Jeruzalems daden openbaar
1Een volgende boodschap kreeg ik van de Here en Hij zei: 2‘Mensenzoon, stel Jeruzalem in staat van beschuldiging als moordenaarsstad. Maak haar gruweldaden in het openbaar bekend. 3“Stad van bloedvergieten, veroordeeld en vervloekt bent u, stad van afgoden, walgelijk en onrein. 4U bent zowel schuldig aan moord als aan afgoderij. De dag van uw oordeel is in aantocht. Uw dagen zijn geteld. Ik zal u overleveren aan de minachting en spot van de hele wereld. 5Mensen van veraf en dichtbij zullen u uitlachen en bespotten, als een stad vol schande en chaos. 6Iedere leider van Israël die binnen uw muren woont, maakt misbruik van zijn macht om te kunnen moorden. 7Vaders en moeders worden met minachting behandeld, immigranten en bezoekers worden gedwongen u te betalen voor uw ‘bescherming’, wezen en weduwen wordt onrecht aangedaan. 8De heilige dingen van God worden veracht, mijn sabbatten worden verwaarloosd. 9In uw midden wonen kwaadsprekers die er op uit zijn bloed te vergieten, die offermaaltijden houden op de bergen en overal schandelijke dingen doen. 10Er zijn onder u mannen die overspel plegen met de vrouw van hun vader en gemeenschap hebben met ongestelde vrouwen. 11Overspel met een buurvrouw, een schoondochter, een zuster, het is voor velen een heel gewone zaak. 12Huurmoordenaars, woekeraars en afpersers zijn er in overvloed. Nooit denkt u zelfs maar aan Mij of aan mijn geboden,” zegt de Oppermachtige Here. 13“Maar Ik zal nu in mijn handen klappen en zo uw woekerwinsten en het bloedvergieten een halt toeroepen. 14Zult u nog zo flink en moedig zijn op de dag van de afrekening? Want Ik, de Here, heb gesproken en Ik zal doen wat Ik heb gezegd. 15Ik zal u verspreiden onder de volken, u over de hele wereld uiteenjagen en afrekenen met uw goddeloosheid. 16Alle volken zullen zien hoe u uzelf te schande zet, en u zult er achter komen dat Ik de Here ben.” ’
17De Here vervolgde: 18-20‘Mensenzoon, de Israëlieten lijken op het waardeloze schuim dat achterblijft na het smelten van zilver. Zij zijn het overblijfsel van koper, tin, ijzer en lood. Daarom zegt de Oppermachtige Here: “Omdat u slechts schuim en afval bent, zal Ik u naar mijn smeltoven in Jeruzalem brengen en u daar omsmelten in het vuur van mijn toorn. 21Ik zal het vuur van mijn toorn over u aanblazen. 22U zult smelten als zilver in die enorme hitte. Dan zult u weten dat Ik, de Here, mijn toorn over u heb uitgegoten.” ’
23En opnieuw kreeg ik een boodschap van de Here: 24‘Mensenzoon, vertel het volk van Israël het volgende: “Op de dag van mijn toorn zult u lijken op een droge wildernis, een woestijn zonder regen. 25Uw koningen hebben tegen hun onderdanen samengespannen als brullende leeuwen die hun prooi bespringen. Zij beroven velen van het leven, zij stelen schatten en waardevolle voorwerpen. Door hun toedoen komen er steeds meer weduwen in het land. 26Uw priesters hebben mijn wetten overtreden en mijn tempel en alles wat aan Mij gewijd is, verontreinigd. Voor hen zijn de dingen van God niet belangrijker dan andere alledaagse dingen. Zij hebben mijn volk het verschil tussen goed en kwaad niet geleerd en ze houden geen rekening met de sabbat. Daardoor hebben zij mijn heilige naam onteerd. 27Uw leiders zijn net wolven die hun slachtoffers verscheuren, zij vernietigen mensenlevens, enkel en alleen om er rijker van te worden. 28Uw profeten beschrijven visioenen die zij niet hebben gehad. Zij geven boodschappen door die zij van God zouden hebben gehad, hoewel Hij geen woord tegen hen heeft gezegd. Zo dekken zij hun misdaden af met een dun laagje stucwerk! 29Ook de gewone mensen onderdrukken en beroven de armen en noodlijdenden. Vreemdelingen worden uitgebuit en onrechtvaardig behandeld. 30Ik heb tevergeefs gezocht naar iemand die de muur van rechtvaardigheid weer zou kunnen opbouwen, iemand die op de bres zou kunnen staan om u te beschermen tegen mijn vernietigend oordeel. Maar Ik heb niemand gevonden.” 31En daarom zegt de Oppermachtige Here: “Ik zal mijn toorn over u uitgieten, Ik zal u verteren met het vuur van mijn toorn. Ik geef u de volledige straf voor al uw zonden.” ’
Ang mga Sala sa Jerusalem
1Miingon ang Ginoo kanako, 2“Tawo, andam ka na ba sa paghukom sa Jerusalem? Andam ka na ba sa paghukom niini nga siyudad sa mga kriminal? Pahibaloa siya sa tanan niya nga ngil-ad nga mga buhat, 3ug ingna siya nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: O siyudad sa mga kriminal, moabot kanimo ang kalaglagan. Gihugawan mo ang imo nga kaugalingon pinaagi sa paghimog mga dios-dios. 4Sad-an ka tungod sa imo nga pagpamatay ug tungod sa paghugaw-hugaw mo sa imo nga kaugalingon pinaagi sa paghimog mga dios-dios. Miabot na ang imo nga kataposan. Busa kataw-an ka ug biay-biayon sa mga nasod. 5O siyudad nga nabantog sa pagkadaotan ug sa kasamok, ang mga nasod nga anaa sa duol ug sa layo mobiaybiay gyud kanimo. 6Tan-awa ang matag pangulo sa Israel nga nagapuyo diha kanimo, gigamit nila ang ilang gahom sa pagpamatay. 7Wala na tahora ang mga ginikanan diha sa imo nga dapit. Ang mga langyaw nga nagapuyo diha kanimo ginapanguwartahan, ug ang mga ilo ug mga biyuda ginadaog-daog. 8Gipasipalahan mo ang akong balaan nga mga butang ug wala mo pakabalaana ang Adlaw nga Igpapahulay nga akong gipatuman. 9May mga tawo diha kanimo nga nagapangbutang-butang aron ipapatay ang uban. Aduna usay mga tawo diha nga nagakaon sa mga halad ngadto sa mga dios-dios didto sa simbahanan sa mga bukid ug nagahimo sa malaw-ay nga mga buhat. 10Adunay mga tawo diha kanimo nga nakighilawas sa asawa sa iyang amahan o mipugos sa pagpakighilawas sa babaye nga giregla. 11Adunay nakighilawas sa asawa sa uban, o sa iyang umagad nga babaye, o sa iyang igsoon nga babaye. 12Ang uban nagadawat ug suborno aron sa pagpatay ug tawo, ang uban nagapatanto nga may taas kaayong tubo, ug ang uban naadunahan pinaagi sa pagpanglimbong sa ilang isigka-tawo. Nalimtan na gyud nila ako. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.
13“Busa isumbag ko ang akong kumo sa akong palad sa akong kasuko kaninyo, o mga taga-Jerusalem, tungod sa inyong pagpamatay ug pagpanglimbong aron makakuwarta. 14May kaisog pa kaha kamo ug kalig-on sa panahon nga silotan ko kamo? Ako, ang Ginoo, ang nagaingon nga silotan ko kamo, ug himuon ko gyud kini. 15Katagon ko kamo sa nagkalain-laing mga nasod, ug undangon ko ang inyong mga ginahimo nga nakapahugaw kaninyo. 16Maulawan kamo sa uban nga mga nasod, ug unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo.”
17Miingon na usab ang Ginoo kanako, 18“Tawo, ang katawhan sa Israel nahimo nga walay pulos alang kanako. Sama sila sa bronsi, lata, puthaw, o tingga nga mga linugdang human mapalunsay ang pilak sa hurnohan. 19Busa ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Tungod kay nahimo kamo nga walay pulos, tigomon ko kamo sa Jerusalem, 20-21sama sa tawo nga nagatigom ug pilak, bronsi, puthaw, tingga, ug lata aron tunawon sa nagadilaab nga hurnohan. Oo, tigomon ko kamo sa Jerusalem tungod sa akong labihan nga kasuko, ug didto silotan ko kamo nga daw sa mga metal nga ginatunaw. 22Maingon nga ang plata tunawon diha sa hudnohan, daw ingon usab niana ang buhaton ko sa Jerusalem, ug unya mahibaloan ninyo nga ako, ang Ginoo, nagpahamtang sa akong kasuko kaninyo.”
23Miingon pag-usab ang Ginoo kanako, 24“Tawo, ingna ang mga Israelinhon nga tungod kay dili sila gusto nga hinloan ko sila, dili ko gyud sila kaloy-an22:24 kaloy-an: sa literal, paulanan. sa adlaw nga ipatagamtam ko kanila ang akong kasuko. 25Ang ilang mga pangulo nagaplano ug daotan. Nahisama sila sa nagangulob nga liyon nga nagkunis-kunis sa iyang biktima. Nagapamatay silag mga tawo, nagapanguha sa bahandi ug mahalong mga butang, ug daghan ang nangabiyuda tungod sa ilang pagpamatay. 26Ang ilang mga pari wala magtuman sa akong kasugoan, ug gipasipalahan nila ang akong balaan nga mga butang. Gipakasama lang nila ang balaan ug ang dili balaan ug ang hinlo ug ang hugaw. Wala nila tumana ang akong mga ginapatuman sa Adlaw nga Igpapahulay. Busa wala nila ako tahora. 27Ang ilang mga opisyal nahisama sa bangis nga mga iro22:27 bangis nga mga iro: sa English, wolves. nga nagkunis-kunis sa ilang mga biktima. Mopatay sila aron lang makasapi. 28Ang ilang mga sala gitabon-tabonan sa ilang mga propeta pinaagi sa paghimog tinumotumo nga mga panan-awon ug mga tagna. Nagaingon sila nga mao kuno kadto ang giingon sa Ginoo nga Dios bisan sa tinuod wala magsulti ang Ginoo. 29Bisan ang mga yanong nagpuyo nagapanglimbong ug nagapangawat. Gidaog-daog nila ang mga kabos ug ang nanginahanglan, ug wala nila hatagi ug hustisya ang mga langyaw nga nagapuyo uban kanila.
30“Nangita akog usa ka tawo nga makapanalipod sa siyudad ug makapataliwala kanako ug sa mga tawo aron dili ko gub-on kini nga siyudad, apan wala gyud akoy nakita. 31Busa ipahamtang ko kanila ang akong hilabihang kasuko. Laglagon ko sila tungod sa ilang mga gihimo. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”
