Jeruzalem als voorbeeld voor de omringende volken
1‘Mensenzoon, neem een scherp zwaard en gebruik het als scheermes om het haar van uw hoofd en uw baard af te scheren. Verdeel daarna het haar met behulp van een weegschaal in drie gelijke delen. 2Wanneer de belegering van de stad bijna ten einde is, moet u eenderde van het haar midden op uw plattegrond van Jeruzalem verbranden. Verspreid het tweede deel over uw plattegrond en sla vervolgens met uw zwaard het kleitablet in stukken. Het laatste deel moet u door de wind laten wegblazen, want Ik zal mijn volk met het zwaard achtervolgen. 3Bewaar een klein gedeelte van de haren en wikkel dat in de plooi van uw mantel. 4Neem daarvan opnieuw enige haren en gooi ze in het vuur. Daaruit zal een vuur ontstaan dat zal overslaan naar heel Israël.
5En dit moet u tegen het hele volk Israël zeggen: “Zo zegt de Oppermachtige Here: Ik heb Jeruzalem te midden van de volken een plaats gegeven. En daar omheen liggen andere landen. 6Maar zij kwam in opstand tegen mijn geboden, méér dan de omliggende volken. En mijn wetten hebben zij verworpen en in hun levenswandel mijn richtlijnen genegeerd. 7Daarom zegt de Oppermachtige Here: omdat u opstandiger bent geweest dan de volken die rondom u wonen en omdat u mijn voorschriften niet opgevolgd hebt en u zich niet aan mijn wetten hebt gehouden, maar hebt geleefd volgens de gewoonten van de volken rondom u, 8daarom zegt de Oppermachtige Here: Ik zal tegen u optreden en u voor de ogen van alle volken straffen. 9Om de vreselijke zonden die u hebt bedreven, zal Ik u zwaarder straffen dan ooit is gebeurd of nog zal gebeuren. 10Vaders zullen hun eigen kinderen opeten en kinderen hun vaders. Zij die het overleven, zullen voor straf over de hele wereld worden verspreid. 11Want dit verzeker Ik u: omdat u mijn tempel hebt verontreinigd met afgodsbeelden en goddeloze praktijken, zal Ik u niet sparen noch medelijden met u hebben. 12Eenderde van u zal sterven door hongersnood en ziekten, eenderde zal buiten de stad worden afgeslacht door de vijand en eenderde zal Ik door de wind uiteen laten blazen, achterna gezeten door het zwaard van de vijand. 13Pas dan zal mijn toorn tot rust komen. Dan zal ook heel Israël weten dat Ik mijn dreigementen uitvoer. 14Zo zal Ik u te kijk zetten voor de u omringende volken en voor iedereen die langs de ruïnes van uw land trekt. 15De wereld zal u uitlachen en u zult een afschrikwekkend voorbeeld zijn van wat gebeurt als de Here zijn vreselijke straf op een heel volk laat neerkomen. Ik, de Here, heb het gezegd! 16Dodelijke pijlen van honger zal Ik op u laten neerregenen om u te vernietigen. De honger zal steeds nijpender worden, totdat er ten slotte geen brood meer is. 17En niet alleen zal er honger zijn, ook de wilde dieren zullen u aanvallen en uw kinderen doden, ziekten en oorlog zullen uw land teisteren en het zwaard van de vijand zal u afslachten! Ik, de Here, heb het gezegd!” ’
Ang Umaabot nga Kalaglagan sa Jerusalem
1“Tawo, pagkuhag hait nga espada ug gamita kini nga pangkiskis sa imo nga ulo ug bangas. Unya timbanga ang imo nga buhok ug bangas aron bahinon kini sa tulo ka bahin. 2Ibutang ang usa ka bahin sa tisa nga gikulitan mo sa Jerusalem, ug sunoga kini diha sa taliwala sa siyudad human mo mapakita ang pagsulong niini. Ibutang ang usa pa ka bahin sa palibot sa siyudad ug tigbas-tigbasa kini sa imo nga espada. Ang nahibilin nga bahin isabwag sa kahanginan, kay katagon ko ang akong katawhan pinaagi sa espada. 3Apan pagbilin ug diotayng buhok ug ihikot kini sa imo nga bisti. 4Kuhai kini ug pipila ka buhok ug ilabay sa kalayo aron masunog. Gikan niini mokaylap ang kalayo ug mosunog sa tibuok Israel.
5“Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga mao kini ang dangatan sa Jerusalem, ang siyudad nga gihimo kong labing mahinungdanong dapit sa kalibotan. 6Apan gilapas niya ang akong mga sugo, ug mas labaw pa siya kadaotan kaysa uban nga mga nasod sa iyang palibot. Gisalikway niya ang akong mga sugo ug mga tulumanon. 7Busa ang Ginoo nga Dios, nagaingon: mas daotan pa kamo kaysa uban nga mga nasod sa inyong palibot. Wala ninyo tumana ang akong mga sugo ug mga tulumanon. Ug wala gani ninyo tumana5:7 wala gani ninyo tumana: Mao kini sa kadaghanan nga mga kopya sa Hebreo. Apan sa uban nga mga kopya niini ug sa Syriac, gituman ninyo. Tan-awa usab sa 11:12. ang mga tulumanon sa mga nasod sa inyong palibot. 8Busa ang Ginoo nga Dios, mikontra kaninyo. Silotan ko kamo sa paagi nga makita sa mga nasod. 9Tungod sa inyong mangil-ad nga mga buhat, himuon ko kaninyo ang wala ko pa sukad mahimo ug ang dili ko na himuon pa pag-usab. 10Kaonon sa mga ginikanan ang ilang mga anak, ug kaonon sa mga anak ang ilang mga ginikanan. Silotan ko gyud kamo, ug ang mga mahibilin kaninyo katagon ko sa tibuok kalibotan. 11Ako, ang buhi nga Ginoo nga Dios, nanumpa nga laglagon ko kamo sa walay kalooy tungod kay gihugaw-hugawan ninyo ang akong templo pinaagi sa pagsimba sa mga dios-dios ug sa paghimo sa mangil-ad nga mga buhat. 12Bahinon ko kamo sa tulo ka bahin. Ang unang bahin mangamatay diha sa siyudad pinaagi sa kagutom ug mga sakit. Ang ikaduhang bahin mangamatay sa gawas sa siyudad pinaagi sa espada. Ug ang ikatulong bahin katagon ko sa tibuok kalibotan ug padayon ko silang lisod-lisoron.5:12 padayon ko silang lisod-lisoron: sa literal, gukdon ko sila sa espada o, paantuson.
13“Kon mahitabo na kini, mahuwasan na ako sa akong labihan nga kasuko kaninyo, ug makabalos na ako. Kon mapatagamtam ko na kaninyo ang akong kapungot, mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, nakigsulti kaninyo pinaagi sa akong labihang pagbati kaninyo. 14Gub-on ko ang inyong siyudad ug pakaulawan ko kamo sa mga nasod sa inyong palibot ug sa mga lumalabay. 15Tamayon, bugalbugalan, ug kangilngigan kamo sa mga nasod sa inyong palibot. Mahimo kamo nga pahimangno alang kanila sa higayon nga silotan ko kamo sa akong labihang kasuko. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. 16Padad-an ko kamo ug kagutom nga daw pana nga molaglag kaninyo. Magkagrabe nga magkagrabe ang kagutom hangtod nga wala na gyud kamoy makaon. 17Gawas sa kagutom, padad-an ko usab kamo ug mabangis nga mga mananap ug pamatyon nila ang inyong mga anak. Mangamatay usab kamo sa mga balatian ug sa gubat. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
