Offenbarung 10 – HOF & HLGN

Hoffnung für Alle

Offenbarung 10:1-11

Das kleine Buch

1Dann sah ich einen anderen mächtigen Engel vom Himmel auf die Erde herabkommen. Eine Wolke umgab ihn, und über seinem Kopf wölbte sich ein Regenbogen. Sein Gesicht leuchtete wie die Sonne, und seine Beine glichen lodernden Feuersäulen. 2In seiner Hand hielt er ein kleines, aufgeschlagenes Buch. Seinen rechten Fuß setzte er auf das Meer, seinen linken auf das Land. 3Wie Löwengebrüll dröhnte seine Stimme, und laut krachend antworteten ihm die sieben Donner. 4Doch als ich aufschreiben wollte, was ich hörte, rief mir eine Stimme vom Himmel zu: »Schreib nicht auf, was die sieben Donner geredet haben. Behalt es für dich!«

5Jetzt erhob der Engel, den ich mit einem Fuß auf dem Meer und mit dem anderen auf dem Land stehen sah, seine rechte Hand zum Himmel. 6Und er schwor bei dem, der immer und ewig lebt, der den Himmel, die Erde, das Meer und alles Leben geschaffen hat: »Gott wird nicht länger warten! 7Denn wenn der siebte Engel seine Posaune bläst, wird Gott seinen Plan, dieses große Geheimnis, vollenden, so wie er es seinen Dienern, den Propheten, zugesagt hat.«

8Noch einmal sprach die Stimme vom Himmel zu mir und forderte mich auf: »Geh und nimm das aufgeschlagene Buch aus der Hand des Engels, der auf dem Meer und auf dem Land steht!« 9Da ging ich zu dem Engel und bat ihn um das kleine Buch. Er antwortete mir: »Nimm das Büchlein und iss es auf! Es schmeckt süß wie Honig, aber du wirst Magenschmerzen davon bekommen.« 10So nahm ich das kleine Buch aus seiner Hand und aß es. Es schmeckte wirklich süß wie Honig; aber dann lag es mir schwer im Magen.

11Da sagte mir jemand: »Gott wird dir noch einmal zeigen, was er mit den Völkern, den Nationen verschiedenster Sprachen und ihren Herrschern vorhat. Das sollst du auch noch bekannt machen!«

Ang Pulong Sang Dios

Pahayag 10:1-11

Ang Anghel kag ang Gamay nga Kasulatan

1Pagkatapos sadto, may nakita ako liwat nga anghel nga gamhanan nga nagapanaog halin sa langit. Nalikupan siya sang panganod, kag may nagalibot nga balangaw sa iya ulo. Nagasilak ang iya nawong pareho sa adlaw, kag ang iya mga tiil daw sa nagadabadaba nga kalayo. 2May ginauyatan siya nga gamay nga kasulatan nga nahumlad. Pag-abot niya sa kalibutan, gintungtong niya ang iya tuo nga tiil sa dagat kag ang iya wala nga tiil sa duta, 3kag nagsinggit siya. Ang iya tingog daw sa leon nga nagangurob. Pagkatapos niya singgit, nagsabat ang pito ka daguob. 4Isulat ko na kuntani ang ginhambal sang pito ka daguob, pero may nabatian ako nga tingog halin sa langit nga nagsiling, “Indi pag-ipanugid ang ginhambal sang pito ka daguob. Indi ini pag-isulat.”

5Karon, ang anghel nga nakita ko nga nagatindog sa dagat kag sa duta nagbayaw sang iya tuo nga kamot sa langit 6kag nagpanumpa sa Dios, ang Dios nga wala sing kamatayon, nga naghimo sang langit, duta, kag dagat, kag sang tanan nga butang nga ara sa ila. Nagsiling ang anghel, “Indi na magdugay, 7kay kon magpatunog na ang ikapito nga anghel sang iya trumpeta, himuon na sang Dios ang iya tinago nga plano suno sa iya ginsugid sa iya mga alagad nga mga propeta.”

8Nagsiling liwat sa akon ang tingog nga halin sa langit, “Kadtui ang anghel nga nagatindog sa dagat kag sa duta, kag kuhaa ang kasulatan nga nahumlad sa iya kamot.” 9Gani nagkadto ako sa anghel kag ginpangayo ko sa iya ang gamay nga kasulatan. Nagsiling siya sa akon, “Ari, kuhaa kag kauna. Daw dugos ini katam-is kon dira pa sa imo baba, pero pag-abot sa imo tiyan magapait ini.” 10Ginkuha ko ang kasulatan sa iya kamot kag ginkaon ko dayon. Daw dugos matuod ang iya katam-is sa akon baba, pero pagkatulon ko na, nagpait sa akon tiyan.

11Kag may nagsiling dayon sa akon, “Kinahanglan iwali mo liwat ang ginpahambal sang Dios parte sa nagkalain-lain nga nasyon, lahi, lingguahe kag hari.”