kunt beter zeggen: ‘Als de Here het wil, zullen wij leven en dit of dat doen.’ 16Maar de manier waarop u nu praat, getuigt van zelfingenomenheid. Dat is niet goed. 17Als u weet dat u iets moet doen maar het nalaat, zondigt u.
نتيجهٔ آرزوهای ناپاک اين دنيا
1علت جنگ و دعواهای شما چيست؟ آيا علت آنها، آرزوهای ناپاكی نيست كه در وجود شما منزل دارد؟ 2در حسرت چيزی به سر می‌بريد كه نداريد؛ پس دستتان را به خون آلوده می‌كنيد تا آن را به چنگ آوريد. در آرزوهای چيزهايی هستيد كه متعلق به ديگران است، و شما نمی‌توانيد داشته باشيد؛ پس به جنگ و دعوا می‌پردازيد تا از چنگشان بيرون بكشيد. علت اينكه آنچه می‌خواهيد نداريد، اينست كه آن را از خدا درخواست نمی‌كنيد. 3وقتی هم درخواست می‌كنيد، خدا به دعايتان جواب نمی‌دهد، زيرا هدفتان نادرست است؛ شما فقط در پی به دست آوردن چيزهايی هستيد كه باعث خوشی و لذتتان می‌شود.
4شما همچون همسران بی‌وفايی هستيد كه به دشمنان شوهرشان عشق می‌ورزند. آيا متوجه نيستيد كه اگر با دشمنان خدا، يعنی لذّات ناپاک اين دنيا دوستی نماييد، در واقع با خدا دشمنی می‌كنيد؟ پس هر كه می‌خواهد از خوشیهای ناپاک اين دنيا لذت بجويد، ديگر نمی‌تواند دوست خدا باشد. 5تصور می‌كنيد كه كتاب آسمانی بيهوده می‌گويد كه روح خدا كه خداوند او را در وجود ما ساكن كرده است، آنقدر به ما علاقه دارد كه نمی‌تواند تحمل كند كه دل ما جای ديگری باشد؟ 6اما نبايد فراموش كرد كه خدا قدرت لازم برای ايستادگی در مقابل اين خواسته‌های گناه‌آلود را به ما عطا می‌فرمايد. از این رو، كتاب آسمانی می‌فرمايد: «خدا به شخص فروتن قوت می‌بخشد، اما با شخص متكبر و مغرور مخالفت می‌كند.»
7بنابراين، خود را با فروتنی به خدا بسپاريد، و در برابر شيطان ايستادگی كنيد تا از شما دور شود. 8به خدا نزديک شويد، تا او نيز به شما نزديک شود. ای گناهكاران، دستهای گناه‌آلود خود را بشوييد و دل خود را فقط با عشق الهی لبريز سازيد تا پاک گردد و نسبت به خدا وفادار بماند. 9برای اعمال اشتباه خود، اشک بريزيد و ماتم كنيد، و در عمق وجودتان غمگين و ناراحت باشيد؛ به جای خنده، گريه كنيد، و به جای شادی، سوگواری نماييد. 10زمانی كه به ناچيزی و كوچكی خود در مقابل خدا پی برديد، آنگاه خدا شما را سرافراز و سربلند خواهد ساخت.
داوری از آن خداست
11برادران عزيز، از يكديگر بدگويی نكنيد و ايراد نگيريد و يكديگر را محكوم ننماييد. زيرا اگر چنين كنيد، در واقع از احكام خدا ايراد گرفته و آن را محكوم كرده‌ايد. اما وظيفهٔ شما قضاوت دربارهٔ احكام خدا نيست، بلكه اطاعت از آن. 12فقط آن كسی كه اين احكام را وضع كرد، قادر است به درستی در ميان ما داوری كند. تنها اوست كه می‌تواند ما را نجات دهد يا هلاک كند. پس شما چه حق داريد كه دربارهٔ ديگران داوری كنيد و از ايشان خرده بگيريد؟
انسان نمی‌داند فردا چه می‌شود
13گوش كنيد ای تمام كسانی كه می‌گوييد: «امروز يا فردا به فلان شهر خواهيم رفت و يک سال در آنجا مانده، تجارت خواهيم كرد و سود كلانی خواهيم برد.» 14شما چه می‌دانيد فردا چه پيش خواهد آمد؟ عمر شما مانند مه صبحگاهی است كه لحظه‌ای آن را می‌توان ديد و لحظه‌ای بعد محو و ناپديد می‌شود! 15پس، بايد بگوييد: «اگر خدا بخواهد، زنده خواهيم ماند و چنين و چنان خواهيم كرد.» 16در غير اين صورت، شما مغرور و خودپسند هستيد و به نقشه‌ها و برنامه‌های خود می‌باليد؛ و چنين شخصی هرگز نمی‌تواند خدا را خشنود سازد.
17پس، اين را از ياد نبريد كه اگر بدانيد چه كاری درست است، اما آن را انجام ندهيد، گناه كرده‌ايد.
