Psalm 68 – HOF & TCB

Hoffnung für Alle

Psalm 68:1-36

Gott ist Sieger!

1Ein Lied von David.

2Gott erhebt sich und zerstreut seine Feinde;

alle, die ihn hassen, ergreifen vor ihm die Flucht.

3Gott treibt sie auseinander wie Wind den Rauch.

Wie Wachs im Feuer zerschmilzt, so vergehen alle,

die Gott verachten, in seiner Gegenwart.

4Diejenigen aber, die Gott die Treue halten,

freuen sich, wenn er sich zeigt.

Sie jubeln ihm zu, überwältigt von Freude.

5Musiziert zu Gottes Ehre, besingt seinen Namen!

Ebnet den Weg für den, der auf den Wolken reitet68,5 Oder: der durch die Steppe reitet.:

»Herr« ist sein Name. Jubelt ihm zu!

6Ein Anwalt der Witwen und ein Vater der Waisen

ist Gott in seiner heiligen Wohnung.

7Den Einsamen gibt er ein Zuhause,

den Gefangenen schenkt er Freiheit und Glück.

Wer jedoch gegen jede Ordnung verstößt,

der führt ein trostloses Leben.

8Gott, als du vor deinem Volk herzogst

und mit ihm die Wüste durchquertest,

9da bebte die Erde; vom Himmel strömte der Regen herab,

als du dich am Berg Sinai zeigtest, du Gott Israels.

10Du ließest so viel Regen fallen,

dass das ausgedörrte Land wieder fruchtbar wurde.

Das Land, das du uns zum Erbe gegeben hattest,

11wurde so zur Heimat für dein Volk.

Du hast für sie gesorgt, du gütiger Gott!

12Der Herr gab den Befehl,

und viele Frauen verbreiteten die freudige Nachricht vom Sieg:

13-14»Die feindlichen Könige jagen mit ihren Heeren davon,

ja, sie ergreifen alle die Flucht!

In den Häusern verteilt man schon die Beute:

Silber und schimmerndes Gold –

alles glitzert und glänzt in herrlicher Pracht!68,13‒14 Wörtlich: Flügel der Taube, die mit Silber und deren Schwingen mit grünlichem Gold bedeckt sind. – Der hebräische Text ist nur schwer zu deuten.

Wollt ihr da noch bei den Herden sitzen bleiben?«

15Als der allmächtige Gott die feindlichen Könige aus dem Land jagte,

da bedeckte die Beute den Berg Zalmon wie Schnee68,15 Wörtlich: da fiel Schnee auf den Zalmon..

16Mächtig erhebt sich der Berg Baschan,

gewaltig ragen seine Kuppen empor.

17Du zerklüfteter Berg, warum blickst du so neidisch auf Zion,

den Berg, den Gott sich zu seinem Wohnsitz erwählt hat?

Ja, für immer wird der Herr dort wohnen.

18Unzählige Kampfwagen besitzt Gott,

der Herr über die himmlischen Heere.

Vom Sinai her zieht er in sein Heiligtum ein.68,18 Oder: Gott selbst ist unter ihnen, der Heilige in seiner Herrlichkeit.

19Du bist in die Höhe hinaufgestiegen

und hast Gefangene im Triumphzug mitgeführt.

Du hast den Menschen Tribut auferlegt;68,19 Wörtlich: Du hast von Menschen Gaben empfangen.

sogar die hartnäckigsten Feinde sind bereit,

sich dir, Herr, unser Gott, zu unterwerfen.

20Gepriesen sei der Herr für seine Hilfe!

Tag für Tag trägt er unsere Lasten.

21Er ist ein Gott, der eingreift, wenn wir in Not sind;

ja, unser Herr kann sogar vom Tod erretten.

22Seinen Feinden aber wird er den Kopf zerschmettern,

denen, die sich von ihren Sünden nicht abbringen lassen.

23Der Herr hat gesagt: »Ich ziehe meine Feinde zur Rechenschaft,

ob sie sich im Baschangebirge verstecken oder gar im tiefen Meer.

24Dann wirst du mit deinen Füßen in ihrem Blut stehen,

und deine Hunde werden es auflecken.«

25Gott, alle sind Zeugen deines Triumphzuges;

sie sehen, wie du ins Heiligtum einziehst, du, mein Gott und König!

26Die Sänger führen den Zug an, ihnen folgen die Harfenspieler,

umringt von Mädchen, die das Tamburin schlagen:

27»Preist Gott, ihr Chöre,

preist den Herrn, ihr Nachkommen Israels!«

28Darauf folgt Benjamin, der kleinste unter den Stämmen,

nach ihm kommen die Fürsten von Juda mit ihrem Gefolge

und schließlich die Fürsten von Sebulon und von Naftali.

29Gott, zeige deine Macht,

die du schon früher an uns erwiesen hast!68,29 Oder: Es ist der Wille deines Gottes, dass du machtvoll auftrittst, (Volk) Israel!

30Dein Tempel ragt hoch über Jerusalem.

Dorthin bringen dir Könige ihren Tribut.

31Erschrecke die Großmacht Ägypten, das Ungeheuer am Nil!

Weise die Machthaber und ihre Völker zurecht!

Zerstreue die Nationen in alle Winde,

die nach Beute gieren und den Krieg lieben!68,31 Wörtlich: Bedrohe das Tier im Schilf, die Schar der Stiere samt den Völkerkälbern! Zerstampfe, die an Silber Gefallen haben, zerstreue die Völker, die Kriege lieben!

32Aus Ägypten werden Gesandte ankommen,

Äthiopien wird herbeieilen und Gott reiche Geschenke bringen68,32 Oder: und seine Hände zu Gott ausstrecken..

33Singt zur Ehre Gottes,

spielt für ihn auf euren Instrumenten, ihr Völker dieser Erde!

34Er reitet durch den Himmel, der seit Urzeiten besteht.

Hört, wie gewaltig seine Stimme ertönt!

35Verkündet Gottes Herrschaft! Er regiert über Israel,

und seiner Macht sind auch über den Wolken keine Grenzen gesetzt!

36Die Menschen erschrecken und staunen,

wenn er in seinem Heiligtum erscheint.

Der Gott Israels gibt seinem Volk Stärke und Kraft.

Gelobt sei Gott!

Tagalog Contemporary Bible

Salmo 68:1-35

Salmo 6868 Salmo 68 Ang unang mga salita sa Hebreo: Ang awit na isinulat ni David para sa direktor ng mga mang-aawit.

Awit ng Pagtatagumpay

1Kumilos sana ang Dios, at ikalat ang kanyang mga kaaway.

Magsitakas na sana palayo silang mga galit sa kanya.

2Itaboy sana sila ng Dios gaya ng usok na tinatangay ng hangin.

Mamatay sana sa harapan niya ang mga masasama, gaya ng kandilang natutunaw sa apoy.

3Ngunit ang matutuwid ay sisigaw sa galak sa kanyang harapan.

4Awitan ninyo ang Dios,

awitan ninyo siya ng mga papuri.

Purihin nʼyo siya,68:4 Purihin nʼyo siya: o, Ihanda ninyo ang kanyang dadaanan. na siyang may hawak sa mga ulap.68:4 na siyang may hawak sa mga ulap: sa literal, na siyang nakasakay sa mga ulap.

Ang kanyang pangalan ay Panginoon.

Magalak kayo sa kanyang harapan!

5Ang Dios na tumatahan sa kanyang banal na templo ang nangangalaga68:5 nangangalaga: sa literal, ama. sa mga ulila at tagapagtanggol ng mga biyuda.

6Ibinibigay niya sa isang pamilya ang sinumang nag-iisa sa buhay.

Pinalalaya rin niya ang mga binihag nang walang kasalanan

at binibigyan sila ng masaganang buhay.

Ngunit ang mga suwail, sa mainit at tigang na lupa maninirahan.

7O Dios, nang pangunahan nʼyo sa paglalakbay sa ilang ang inyong mga mamamayan,

8nayanig ang lupa at bumuhos ang ulan sa inyong harapan,

O Dios ng Israel na nagpahayag sa Sinai.

9Nagpadala kayo ng masaganang ulan at ang lupang tigang na ipinamana nʼyo sa inyong mga mamamayan ay naginhawahan.

10Doon sila nanirahan, at sa inyong kagandahang-loob ay binigyan nʼyo ang mga mahihirap ng kanilang mga pangangailangan.

11Panginoon, nagpadala kayo ng mensahe,

at itoʼy ibinalita ng maraming kababaihan:

12“Nagsisitakas ang mga hari at ang kanilang mga hukbo!

Ang mga naiwan nilang kayamanan ay pinaghati-hatian ng mga babae ng Israel.

13Kahit na ang mga tagapag-alaga ng hayop

ay nakakuha ng mga naiwang bagay gaya ng imahen ng

kalapati, na ang mga pakpak ay nababalutan ng pilak

at ang dulo nito ay nababalutan ng purong ginto.”

14Nang ikalat ng makapangyarihang Dios ang mga haring iyon,

pinaulanan niya ng yelo ang lugar ng Zalmon.68:14 pinaulanan … Zalmon: Kung may yelo, mahirap tumakas; at lalo na kung makapal ang ito, hindi makikita ang daan upang makatakas.

15Napakataas at napakaganda ng bundok ng Bashan; maraming taluktok ang bundok na ito.

16Ngunit bakit ito nainggit sa bundok ng Zion na pinili ng Dios bilang maging tahanan niya magpakailanman?

17Dumating ang Panginoong Dios sa kanyang templo mula sa Sinai kasama ang libu-libo niyang karwahe.

18Nang umakyat siya sa mataas na lugar,68:18 mataas na lugar: o, langit. marami siyang dinalang bihag.

Tumanggap siya ng regalo mula sa mga tao, pati na sa mga naghimagsik sa kanya.

At doon maninirahan ang Panginoong Dios.68:18 At doon … Dios: sa tekstong Syriac, Binigyan niya ng regalo ang mga tao; ngunit ang mga taong naghimagsik ay hindi mananahan sa piling ng Dios.

19Purihin ang Panginoon,

ang Dios na ating Tagapagligtas na tumutulong sa ating mga suliranin sa bawat araw.

20Ang ating Dios ang siyang Dios na nagliligtas!

Siya ang Panginoong Dios na nagliligtas sa atin sa kamatayan.

21Tiyak na babasagin ng Dios ang ulo ng kanyang mga kaaway na patuloy sa pagkakasala.

22Sinabi ng Panginoon, “Pababalikin ko ang aking mga kaaway mula sa Bashan;

pababalikin ko sila mula sa kailaliman ng dagat,

23upang patayin sila at tapak-tapakan ninyo ang kanilang dugo

at magsasawa ang inyong mga aso sa paghimod ng kanilang dugo.”

24O Dios na aking Hari, nakita ng lahat ang inyong parada ng tagumpay papunta sa inyong templo.

25Nasa unahan ang mga mang-aawit at nasa hulihan ang mga tumutugtog;

at sa gitna naman ay ang mga babaeng tumutugtog ng tamburin.

26Sumisigaw sila, “Purihin ang Dios sa inyong mga pagtitipon!

Purihin ninyo ang Panginoon, kayong mula sa lahi ng Israel.”

27Nauuna ang maliit na lahi ni Benjamin,

kasunod ang mga pinuno ng Juda kasama ang kanilang lahi,

at sinusundan ng mga pinuno ng Zebulun at Naftali.

28O Dios, ipakita nʼyo ang inyong kapangyarihan,68:28 O Dios … kapangyarihan: Ito ang nasa tekstong Septuagint, Syriac at sa ibang tekstong Hebreo. Pero sa tekstong Masoretic, Binigyan kayo ng kapangyarihan ng inyong Dios.

katulad ng ginawa nʼyo sa amin noon.

29Dahil sa inyong templo sa Jerusalem magkakaloob ng mga regalo ang mga hari para sa inyo.

30Sawayin nʼyo ang bansang kaaway na parang mabagsik na hayop sa talahiban.

Pati na rin ang mga taong tila mga torong kasama ng mga guya

hanggang sa silaʼy sumuko at maghandog ng kanilang mga pilak sa inyo.

Ikalat nʼyo ang mga taong natutuwa kapag may digmaan.

31Magpapasakop ang mga taga-Egipto sa inyo.

Ang mga taga-Etiopia ay magmamadaling magbigay ng kaloob sa inyo.

32Umawit kayo sa Dios, kayong mga mamamayan ng mga kaharian sa mundo.

Umawit kayo ng mga papuri sa Panginoon,

33na naglalakbay sa kalangitan mula pa nang pasimula.

Pakinggan ninyo ang kanyang dumadagundong na tinig.

34Ipahayag ninyo ang kapangyarihan ng Dios na naghahari sa buong Israel.

Ang kalangitan ang nagpapakita ng kanyang kapangyarihan.

35Kahanga-hanga ang Dios ng Israel habang siyaʼy lumalabas sa kanyang banal na tahanan.

Binibigyan niya ng kapangyarihan at kalakasan ang kanyang mga mamamayan.

Purihin ang Dios!