1Het allermooiste lied van Salomo.
2Ik verlang ernaar dat hij mij kust. Zijn liefde is mij meer waard dan de heerlijkste wijn.
3Uw zalfolie geurt verrukkelijk, nog heerlijker is de klank van uw naam. Daarom houden de jonge meisjes van u.
4Voer mij met u mee, laten we ons haasten.
De koning nam mij mee naar zijn vertrekken.
Wij willen jubelen en blij zijn met u. Uw liefde gaat de vreugde van de wijn ver te boven. Het is terecht dat men zoveel van u houdt!
5Ik ben bruin en charmant om te zien. Meisjes van Jeruzalem, ik ben zo bruin als de tenten van Kedar en de gordijnen van Salma.
6Let er maar niet op dat ik zo bruin ben, de zon heeft mij verbrand. Mijn broers hebben mij ruw behandeld, ik moest hun wijngaarden bewaken. Maar mijzelf heb ik niet goed bewaakt.
7Mijn liefste, zeg me waar je je kudden weidt en waar ʼs middags je schapen rust houden. Er is immers geen reden mij te sluieren, zoals wanneer ik bij de kudden van je vrienden kom?
8Jij bent de mooiste van alle vrouwen. Als je niet weet waar ik weid, volg dan gewoon het spoor van de kudde. Laat je geiten maar grazen bij de nachtverblijven van de herders.
9Allerliefste, ik vergelijk je met de mooiste merrie voor de wagen van de farao.
10Je wangen komen mooi uit tussen de sieraden die je draagt. En je hals rijst zo fraai op boven de halssieraden.
11Ik zal gouden sieraden voor je laten maken met zilveren ballen erin.
12Zolang de koning aan tafel zit, kun je de geur van mijn nardusparfum ruiken.
13Mijn liefste rust tussen mijn borsten als een bundel mirre.
14Mijn liefste lijkt in mijn ogen op een tros bloemen in de wijngaarden van Engedi.
15Wat vind ik je mooi, mijn allerliefste! Je bent zo mooi, je ogen zijn zo teer als duiven.
16Ik vind jou ook mooi, mijn liefste. Het is heerlijk om met jou samen te zijn. Wij liggen samen tussen het gebladerte.
17De ceders om ons heen zijn de balken van ons huis en de cipressen vormen een muur om ons heen.
1ከመዝሙር ሁሉ የሚበልጥ የሰሎሞን መዝሙር።
ሙሽራዪቱ
2በከንፈሩ መሳም ይሳመኝ
ፍቅርህ ከወይን ጠጅ ይልቅ ደስ ያሰኛልና።
3የሽቱህ መዐዛ ደስ ያሰኛል፤
ስምህ እንደሚፈስስ ሽቱ ነው፤
ታዲያ ቈነጃጅት ቢወድዱህ ምን ያስደንቃል!
4ይዘኸኝ ሂድ፤ እንፍጠን፤
ንጉሡ ወደ ዕልፍኞቹ አምጥቶኛል።
ባልንጀሮቿ
በአንተ1፥4 በዕብራይስጥ ነጠላ ተባዕታይ ነው። ደስ ይለናል፤ ሐሤትም እናደርጋለን፤
ከወይን ጠጅ ይልቅ ፍቅርህን እንወድሳለን።
ሙሽራዪቱ
አንተን እንደዚህ ማፍቀራቸው ትክክል ነው።
5እናንት የኢየሩሳሌም ቈነጃጅት ሆይ፤
እኔ ጥቍር ነኝ፤ ይሁን እንጂ ውብ ነኝ፤
ጥቍረቴ እንደ ቄዳር ድንኳኖች፣
እንደ ሰሎሞን1፥5 ወይም ሳልማ ቤተ መንግሥት መጋረጃዎችም ነው።
6ጥቍር ስለሆንሁ ትኵር ብላችሁ አትዩኝ፤
መልኬን ያጠቈረው ፀሓይ ነውና፤
የእናቴ ልጆች ወንድሞቼ ተቈጡኝ፤
የወይን ተክል ቦታዎችም ጠባቂ አደረጉኝ፤
የራሴን የወይን ተክል ቦታ ተውሁት።
7ውዴ ሆይ፤ መንጋህን የት እንደምታሰማራ፣
በቀትርም የት እንደምትመስጋቸው
እባክህ ንገረኝ፤
በወዳጆችህ መንጎች ኋላ፣
ፊቷን ሸፍና እንደምትቅበዘበዝ ሴት ለምን ልሁን?
ባልንጀሮቿ
8አንቺ ከሴቶች ሁሉ ይበልጥ የተዋብሽ ሆይ፤ የማታውቂ ከሆነ፣
የበጎቹን ዱካ ተከተዪ፤
የፍየል ግልገሎችሽንም፣
በእረኞቹ ድንኳን አጠገብ አሰማሪ።
ሙሽራው
9ውዴ ሆይ፤ የፈርዖንን ሠረገሎች ከሚስቡ ፈረሶች መካከል፣
በአንዲቱ ባዝራ መሰልሁሽ።
10ጕንጮችሽ በጕትቻ፣
ዐንገትሽም በዕንቍ ሐብል አጊጠዋል።
11እኛም ባለ ብር ፈርጥ፣
የወርቅ ጕትቻ እናሠራልሻለን።
ሙሽራዪቱ
12ንጉሡ ማእዱ ላይ ሳለ፣
ሽቱዬ መዐዛውን ናኘው።
13ውዴ ለእኔ በጡቶቼ መካከል እንዳረፈ፣
በመቋጠሪያ እንዳለ ከርቤ ነው።
14ውዴ ለእኔ ከዓይንጋዲ የወይን ተክል ቦታ
እንደ መጣ የሄና አበባ ዕቅፍ ነው።
ሙሽራው
15ውዴ ሆይ፤ እንዴት ውብ ነሽ!
እንዴትስ ያለሽ ቈንጆ ነሽ!
ዐይኖችሽም እንደ ርግብ ዐይኖች ናቸው።
ሙሽራዪቱ
16አንተ ውዴ ሆይ፤ እንዴት ውብ ነህ!
እንዴትስ ታምራለህ!
ዐልጋችንም እንደ ለምለም ሣር ነው።
ሙሽራው
17የቤታችን ተሸካሚዎች ዝግባዎች፣
የጣራችን ማዋቀሪያዎችም ጥዶች ናቸው።
