Het lot van de vijanden van Israël
1In het twaalfde jaar van koning Jojakins gevangenschap, op de eerste dag van de twaalfde maand, kreeg ik de volgende boodschap van de Here: 2‘Mensenzoon, zing een klaaglied over de farao, de koning van Egypte, en zeg hem: “U beschouwde uzelf als een sterke leeuw onder de volken, maar u bent slechts een krododil langs de oevers van de Nijl. U laat het water uit uw neusgaten spuiten. Met uw poten bevuilt u het water. Al zijn stromen maakt u modderig en troebel. 3De Oppermachtige Here zegt: ‘Ik zal een grote menigte sturen om u in mijn net te vangen. Ik zal u uit het water trekken 4en op het droge achterlaten om daar te sterven. En alle vogels van de hemel zullen op u neerstrijken en de wilde dieren van de hele aarde zullen u verscheuren tot zij tevreden en verzadigd zijn. 5Ik zal de heuvels met uw vlees bedekken en de dalen met uw botten vullen. 6Ik zal de aarde doordrenken met uw bloed, de ravijnen zal Ik ermee vullen, tot aan de bergtoppen toe. 7Wanneer Ik u zal wegvagen, zal de hemel worden toegedekt en Ik zal de sterren verduisteren. Ik zal de zon met een wolk bedekken en de maan zal u haar licht niet geven. 8Ja, overal in uw land laat Ik het donker worden, zelfs de heldere sterren boven u zullen niet langer stralen. 9En wanneer Ik u zal vernietigen, zullen vele harten in verafgelegen landen die u nooit hebt gezien, geschokt worden. 10Ja, er zal in vele landen angst heersen en hun koningen zullen de haren te berge rijzen als ze zien wat Ik u aandoe. Zij zullen beven van angst als Ik mijn zwaard voor hen heen en weer zwaai. Ieder van hen zal vrezen voor zijn leven op de dag van uw val.’
11Want de Oppermachtige Here zegt: ‘Het zwaard van de koning van Babel zal u treffen. 12Ik zal u vernietigen met behulp van zijn machtige leger, het wreedste ter wereld. Het zal de heersende klasse van Egypte uitroeien, allen zullen sterven. 13Ik zal al uw vee dat langs de rivieren en beken graast, vernietigen en geen mens of dier zal zich nog in die wateren begeven. 14Daardoor zullen de Egyptische wateren helder en glad als olijfolie stromen,’ zegt de Oppermachtige Here. 15‘En wanneer Ik Egypte tot een woestijn maak en al haar bezittingen wegvaag, zal zij weten dat Ik, de Here, dat heb gedaan. 16Dit is een klaaglied dat treurend moet worden gezongen om de tegenslagen van Egypte. Alle volken zullen om haar en haar volk rouwen,’ zegt de Here.” ’
17Twee weken later kreeg ik opnieuw een boodschap van de Here. Hij zei: 18‘Mensenzoon, huil om het volk van Egypte. Stuur haar samen met de andere machtige volken weg naar het dodenrijk, naar de mensen die daar al zijn. 19Denkt u soms een bevoorrechte positie te hebben, Egypte? Nee, u zult worden verbannen naar het diepst van het dodenrijk, waar u terecht zult komen tussen onreine mensen. 20Met duizenden tegelijk zullen de Egyptenaren door het zwaard sterven, want het zwaard is tegen het land Egypte gericht. Het land zal worden weggesleept naar zijn veroordeling. 21De machtige strijders in het dodenrijk zullen Egypte verwelkomen wanneer zij met al haar vrienden arriveert, om daar te liggen naast de onreine volken die zij verachtte en die eveneens slachtoffer van het zwaard zijn geworden.
22Assyrië ligt daar met haar leger, omringd door de graven van haar onderdanen die door het zwaard sneuvelden. 23Hun graven liggen in de diepten van het dodenrijk, te midden van hun bondgenoten. Al deze machtige mannen, die eens angst zaaiden in ieders hart, liggen daar nu, gedood door het zwaard.
24Ook Elam ligt daar met zijn onderdanen. Tijdens hun leven boezemden zij de volken angst in, maar nu liggen zij daar, onrein in het dodenrijk, hun schandelijk lot is gelijk aan dat van de gewone mensen. 25Zij hebben een rustplaats tussen de gevallenen, omringd door de graven van al hun onderdanen. Ja, zij onderdrukten de volken tijdens hun leven maar nu liggen zij, onrein, in het diepst van het dodenrijk, gedood door het zwaard.
26De heersers van Mesech en Tubal zijn daar ook, omringd door de graven van al hun legers, afgodendienaars die eens angst zaaiden in de harten van alle mensen, nu liggen zij daar, dood. 27Zij zijn begraven in een gewoon graf en werden niet, als de gesneuvelde helden, met veel eerbewijzen ter aarde besteld. De helden hebben hun wapens naast zich en worden bedekt door hun schilden. Tijdens hun leven boezemden zij iedereen schrik in, maar nu liggen hun zwaarden onder hun hoofden en de straf voor hun zonden bedekt hun gebeente. 28Ook u, farao, zult daar gewond en levenloos tussen de onreinen liggen, tussen hen die met het zwaard werden gedood.
29Ook Edom is daar met haar koningen en heersers. Hoe machtig zij eens ook waren, nu liggen zij daar te midden van de andere slachtoffers van het zwaard, samen met de onreinen die naar het diepst van het dodenrijk moesten afdalen. 30Alle heersers van het noorden zijn daar en alle Sidoniërs, allemaal gesneuveld. Eens angstaanjagend, liggen zij daar nu in hun schande. Vernederd en beschaamd liggen zij daar met alle andere gevallenen die in het diepst van het dodenrijk zijn terechtgekomen. 31Wanneer de farao daar terechtkomt, zal het een troost voor hem zijn te merken dat hij niet de enige is wiens hele leger sneuvelde, zegt de Oppermachtige Here. 32Want Ik heb hem vroeger gebruikt om alle levenden angst aan te jagen. Maar dan zullen de farao en zijn leger liggen tussen de onreinen die door het zwaard sneuvelden.’
Ang Hari sa Ehipto Gipakasama sa Buaya
1Sa nahaunang adlaw sa ika-12 nga bulan, sa ika-12 nga tuig sa amo nga pagkabihag, miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, pag-awit ug awit sa pagbangotan mahitungod sa Faraon nga hari sa Ehipto. Isulti kini kaniya: Nagahunahuna ka nga nahisama ka sa usa ka liyon nga nagtabok-tabok sa mga nasod. Apan ang tinuod, sama ka lang sa usa ka buaya nga nagalangoy-langoy sa imo nga mga suba. Kutawon mo sa imo nga tiil ang tubig ug malubog kini. 3Karon, mao kini ang ginaingon sa Ginoo nga Dios: Dakpon ko ikaw sa pukot ug ipahaw-as sa daghang mga tawo. 4Ilabay ko ikaw sa yuta ug ipakaon sa mga langgam ug sa ihalas nga mga mananap. 5Katagon ko ang imo nga mga unod ngadto sa kabukiran ug sa kapatagan. 6Pabanawon ko ang imo nga dugo nganha sa yuta ug ngadto sa kabukiran ug sa mga agianan sa tubig. 7Kon wagtangon ko na ikaw, salipdan ko sa mga panganod ang langit, busa dili na mohayag ang mga bitoon, ang adlaw, ug ang bulan. 8Pangitngiton ko ang tanang nagasiga sa langit. Busa mo ngaitngit gyud ang tibuok mo nga nasod. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.
9“Mahasol ang katawhan sa mga nasod nga wala mo maila sa higayon nga laglagon ko ikaw. 10Daghang mga nasod ang akong palisangon sa mahitabo kanimo, apil ang ilang mga hari magkurog sa kalisang. Magkurog gyud sa kalisang ang matag usa kanila sa higayon nga iwara-wara ko ang akong espada sa ilang atubangan sa panahon sa imo nga pagkapukan. 11Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga mahiagom ka gyud sa espada sa hari sa Babylon. 12Ipapatay ko ang daghan mo nga katawhan pinaagi sa espada sa gamhanan nga mga tawo nga pinakabangis sa tanang nasod. Laglagon gyud nila ang tanang katawhan sa Ehipto apil ang mga butang nga gipasigarbo niini. 13Pamatyon ko ang tanang mga mananap sa Ehipto nga nagasabsab32:13 nagasabsab: o, nagainom. duol sa abundang tubig.32:13 abundang tubig: Posible nga ang Suba sa Nilo. Busa wala na unyay tawo o mananap nga molubog sa tubig. 14Unya patin-awon ko ang tubig sa Ehipto, ug modagayday kini nga daw lana. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. 15Sa higayon nga himuon ko nang awaaw ang Ehipto, ug laglagon ang tanang anaa niini apil ang iyang mga nagpuyo, mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.
16“Mao kini ang awit sa pagbangotan nga awiton sa mga nagpuyo sa mga nasod alang sa Ehipto ug sa tanan niya nga mga nagpuyo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”
17Unya, sa ika-15 nga adlaw sa mao gihapon nga bulan ug tuig, miingon ang Ginoo kanako, 18“Tawo, pagsubo alang sa mga nagpuyo sa Ehipto ug sa mga nagpuyo sa uban nga gamhanan nga mga nasod. Kay itambog ko sila sa kinahiladman sa yuta uban niadtong mga nangamatay na. 19Ingna sila, ‘Mas labaw pa ba kamo kaysa uban? Itambog usab kamo didto sa kinahiladman uban sa mga wala nakaila sa Dios32:19 wala nakaila sa Dios: sa literal, wala matuli. Mao usab sa mosunod nga mga bersikulo. 20nga nangamatay sa gubat.’ Malaglag ang mga Ehiptohanon kay andam na ang espada sa mga kaaway sa pagpatay kanila. Guyoron ang Ehipto ug ang iyang katawhan ngadto sa kalaglagan. 21Didto sa dapit sa mga patay, abi-abihon sa gamhanan nga mga pangulo ang Ehipto ug ang iyang kaabin nga mga nasod. Moingon sila, ‘Nanaog usab sila dinhi! Kauban na nila karon ang mga wala nakaila sa Dios nga nangamatay sa gubat.’
22-23“Atua usab didto ang hari sa Asiria nga nalibotan sa lubnganan sa iyang mga sundalo nga nangamatay sa gubat. Ang ilang mga lubnganan atua nahimutang sa kinahiladman nga bahin sa dapit sa mga patay. Sila nga gikahadlokan kaniadto sa mga tawo nangamatay na sa gubat.
24“Atua usab didto ang hari sa Elam. Nalibotan ang iyang lubnganan sa lubnganan sa iyang mga katawhan. Nangamatay silang tanan sa gubat. Nanaog sila didto sa dapit sa mga patay uban sa mga wala motuo sa Dios. Sa buhi pa sila, gikahadlokan sila sa mga tawo, apan karon naulawan sila uban niadtong mga nangamatay na. 25May dapit nga gipahimutangan didto alang sa hari sa Elam uban sa mga nangamatay sa gubat. Nalibotan ang iyang lubnganan sa lubnganan sa iyang katawhan. Silang tanan nga wala nakaila sa Dios nangamatay sa gubat. Gikahadlokan sila sa mga tawo sa buhi pa sila, apan karon nahiagom sila sa kaulawan ug nagbuy-od uban sa mga nangamatay sa gubat.
26“Atua usab didto ang hari sa Meshech ug ang hari sa Tubal. Nalibotan ang ilang lubnganan sa lubnganan sa ilang mga katawhan. Silang tanan nga wala nakaila sa Dios, nangamatay sa gubat. Gikahadlokan gyud sila kaniadto sa buhi pa sila. 27Apan nangamatay sila nga wala mahatagig dungganon nga lubong sama sa bantogan nga mga tawo nga wala nakaila sa Dios, nga gilubong nga ang ilang mga espada anaa sa ilang ulohan ug ang ilang mga taming anaa sa ilang dughan. Kini nga mga tawhana gikahadlokan usab sa mga tawo sa buhi pa sila.
28“Ug ikaw, hari sa Ehipto, malaglag usab ug magbuy-od uban sa mga wala nakaila sa Dios nga nangamatay sa gubat.
29“Atua usab didto sa dapit sa mga patay ang hari sa Edom ug ang tanan niya nga opisyal. Gamhanan sila kaniadto, apan karon gilubong sila uban sa mga wala nakaila sa Dios nga nangamatay sa gubat.
30“Atua usab didto ang tanang opisyal sa mga dapit sa amihan ug ang mga taga-Sidon. Gikahadlokan usab sila sa mga tawo sa buhi pa sila. Gamhanan usab sila kaniadto, apan karon nahiagom sila sa kaulawan ug tua na sa dapit sa mga patay uban sa mga wala nakaila sa Dios nga nangamatay sa gubat. 31Inigkakita sa hari sa Ehipto niini nga mga nangamatay didto sa dapit sa mga patay malipay siya ug ang iyang mga sundalo tungod kay dili lang diay sila ang nangamatay sa gubat. 32Bisan gitugotan ko nga kahadlokan sila sa mga tawo sa buhi pa sila, mamatay sila ug magbuy-od uban sa mga wala nakaila kanako nga nangamatay sa gubat. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”
