Joas restaureert de tempel van God
1Zeven jaar nadat Jehu koning over Israël was geworden, werd Joas koning over Juda. Hij regeerde veertig jaar vanuit Jeruzalem. Zijn moeder heette Zibja en was afkomstig uit Berseba. 2Joas deed wat goed was zolang de hogepriester Jojada hem met raad en daad terzijde stond. 3Toch ruimde ook hij de offerplaatsen op de heuvels niet op. De mensen bleven daar gewoon offers en reukwerk verbranden.
4-5 Op een dag zei koning Joas tegen de priesters: ‘Het tempelgebouw moet nodig worden opgeknapt. Steeds als iemand iets voor de Here komt brengen, zowel de vaste bijdrage als een bijzondere gift, moet het worden gebruikt voor de herstelwerkzaamheden.’ 6Maar in zijn drieëntwintigste regeringsjaar was de tempel nog steeds niet opgeknapt. 7Joas riep Jojada en de andere priesters bij zich en vroeg: ‘Waarom hebt u niets aan de tempel gedaan? Gebruik vanaf dit moment de persoonlijke giften die u van vrienden en bekenden krijgt niet meer voor uw eigen behoeften, alles moet nu worden gebruikt om de tempel weer in goede staat te krijgen.’ 8De priesters gingen ermee akkoord dat zij geen giften meer zouden aannemen en gaven de zeggenschap over de restauratie uit handen.
9De priester Jojada boorde een gat in het deksel van een kist en plaatste die aan de rechterkant van het altaar bij de ingang van de tempel. De priesters die wacht hielden bij de deur, deden daar alle giften van de mensen in. 10Elke keer als de kist vol was, deden de boekhouder van de koning en de hogepriester het geld in zakken, wogen het 11-12 en gaven het aan de bouwopzichters. Die betaalden van dat geld de timmerlui, de metselaars, de steenhouwers, de houthandelaren en de steenhandelaren en alle materialen die nodig waren voor de restauratie van de tempel van de Here. 13-14 Het werd dus niet gebruikt voor het maken van zilveren kommen, messen, schalen en trompetten of dergelijke zaken, maar alleen voor de reparatiewerkzaamheden aan het gebouw. 15Van de bouwopzichters werd geen rekening en verantwoording gevraagd, want zij waren eerlijke en betrouwbare mannen. 16Het geld dat werd geschonken voor schuldoffers en zondoffers, werd niet voor de tempel van de Here bestemd, dat bleef voor de priesters.
17Ongeveer in die tijd verklaarde koning Hazaël van Syrië de oorlog aan Gath en nam de stad in. Daarna trok hij verder naar Jeruzalem om ook die stad aan te vallen. 18Koning Joas nam echter alle heilige voorwerpen die zijn voorouders—Josafat, Joram en Ahazia, de koningen van Juda—hadden gewijd, samen met wat hijzelf aan de Here had gewijd en al het goud uit de schatkamers van de tempel en het paleis en stuurde dat naar Hazaël. Die zag toen van verdere belegering af.
19De rest van de geschiedenis van koning Joas staat beschreven in de Kronieken van de koningen van Juda. 20Zijn officieren smeedden echter een samenzwering tegen hem. Hij werd vermoord in zijn koninklijke residentie bij Millo, aan de weg naar Silla. 21De moordenaars waren Jozabad, de zoon van Simeath, en Jozabad, de zoon van Somer. Beiden waren dienaren van de koning. Hij werd begraven op de koninklijke begraafplaats in Jeruzalem. Zijn zoon Amazia volgde hem op als koning.
Joash Repairs the Temple
1Joash became king of Judah. It was in the seventh year of Jehu’s rule. Joash ruled in Jerusalem for 40 years. His mother’s name was Zibiah. She was from Beersheba. 2Joash did what was right in the eyes of the Lord. Joash lived that way as long as Jehoiada the priest was teaching him. 3But the high places weren’t removed. The people continued to offer sacrifices and burn incense there.
4Joash spoke to the priests. He said, “Collect all the money the people bring as sacred offerings to the Lord’s temple. That includes the money collected when the men who are able to serve in the army are counted. It includes the money received from people who make a special promise to the Lord. It also includes the money people bring to the temple just because they want to. 5Let each priest receive the money from one of the people in charge of the temple’s treasures. Then use all of that money to repair the temple where it needs it.”
6It was now the 23rd year of the rule of King Joash. And the priests still hadn’t repaired the temple. 7So the king sent for Jehoiada the priest and the other priests. He asked them, “Why aren’t you repairing the temple where it needs it? Don’t take any more money from the people in charge of the treasures. Instead, hand it over so the temple can be repaired.” 8The priests agreed that they wouldn’t collect any more money from the people. They also agreed that they wouldn’t repair the temple themselves.
9Jehoiada the priest got a chest. He drilled a hole in its lid. He placed the chest beside the altar for burnt offerings. The chest was on the right side as people enter the Lord’s temple. Some priests guarded the entrance. They put into the chest all the money the people brought to the temple. 10From time to time there was a large amount of money in the chest. When that happened, the royal secretary and the high priest came. They counted the money the people had brought to the temple. Then they put it into bags. 11After they added it all up, they used it to repair the temple. They gave it to the men who had been put in charge of the work. Those men used it to pay the workers. They paid the builders and those who worked with wood. 12They paid those who cut stones and those who laid them. They bought lumber and blocks of stone. So they used the money to repair the Lord’s temple. They also paid all the other costs to make the temple like new again.
13The money the people brought to the Lord’s temple wasn’t used to make silver bowls. It wasn’t used for wick cutters, sprinkling bowls or trumpets. And it wasn’t used for any other things made out of gold or silver. 14Instead, it was paid to the workers. They used it to repair the temple. 15The royal secretary and the high priest didn’t require a report from those who were in charge of the work. That’s because they were completely honest. They always paid the workers. 16Money was received from people who brought guilt offerings and sin offerings. But it wasn’t taken to the Lord’s temple. It belonged to the priests.
17About that time Hazael, the king of Aram, went up and attacked Gath. Then he captured it. After that, he turned back to attack Jerusalem. 18But Joash, the king of Judah, didn’t want to go to war. So he took all the sacred objects. They had been set apart to the Lord by the kings who had ruled over Judah before him. Those kings were Jehoshaphat, Jehoram and Ahaziah. Joash took the gifts he himself had set apart. He took all the gold that was among the temple treasures. He also took all the gold from the royal palace. He sent all those things to Hazael, the king of Aram. Then Hazael pulled his army back from Jerusalem.
19The other events of the rule of Joash are written down. Everything he did is written in the official records of the kings of Judah. 20The officials of Joash made evil plans against him. They killed him at Beth Millo. It happened on the road that goes down to Silla. 21The officials who murdered him were Jozabad and Jehozabad. Jozabad was the son of Shimeath. Jehozabad was the son of Shomer. After Joash died, he was buried in the family tomb in the City of David. Joash’s son Amaziah became the next king after him.
