Hooglied 7 – HTB & APSD-CEB

Het Boek

Hooglied 7:1-13

1Och, prinses, wat loop je sierlijk! De welvingen van je lichaam lijken door een meesterbeeldhouwer ontworpen.

2Je navel lijkt op een sierlijke kelk, waar een heerlijke wijn in hoort. Je buik lijkt op een schoof tarwe, versierd met lelies.

3Je borsten zijn zo mooi als twee jongen van de gazellen.

4Je hals rijst als een ivoren toren op en je ogen lijken op de diepglanzende vijvers van Chesbon die bij de poort Bath-Rabbim liggen. Je neus is zo fraai als de toren van de Libanon die over de stad Damascus uitziet.

5Je hoofd steekt fier omhoog als de berg Karmel en je haar glanst koperrood. De koning kijkt er geboeid naar.

6Wat is de liefde heerlijk! Heerlijker dan alle andere dingen waarnaar men kan verlangen.

7Je slanke lichaam lijkt op een dadelpalm waaraan de borsten als dadeltrossen bloeien.

8Ik zei dat ik die palmboom wilde beklimmen en de trossen ervan plukken wilde. Je borsten lijken op rijpe druiventrossen. De geur van je adem doet mij denken aan de geur van appels.

9Je gehemelte is heerlijker dan de beste wijn…

…laat die wijn naar mijn liefste toevloeien, zodat hij hem slapend kan drinken.

10Ik behoor toe aan mijn liefste, ik verlang naar hem.

11Kom, mijn liefste, laten wij samen het veld ingaan en overnachten in een van de dorpen.

12Of laten wij heel vroeg de wijngaard ingaan en kijken of de wijnstokken al uitlopen, of de knoppen al openspringen en de granaatappelbomen al bloeien. Daar zal ik mij aan je geven.

13Ik ruik de geur van de liefdesappels en overal groeien de heerlijkste vruchten. Mijn liefste, ik heb ze voor jou bewaard.

Ang Pulong Sa Dios

Awit ni Solomon 7:1-13

1O babaye nga dungganon, pagkatahom sa imong mga tiil nga may sandalyas. Pagkaanindot sa mga kurba sa imong mga paa. Daw mga alahas kini nga hinimo sa hanas nga artesano.7:1 artesano: Tawong hanas nga tigbuhat ug nindot nga mga butang sama sa mga alahas, tibod, ug uban pang mga butang nga hinimo gikan sa metal, mahalong bato, ug uban pa. 2Ang imong pusod daw kopa nga dili makabsan ug lami nga bino. Ang imong hawak daw binugkos nga trigo nga nalibotan sa mga liryo. 3Ang imong dughan daw kaluha nga lating lagsaw. 4Ang imong liog daw tore nga hinimo gikan sa mga bangkil sa elepante. Ang imong mga mata sama katin-aw sa kaligoanan sa Heshbon, sa may pultahan sa Bet Rabim. Ang imong ilong daw ang bantayanang tore sa Lebanon nga nagaatubang sa Damascus. 5Ang imong ulo sama katahom sa Bukid sa Carmel. Ang imong buhok sama kanindot sa mahalong panapton. Nabihag ang hari sa katahom niini.

6Pagkatahom mo, mahal ko. Makawili ka. 7Ang imong barog sama sa kahoy nga palma, ug ang imong dughan daw sa nagpungpong nga bunga niini. 8Miingon ako, “Mosaka ako sa palma ug mohawid sa mga bunga niini.” O, ang imong dughan daw sa pungpong sa ubas ug ang kahumot sa imong gininhawa sama sa mansanas. 9Ang imong halok sama katam-is sa duga sa ubas. Kini nga duga sa ubas nagadagayday sa hinay-hinay sa baba ug ngipon sa akong hinigugma.

Ang Babaye

10Iya ako sa akong hinigugma ug ako lang ang iyang ginahandom. 11Dali, mahal ko, moadto kita sa uma, ug matulog kita taliwala sa mga bulak nga henna.7:11 mga bulak nga henna: o, mga lungsod. 12Mamangon kitag sayo ug atong tan-awon kon nanalingsing na ba ang ubas, ug namukhad na ba ang mga bulak niini. Tan-awon ta usab kon namulak na ba ang pomegranata, ug didto ihatag ko kanimo ang akong gugma. 13Nangalimyon ang kahumot sa tanom nga mandragora, ug ibabaw sa atong pultahan anaa ang tanang piniling mga butang, daan ug bag-o nga gitagana ko alang kanimo, mahal ko.