Joel 2 – HOF & LCB

Hoffnung für Alle

Joel 2:1-27

Der Gerichtstag des Herrn

1Blast das Horn auf dem Zion, schlagt Alarm auf dem heiligen Berg! Alle Bewohner des Landes sollen erzittern! Denn der Tag, an dem der Herr Gericht hält, lässt nicht mehr lange auf sich warten.

2An diesem Tag verdunkeln schwarze Wolken den Himmel, und tiefe Finsternis breitet sich aus. Ein riesiges Heer hat sich auf den Hügeln um Jerusalem niedergelassen, es verteilt sich auf den Bergen wie das Morgenrot. Nie ist so etwas je da gewesen, und es wird auch nie wieder geschehen, solange es Menschen gibt. 3Feuer lodert vor diesen Truppen her, und wenn sie weg sind, steht alles in Flammen. Bevor sie über das Land herfallen, ist es ein blühendes Paradies2,3 Wörtlich: wie der Garten Eden., doch kaum sind sie hindurchgezogen, bleibt nur noch eine trostlose Wüste zurück. Es gibt kein Entrinnen vor ihnen! 4Sie sehen aus wie Pferde, sie stürmen daher wie Schlachtrosse. 5Wenn sie über die Gipfel der Berge kommen, klingt es wie herandonnernde Streitwagen, wie ein prasselndes Feuer, das auf den Feldern die Stoppeln verzehrt. Sie sind ein gewaltiges Heer, bestens gerüstet zum Kampf. 6Bei ihrem Anblick zittern die Völker, die Gesichter der Menschen sind totenbleich2,6 Wörtlich: ihre Gesichter sammeln Glut. – Die Bedeutung dieser Redewendung ist nicht sicher..

7Unerschrocken stürmen die Angreifer heran und klettern wie Soldaten auf die Mauern. Niemand kann sie aufhalten, unentwegt ziehen sie voran. 8Keiner kommt dem anderen in die Quere, denn sie alle kennen ihren Platz. Sie preschen durch die Waffen der Feinde hindurch, ihre Truppen nehmen kein Ende. 9Dann fallen sie über die Stadt her, erstürmen die Mauern und dringen durch die Fenster in die Häuser ein wie Diebe in der Nacht.

10Die Erde bebt und der Himmel zittert, wenn sie erscheinen, Sonne und Mond werden finster, das Licht der Sterne erlischt. 11Der Herr selbst führt dieses Heer an, mit mächtiger Stimme befiehlt er, und die riesigen Truppen gehorchen ihm. Groß und schrecklich ist der Tag, an dem der Herr Gericht hält! Wer kann ihn überstehen?

Kehrt um!

12So spricht der Herr: »Auch jetzt noch könnt ihr zu mir umkehren! Tut es von ganzem Herzen, fastet, weint und klagt! 13Ja, zerreißt eure Herzen vor Trauer und nicht bloß eure Kleider!«

Kommt zurück zum Herrn, eurem Gott, denn er ist gnädig und barmherzig, seine Geduld ist groß, und seine Liebe kennt kein Ende. Die Strafe, die er angedroht hat, tut ihm selbst leid. 14Wer weiß, vielleicht wendet er das Unheil ja noch ab und segnet euch aufs Neue! Dann schenkt er euch wieder eine gute Ernte, und ihr könnt dem Herrn, eurem Gott, Speise- und Trankopfer darbringen.

15Blast das Horn auf dem Zion! Ruft die Menschen zum Fasten auf! Sie sollen sich alle zum Gottesdienst versammeln. 16Das ganze Volk soll kommen und sich darauf vorbereiten, dem heiligen Gott zu begegnen! Ruft alle herbei, vom Säugling bis zum Greis! Selbst Braut und Bräutigam müssen ihre Kammer verlassen und kommen! 17Ihr Priester, ihr Diener des Herrn, weint im Tempelvorhof2,17 Wörtlich: zwischen der Vorhalle und dem Altar. und betet: »Herr, hab Erbarmen mit deinem Volk! Wir gehören doch zu dir! Lass nicht zu, dass fremde Völker uns verspotten! Warum sollen sie uns verhöhnen und rufen: ›Wo bleibt er nun, ihr Gott?‹«

Der Herr erbarmt sich über sein Volk

18Da erwachte im Herrn die leidenschaftliche Liebe zu seinem Land, und er hatte Mitleid mit seinem Volk.2,18 Oder: Dann wird im Herrn … erwachen, und er wird … haben. – Die zeitliche Einordnung der Verse 18‒19a ist nicht sicher. 19Er antwortete ihnen: »Ich schenke euch wieder so viel Getreide, Wein und Öl, dass ihr genug zu essen habt. Ich setze euch nicht länger dem Hohn und Spott anderer Völker aus! 20Den Feind aus dem Norden jage ich fort von euch, ich treibe ihn in die Wüste. Seine vordersten Truppen stürze ich ins Tote Meer und die letzten ins Mittelmeer. Überall wird es dann nach Verwesung stinken. So strafe ich euren Feind, denn er hat euch Gewalt angetan2,20 Oder: denn er hat überheblich gehandelt.

21Ihr Felder, seid nicht länger bekümmert, freut euch und jubelt, denn der Herr hat ein großes Wunder getan!

22Ihr Tiere in der Steppe, habt keine Angst mehr! Eure Weideplätze sind wieder grün, die Bäume hängen voller Früchte, Feigenbaum und Weinstock bringen reiche Ernte.

23Auch ihr, die ihr auf dem Berg Zion wohnt, freut euch und jubelt über den Herrn, euren Gott! Wie treu und gerecht ist er! Er schenkt euch wieder erfrischenden Regen im Herbst und im Frühling, so wie er es früher getan hat. 24Auf den Dreschplätzen häuft sich das Getreide, und aus der Kelter fließen Most und Öl in Strömen.

25Gott lässt euch sagen: »Das ganze Heer von Heuschrecken, das über euch hergefallen ist, war von mir gesandt. Jetzt aber will ich euch all die Ernten ersetzen, die diese gefräßigen Tiere vernichtet haben. 26Dann habt ihr mehr als genug zu essen und lobt meinen Namen. Denn ich bin der Herr, euer Gott, der große Wunder für euch vollbracht hat. Nie mehr soll mein Volk verhöhnt werden! 27Ihr werdet erkennen, dass ich mitten unter euch in Israel wohne und dass ich allein der Herr, euer Gott, bin und sonst keiner! Ja, nie mehr lasse ich mein Volk in Schimpf und Schande dastehen!«

Luganda Contemporary Bible

Yoweeri 2:1-32

Okulabula ku Lunaku lwa Mukama Olujja

12:1 a Yer 4:5 b nny 15 c Yo 1:15; Zef 1:14-16 d Ob 15Bakabona mufuuyire ekkondeere mu Sayuuni.

N’akagombe ak’okulabula kavugire ku lusozi lwange olutukuvu.

Buli muntu yenna mu ggwanga akankane olw’entiisa,

kubanga olunaku lwa Mukama lusembedde,

era lunaatera okutuuka.

22:2 a Am 5:18 b Dan 9:12 c Yo 1:6 d Yo 1:2Luliba olunaku olutaliiko ssanyu, olw’ekizikiza;

olunaku olw’ebire ebingi n’ekizikiza ekikutte.

Eggye ery’enzige ery’amaanyi ennyo,

ng’ery’abantu abalwanyi ab’ekitalo, libuutikidde ensozi.

Tewabangawo ggye lirifaanana mu biro byonna eby’edda,

era teribaayo liryenkana mu mirembe gyonna egiriddawo.

32:3 a Lub 2:8 b Zab 105:34-35Enzige ezikulembedde zirya ng’omuliro ogwokya buli wantu,

n’ezizivaako emabega nazo zibizikiririze ddala ng’ennimi z’omuliro.

Mu maaso gye ziraga ensi erabika bulungi ng’ennimiro ya Adeni,

naye gye ziva buli kimu zikiridde;

ensi yonna zigirese nga ddungu jjereere.

42:4 Kub 9:7Zifaanana ng’embalaasi,

era zidduka ng’embalaasi ez’entalo.

52:5 a Kub 9:9 b Is 5:24; 30:30Zigenda zibuuka ku nsozi

nga zikekera ng’amagaali agasikibwa embalaasi bwe gakekera;

ne ziwuuma nga bwe zitulikatulika ng’omuliro ogwokya ebisubi ebikalu; era nga

ziri ng’eggye eddene mu lutalo eryetegekedde okulumba omulabe.

62:6 a Is 13:8 b Nak 2:10Abantu abazirabyeko nga zisembera bali mu bulumi bungi,

era bonna beeraliikirivu.

72:7 Is 5:27Zirumba n’amaanyi ng’eggye ery’abalwanyi,

ne ziwalampa ebisenge ng’abajaasi.

Zikumbira mu nnyiriri zaazo nga zitereera bulungi

awatali kuwaba n’akamu.

8Tezirinnyaganako,

buli emu ekumbira mu kkubo lyayo.

Ziwaguza mu buli kyakulwanyisa kyonna,

ne watabaawo kisobola kuziziyiza.

92:9 Yer 9:21Zifubutuka ne zigwira ekibuga.

Zikiwalampa ne zibuna bbugwe waakyo.

Zirinnya amayumba

ne ziyingirira mu madirisa ng’ababbi bwe bakola.

102:10 a Zab 18:7 b Mat 24:29 c Is 13:10; Ez 32:8Zikankanya ensi

era n’eggulu ne lijugumira.

Zibuutikira enjuba n’omwezi,

era n’emmunyeenye tezikyayaka.

112:11 a Yo 1:15 b Zef 1:14; Kub 18:8 c Ez 22:14Mukama akulembera eggye lye

n’eddoboozi eribwatuuka.

Eggye lya Mukama ddene nnyo era lya maanyi.

Abalirimu abatuukiriza ebiragiro bye ba maanyi.

Kubanga olunaku lwa Mukama lukulu

era lwa ntiisa nnyo.

Ani ayinza okulugumira?

Abantu Bayitibwa Okwenenya

122:12 Yer 4:1; Kos 12:6Mukama kyava agamba nti,

“Mukomeewo gye ndi n’omutima gwammwe gwonna.

Mukomeewo n’okusiiba n’okukaaba awamu n’okukungubaga.”

132:13 a Zab 34:18; Is 57:15 b Yob 1:20 c Kuv 34:6 d Yer 18:8Muyuze emitima gyammwe

so si byambalo byammwe.

Mudde eri Mukama Katonda wammwe,

kubanga ajjudde ekisa n’okusaasira,

era tasunguwala mangu; ajjudde okwagala okutaggwaawo;

n’abandisaanidde okubonerezebwa abasonyiwa.

142:14 a Yer 26:3 b Kag 2:19 c Yo 1:13Ani amanyi obanga anaakyuka n’abasonyiwa,

n’abawa omukisa gwe

ne musobola n’okuwaayo eri Mukama Katonda wammwe

ekiweebwayo eky’emmere enkalu, n’ekiweebwayo eky’ekyokunywa?

152:15 a Kbl 10:2 b Yer 36:9 c Yo 1:14Mufuuyire ekkondeere mu Sayuuni,

mulangirire okusiiba okutukuvu.

Muyite olukuŋŋaana olussaamu Katonda ekitiibwa.

162:16 a Kuv 19:10, 22 b Zab 19:5Mukuŋŋaanye abantu bonna.

Mutukuze ekibiina ekyo ekikuŋŋaanye.

Muyite abakulu abakulembeze.

Muleete abaana abato

n’abo abakyali ku mabeere.

N’oyo eyakawasa aveeyo mu kisenge kye,

n’eyakafumbirwa naye aveeyo gy’ali.

172:17 a Ez 8:16; Mat 23:35 b Ma 9:26-29; Zab 44:13 c Zab 42:3Bakabona abaweereza ba Mukama

bayimirire wakati w’ekisasi kya yeekaalu n’ekyoto,

bakaabirire Mukama nga bamusaba nti, “Saasira abantu bo, Ayi Mukama;

abantu b’obusika bwo tobaleka kugwa mu mikono gya bannamawanga okubafuga

era n’okubasekerera.

Bannamawanga baleme kuduula nga boogera nti,

‘Katonda waabwe ali ludda wa?’ ”

Mukama Asaasira Abantu Be

182:18 Zek 1:14Awo Mukama n’akwatirwa ensi ye ekisa,

n’asaasira abantu be.

192:19 a Yer 31:12 b Ez 34:29N’ayanukula abantu be nti,

“Muwulirize, nzija kubaweereza emmere enkalu, n’envinnyo, n’amafuta,

ebimala okubakkusiza ddala,

era siriddayo kubaleka, ne mufuuka ekivume,

bannaggwanga amalala ne babasekerera.

202:20 a Yer 1:14-15 b Is 34:3“Ndibagobako eggye ery’omu bukiikakkono

ne ndigobera mu ddungu ery’ewala ennyo.

Ekibinja ekikulembeddemu ndikigobera mu nnyanja ey’Ebuvanjuba,

n’ekibinja eky’emabega ndikigobera mu nnyanja ey’Ebugwanjuba.

Ekivundu n’okuwunya birituuka wala

okusinga ebyo byonna bye libakoze.”

212:21 a Is 54:4; Zef 3:16-17 b Zab 126:3Mwe abali mu nsi, temutya.

Musanyuke era mujaguze;

kubanga Mukama abakoledde ebikulu.

222:22 a Zab 65:12 b Yo 1:18-20Nammwe ensolo ez’omu nsiko temutya;

kubanga omuddo gwonna mu nsiko gusibukidde.

Emiti gibaze ebibala byagyo,

era emitiini n’emizabbibu nagyo gibaze ebibala bingi.

232:23 a Zab 149:2; Is 12:6; 41:16; Kbk 3:18; Zek 10:7 b Lv 26:4Musanyuke mmwe abaana ba Sayuuni;

mujagulize Mukama Katonda wammwe.

Kubanga abawadde

enkuba esooka mu butuukirivu.

Era abawadde enkuba nnyingi esooka n’esembayo

mu mwaka ng’obw’edda.

242:24 a Lv 26:10; Mal 3:10 b Am 9:13Amawuuliro gammwe galijjula eŋŋaano,

n’amasogolero gammwe galijjula envinnyo n’amafuta n’okubooga ne gabooga.

25“Ndibaddizaawo byonna enzige bye zaalya mu myaka egyo.

Lyali ggye lyange ery’amaanyi lye nabasindikira nga lirimu lusejjera,

n’enzige ezisala obusazi,

awamu n’ezo ezizikiririza ddala.

262:26 a Lv 26:5 b Is 62:9 c Zab 126:3; Is 25:1Kale, munaabanga n’ebyokulya bingi nga bwe muneetaaganga.

Munaatenderezanga erinnya lya Mukama Katonda wammwe

abakoledde ebintu ebirungi bwe bityo.

Era abantu bange tebakyaddayo kuswazibwa.

272:27 Yo 3:17Mulimanya nga ndi wakati mu Isirayiri,

era nga Nze, Mukama, Nze Katonda wammwe,

so tewali mulala;

n’abantu bange tebakyaddayo kuswazibwa.

Mukama Afuka Omwoyo We ku Bantu Be

282:28 Ez 39:29“Awo olulituuka oluvannyuma lw’ebyo,

ndifuka Omwoyo wange ku bantu bonna.

Batabani bammwe ne bawala bammwe balitegeeza eby’omu maaso;

abakadde baliroota ebirooto,

n’abavubuka bammwe balyolesebwa.

292:29 1Ko 12:13; Bag 3:28Mu biro ebyo

ndifuka Omwoyo wange ku baweereza bange abasajja n’abakazi.

302:30 a Luk 21:11 b Mak 13:24-25Era ndyolesa ebyamagero mu ggulu

ne ku nsi:

omusaayi n’omuliro n’ekikoomi eky’omukka.

312:31 a Mat 24:29 b Is 13:9-10; Mal 4:1, 5Enjuba erifuuka ekizikiza,

n’omwezi gulimyuka ng’omusaayi,

olunaku lwa Mukama olukulu era olw’entiisa nga terunnatuuka.

322:32 a Bik 2:17-21*; Bar 10:13* b Is 46:13 c Ob 17 d Is 11:11; Mi 4:7; Bar 9:27Awo olulituuka buli alikoowoola

erinnya lya Mukama okusaasirwa alirokoka.

Kubanga mu lusozi Sayuuni ne mu Yerusaalemi

walibaawo abaliwona

nga Mukama bw’ayogedde,

ne mu abo abalifikkawo

mulibaamu abo Mukama b’aliyita.”