Het gouden beeld en de brandende oven
1Koning Nebukadnezar liet een gouden beeld maken van 27 meter hoog en 2,70 meter breed. Hij plaatste het in de vlakte Dura, in het gebied Babel. 2Daarna bracht de koning alle hooggeplaatsten in overheidsdienst bijeen om de inwijding van Nebukadnezars beeld bij te wonen. 3Nadat zij allemaal waren gearriveerd en hun plaats voor het monument hadden ingenomen, 4riep een heraut met krachtige stem: ‘Volken uit alle landen en van allerlei talen, dit is het bevel van de koning: 5straks zult u de muziek horen van hoorn, fluit, citer, luit, harp, doedelzak en van allerlei andere instrumenten. En zodra die muziek begint te spelen, moet u zich languit op de grond werpen en koning Nebukadnezars gouden beeld aanbidden. 6Ieder die niet neervalt om te aanbidden, zal ogenblikkelijk in de brandende oven worden gegooid.’ 7Bij het horen van de eerste tonen wierp dus iedereen, ongeacht zijn volk, taal of godsdienst, zich op de grond en aanbad het beeld.
8Maar enige hoge functionarissen gingen naar de koning en dienden een aanklacht in tegen enkele Judeeërs die weigerden het beeld te aanbidden! 9‘Majesteit,’ zeiden zij, 10‘u hebt bevel gegeven dat iedereen zich op de grond moet laten vallen en het gouden beeld aanbidden, zodra de muziek begint te spelen. 11Wie dat niet doet, zal in de brandende oven worden gegooid. 12Maar nu zijn daar een paar Judese mannen, Sadrach, Mesach en Abednego, die u hebt belast met het bestuur over het gewest Babel. Deze mannen storen zich niet aan uw bevel en weigeren uw goden te vereren of het gouden beeld dat u hebt opgericht, te aanbidden.’ 13Laaiend van woede beval Nebukadnezar Sadrach, Mesach en Abednego te halen. Toen zij waren voorgeleid, zei hij: 14‘Sadrach, Mesach en Abednego, is het waar dat u mijn goden niet wilt vereren en het gouden beeld niet wilt aanbidden? 15Ik geef u nog één kans. Maar dan moet u zich bij het horen van de eerste tonen wel op de grond laten vallen en het beeld aanbidden. Doet u dat niet, dan zult u ogenblikkelijk in de brandende oven worden gegooid. En welke god zou u dan uit mijn handen kunnen redden?’ 16De drie mannen antwoordden: ‘Wij vinden het niet nodig uw vraag te beantwoorden. 17Onze God, die wij vereren, is in staat ons te redden uit de brandende oven en uit uw macht, majesteit. 18Maar ook als Hij dat niet doet, kunt u er zeker van zijn dat wij uw goden niet zullen vereren en uw gouden beeld niet zullen aanbidden!’
19Nebukadnezar werd razend op Sadrach, Mesach en Abednego. Zijn gezicht vertrok van woede. Hij beval dat de oven zevenmaal heter dan gewoonlijk moest worden opgestookt. 20Hij droeg een paar van de sterkste mannen uit zijn leger op Sadrach, Mesach en Abednego vast te binden en in de brandende oven te gooien. 21Zij werden stevig geboeid en met kleren en al in de oven gesmeten. 22Omdat de koning in zijn woede zoʼn abnormaal heet vuur in de oven wilde hebben, schoten de vlammen eruit en doodden de soldaten die hen erin gooiden! 23Zo vielen de drie vastgebonden Judese mannen in de hoog oplaaiende vlammen. 24Plotseling sprong koning Nebukadnezar geschrokken overeind. ‘Wat zie ik nu?’ riep hij tegen zijn raadsmannen. ‘Wij hadden toch dríe mannen in de oven gegooid?’ ‘Jazeker, majesteit,’ antwoordden zij, 25‘Maar kijk!’ schreeuwde Nebukadnezar. ‘Nu zie ik er víer vrij rondlopen tussen de vlammen en zij zijn ongedeerd! En de vierde ziet eruit als een engel.’ 26Nebukadnezar liep zo dicht mogelijk naar de open deur van de brandende oven en riep: ‘Sadrach, Mesach en Abednego, dienaren van de hoogste God, kom naar buiten! Kom hier!’ Het drietal stapte uit het vuur. 27De stadhouders, gouverneurs, landvoogden en raadsheren verdrongen zich om hen heen en zagen dat zij geen letsel van het vuur hadden opgelopen. Hun hoofdhaar was niet verschroeid, hun mantels waren ongeschonden en er hing zelfs geen brandlucht om hen heen.
28‘Geloofd zij de God van Sadrach, Mesach en Abednego!’ zei Nebukadnezar. ‘Hij heeft zijn engel gestuurd om zijn dienaren die op Hem vertrouwden, te bevrijden. Hij liet hen niet in de steek toen zij mijn bevel trotseerden en liever hun leven waagden dan een andere god dan hun eigen God te vereren of te aanbidden. 29Daarom vaardig ik het bevel uit dat iedereen, van welk volk, taal of natie dan ook, die iets oneerbiedigs zegt over de God van Sadrach, Mesach en Abednego in stukken wordt gehouwen. En zijn huis zal met de grond worden gelijkgemaakt. Want geen andere god kan met zoveel machtsvertoon redden als deze God heeft gedaan.’ 30Sadrach, Mesach en Abednego stonden vanaf dat moment in hoog aanzien bij de koning.
A Gold Statue and a Blazing Furnace
1King Nebuchadnezzar made a gold statue. It was 90 feet tall and 9 feet wide. He set it up on the plain of Dura near the city of Babylon. 2Then the king sent for the royal rulers, high officials and governors. He sent for the advisers, treasurers, judges and court officers. And he sent for all the other officials of Babylon. He asked them to come to a special gathering to honor the statue he had set up. 3So the royal rulers, high officials and governors came together. So did the advisers, treasurers, judges and court officers. All the other officials joined them. They came to honor the statue that King Nebuchadnezzar had set up. They stood in front of it.
4Then a messenger called out loudly, “Listen, you people who come from every nation! Pay attention, you who speak other languages! Here is what the king commands you to do. 5You will soon hear the sound of horns and flutes. You will hear zithers, lyres, harps and pipes. In fact, you will hear all kinds of music. When you do, you must fall down and worship the gold statue. That is the statue that King Nebuchadnezzar has set up. 6If you don’t, you will be thrown into a blazing furnace right away.”
7All the people heard the sound of the horns and flutes. They heard the zithers, lyres, harps and other musical instruments. As soon as they did, they fell down and worshiped Nebuchadnezzar’s gold statue. They were people from all nations no matter what language they spoke.
8At this time some people who studied the heavens came forward. They spoke against the Jews. 9They said, “King Nebuchadnezzar, may you live forever! 10Your Majesty has commanded everyone to fall down and worship the gold statue. You told them to do it when they heard the horns, flutes, zithers, lyres, harps, pipes and other musical instruments. 11If they didn’t, they would be thrown into a blazing furnace. 12But you have appointed some Jews to help Daniel govern Babylon and the towns around it. Their names are Shadrach, Meshach and Abednego. They don’t pay any attention to you, King Nebuchadnezzar. They don’t serve your gods. And they refuse to worship the gold statue you have set up.”
13Nebuchadnezzar was very angry. He sent for Shadrach, Meshach and Abednego. So they were brought to him. 14The king said to them, “Shadrach, Meshach and Abednego, is what I heard about you true? Don’t you serve my gods? Don’t you worship the gold statue I set up? 15You will hear the horns, flutes, zithers, lyres, harps, pipes and other musical instruments. When you do, fall down and worship the statue I made. If you will, that’s very good. But if you won’t, you will be thrown at once into a blazing furnace. Then what god will be able to save you from my power?”
16Shadrach, Meshach and Abednego replied to him. They said, “King Nebuchadnezzar, we don’t need to talk about this anymore. 17We might be thrown into the blazing furnace. But the God we serve is able to bring us out of it alive. He will save us from your power. 18But we want you to know this, Your Majesty. Even if we knew that our God wouldn’t save us, we still wouldn’t serve your gods. We wouldn’t worship the gold statue you set up.”
19Then Nebuchadnezzar was very angry with Shadrach, Meshach and Abednego. The look on his face changed. And he ordered that the furnace be heated seven times hotter than usual. 20He also gave some of the strongest soldiers in his army a command. He ordered them to tie up Shadrach, Meshach and Abednego. Then he told his men to throw them into the blazing furnace. 21So they were tied up. Then they were thrown into the furnace. They were wearing their robes, pants, turbans and other clothes. 22The king’s command was carried out quickly. The furnace was so hot that its flames killed the soldiers who threw Shadrach, Meshach and Abednego into it. 23So the three men were firmly tied up. And they fell into the blazing furnace.
24Then King Nebuchadnezzar leaped to his feet. He was so amazed he asked his advisers, “Didn’t we tie up three men? Didn’t we throw three men into the fire?”
They replied, “Yes, we did, Your Majesty.”
25The king said, “Look! I see four men walking around in the fire. They aren’t tied up. And the fire hasn’t even harmed them. The fourth man looks like a son of the gods.”
26Then the king approached the opening of the blazing furnace. He shouted, “Shadrach, Meshach and Abednego, come out! You who serve the Most High God, come here!”
So they came out of the fire. 27The royal rulers, high officials, governors and advisers crowded around them. They saw that the fire hadn’t harmed their bodies. Not one hair on their heads was burned. Their robes weren’t burned either. And they didn’t even smell like smoke.
28Then Nebuchadnezzar said, “May the God of Shadrach, Meshach and Abednego be praised! He has sent his angel and saved his servants. They trusted in him. They refused to obey my command. They were willing to give up their lives. They would rather die than serve or worship any god except their own God. 29No other god can save people this way. So I’m giving an order about the God of Shadrach, Meshach and Abednego. No one may say anything against him. That’s true no matter what language they speak. If they say anything against him, they’ll be cut to pieces. And their houses will be turned into piles of trash.”
30Then the king honored Shadrach, Meshach and Abednego. He gave them higher positions in the city of Babylon and the towns around it.
