Israël wil een koning
1Toen Samuël erg oud was geworden, trok hij zich terug en benoemde zijn zonen als richters. 2Joël en Abia, zijn oudste zonen, spraken recht in Berseba, 3maar zij volgden niet het voorbeeld van hun vader. Zij lieten zich omkopen, deden onrechtvaardige uitspraken en waren uit op eigen gewin.
4Ten slotte kwamen de leiders van Israël in Rama bijeen om deze zaak met Samuël te bespreken. 5Zij vertelden hem dat er veel was veranderd sinds hij zich had teruggetrokken, omdat zijn zonen slechte mannen waren. ‘Geef ons een koning, net als de andere volken,’ pleitten zij. 6Samuël was geschokt dat het volk een koning wilde en wendde zich tot de Here om raad. 7‘Doe wat zij u vragen,’ antwoordde de Here, ‘want zij wijzen niet u af, maar Mij. Zij willen niet dat Ik nog langer hun Koning ben. 8Al vanaf het moment dat Ik hen uit Egypte wegleidde, hebben zij Mij telkens weer afgewezen en zijn andere goden gevolgd. En nu behandelen zij u op dezelfde wijze. 9Doe wat zij vragen, maar waarschuw hen wel voor de gevolgen van een koning die over hen zal heersen!’
10Samuël vertelde het volk wat de Here hem had gezegd: 11‘U staat erop een koning te hebben? Laat mij u dan vertellen welke privileges die koning zal hebben. Uw zonen zullen dienstplichtig worden en voor hem dienst doen als bestuurders van strijdwagens, ruiters en voetknechten. 12Ze zullen gevechtseenheden moeten aanvoeren als er oorlog komt en worden gedwongen de koninklijke akkers te ploegen en de oogst binnen te halen. Ook zullen ze zijn wapens en strijdwagens moeten maken. 13Hij zal uw dochters van u afnemen en hen dwingen aan zijn hof voor hem te koken en te bakken en parfums te maken. 14Hij zal u uw beste stukken land, wijngaarden en olijfgaarden afnemen en die aan zijn personeel geven. 15Hij zal een tiende deel van uw oogst nemen en ook dat verdelen onder zijn personeel. 16Uw slaven en uw beste knechten en dienaren zal hij u afnemen en uw vee zal hij voor zijn eigen gebruik opeisen. 17Hij zal een tiende deel van uw kudde in beslag nemen en u zult zijn slaven worden. 18U zult bitter klagen over die koning die u nu verlangt, maar de Here zal niet naar u luisteren.’
19Maar de Israëlieten sloegen Samuëls waarschuwingen in de wind. ‘Ook al zou dat gebeuren, we willen toch een koning,’ zeiden zij. 20‘Want wij willen net zo zijn als de volken om ons heen. Hij zal ons regeren en onze aanvoerder zijn bij een oorlog.’ 21Samuël bracht de woorden van het volk over aan de Here. 22En de Here antwoordde opnieuw: ‘Doe wat zij u vragen en stel een koning over hen aan.’ Daarna stuurde Samuël de mannen terug naar hun woonplaatsen.
Nagpangayo sang Hari ang mga Israelinhon
1Sang tigulang na si Samuel, ginpili niya ang iya mga anak nga mangin pangulo sang Israel. 2Ang ngalan sang iya kamagulangan amo si Joel, kag ang manghod amo si Abia. Kag nag-alagad sila bilang pangulo sa Beersheba. 3Pero wala sila magsunod sa pagginawi sang ila amay. Makikuwarta sila, nagabaton sila sang lagay, kag ginatiko nila ang hustisya.
4Gani nagtipon ang tanan nga manugdumala sang Israel, kag nagkadto kay Samuel sa Rama. 5Nagsiling sila sa iya, “Tigulang ka na; kag ang imo mga anak wala nagasunod sa imo pagginawi. Karon, hatagi kami sang hari nga magpangulo sa amon, pareho sang iban nga mga nasyon nga may hari.” 6Pero naglain gid ang buot ni Samuel sa ila ginapangayo, gani nagpangamuyo siya sa Ginoo. 7Kag nagsiling ang Ginoo sa iya, “Tumana ang ginahambal nila sa imo; indi ikaw ang ila ginsikway kundi ako. 8Halin sang pagpaguwa ko sa ila sa Egipto hasta subong ginasikway nila ako kag nagaalagad sila sa iban nga mga dios. Kag karon amo man ang ila ginahimo sa imo. 9Sige, tumana ang ila ginapangayo, pero paandami gid sila kon ano ang pagahimuon sang hari nga magadumala sa ila.”
10Ginsugid ni Samuel sa mga tawo nga nagapangayo sang hari sa iya ang tanan nga ginhambal sang Ginoo. 11Nagsiling si Samuel, “Amo ini ang pagahimuon sang hari nga magadumala sa inyo: kuhaon niya ang inyo mga anak nga lalaki kag himuon niya nga mga soldado. Ang iban sa ila himuon niya nga mga manugkarwahe, ang iban mga manugkabayo, kag ang iban magauna sa iya karwahe. 12Ang iban sa ila himuon niya nga mga opisyal nga magadumala sa 1,000 ka soldado, kag ang iban sa 50 ka soldado. Ang iban paaraduhon niya sa iya uma kag paanihon sa iya patubas, kag ang iban pa gid pahimuon niya sang mga armas sa inaway kag mga kagamitan para sa iya mga karwahe. 13Kuhaon niya ang inyo mga anak nga babayi kag himuon niya nga mga manughimo sang pahamot, manugluto, kag manughimo sang tinapay. 14Kuhaon niya ang pinakamaayo ninyo nga mga uma, mga talamnan sang ubas, kag mga talamnan sang olibo, kag ihatag niya ini sa iya mga alagad. 15Kuhaon niya ang ikanapulo sang inyo mga uyas kag mga ubas, kag ihatag ini sa iya mga opisyal kag sa iban pa niya nga mga alagad. 16Kuhaon man niya ang inyo mga suluguon nga mga lalaki kag mga babayi kag ang pinakamaayo ninyo nga mga baka kag mga asno sa pag-obra sa iya. 17Kuhaon pa gid niya ang ikanapulo sang inyo mga kasapatan, kag kamo mismo mangin iya mga ulipon. 18Kon mag-abot na ina nga tion, magapangayo kamo sang bulig sa Ginoo tungod sang pagpamigos sang hari nga inyo ginpili, pero indi kamo pagsabton sang Ginoo.”
19Pero wala magpamati ang mga tawo kay Samuel. Nagsiling sila, “Indi mahimo! Gusto namon nga may hari nga magdumala sa amon. 20Dayon mangin pareho kami sa iban nga mga nasyon, nga may hari nga nagadumala sa amon kag nagapanguna sa amon sa pagpakig-away.” 21Sang mabatian ni Samuel ang tanan nga ginsiling sang mga tawo, ginsugid niya ini sa Ginoo. 22Nagsabat ang Ginoo sa iya, “Tumana ang ila luyag; hatagi sila sang hari.” Dayon nagsiling si Samuel sa mga Israelinhon, “Sige, magpauli na kamo sa inyo mga banwa.”
