Het visioen van de levende wezens
1-3Op de vijfde dag van de vierde maand van het dertigste jaar ging voor mij, Ezechiël, priester en zoon van Buzi, plotseling de hemel open en zag ik visioenen van God. Dat was in het vijfde jaar van de ballingschap in Babel, ik was toen bij de Joodse ballingen aan de rivier de Kebar in Babylonië. Ik werd door de macht van de Here overweldigd.
4Ik zag in dit visioen een zware storm uit het noorden op mij afkomen en die storm dreef een enorme wolk voor zich uit. Rond deze wolk schitterde een helle lichtglans, een vlammend vuur en daar middenin was iets dat blonk als goud. 5Toen verschenen uit het midden van de wolk vier wezens die er uitzagen als mensen, 6afgezien van het feit dat elk wezen vier gezichten en twee paar vleugels had! 7Zij hadden rechte benen en hun voeten leken op de hoeven van een kalf en zij fonkelden als gepolijst koper. 8-9 Onder elk van hun vleugels kon ik mensenhanden onderscheiden. De vier levende wezens waren met de vleugels aan elkaar verbonden en vlogen recht vooruit, zonder zich om te draaien. 10Elk had van voren het gezicht van een mens, aan de rechterkant een gezicht als een leeuw, aan de linkerkant het gezicht van een stier en leek van de achterkant op een arend! 11Ieder had twee paar vleugels op het midden van de rug. Eén paar was verbonden met de vleugels van de wezens naast hem, het andere paar bedekte zijn lichaam. 12Elk van de wezens bewoog zich recht vooruit, waarheen de Geest van God hen ook maar dreef, en ze hoefden zich, waarheen ze ook gingen, niet om te draaien. 13Ze leken op iets dat eruitzag als brandende kolen en felle fakkels. Er ging vuur heen en weer tussen de wezens, waaruit bliksemstralen te voorschijn schoten. 14Deze wezens snelden heen en weer, bliksemsnel.
15Terwijl ik hiernaar stond te kijken, zag ik vier wielen naast hen op de grond, één wiel bij elk wezen. 16De wielen glansden als een turkoois en hadden allemaal dezelfde vorm. Elk wiel bevatte een tweede wiel, dat kruiselings op het grote wiel stond. 17Zij konden in alle richtingen bewegen zonder van stand te veranderen. 18De vier wielen hadden prachtige indrukwekkende velgen en de randen van de velgen waren bezet met ogen. 19-21Wanneer de vier levende wezens vooruit vlogen, gingen de wielen met hen mee. Als zij omhoog vlogen, gingen de wielen ook omhoog en als zij halt hielden, stonden ook de wielen stil. Een en dezelfde geest leidde de wezens en de wielen.
22Boven de hoofden van de wezens was iets dat er uitzag als een strakke hemel van verblindend kristal die zich boven hen uitstrekte. Onbeschrijflijk mooi! 23De vleugels van elk wezen strekten zich uit om de vleugels van de andere wezens aan te raken en elk van hen had twee vleugels, waarmee hij zijn lichaam bedekte. 24-25 En als zij vlogen, maakten hun vleugels een geluid dat leek op golven die zich op de kust werpen of op de stem van de Almachtige of op het dreunen van een oprukkend leger. Als zij stil stonden, vouwden ze hun vleugels weer. Opeens klonk er een stem uit de kristallen hemel die zich boven hen uitstrekte.
26Want hoog daar boven stond iets dat leek op een troon, gemaakt van saffiersteen. En op die troon zat een gestalte die er als een mens uitzag. 27-28 Boven zijn middel glansde zijn lichaam als wit goud, flakkerend als vuur. Onder zijn middel leek hij uit vlammen te bestaan en een stralenkrans van licht omlijnde zijn lichaam. De schittering van die krans had iets weg van een regenboog in de wolken bij regenachtig weer. Zo zag de verschijning van de heerlijkheid van de Here eruit. Toen ik dit zag, liet ik mij met mijn gezicht naar beneden op de grond vallen. Op dat moment hoorde ik de stem van Iemand die tegen mij sprak.
Видение славы Господней
1На тридцатом году моей жизни, в пятый день четвертого месяца, когда я был среди пленников у реки Кевар, небеса раскрылись, и было мне видение от Бога.
2В пятый день месяца (шел пятый год плена царя Иехонии)1:2 31 июля 593 г. до н. э. Иояхин (Иехония) правил Иудеей всего лишь три месяца и был уведен в плен в Вавилон в 597 г. до н. э. (см. 4 Цар. 24:8-17; 2 Пар. 36:9-10). 3слово Господа было к священнику Иезекиилю, сыну Бузия, у реки Кевар в стране халдеев1:3 То есть вавилонян; евр.: «касдим»; также в остальных местах книги., и там на нем была рука Господня.
4Я смотрел и видел смерч, который надвигался с севера: огромное облако со сверкающими молниями, окруженное сиянием. Посреди огня было нечто, подобное сияющему металлу. 5В огне были подобия четырех живых существ. Обличием они походили на людей, 6но у каждого из них было по четыре лица и четыре крыла. 7Ноги у них были прямыми, а ступни ног – как у теленка, и сверкали, как отполированная бронза. 8Под крыльями на четырех их сторонах у них были человеческие руки. У всех их были лица и крылья, 9и крылья их соприкасались одно с другим. Каждое из них двигалось прямо перед собой; передвигаясь, они не оборачивались.
10Лица у них были такими: у каждого из четырех было человеческое лицо, на правой стороне у каждого было лицо льва, а на левой стороне – лицо быка; еще у каждого из них было по лицу орла. 11Такими были их лица. Крылья у них были простерты вверх; у каждого было по два крыла: одно касалось крыла другого существа по обеим сторонам, а два крыла закрывали тело. 12Каждое из них шло лицом вперед. Куда бы ни шел дух1:12 Или: «Дух»., шли и они, не оборачиваясь на ходу. 13Облик живых существ был подобен пламенеющим углям, подобен факелам. Огонь непрестанно перемещался посреди существ; он пламенел, и из него вырывалась молния. 14Существа быстро передвигались вперед и назад, подобно тому, как сверкает молния.
15Я смотрел на живых существ и видел на земле колеса возле них, по одному на каждого из четырех1:15 Букв.: «из четырех лиц».. 16Колеса выглядели и были устроены следующим образом: они искрились, как хризолит, и все четыре были одинаковыми на вид; они выглядели так, словно колесо находилось в колесе. 17Двигаясь, они могли направляться в любую из четырех сторон, куда были обращены существа; когда существа передвигались, колеса не поворачивались. 18Их ободья – высоки и страшны; ободья у всех четырех были кругом полны глаз.
19Когда живые существа двигались, двигались и колеса, располагавшиеся возле них; когда существа поднимались с земли, поднимались и колеса. 20Куда бы ни шел дух, шли и они; колеса поднимались с ними, потому что дух живых существ был в колесах. 21Когда существа двигались, они тоже двигались; когда существа стояли, они тоже стояли, а когда существа поднимались с земли, колеса поднимались вместе с ними, потому что дух живых существ был в колесах.
22Над головами живых существ было нечто, подобное своду, искрящееся, словно кристалл1:22 Так в одном из древних переводов; в еврейском тексте: «как страшный кристалл»., распростертое над их головами. 23Под сводом их крылья были простерты одно к другому, и у каждого из них было по два крыла, которые закрывали тело. 24Когда существа двигались, я слышал шум от их крыльев, подобный реву могучих вод, подобный голосу Всемогущего1:24 Евр.: «Шаддай»., подобный боевому кличу в воинском лагере. Останавливаясь, они опускали крылья.
25И из-за свода над их головами раздавался голос; останавливаясь, они опускали крылья. 26Над сводом, который был над их головами, было нечто, подобное престолу из сапфира1:26 Или: «лазурита»., а над подобием престола, сверху, восседал Некто, похожий на человека. 27Я видел, что от пояса и выше Он был похож на сияющий металл, словно бы исполненный пламени, а ниже того места Он был похож на огонь; Его окружало сияние. 28Сияние вокруг Него было подобно радуге в облаках в дождливый день.
