De zevenjarige Joas wordt koning
1Toen Athalia, de moeder van koning Ahazia van Juda, hoorde dat haar zoon dood was, doodde zij al zijn kinderen, 2-3 uitgezonderd zijn één jaar oude zoon Joas. Joas werd gered door zijn tante Joséba, een zuster van koning Ahazia. Zij was namelijk een dochter van koning Joram, Ahaziaʼs vader. Zij haalde hem weg bij de andere kinderen van de koning, die zouden worden gedood en verborg hem en zijn verzorgster in een bergplaats in de tempel. Zij bleven daar zes jaar verborgen, terwijl Athalia over het land regeerde.
4In het zevende regeringsjaar van koningin Athalia riep de priester Jojada de officieren van de paleiswacht en de koninklijke lijfwacht bij zich. Hij ontmoette hen in de tempel van de Here, liet hen geheimhouding zweren en toonde hun de zoon van de koning. 5Daarna gaf hij de volgende instructies: ‘Eén derde van hen die op de sabbat dienst hebben, moet het paleis rondom bewaken. 6De anderen moeten de wacht houden bij de tempel. 7Ga met de wapens in de hand rond de koning staan en dood ieder die door het kordon tracht te breken. 8Blijf onder alle omstandigheden bij hem.’
9De officieren voerden de aanwijzingen van Jojada uit. Zij brachten zowel de mannen die op de sabbat geen dienst hadden als hen die wel dienst hadden bij Jojada. 10Deze bewapende hen uit de voorraad speren en schilden die aan koning David hadden toebehoord en nog steeds in de tempel lagen. 11De wachters stonden met de wapens in de hand aan de voorzijde van het heiligdom, vanaf de rechtervleugel tot aan de linkervleugel, en omringden het altaar dat vlakbij Joasʼ schuilplaats stond. 12Jojada liet de jonge prins tevoorschijn komen, zette hem de kroon op het hoofd, gaf hem een exemplaar van het wetboek in handen en zalfde hem tot koning. Iedereen applaudisseerde en schreeuwde: ‘Lang leve de koning!’
13-14 Het lawaai drong ook door tot Athalia en zij rende de tempel binnen. Daar zag zij de nieuwe koning naast de pilaar staan, zoals gebruikelijk was bij een kroning, omringd door haar lijfwacht en vele trompetblazers, het aanwezige volk danste van blijdschap en blies op de trompetten. ‘Verraad! Verraad!’ schreeuwde zij en begon haar kleren te scheuren. 15‘Zorg dat zij hier weg komt!’ riep Jojada de officieren van de wacht toe. ‘Dood haar niet hier in de tempel. Maar sla ieder neer die probeert haar te hulp te komen!’ 16Zij sleepten haar naar de paleisstallen en doodden haar daar.
17Jojada sloot een verbond tussen de Here, de koning en het volk, waarin zij beloofden voortaan het volk van de Here te willen zijn. Ook zorgde hij voor een overeenkomst tussen de koning en zijn onderdanen. 18Daarna begaf de hele menigte zich naar de tempel van Baäl om die met de grond gelijk te maken. Zij braken de altaren af, sloegen de beelden kapot en doodden Mattan, de priester van Baäl, voor zijn eigen altaren. En Jojada stelde opzichters over de tempel van de Here aan. 19Daarna leidde hij samen met de officieren, de wachters en alle anderen de koning vanuit de tempel, via het wachtverblijf, naar het paleis. En zo nam Joas plaats op de koningstroon. 20Iedereen was blij met de gang van zaken en de stad kwam weer tot rust na de dood van Athalia. 21Joas was zeven jaar toen hij koning werd.
Попытка Аталии истребить дом Давуда
(2 Лет. 22:10-12)
1Когда Аталия, мать Охозии, увидела, что её сын мёртв, она встала и убила всю царскую семью. 2Но Иехошева, дочь царя Иорама и сестра Охозии, взяла Иоаша, сына Охозии, выкрала его из среды царских сыновей, которых должны были убить, и спрятала его вместе с кормилицей в спальне. Так она укрыла ребёнка от Аталии, и он не был убит. 3Он прятался с кормилицей в храме Вечного шесть лет, пока Аталия правила страной.
Восстание против Аталии
(2 Лет. 23:1-21)
4На седьмом году правления Аталии священнослужитель Иодай послал за сотниками из царской охраны и дворцовой стражи, чтобы их привели к нему в храм Вечного. Он заключил с ними союз, взял с них клятву в храме Вечного и показал им царского сына. 5Он приказал им:
– Вот что вы должны сделать: треть из вас, кто заступает на службу в субботу, будет стеречь царский дворец, 6вторая треть – ворота Сур и последняя треть – ворота, что за дворцовыми стражниками. Вы никого не должны подпускать к храму. 7А два ваших подразделения, что обычно уходят со службы в субботу, должны остаться при храме Вечного охранять царя. 8Встаньте вокруг царя, каждый с оружием в руках, и убивайте всякого, кто подойдёт к вашим рядам. Будьте при царе, куда бы он ни пошёл.
9Сотники сделали всё так, как приказал священнослужитель Иодай. Каждый взял своих людей – и тех, кто заступал на службу в ту субботу, и тех, кто в ту субботу уходил со службы, – и пришёл к священнослужителю Иодаю. 10Он раздал сотникам копья и щиты, которые некогда принадлежали царю Давуду и находились в храме Вечного. 11Стражи с оружием в руках встали вокруг царя – от южной стороны храма до северной, вокруг жертвенника и храма.
12Иодай вывел сына царя, возложил на него корону, дал ему копию Закона и провозгласил его царём. Его помазали, и народ рукоплескал и кричал:
– Да здравствует царь!
13Услышав шум стражи и народа, Аталия отправилась к ним в храм Вечного. 14Она посмотрела и увидела: у колонны, как велит обычай, стоял царь! Возле него были начальники отрядов и трубачи, и весь народ страны ликовал и трубил в трубы. Аталия разорвала на себе одежду и закричала:
– Заговор! Заговор!
15Священнослужитель Иодай приказал сотникам, которые распоряжались войском:
– Выведите её за пределы храма и убейте мечом всякого, кто за ней пойдёт.
(Потому что священнослужитель сказал: «Её нельзя предавать смерти в храме Вечного».)
16Её схватили и повели к царскому дворцу через вход, которым водят коней, и там она была предана смерти.
17А Иодай заключил соглашение между Вечным, царём и народом, что они будут народом Вечного. Ещё он заключил союз между царём и народом. 18Весь народ страны пошёл к храму Баала и разрушил его. Они разбили на куски жертвенники и идолов и убили перед жертвенниками Маттана, жреца Баала.
Затем священнослужитель Иодай установил присмотр за храмом Вечного. 19Он взял с собой сотников, царскую охрану, дворцовую стражу и весь народ страны, и они вместе вывели царя из храма Вечного и вошли в царский дворец через ворота Стражи. Царь сел на своё место на царском престоле, 20и весь народ страны ликовал. А город, после того как Аталия была убита мечом в царском дворце, успокоился.
Иоаш – царь Иудеи
(2 Лет. 24:1-3)
21Иоашу было семь лет, когда он начал царствовать.
