Von Schuld befreit!
1Ein Lied von David, zum Nachdenken.32,1 Das hebräische Wort »maskil« in den Überschriften der Psalmen 32, 42, 44, 45, 52–55, 74, 78, 88, 89, 142 bezeichnet Lieder, die Anstöße zum Nachdenken geben sollen.
Glücklich sind alle, denen Gott ihr Unrecht vergeben
und ihre Schuld zugedeckt hat!
2Glücklich ist der Mensch,
dem der Herr seine Sünden nicht anrechnet
und der mit Gott kein falsches Spiel treibt!
3Erst wollte ich meine Schuld verheimlichen.
Doch davon wurde ich so schwach und elend,
dass ich nur noch stöhnen konnte.
4Tag und Nacht bedrückte mich deine strafende Hand,
meine Lebenskraft vertrocknete wie Wasser in der Sommerhitze.
5Da endlich gestand ich dir meine Sünde;
mein Unrecht wollte ich nicht länger verschweigen.
Ich sagte: »Ich will dem Herrn meine Vergehen bekennen!«
Und wirklich: Du hast mir meine ganze Schuld vergeben!
6Darum sollen alle, die dir treu sind,
Herr, zu dir beten.
Wer dich anruft, solange noch Zeit ist,
der bleibt verschont von den Wogen des Unheils.
7Bei dir bin ich in Sicherheit;
du bewahrst mich in aller Bedrängnis
und lässt mich jubeln über deine Rettung.
8Du sprichst zu mir: »Ich will dich lehren
und dir den Weg zeigen, den du gehen sollst;
ich berate dich, nie verliere ich dich aus den Augen.
9Sei nicht wie ein Pferd oder ein Maultier ohne Verstand!
Mit Zaum und Zügel musst du sie bändigen,
sonst folgen sie dir nicht!«
10Wer Gott den Rücken kehrt,
der schafft sich Not und Schmerzen.
Wer jedoch dem Herrn vertraut,
den wird Gottes Liebe umgeben.
11Freut euch an ihm und jubelt laut, die ihr den Willen des Herrn tut!
Singt vor Freude, die ihr aufrichtig mit ihm lebt!
Salmo 32Salmo 32 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat ni David.
Pagtuad sang Sala kag Pagpangayo sang Patawad sa Dios
1Bulahan ang tawo nga ang iya mga paglapas ginpatawad,
nga ang iya mga sala wala na ginadumdom sang Dios.
2Bulahan ang tawo nga ang iya mga sala indi na pag-isipon sang Ginoo kontra sa iya
kag wala sing sala nga natago sa iya tagipusuon.
3Sang wala ko pa matuad ang akon mga sala, nagapalangluya ako,
daw sa nagakamudmod ang akon mga tul-an,
tungod sang akon pag-ugayong sa bilog nga adlaw.
4Kay adlaw-gab-i ginasilutan mo ako;
nawad-an na ako sang kusog,
pareho nga nabulad ako sa init sa tingadlaw.
5Dayon gintuad ko ang akon mga sala sa imo;
wala ko ini gintago.
Desidido ako sa pagtuad sang akon mga sala sa imo,
kag ginpatawad mo ako.
6Gani ang tanan nga matutom dapat magpangamuyo sa imo sa tion sang kalisod,32:6 sa tion sang kalisod: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.
agod nga kon mag-abot ang kalisod nga daw sa baha, indi sila maano.
7Ikaw ang akon palanaguan;
tipigan mo ako sa tion sang kalisod,
kag palibutan mo ako sang mga tawo nga nagahinugyaw sa kalipay
tungod sang imo pagluwas sa akon.
8Nagsiling ka sa akon,
“Tudluan ko ikaw sang dalan nga dapat mo pagaagyan.
Laygayan ko ikaw samtang nagabantay ako sa imo.
9Indi ka magpareho sa kabayo ukon mula nga wala sing pag-intiendi,
nga kinahanglan pa anay nga busalan kag rendahan agod magtuman.”
10Madamo ang mga kalisod sang mga malaot,
pero ang nagasalig sa Ginoo higugmaon gid niya.
11Gani kamo nga mga matarong,
magkalipay kamo sa Ginoo!
Kamo nga nagakabuhi sing husto,
maghinugyaw kamo sa kalipay!