Saul doodt de priesters van Nob
1Zo kon David Gath verlaten. Hij vluchtte naar de grot van Adullam, waar zijn broers en andere familieleden hem al snel gezelschap kwamen houden. 2Ook anderen kwamen daarheen, mensen die in moeilijkheden zaten, schulden hadden of gewoon ontevreden waren. Uiteindelijk stond David aan het hoofd van ongeveer vierhonderd man.
3Korte tijd later vertrok David naar Mispa in Moab om de koning van Moab te vragen of zijn ouders daar onder koninklijke bescherming mochten verblijven, totdat hij wist wat God met hem voor had. 4David bracht hen bij de koning en zij bleven in Moab gedurende de hele periode dat David in de bergvesting woonde.
5Op een dag vertelde de profeet Gad aan David dat hij de bergvesting moest verlaten om terug te keren naar Juda. David deed dat en trok naar het woud van Chereth.
6Saul hoorde al gauw waar David en zijn mannen zich hadden verscholen. Hij was op dat moment in Gibea en zat onder een eik met zijn speer in de hand, omringd door zijn officieren. 7‘Luister, mannen van Benjamin,’ riep Saul toen hij het nieuws had gehoord. ‘Heeft ook David u akkers, wijngaarden en hoge rangen in zijn leger aangeboden? 8Daarom snap ik niet dat u tegen mij bent. Want niet een van u heeft mij ooit verteld dat mijn eigen zoon een verbond met David heeft gesloten. U voelt zelfs niet met mij mee. Denk u eens in! Mijn eigen zoon moedigt David aan hier te komen en een greep naar de macht te doen!’
9-10 Toen nam de Edomiet Doëg, die bij Sauls mannen stond, het woord en zei: ‘Toen ik in Nob was, heb ik David zien praten met de priester Achimélech. Achimélech vroeg de Here om raad over wat David moest doen en daarna gaf hij hem voedsel en het zwaard van de Filistijn Goliath.’ 11-12 Daarop ontbood koning Saul onmiddellijk Achimélech en zijn hele familie en de andere priesters uit Nob. Toen zij aankwamen, zei Saul tegen hem: ‘Luister eens goed naar mij, zoon van Ahitub!’ ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg de angstige Achimélech. 13‘Waarom hebben u en David tegen mij samengezworen?’ wilde Saul weten. ‘Waarom hebt u hem voedsel en een zwaard gegeven en voor hem met God gepraat? Waarom hebt u hem aangemoedigd tegen mij in opstand te komen en mij hier aan te vallen?’ 14‘Maar koning,’ wierp Achimélech tegen, ‘er is toch zeker niemand onder al uw dienaren die zo trouw is als David? Hij is uw schoonzoon en het hoofd van uw lijfwacht! Wie mag zo vertrouwelijk met u omgaan en geniet zoveel aanzien aan uw hof? 15Dit was toch zeker niet de eerste keer dat ik God voor hem om raad heb gevraagd? Het is niet eerlijk als u mij en mijn familie hiervan beschuldigt, want ik heb nooit iets geweten van enige samenzwering tegen u.’ 16‘U zult sterven, Achimélech, samen met uw hele familie,’ schreeuwde de koning. 17Hij beval zijn lijfwachten: ‘Dood deze priesters, want zij zijn bondgenoten van David. Zij wisten dat hij voor mij op de vlucht was, maar hebben het mij niet verteld!’ De soldaten weigerden echter de priesters van de Here te doden. 18Toen wendde de koning zich tot Doëg en zei: ‘Doet u het maar.’ Doëg liep op hen af en doodde de vijfentachtig priesters, die allemaal de linnen priesterkleding droegen. 19Saul liet ook Nob verwoesten, de stad van de priesters en doodde hun gezinnen: mannen, vrouwen, kinderen en babyʼs en ook alle ossen, ezels en schapen.
20Alleen Abjathar, een van de zonen van Achimélech, wist te ontkomen en vluchtte naar David. 21Toen hij hem vertelde wat Saul had gedaan, 22riep David uit: ‘Ik had het kunnen weten! Toen ik Doëg daar zag, wist ik dat hij het Saul zou vertellen. Het is mijn schuld dat uw hele familie is uitgemoord. 23Blijf hier bij mij, ik zal u met mijn eigen leven beschermen. Bij mij bent u veilig.’
Довуд находит соратников
1Довуд покинул Гат и укрылся в пещере Адуллама. Когда его отец и весь его дом услышали об этом, они спустились к нему. 2Все несчастные, обиженные и все должники собрались вокруг него, и он стал их вождём. С ним было около четырёхсот человек.
3Оттуда Довуд пошёл в Мицпу, что в Моаве, и сказал царю Моава:
– Пожалуйста, позволь моим родителям прийти и побыть у вас, пока я не узнаю, что сделает для меня Всевышний.
4Он оставил их у царя Моава, и они оставались у него всё время, пока Довуд находился в том убежище. 5Но пророк Гад сказал Довуду:
– Не оставайся в убежище. Иди в Иудею.
И Довуд ушёл из Моава и пришёл в Херетский лес.
Шаул убивает священнослужителей Нова
6А Шаул услышал о том, что Довуд и его люди обнаружены. Шаул с копьём в руке сидел под тамариском на холме в Гиве, и его приближённые стояли вокруг него.
7Шаул сказал им:
– Слушайте, вениамитяне! Разве сын Есея даст вам всем поля и виноградники? Разве он сделает всех вас тысячниками и сотниками? 8Неужели поэтому вы все сговорились против меня? Никто не открыл мне, когда мой сын заключил дружеский союз с сыном Есея. Никто из вас не пожалел меня и не открыл мне, что мой сын настроил против меня моего слугу, чтобы тот устроил мне засаду, как он и делает сегодня.
9Но эдомитянин Доэг, который стоял вместе с приближёнными Шаула, сказал:
– Я видел, как сын Есея приходил к Ахи-Малику, сыну Ахитува, в город Нов. 10Ахи-Малик спрашивал для него Вечного. Ещё он снабдил его продовольствием и дал ему меч филистимлянина Голиафа.
11Тогда царь послал за священнослужителем Ахи-Маликом, сыном Ахитува, и за всей семьёй его отца, члены которой были священнослужителями в Нове, и все они пришли к царю. 12Шаул сказал:
– Послушай-ка, сын Ахитува.
– Да, мой господин, – ответил тот.
13Шаул сказал ему:
– Почему вы сговорились против меня, ты и сын Есея?! Ты дал ему хлеб и меч, спрашивал для него Всевышнего, чтобы он восстал против меня и устроил мне засаду, как он и делает сегодня.
14Ахи-Малик ответил царю:
– Кто из всех твоих слуг так верен тебе, как Довуд, который и зять царя, и начальник над твоей стражей, и высоко почитаем в твоём доме? 15Разве в тот день я в первый раз спрашивал для него Всевышнего? Конечно нет! Пусть царь не винит ни меня, твоего раба, ни мою семью, ведь я совсем ничего не знаю об этом деле.
16Но царь сказал:
– Ты непременно умрёшь, Ахи-Малик, ты и вся семья твоего отца.
17И царь приказал страже, которая стояла при нём:
– Ступайте и убейте священнослужителей Вечного, потому что они также примкнули к Довуду. Они знали, что он сбежал, а мне не открыли.
Но слуги царя не хотели поднять руку на священнослужителей Вечного. 18Тогда царь приказал Доэгу:
– Ты ступай и умертви священнослужителей.
И эдомитянин Доэг пошёл и умертвил их. В тот день он убил восемьдесят пять человек, которые носили льняной ефод. 19Затем он предал мечу Нов, город священнослужителей, вместе со всеми его мужчинами и женщинами, детьми и младенцами, волами, ослами и овцами.
20Но один из сыновей Ахи-Малика, сына Ахитува, по имени Авиатар, спасся и бежал к Довуду. 21Он рассказал Довуду, что Шаул убил священнослужителей Вечного. 22И Довуд сказал Авиатару:
– Когда там был эдомитянин Доэг, я знал, что он непременно расскажет Шаулу. Я в ответе за гибель всей семьи твоего отца. 23Оставайся со мной, не бойся, тот, кто охотится за твоей жизнью, охотится и за моей. У меня ты в безопасности.
