Hosea 10 – HTB & NUB

Het Boek

Hosea 10:1-15

Het lot van Israël

1Wat is Israël welvarend, als een wijnstok vol druiventrossen. Maar hoe meer rijkdom God haar schonk, hoe meer altaren zij bouwde voor heidense goden. Hoe rijker de oogst, hoe mooier haar gewijde stenen. 2Het hart van deze mensen neemt een huichelachtige houding aan tegenover God. Zij zijn schuldig en zullen moeten boeten. God zal hun heidense altaren verwoesten en hun gewijde stenen vernielen. 3Dan zullen zij zeggen: ‘Wij hebben de Here verlaten en nu heeft Hij ons onze koning ontnomen. Maar wat maakt het uit? We hebben hem toch niet nodig!’ 4Zij beloven dingen die zij toch niet van plan zijn te doen. Hun rechtspraak is als giftig onkruid in de voren van een akker. 5De bevolking van Samaria maakt zich bezorgd over het afgodsbeeld van een kalf in Bet-Aven. Het volk en de afgodspriesters rouwen en treuren om de vergane glorie van het beeld. 6Maar het ding zal met hen in ballingschap meegaan naar Assyrië en als geschenk worden gegeven aan de grote koning daar. Israël zal worden uitgelachen, omdat zij op dit beeld vertrouwde en zal te schande worden gemaakt. 7Samaria wordt verwoest en haar koning zal verdwijnen als een stuk hout in de golven. 8De afgodenaltaars van Aven, waar Israël zondigde, zullen verbrokkelen. Dorens en distels zullen de restanten overwoekeren. En de mensen zullen tegen bergen roepen: ‘Val op ons neer,’ en tegen de heuvels: ‘Bedek ons!’

9‘In Gibea is het begonnen, toen hebt u voor het eerst gezondigd en bent er sindsdien niet mee opgehouden. U hebt daarna nooit meer enige vooruitgang geboekt. Was het niet terecht dat de mannen van Gibea werden weggevaagd? 10Ik zal u straffen voor uw zonden. Ik ga de legers van verschillende volken verzamelen om u daarmee de les te lezen over uw zonden. 11Israël was als een goed getrainde jonge koe die gewillig graan dorste. Ik heb haar nooit een zwaar juk opgelegd, want Ik spaarde liever haar mooie nek. Maar nu heb Ik haar ingespannen, Juda zal ploegen en Jakob zal eggen. 12Zaai gerechtigheid uit en u zult mijn liefde oogsten. Ontgin nieuw land, want het is nu de tijd om de Here te zoeken. Dan zal Hij komen en gerechtigheid over u laten regenen. 13U hebt goddeloosheid verbouwd en misdaad geoogst. U hebt uw verdiende loon gekregen door te vertrouwen op leugens: u geloofde dat militair overwicht en een grote troepenmacht uw land konden beschermen! 14Daarom zal uw volk worden getroffen door de verschrikkingen van de oorlog en al uw vestingen zullen ten val komen, net als Bet-Arbel, dat werd verwoest door Salman. Zelfs moeders en hun kinderen werden toen verpletterd. 15Dit zal ook uw lot zijn, Israël, vanwege uw grote zonden. Op een morgen zal de koning van Israël voorgoed worden uitgeschakeld.’

Swedish Contemporary Bible

Hosea 10:1-15

Hosea predikar straffdom

1Israel var en grönskande vinstock,

som bar frukt.

Men ju mer frukt han bar,

desto mer offeraltaren byggde han.

Ju rikare hans land blev,

desto fler utsmyckade stoder reste han.

2Deras hjärtan var bedrägliga,

så nu får de bära sin skuld.

Herren ska bryta ner deras altaren

och krossa deras stoder.

3Då ska de säga: ”Vi har ingen kung,

för vi har inte fruktat Herren.

Men vad gör det?

Vad skulle kungen kunna uträtta för oss?”

4De talar och talar,

de svär eder

och sluter förbund.

Domen skjuter upp

som giftigt ogräs i åkerns fåror.

5Samariens invånare fruktar

för kalven10:5 Egentligen kvigor; här följer översättningen bl.a. Septuaginta. i Bet Aven.

Dess folk sörjer över den,

dess avgudapräster klagar,

de som gladde sig över dess ära,

för den har förts bort i exil.

6Också den ska släpas bort till Assyrien

som tribut till den store kungen.

Efraim ska komma på skam,

Israel får skämmas för sin plan10:6 Ordet kan också syfta på en avgud av trä..

7Samarien med dess kung ska flyta bort

som en pinne på vattnet.

8Ondskans10:8 Eller: Avens offerhöjder. offerhöjder läggs öde

– de var Israels synd.

Törne och tistel ska växa på deras altaren,

och de ska säga till bergen: ”Dölj oss!”

och till höjderna: ”Fall över oss!”

9”Sedan tiden i Giva

har du, Israel, syndat.

Där har de blivit kvar.

Men nådde inte kriget de onda i Giva?

10När jag vill straffar jag dem.

Folken ska samlas mot dem

för att binda dem

för deras dubbla synd.10:10 Grundtextens innebörd är osäker.

11Efraim är en kviga,

van vid och villig att tröska,

så jag ska lägga ett ok

på dess vackra nacke.

Jag ska driva Efraim,

Juda ska plöja

och Jakob ska harva.

12Så åt er rättfärdighet,

skörda efter nådens bud,

bryt er ny mark!

Nu är det dags att söka Herren,

så att han kan komma

och låta rättfärdighet regna över er.

13Ni har plöjt ondska

och skördat orättfärdighet,

ni har ätit lögnens frukt.

För du har förlitat dig på din egen väg

och på dina många soldater.

14Därför ska ett stridslarm uppstå mot ditt folk,

och alla dina fästningar

ska ödeläggas,

så som när Shalman ödelade Bet Arbel,

när striden bröt ut

och mödrar och barn krossades.

15Så gör man mot er, Betel,

på grund av er stora ondska.

När dagen gryr

är det slut med Israels kung.